رندرهایی از هتل فضایی «فون براون استیشن» منتشر شد
۵۰ سال از اولین باری که انسان پا به روی ماه گذاشت، می گذرد و انسانها هنوز در رویای فرار از زمین و غوطهور شدن در رمز و راز فضا به سر میبرند. اگر صاحب شغلی مانند فضانوردان نیستید، شاید وعدهی اقامت در یک هتل فضایی بتواند شما را سر ذوق بیاورد. شرکت کالیفرنیایی The Gateway Foundation نقشههایی برای هتل «فون براون استیشن» (Von Braun Station) منتشر کرده است که هتلی به سبک کشتی کروز است؛ با این تفاوت که به جای آب، بین ستارهها غوطه میخورد. هدف نهایی آنها، ارسال آن از زمین تا سال ۲۰۲۵ و آمادهکردن آن بهطور کامل برای استفاده تا سال ۲۰۲۷ است.
فون براون استیشن تنها یکی از پروژههای گردشگری فضایی است که در دست ساخت و راهاندازی قرار دارد. شرکت SpaceX ایلان ماسک و شرکت هوا و فضای Blue Origin که متعلق به جف بزوس، مدیر عامل آمازون، است نیز در حال برنامهریزی برای فرستادن انسانها به فضا هستند. میتوانید برنامههای ایستگاه فضایی بینالمللی را هم به آن دو بیفزایید؛ این ایستگاه بهتازگی آمادگی خود را برای همکاریهای تجاری اعلام کرده است. علاوه بر این، فون براون استیشن تنها هتلی نیست که از طراحی فضایی برخوردار است. در ابتدای سال ۲۰۱۹، استارتاپ فناوری فضایی Orion Span، مستقر در ایالات متحده، نقشههای خود را برای ساخت یک هتل لوکس به نام Aurora Station منتشر کرد. انتظار میرود این هتل تا سال ۲۰۲۲ آغاز به کار کند.
در میان ستارگان
رندرهای دیجیتالی منتشرشده توسط Gateway Foundation نشان میدهد که هتل جدید شبیه یک چرخ گردان است که از ۲۴ ماژول تهیه شده است. این هتل دوار دور زمین میچرخد.
فیزیک هتل به چه صورت خواهد بود؟
تیم آلاتوره، معمار و طراح ارشد شرکت Gateway Foundation برای CNN توضیح میدهد که چرخ گردان آنها یک گرانش شبیهسازی شده ایجاد میکند:
ایستگاه میچرخد و هر آنچه در ایستگاه است را به داخل محیط میکشاند. این خیلی شبیه به روش چرخاندن سطل آب است؛ طوری که آب به داخل سطل کشیده میشود و در محل خود باقی میماند.
او میگوید در نزدیکی مرکز ایستگاه هیچ جاذبهی مصنوعی وجود ندارد؛ ولی وقتی از مرکز آن به سمت محیط ایستگاه میروید، احساس گرانش افزایش مییابد.
طرح هتل Gateway Foundation را به نام ورنر فون براون نامگذاری کردهاند که یکی از مهندسان پیشگام در عرصهی فناوری موشک بود. این مهندس هوا فضا، سالهای اول فعالیت خود را در آلمان سپری کرد و سپس به آمریکا رفت.
نگاهی نزدیک به ماژول
طراحی هتل جدید فضایی را میتوان حرکتی بحثانگیز دانست. فون براون زمانی که در آلمان زندگی میکرد درگیر برنامههای نازیها برای توسعهی موشک بود. او بعدها مشغول کار در برنامهی فضایی آپولو در ایالات متحده شد. اعضای Gateway Foundation با رایگیری به این نام رسیدند، چرا که طراحی ایستگاه بر مبنای طراحیهای ۶۰ سال پیش او انجام شده است.
آلاتوره میگوید:
فیزیک اولیهی ایستگاه از دههی ۱۹۵۰ تا کنون تغییر نکرده است؛ ایستگاه به همان روش سابق میچرخد.
