راهنمای سفر به ترابزون

ترابزون، با تاریخی طولانی، فرهنگی غنی و زیبایی‌های طبیعی بسیار، پر تپش‌ترین بندر در منطقه‌ دریای سیاه ترکیه است.

درباره ترابزون

اطلاعات ضروری ترابزون

آب و هوای ترابزون

بهترین زمان سفر به ترابزون

هزینه‌ های سفر به ترابزون

کاهش هزینه‌ های سفر به ترابزون

اقامت در ترابزون

جاهای دیدنی ترابزون

غذاهای محلی ترابزون

قوانین و آداب و رسوم ترابزون

ترابزون، مرکز استان ترابزون، در خط ساحلی شمال شرق ترکیه در نزدیکی مرز گرجستان قرار دارد؛ طوری که فاصله‌ آن با باتومی گرجستان، تنها ۲۰۰ کیلومتر است. فضای این شهر ساحلی که در مسیر تاریخی جاده ابریشم واقع شده است، به‌لطف گذشته‌ پر فراز و نشیبی که طی قرن‌ها تجربه کرده، آمیخته‌ای از مذاهب، زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون است. در طول تاریخ، موقعیت استراتژیک ترابزون در ساحل دریای سیاه و به‌ویژه، در مسیر جاده ابریشم، از آن بندر تجاری معروفی ساخت؛ طوری که این شهر مدت‌زمانی طولانی به‌عنوان دروازه‌ای برای تجارت با ایران در جنوب شرق و قفقاز در شمال شرق عمل می‌کرد.

ترابزون را معمولا شهر سلاطین می‌نامند. چراکه زادگاه سلیمان یکم، پادشاه معروف عثمانی است که غربی‌ها او را با نام سلیمان محتشم و شرقی‌ها با نام سلیمان قانونی می‌شناسند. محصولات کشاورزی این منطقه نیز عامل دیگری برای شهرت ترابزون است. به‌خاطر مناسب‌بودن شرایط آب و هوایی و خاک منطقه، ترابزون هر سال فندق‌های باکیفیتی تولید می‌کند که هزاران تن از آن‌ها به نقاط مختلف جهان صادر می‌شود. همچنین، به‌خاطر نزدیکی آن به خط ساحلی، صنعت ماهی‌گیری نیز در منطقه رواج بسیاری دارد و تاثیر آن را در غذاهای محلی نیز می‌توان مشاهده کرد.

ترابزون، شهری بسیار زیبا و تماشایی است و از طبیعی نفس‌گیر برخوردار است. قله‌های شهر محل خرابه‌های باستانی و ارزشمندی از دوران روم شرقی است که برج و باروهای متعدد آن را همه‌جا می‌توان مشاهده کرد. کلیسای قرون‌وسطایی ایاصوفیه (Hagia Sophia) که بعدها به مسجد تبدیل شد و صومعه سوملا (Sumela Monastery) که یادگار دوران بیزانس است و مشرف به دره آلتیندره (Altindere: دره‌ای که از جاذبه‌های توریستی منطقه به شمار می‌آید)، هر دو از نشانه‌های تاریخ کهن این منطقه هستند؛ نشانه‌های جهان مدرن را نیز می‌توان در پارک-میدان آتاتورک (Ataturk Alani)، میدان اصلی و شلوغ شهر ترابزون، مشاهده کرد. مجسمه‌ بزرگی از آتاتورک در میان این میدان (در شهر به نام Meydan شناخته می‌شود) وجود دارد و دورتادور آن فروشگاه‌ها و بسیاری از رستوران‌ های ترابزون به چشم می‌خورد. این میدان، محل تجمعات شهری است.

راهنمای سفر به ترابزون، شما را با این شهر، جاهای دیدنی ترابزون، هزینه‌های سفر به ترابزون، بهترین محل برای اقامت در طول سفر به ترابزون و غذاهای محلی آن آشنا می‌کند.

ترابزون در منطقه‌ زمانی UTC/GMT +3 قرار دارد و ساعت رسمی آن نیم ساعت از ساعت رسمی تهران عقب‌تر است.

ترکی استانبولی

لیر ترکیه (₺)؛ برابر با ۰٫۱۸ دلار آمریکا.

ولتاژ استاندارد ترکیه، ۲۲۰ ولت با فرکانس استاندارد ۵۰ هرتز است. دو شاخه‌ها و پریزهای رایج در کشور ترکیه، متعلق به نوع F هستند که عکس‌های آن را در ادامه می‌بینید. پریزهای نوع F با دو شاخه‌های نوع C و E نیز سازگار هستند. مسافر ایرانی در ترکیه نیاز به مبدل ولتاژ برای لوازم برقی خود نخواهد داشت.

