۵ آتشفشان فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به گدازه‌های آتشفشانی

برایان بایروس، ۱۵ سال است که با کوله‌گردی به دور دنیا سفر می‌کند و راجع به نحوه‌ی تأمین هزینه‌های این ماجراجویی و انواع شکل‌های مختلف سفر به دیگران می‌گوید. او در این مقاله نیز تجربه‌ی خود از ۵ آتشفشان فوق‌العاده برای علاقه‌مندان به گدازه‌های آتشفشانی و خطرات گردشگری آتشفشان را با ما در میان گذاشته است.

آتشفشان مشهور کیلاویا در هاوایی پس از ۳۵ سال فعالیت مستمر که طولانی‌ترین فعالیت آتشفشانی در آمریکا به‌حساب می‌آید، بالاخره خاموش شد. دیگر گدازه‌ای جریان ندارد که آسمان تیره‌ی شب را روشن کند یا از لبه‌ی جزیره به اقیانوس آرام بریزد. هیچ دریاچه‌ی گدازه‌ای هم بالای دهانه‌ی آتشفشانی هاله‌مائومائو وجود ندارد.

اما جای نگرانی نیست، چراکه در حال حاضر مقاصد متعددی در سراسر جهان وجود دارد که مسافران می‌توانند به‌جای منافذ بخار، به‌ تماشای فعالیت‌های آتشفشانی بنشینند. در چندین منطقه‌ی دنیا نیز هم‌اکنون امکان مشاهده‌ی گدازه‌های واقعی فراهم است؛ دسترسی به برخی از آن‌ها آسان و مقرون‌به‌صرفه است و برخی دیگر در مناطق دورافتاده قرار دارند و هزینه‌ی سفر به آن‌ها گران تمام می‌شود. هرچند همه‌ی این آتشفشان‌ها، درخشش کهربایی خارق‌العاده‌ی گدازه‌ها را پیشکش علاقه‌مندان می‌کنند.

آتشفشان مشهور یاسور واقع در وانواتو، در ناحیه‌ی شرقی جزیره‌ی تانا و در نقطه‌ی مقابل فرودگاه کوچک و نامطمئن آن قرار دارد. آتشفشان چینه‌ای یاسور طبق روال چند صدساله‌ی خود، هر چند دقیقه یک‌بار فوران می‌کند. اگر دولت وانواتو، سطح فعاليت آتشفشانی را بر اساس مقیاس پنج نقطه‌ای، دو یا کمتر تعیین کند، شما می‌توانید به حاشیه‌ی این آتشفشان بروید و نمایش گدازه‌ها را به‌نظاره بنشینید.

این فوران‌ها را در گروه فوران‌های استرومبولی دسته‌بندی می‌کنند که گونه‌ای فوران آتشفشانی نسبتاً ملایم انفجاری به شمار می‌آید که نمایه‌ی شدت فوران آتشفشان آن حدود ۲ تا ۳ است؛ فشار انفجار صدایی شبیه به دینامیت ایجاد کرده و خاکسترهای آتشفشانی و ماگما را به هوا پرتاب می‌کند. تورهای بازدید از این آتشفشان سه بار در روز صورت می‌گیرد: صبح، ظهر و عصر. تور عصرگاهی را از دست ندهید، چراکه هنگام غروب خورشید به آنجا می‌رسید و می‌توانید غروب را به‌طور کامل تماشا کنید. درخشش دهانه‌ی آتشفشانی با تاریکی هوا، دوچندان شده و به همین دلیل جذابیت هر فوران بیشتر می‌شود.