تغییر مهمی که ایجاد شده است، استفاده از مواد مدرن در آن است. مواد استفاده شده در آن عبارت هستند از آلیاژهای جدید، کامپوزیتهای کربن، پرینتهای سه بعدی و فناوری سکوی پرتاب که به گفتهی آلاتوره، این هتل فضایی را در عصر کنونی محتملتر میسازد.
احتمالا، داخل هتل فضایی به این صورت خواهد بود
گردشگری فضایی، صنعت گرانقیمتی است؛ شرکت ویرجین گلکتیک (Virging Galactic) با مدیریت ریچارد برانسون در نظر دارد مسافران را با مبلغ ۲۵۰ هزار دلار در ازای هر نفر، به فضا پرتاب کند. این مبلغ هنگفت تنها برای یک بار سفر در نظر گرفته شده است. به همین صورت، آئرورا استیشن اعلام کرده است که هزینهی اقامت در هتل فضایی آن، رقم پر آب چشم ۹٫۵ میلیون دلار است.
هتل فون براون با این قیمت هنگفت در مراحل اولیه تنها میزبان کسانی خواهد بود که دلار کافی برای خرج کردن داشته باشند؛ اما این بنیاد امیدوار است که بعدها بتواند آن را همتراز با سفرهای دریایی با یک کشتی کروز یا سفر به دیزنیلند بسازد. آئورا استیشن تنها برای اقامت ۱۲ نفر تهیه شده است؛ اما فون براون استیشن ظرفیتی برابر با ۳۵۲ نفر و حداکثر ۴۵۰ نفر دارد.
زیبایی هدفمند
فون براون استیشن میخواهد خود را بهعنوان زیباترین نقطه در مدار زمین معرفی کند
پس داخل فون براون استیشن به چه صورت خواهد بود؟ آلاتوره میگوید زیبایی هتل، واکنشی مستقیم به فیلم «۲۰۰۱: یک ادیسهی فضایی»، ساختهی استنلی کوبریک، است؛ اما نه به آن طریقی که شما فکر میکنید:
این طراحی، تقریبا طرحی از همهی کارهایی است که انجام نشده است. فکر میکنم هدف استنلی کوبریک، برجستهسازی شکاف بین فناوری و انسانیت بود و بنابراین، به شکلی کاملا هدفمند، او ایستگاهها و سفینهها را بسیار استرلیزه و تمیز و بیگانه ساخت.
آلاتوره تصمیم گرفته است که برعکس هرچه در آن فیلم دیده شد، تکهای از زمین را به فضا ببرد تا بهجای ایجاد یک محیط کاملا ساختگی، احساس واقعی پیشتازان فضا را به ساکنان هتل ببخشد.
تصور میشود که طراحی هتل فضایی، درست در نقطهی مقابل فیلم استنلی کوبریک به نام :۲۰۰۱: یک ادیسهی فضایی» باشد
روی عرشهی آن، سوئیتهایی دلنشین با فرشها و لوازمی لوکس و کافههایی شیک وجود دارند که به خاطر چشماندازش که بهروی ستارگان باز میشود، حتی پس از بازگشت به زمین هم رابطهی خود را با آسمان حفظ کرده است. همچنین، فعالیتهای تفریحی زیادی در آن اندیشیده شده است که مهمانان میتوانند از انجام آنها لذت ببرند.
آلاتوره میگوید:
قرار است فعالیتهای تفریحی و سرگرمکنندهی متعددی برای مهمانان داشته باشیم که بر این واقعیت صحه میگذارد که شما میتوانید هر کاری را که نمیتوانید روی زمین بکنید، اینجا انجام بدهید. به خاطر بیوزنی و کاهش جاذبه، میتوانید با ارتفاع بیشتری بپرید، میتوانید اشیاء را بلند کند و میتوانید طوری بدوید که روی زمین نمیتوانستید.