عکس‌ها از وب‌سایت netio-products.com

راست

۰۰۹۰

۰۴۶۲

شماره‌های سه‌رقمی ملی اضطراری در شهر ترابزون در ادامه آمده است. همه‌ این شماره‌ها در سراسر ترکیه قابل استفاده هستند و می‌توان در تمام طول روز و همه‌ روزهای هفته، با استفاده از تلفن‌های ثابت یا همراه آن‌ها را شماره‌گیری کرد.

اورژانس: ۱۱۲

پلیس: ۱۵۵

ژاندارمری (برای نواحی روستایی): ۱۵۶

گارد ساحلی: ۱۵۸

آتش‌نشانی: ۱۱۰

شماره دفتر اطلاعات گردشگری (برای ترابزون): ۱۷۰

فرودگاه ترابزون (کد یاتا: TZX)، هفتمین فرودگاه ترکیه از نظر تعداد مسافران است و هم پروازهای داخلی و هم پروازهای خارجی در آن انجام می‌شود. این فرودگاه در ۶ کیلومتری جنوب شرقی ترابزون قرار دارد. پروازهای غیرمستقیم از فرودگاه‌های ایران (به مقصد استانبول و آنکارا و در نهایت، ترابزون) به این فرودگاه نیز دایر است.

تلفن: ۳۲۸۰۹۴۰ (۰۴۶۲)

آدرس: Taksim Cad., Kizil Toprak Sok. 61100-TRABOZAN - TURKEY

ساعات کار: دوشنبه‌ها تا جمعه‌ها؛ صبح‌ها ۹ تا ۱۲:۳۰؛ عصرها: ۱۴ تا ۱۷.

تلفن نمایندگی: ۳۲۶۷۶۵۱ - ۳۲۲۲۱۹۰ (۴۶۲-۰۰۹۰)

آدرس وب‌سایت بخش کنسولی: trabzon.mfa.ir

ترابزون در منطقه‌ای مرطوب و نیمه گرمسیری قرار دارد و در طول سال از رطوبت بالایی برخوردار است. هوای این منطقه تفاوت‌های فاحشی با مناطق کوهستانی کشور و زمستان‌ها و تابستان‌های سواحل دریاهای اژه و مدیترانه دارد. زمستان‌ها، اغلب هوا برفی است. بارش برف اغلب اوقات دسترسی به روستاها را دشوار می‌سازد. زندگی روستاییان منطقه از الگوی ییلاق و قشلاق‌های سنتی پیروی می‌کند و بیشتر روستاهایی که در ارتفاعی بالاتر از ۱۲۰۰ متر واقع شده‌اند، در طول زمستان خالی از سکنه هستند.

تابستان‌ها (از ماه ژوئن تا اوت)، هوای منطقه مرطوب و گرم است و میانگین دمای هوا در حدود ۲۰ تا ۲۵ درجه است. اوت، گرم‌ترین ماه سال و ژوئیه، کم‌بارش‌ترین وقت سال است.

پاییزها (از ماه سپتامبر تا نوامبر)، دمای هوا از ۱۰ تا ۲۰ درجه متغیر است. اکتبر پر بارندگی‌ترین ماه سال است. شاید به‌خاطر بارندگی نتوان برخی از فعالیت‌ها و تفریح‌ها را انجام داد؛ اما ترابزون در فصل پاییز، شهری بسیار زیبا و خواستنی است.

هوای زمستان (از ماه دسامبر تا فوریه) سرد و مرطوب است و برف زیادی می‌بارد؛ طوری که رانندگی در جاده‌های منطقه را دشوار می‌کند. دما تا زیر صفر هم کاهش می‌یابد؛ اما میانگین دمای هوا در روزها معمولا حول‌وحوش ۵ درجه متغیر است. سردترین ماه سال، فوریه است.

وضعیت هوا در فصل بهار (از ماه مارس تا مه) کمی در نوسان است. اما معمولا دمای هوا بین ۱۴ تا ۱۹ درجه متغیر است و روزها، آسمان صاف و بدون ابر است.

طی ماه‌‌های ژوئن، سپتامبر و اکتبر به احتمال زیاد می‌توان آب و هوایی خوب با دمایی متناسب و مطبوع را تجربه کرد. دریای ترابزون کمی گرم‌تر از استانبول است و در ماه‌های ژوئیه تا سپتامبر آن‌قدر گرم است که بتوان در آن شنا کرد. برای بازدید از ترابزون، بهتر است بهار و پاییز به آنجا سفر کرد تا از رطوبت تابستانی و سرمای زمستانی آن در امان بمانید. در واقع، برای آنکه بتوان از زیبایی‌های آنجا به‌طور کامل لذت برد، هر فصلی غیر از زمستان زمان خوبی برای سفر به ترابزون است.