سفر به کوه یاسور در مقایسه با آتشفشان ارتا آله آسان است. این آتشفشان در داناکیل دپرشن اتیوپی قرار دارد و یکی از بدترین مناطق روی کره‌ی زمین به‌حساب می‌آید. پس از ۶ ساعت رانندگی در مسیر ناهموار و خاکی از میان بیابانی سوزان، تازه به پایگاه اصلی می‌رسید. یکسری افراد نیز با اسلحه‌های اتوماتیک همراه‌تان خواهند بود تا از شما در برابر گروه‌های شورشی محافظت کنند. از پایگاه اصلی باید به‌مدت سه ساعت پیاده‌روی کنید تا به لبه‌ی دهانه برسید که اگر آمادگی جسمانی داشته باشید، پیمودن این مسیر برایتان دشوار نخواهد بود. برای در امان ماندن از گرمای روز، پیاده‌روی پس از غروب خورشید شروع می‌شود و اوایل شب به لبه‌ی آتشفشان می‌رسید و می‌توانید شکوه بی‌بدیل این دریاچه‌ی ماگما را در تاریکی شب تجربه کنید.

فوران‌های آتشفشان فوئگو،‌ پس‌زمینه‌ای سورئال برای شهر آنتیگوا در گواتمالا به‌وجود می‌آورند؛ هرچند بهترین چشم‌انداز این فوران‌ها را می‌توانید از آتشفشان آکاتنانگو در نزدیکی فوئگو تماشا کنید. پیاده‌روی شبانه به ارتفاع ۳,۹۶۲ متری قله، فقط ۵۰ دلار هزینه برمی‌دارد که شامل غذا و وسایل نیز می‌شود. تماشای نمایش دیدنی گدازه‌ها از منطقه‌ی مجاور فوئگو، پاداشی فوق‌العاده به تلاش‌های شما خواهد بود.

آتشفشان ماسایا در نیکاراگوئه، یکی دیگر از اعضای کمان آتشفشانی آمریکای مرکزی است که به علاقه‌مندان اجازه می‌دهد تا به اعماق آتشین آن نگاهی بیندازند. این آتشفشان که در قدیمی‌ترین پارک ملی نیکاراگوئه بنام پارک ملی آتشفشان ماسایا (Masaya Volcano National Park) قرار دارد، از چندین دهانه‌ی آتشفشانی درهم‌تنیده تشکیل شده است. مخروط آتشفشانی آن به‌تنهایی دیدنی و دلهره‌آور است، هرچند بهترین زمان برای مشاهده‌ی آن‌، باز هم هنگام شب است.

حدود نیم‌ساعت رانندگی از ماناگوئه یا گرانادا یا انتخاب سفری آهسته‌تر با اتوبوس‌های مرغی ۳۰ سنتی، شما را به این آتشفشان می‌رساند و به همین دلیل در دسترس‌ترین دریاچه‌ی گدازه‌ی دنیا به شمار می‌رود. ورودی این پارک ۱۰ دلار است و وسیله‌ی نقلیه‌ی اجباری برای رسیدن به قله، ۳ دلار هزینه برمی‌دارد. از این نقطه می‌توانید حدود یک ساعت نظاره‌گر محتویات اعماق زمین باشید.

جزیره‌ی استرومبولی، به‌عنوان بخشی از جزایر آیولین در شمال سیسیل ایتالیا محسوب می‌شود که از دریای تیرنی سر برافراشته است. در این جزیره، آتشفشانی به ارتفاع ۹۱۴ متر وجود دارد و خانه‌ی اهالی جزیره که به چند صد نفر می‌رسند، اطراف آن را احاطه کرده است. آتشفشان جزیره به‌مدت ۲۰۰۰ سال به‌طور مداوم فعال بوده و فوران‌های کوچک و متناوب آتشفشانی آن باعث شده است تا زمین‌شناسان، اصطلاح «آتشفشان‌های نوع استرومبولی» را برای توصیف فعالیت‌های مشابه آتشفشانی در دیگر کوه‌ها به‌کار ببرند.

اگر شما هم مشتاق سفر به ایتالیا و بازدید از این آتشفشان هستید می‌توانید به کمک کجارو قیمت تور ایتالیا آژانس‌های مسافرتی مختلف را با یکدیگر مقایسه کنید و تور موردنظرتان را با پایین‌ترین قیمت از آژانس‌های همکار کجارو بخرید.