«ابر بسکتبال» نیز یکی از همان مفاهیمی است که آلاتوره به آن اشاره میکند
فرهنگ سفینهای
آلاتوره مصر است که هتل فضایی اگرچه اکنون تنها بهمثابهی یک ترفند فضایی بهنظر میرسد، اما بهزودی به مفهومی جهانی با جذابیتهای بیپایان تبدیل خواهد شد. او اقرار میکند که مردم فقط به این دلیل خواستار تجربهی هتل فضایی هستند که آن، اتفاق جدیدی است و هرگز در گذشته چنین کاری انجام ندادهاند:
اما هدف ما، یعنی هدف کلی Gateway Foundation، ایجاد یک فرهنگ سفینهای است تا مردم به فضا بروند، در فضا زندگی کنند، در فضا کار کنند و بخواهند که در فضا بمانند. و ما معتقدیم که تقاضا برای این کار وجود دارد.
منظور آلاتوره آن است که فضا را تبدیل به محلی برای هزاران نفر کنند تا در آن مشغول کار و زندگی و تلاش شوند. همچنین، Gateway Foundation تصمیم گرفته است از ایستگاه فضایی برای اهداف پژوهشی و نیز استخراج معادن سیارکها استفاده کند.
انتظار میرود فون براون استیشن تا سال ۲۰۲۵ به فضا پرتاب شود
آلاتوره میگوید هتل فون براون میخواهد اولین هتل در مدار باشد. اما حتی اگر Gateway Foundation تا سال ۲۰۲۵ نیز آمادهی بهرهبرداری نباشد، باز هم توانسته است یکی از رقبای خود را بشناسد. او میگوید گردشگری فضایی، گردشگری آینده است و Gateway Foundation، وقوع این آينده را حتمی و قریبالوقوع میداند.
توسعهی پایدار در فضا
با توجه به اینکه طراحی هتل دقیقا به همان صورت که گفته شد انجام میشود، سوالاتی دربارهی چگونگی عملکرد آن در واقعیت مطرح میشود که همگی بدون پاسخ باقی ماندهاند. بهعنوان مثال، گفته میشود زندگی طولانی مدت تحت گرانش پایین به بدن انسان آسیب میرساند. با اینکه مسافران تنها برای چند هفتهی کوتاهمدت در هتل اقامت خواهند کرد، کارکنان بهاحتمال زیاد باید ۶ ماه تا یک سال آنجا بمانند. آلاتوره میگوید آنها برنامهها را به همان صورت که نیاز است تنظیم خواهند کرد. اما در حال حاضر، بنیاد به این میاندیشد که تعیین شیفتها به این صورت، هیچ آسیبی به کارکنان هتل نمیرساند.
هتل، راه توسعهی پایداری را در پیش گرفته است
دربارهی پایداری هتل نیز سوالاتی مطرح است. خیلی از افراد ترجیح میدهند به مسافرتهایی بروند که اصول سازگاری با محیط زیست را رعایت میکنند؛ مطمئنا، رفتن به فضا راهحل این افراد نیست. آلاتوره به موتور رپتور اسپیس ایکس (SpaceX's Raptor engine) اشاره میکند که بهجای سوختهای نفتی از گاز متان استفاده میکنند و میگوید، طراحیهای انجامشده از راکتهای سازگار با محیطزیست، آیندهی این صنعت هستند.
آلاتوره میگوید چرخهی بازیافت در تار و پود هتل فضایی تنیده شده است:
اقامت در خود ایستگاه فضایی قرار است زیستمحیطیترین تعطیلاتی باشد که تابهحال داشتهاید. چرا که ما همهچیز را بازیافت میکنیم. هیچ آب، زباله یا دورریختنی از چشمها دور نمیماند. همهچیز بازیافت میشود، مورد استفادهی مجدد قرار میگیرد، صرفهجویی و به شکل دیگری تبدیل میشود.
ساختوساز پروژهی Gateway Foundation از ابتدای اکتبر ۲۰۱۹ آغاز شد.