یک هفته با نشنال جئوگرافی؛ از شیرینی رسیدن به خانه تا شوری اشک های یک معدن چی

یک هواپیما، آماده فرود در سن دیگو، در ساعات اوج ترافیک است. روزانه بیش از ۵۰ هزار نفر از طریق فرودگاه بین‌المللی سن دیگو سفر می‌کنند.

یک خرس قهوه‌ای شکارش را در آبشارهای بروکس (Brooks Falls) در آلاسکا از دست می‌دهد. خرس‌ها وقتی اوضاع بر وفق مراد باشد، روزانه ۳۰ ماهی شکار می‌کنند و می‌خورند.

زمین‌های برنج، الگوهای پیچیده و رنگارنگی در یون‌نان چین ایجاد کرده‌اند. این رنگ‌ها به‌خاطر وجود جلبک‌هایی است که در آب‌های راکد زمین‌های برنج رشد می‌کنند.

موزه تیم‌لب بوردرلس (TeamLab Borderless) یک موزه دیجیتال جدید در توکیو است. این موزه نورها و تصویرهایی را به نمایش می‌گذارد که بازدیدکنندگان می‌توانند درمیان آن‌ها حرکت کنند.

کارگران در استان سون لا، ویتنام در حال برداشت چای هستند. این کشور سالانه نزدیک به ۱٫۶ بیلیون دلار از فروش چای به‌دست می‌آورد.

یک توکا سعی می‌کند تا یک گاز از لنز دوربین بخورد. توکاها از میوه تغذیه می‌کنند و منقار بلندشان به آن‌ها کمک می‌کند تا از یک نقطه که ایستاده‌اند، از میوه‌های نقاط دیگر بهره‌مند شوند.

یک معدن‌چی معدن نقره در بولیوی، پیش از شروع دوباره به کار، برای گرفتن یک عکس ایستاده است. عکاس این عکس، جیاکومو برونو (Giacomo Bruno) سختی کار را چنین توضیح می‌دهد:

به خاطر وقوع حوادث مکرر و ابتلا به سیلیکوزیس که در بین معدن‌چی‌ها شایع است، امید به زندگی آن‌ها ۴۰ سال است (سیلیکوزیس یک نوع بیماری ریوی است که در اثر قرار گرفتن همیشگی در معرض خاک و رسوب آن در ریه‌ها ایجاد می‌شود. این پروسه به مرور باعث ایجاد مشکلات تنفسی و مرگ آرام و دردناک می‌شود.