با وجودی‌که گدازه‌ها یکی از خارق‌العاده‌ترین پدیده‌های طبیعی هستند و تماشای آن‌ها از نزدیک تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است، اما این تجربه بدون خطر هم نیست. انجمن سلطنتی جغرافیا، پژوهشی روی گردشگری آتشفشان انجام داده و دریافته است که اکثر گردشگران از خطرات این نوع گردشگری بی‌اطلاع هستند. در تمام آتشفشان‌هایی که ذکر شد، موارد جراحت و فوت نیز اتفاق افتاده است. با وجود قوانین و مقررات، ایمنی در این مناطق بسته به شهرداری‌ها، متفاوت است و امکان وقوع هر اتفاق غیرمترقبه‌ای وجود دارد.

برایان بایروس می‌گوید، توری که با‌ آن‌ها به کوه یاسور رفتم، ‌توصیه‌ی ایمنی جالب و دور از عقلی به من دادند: اگر انفجار بزرگی رخ داد، فرار نکن؛ بلکه به بالا نگاه کن تا بتوانی برای نجات خود از تکه‌های گدازه‌ی مذابی که بر سرت فرود می‌آید، جاخالی بدهی. او ادامه می‌دهد که هنگام تماشای آتشفشان از لبه‌ی آن، راجع به سنگ‌های گدازه‌ای که بزرگ‌تر از یک زمین فوتبال بودند و در طول راه دیده بودم، پرس‌وجو کردم؛ راهنمای تور به من گفت که آن‌ها احتمالاً از فوران‌های سطح دو بوده‌اند. سپس از او پرسیدم که اکنون آتشفشان در چه سطحی است و او پاسخ داد: سطح دو. باورکردنی نبود!

در واقع زمانی که آتشفشان پاکایا در گواتمالا در ماه مه ۲۰۱۰ فوران کرد،‌ فعالیت تورهای گردشگری در صبح همان روز متوقف شد. با این اوصاف، یک روز اشتباه محاسباتی می‌توانست فاجعه‌ای را رقم بزند. در تورهای ماسایا،‌ راننده‌ها خودروی خود را به‌شکلی پارک می‌کنند که جلوی خودرو به‌سمت پایین کوه است و از کنار آن تکان نمی‌خورند. بعد به شوخی می‌گویند که دلیلی برای این کار خود دارند.

گردشگران برای بازدید از آتشفشان ارتا آله در اتیوپی با خطرات بیشتری مواجه هستند. در سال ۲۰۱۲، گروهی از گردشگران به‌دست یک گروه شورشی کشته شدند. یک گردشگر نیز در سال ۲۰۱۷ کشته شد. از آن زمان به بعد، دولت این منطقه را امن اعلام کرده، هرچند همچنان به اسکورت‌های نظامی مسلح نیاز است. علاوه بر این، خطرات طبیعی آتشفشانی نظیر گازهای سمی منتشرشده از دهانه‌ی آتشفشانی را نیز نباید دست‌کم گرفت.

مقامات آتشفشان کیلاویا در هاوایی نیز اعلام کرده‌اند که طی سال‌های گذشته، تعدادی از گردشگران قوانین امنیتی را نادیده گرفته‌اند. با این حال، در زمان فوران شدید سال ۲۰۱۸، همه دستور تخلیه را رعایت کردند و به این ترتیب، کسی کشته نشد. بنابراین حتماً تابع قوانین امنیتی باشید و به تمام روندهای ایمنی مربوطه توجه کنید. حتی اگر جزو افرادی هستید که معمولاً از مسیرهای مشخص‌شده دور می‌شوید، مطمئناً دلتان نمی‌خواهد که با جنبه‌ی آتشین مادر طبیعت برخوردی داشته باشید. در هر صورت، با گردشگری مسئولانه می‌توانید درخشش گدازه‌های مذاب را تماشا کنید و تجربه‌ای به‌یادماندنی برای خود رقم بزنید.