دیدنی ترین جاذبه های گردشگری قرقیزستان

قرقیزستان هم به‌دلیل مناظر کوه‌های باشکوه و هم نقش آن در به‌ هم پیوستن روسیه و چین، به «سوئیس آسیای مرکزی» شهرت دارد.

۸۸ رشته کوه بزرگ در سراسر قرقیزستان وجود دارد. ۷۰ درصد از کل این کشور، منطقه‌ کوهستانی است و این امر فرصت بسیار مناسبی را برای کوهنوردی فراهم می‌کند.

نام قرقیزستان از عبارتی به‌معنای «ما ۴۰ تا هستیم» گرفته شده است که به حماسه‌ ملی قرقیزستان، «داستان ماناس» اشاره دارد. ظاهرا ماناس در قرن ۱۰، چهل قبیله را با هم متحد می‌کند تا یک پادشاهی واحدی تشکیل شود و در آخر به قرقیزستان تبدیل می‌شود.

«داستان ماناس» یکی از طولانی‌ترین اشعار حماسی جهان است. این داستان بیشتر شفاهی است تا کتبی. پس اگر به قرقیزستان رفتید، خودتان را برای شنیدن شعرهای بلند دسته‌جمعی آماده کنید.

قرقیزستان از قرن ۱۰ تا ۱۲، قبل از اینکه توسط امپراتوری «اردوی زرین مغولستان» (توسط چنگیز مغول) سقوط کند، بر آسیای مرکزی حکومت می‌کرد.

قبایل قرقیزستان یکی از گروه‌های ترک‌ها و مغول‌ها بودند که به «وحشی‌ها» (barbarians) شهرت داشتند. دیوار چین برای مقابله و در امان ماندن از دست این گروه ساخته شد.

شواهد تاریخی نشان می‌دهد که مردم قرقیزستان در زمان قرون‌وسطا، مردمی با موهای قرمز، پوست رنگ پریده و چشم‌های آبی بودند. علم ژنتیک از این داستان حمایت می‌کند. با این حال جمعیت فعلی این کشور ترکیبی از فرهنگ آسیایی و اروپایی هستند.

قرقیزستان یکی از مهم‌ترین محل‌های توقف در امتداد جاده‌ ابریشم بود که تمدن امپراتوری‌های باستانی غرب را به تمدن شرق دور متصل می‌کرد که از فن‌آوری‌های پیشرفته برخوردار بود.

قرقیزستان به‌تازگی (که قبلا و به‌مدت طولانی کشور تحت الحمایه‌ی روسیه بود) از روسیه جدا شده است.

زبان روسی هنوز هم یکی از زبان‌های ملی این کشور است اما زبان محلی ترکی قرقیزی زبان اصلی رسمی قرقیزستان است.

«کوماسی» که از شیر اسب درست می‌شود، یکی از نوشیدنی‌های ملی رسمی قرقیزستان است.

اگر دوست ندارید نوشیدنی کوماسی را تجربه کنید، نگران نباشید. چای قرقیزستان نیز بسیار مشهور است. چای سیاه در تمامی وعده‌های غذایی سرو می‌شود.

بیش از ۸۰ درصد جمعیت قرقیزستان مسلمان هستند اما چون این کشور برای مدت طولانی تحت الحمایه‌ی شوروی سکولار‌ (ضد دین) بود، در این اسلام فقط امری شخصی است و در فرهنگ عمومی مردم کرد پیدا نکرده است.

مردم قرقیزستان به رفتار خوب خود با مسافران شهرت دارند. دست دادن یکی از رسومات مهم مردم محلی است، پس خجالتی نباشید. اگر کسی از مردم محلی شما را به خانه‌ی خود دعوت کرد، با کفش وارد خانه‌ آن‌ها نشوید.

و ظاهرا هر کسی دوست دارد به‌شکل بسیار مودبانه و به قیمت مناسب به راننده تاکسی شما تبدیل شود.

شهرهای قرقیزستان بسیار بی سروصدا هستند. حتی چراغ‌های خیابان نیز بسیار کم‌نور هستند یا اصلا وجود ندارند تا منظره‌ آسمان پاک را به نمایش بگذارند.

شنیدن آسمان پر ستاره‌ اشعار حماسی در کنار طبیعت بکر این منطقه، لحظات شگفت انگیزی را برای شما خلق می‌کند.

در قرقیزستان مطبوعات آزاد وضعیت مناسبی ندارند.در طول مناقشه‌ میان گروه‌های قومی قرقیز و اوزبک در سال ۲۰۱۰، روزنامه نگاران بین‌المللی و اوزبک در داخل مرزهای قرقیزستان توسط ارتش این کشور بازداشت شدند.

در سال ۲۰۰۳ مجلس قرقیزستان قانون نگران کننده‌ای در نقض حقوق و استقلال زنان تصویب کرد. طی بازگشت به اصول و قوانین قرن ۱۹، قرقیزستان به زنان زیر ۲۳ اجازه نمی‌دهد بدون والدین یا قیم خود مسافرت کنند تا مبادا دست از پا خطا کنند!

نظام سیاسی این کشور، جمهوری دموکراتیک است.

هم‌اکنون سومین رئیس‌جمهوری قرقیزستان کشور را اداره می‌کند. دو متصدیان قبلی ریاست جمهوری، یکی در سال ۲۰۰۵ و دیگری در سال ۲۰۱۰، پس از رسوایی فساد آن‌ها از کشور گریختند.