قصه کلبه ای در دل رودخانه درینای صربستان چیست؟
از سال ۱۹۶۹، خارج از شهر باجینا باستای صربستان، در رودخانه‌ی درینا، یک خانه‌ی کوچک عجیب و غریب روی پایه‌ی سنگی خود پابرجا است.
این کلبه‌ی بی‌نام، که هرروز به شهرت آن افزوده می‌شود، روی یک صخره، در وسط رودخانه قرار گرفته است. این کلبه به‌طور معجزه‌آسایی از جزر و مد سالانه‌ی آب جان سالم به در برده است. بر طبق داستانی که در مورد ساخت آن وجود دارد، گروهی از جوانان، با دیدن رودخانه‌ی درینا، شیفته‌ی آن شدند و آن را برای آفتاب گرفتن و شنا کردن مکان ایدئالی می‌دیدند. در همان سال، مالک این کلبه مسئولیت ساخت آن را روی صخره، و به‌صورت دستی به عهده گرفت. او اعتقاد دارد که بدون کمک دوستانش، این خانه ساخته نمی‌شد. از آن زمان، سازنده‌ی این کلبه‌ی یک اتاقه، از آن به‌عنوان استراحتگاه ایام تعطیلات استفاده می‌کند.
در زمان ساخت این کلبه، تمام مصالح، با استفاده از قایق تامین می‌شد. این کلبه از گذشته تابه‌حال تغییرات کوچکی داشته و تنها راه رسیدن به صخره‌ای که این کلبه روی آن قرار گرفته، عبور از جریان‌های تند آب رودخانه‌ی درینا است.
بعد از آنکه مجله‌ی نشنال جئوگرافیک تصویری از این خانه‌ی کوچک را به‌عنوان عکس روز خود منتشر کرد، بیگانگان شروع کردند به سفر کردن به سواحل درینا، تا وجود این کلبه را با چشمان خود ببینند. در جریان این سفرها، آن‌ها متوجه زیبایی فراتر پارک ملی تارا شدند. این پارک، یک منطقه‌ی کوهستانی است که به‌دلیل داشتن جنگل‌های متراکم، صخره‌های سنگ آهک با شیب تند و دره‌های عمیق مشهور است. رودخانه‌ی درینا که گاهی اوقات به آن «رودخانه‌ی زندگی» گفته می‌شود، قبل از پیدایش اینترنت، در بیش نیم قرن پیش توسط نویسنده‌ای به نام ایو آندریچ، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل، با کتاب «پلی بر رودخانه درینا» (The Bridge on the Drina) در سال ۱۹۴۵ به شهرت رسید.