اتاق دو تخته در هتل دو ستاره: ۹۰ لیر به بالا

بلیط اتوبوس استانبول به ترابزون (۱۸ ساعت): ۶۵ لیر

کرایه‌‌ مینی‌بوس یا دولماش برای جابه‌جایی در سطح شهر: هر مسیر ۲ لیر

کرایه‌ تاکسی از فرودگاه به میدان اصلی شهر: ۲۵ لیر

کرایه‌ اتوبوس از ترمینال به میدان اصلی شهر: ۱۵ لیر

یک وعده غذای ساده در رستوران ارزان‌قیمت: حدود ۸ تا ۱۰ لیر

یک وعده غذای محلی با مخلفات: ۴۰ لیر به بالا

نوشیدنی: ۷ تا ۱۲ لیر

کرایه‌ ماشین برای هر روز: از ۱۲۵ لیر به بالا

برای خرید غذا یا کرایه‌ حمل و نقل (مگر در مسیرهای طولانی) نباید چانه بزنید؛ اما در حالت کلی، اگر از فروشنده درخواست «indirim» (تخفیف) کنید، هیچ‌وقت درخواست‌تان را بدون پاسخ نخواهند گذاشت.

برای گشت‌وگذار در محیط‌های شهری از دولموش‌هایی (مینی‌ون‌های) استفاده کنید که در سراسر شهر به‌وفور وجود دارند و ارزان هستند. دولموش‌ها راهی عالی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها و در عین حال، رفت‌وآمد در شهر هستند.

از رستوران‌هایی که مختص خارجی‌ها غذا تهیه می‌کنند، دوری کنید. بیشتر آن‌ها پر از گردشگران مختلف هستند، سرویس‌های جانبی دارند و بنابراین، صورت‌حساب‌های گران‌تری دارند. به‌جای آن‌ها، سری به لوکانتاهای (lokanta) ترکی بزنید و در کنار محلی‌ها غذا بخورید. لوکانتاها، غذاخوری‌ها و رستوران‌های ساده و ارزان‌قیمتی هستند که غذاهای سنتی سرو می‌کنند. می‌توان حتی با کمتر از ۲۰ لیر، چند نوع غذای مختلف سفارش داد و از خوردن آن‌ها لذت برد.

برای سهولت در رفت‌وآمد در ترابزون بهتر است در نزدیکی میدان اصلی آتاتورک اقامت کنید. به این ترتیب، می‌توانید به‌راحتی و با پای پیاده به بیشتر بازارها و جاهای دیدنی ترابزون بروید و دسترسی آسان‌تری به تاکسی‌ها و دولموش‌ها (ون‌های مسافربری در ترکیه) داشته باشید. بیشترین تجمع هتل‌ها در ترابزون هم در نزدیکی میدان آتاتورک است که دسترسی آسانی به همه‌ نقاط شهر دارد. از این میدان می‌توان با پای پیاده به همه‌ جاهای دیدنی ترابزون سر زد.

برخی از لوکس‌ترین هتل‌ های ترابزون عبارت هستند از هیلتون گاردن این (Hilton Garden Inn)، هتل زورلو گراند (Zorlu Grand Hotel) و نووتل (Novotel). زورلو گراند در مرکز ترابزون است، نووتل کمی دورتر از ترابزون در شهری به نام یومرا است که با ماشین یا دولموش تنها ۱۰ دقیقه با مرکز شهر فاصله دارد.

راحت‌ترین و مناسب‌ترین هتل در ترابزون، هتل پنج ستاره‌ زورلو گراند (Zorlu Grand Hotel Trabzon) است که در غرب میدان واقع شده است و تنها چند قدم با آن فاصله دارد. این هتل که با نیم‌نگاهی به اصول مدرن، از معماری سنتی برخوردار است، خدمات متنوعی به مسافران ارائه می‌دهد و اتاق‌های بسیاری دارد که همگی، با وجود قرار گرفتن در شلوغ‌ترین و پر رفت‌وآمدترین نقطه‌ شهر، به‌طرزی شگفت‌انگیز، آرام هستند. شاید به‌خاطر داشتن اینترنت پر سرعت، رستورانی که غذاهای دریایی محلی و بین‌المللی سرو می‌کند، شیرینی‌فروشی، فروشگاه، استخر، باشگاه ورزشی، پارکینگ سرپوشیده و البته، حمام سنتی، بتوان این هتل را کامل‌ترین محل برای اقامت در ترابزون دانست.

هتل زورلو گراند از دسترسی خوبی به جاهای دیدنی ترابزون برخوردار است. صومعه سوملا در فاصله‌ ۳۰ دقیقه‌ای و دریاچه اوزون گل در فاصله‌ ۵۹ دقیقه‌ای با آن قرار دارد. موزه ایا صوفیه، موزه آتاتورک، بزتپه و فرودگاه ترابزون نیز فاصله‌ چندانی با آن ندارند.

هتل چهار ستاره‌ نووتل ترابزون (Novotel Trabzon) یکی از هتل‌های جدید شهر است که در ساحل و در نزدیکی مرکز تجارت جهانی ترابزون (World Trade Center) در ۱۲ کیلومتری شرق مرکز شهر واقع شده است. با ماشین، هشت دقیقه با میدان فاصله دارد؛ اما به اوت لت جواهر ترابزون (Trabzon Cevahir Outlet) نزدیک است. هتل نووتل ترابزون با امکاناتی نظیر اینترنت رایگان، اسپا، استخر سرپوشیده، زمین تنیس و ماساژ، برای مسافران تجاری که با WTC سروکار دارند، جای بسیار مناسبی است؛ اما برای گردشگرانی که برای استراحت و تفریح به این شهر آمده‌اند اصلا مناسب نیست.

هتل سه ستاره‌ هورون (Horon Hotel) تقریبا چسبیده به میدان آتاتورک است و خیلی راحت می‌توان از آنجا با پای پیاده به هر نقطه از شهر سر زد. اینجا ۳۰۰ متر با آب‌های دریای سیاه و بندر ترابزون فاصله دارد و تعداد زیادی از موزه‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها و مراکز خرید ترابزون در نزدیکی آن قرار دارند. نزدیک‌ترین ایستگاه اتوبوس در ۱۵۰ قدمی آن است.

مهمان‌خانه‌ کوچک و ارزان‌قیمت نور هتل (Nur Hotel) تنها با ۱۵ اتاق هم از موقعیتی خوب در نزدیکی میدان برخوردار است. این مهمان‌خانه‌ از خدمات رفاهی اولیه به‌همراه صبحانه برخوردار است. موزه ترابزون در ۵۰۰ متری آن است و ترمینال، تنها ۲ کیلومتر با آن فاصله دارد. از پنجره‌های این مهمان‌خانه می‌توان از مناظر زیبای بزتپه که دو کیلومتر با آن فاصله دارد، لذت برد.

ترابزون شهری مذهبی است و مردم آن تا حدی محافظه‌کار هستند. این محیط بیشتر مناسب آن عده از افرادی که به‌دنبال استراحت و تمدد اعصاب در محیطی آرام و غنی از بناهای باستانی و جاهای دیدنی تاریخی و طبیعتی خیره‌کننده هستند. ترابزون از جاذبه‌های گردشگری متعددی برخوردار است که قدمت برخی‌از آن‌ها به امپراتوری‌های باستان می‌رسد. این شهر که ابتدا در قرن هشتم میلادی توسط بازرگانان یونانی پایه‌گذاری شد، اکنون شلوغ‌ترین شهر بندری در منطقه‌ دریای سیاه است. در ادامه با برخی از جاهای دیدنی ترابزون آشنا خواهید شد.

ایاصوفیه، یا به‌عبارتی حاجیا سوفیا، کلیسایی زیبا در شهر ترابزون است که در قرن سیزدهم میلادی بنا و پس از استقرار امپراتوری عثمانی در منطقه به مسجد و بعدها، به موزه‌ای بدل شد که هنوز هم آثار نقاشی‌های خیره‌کننده‌ای روی دیوارهای آن به چشم می‌خورد (درست مانند مسجد هم‌نامش که باشکوه بیشتر در استانبول قرار دارد). بازدید از ایا صوفیه یکی از مهم‌ترین کارهایی است که باید در ترابزون انجام داد؛ چراکه این ساختمان، بخشی شگفت‌انگیز از تاریخ منطقه است و از مناظری باورنکردنی برخوردار است.

ایا صوفیه، مانند خیلی از ساختمان‌های به‌جای‌مانده از دوران بیزانس، گنبدی مرتفع در مرکز خود دارد و اگر از آسمان به آن نگاه کنید، متوجه شکل صلیب‌مانند آن خواهید شد. نقاشی‌دیواری‌های زیادی هنوز روی سقف آن دیده می‌شود که بیانگر داستان‌هایی از انجیل است. باغ کوچکی پشت ایا صوفیه است که منظره‌ای پانورامیک و بسیار دل‌انگیز از دریای سیاه دارد.

بازدید از صومعه‌ سوملا را حتما باید در بالای فهرست کارهایی که باید در ترابزون انجام داد، گنجاند. صومعه سوملا یک صومعه‌ ارتدوکس یونانی است که وقف مریم باکره شد و اکنون، یکی از مشهورترین جاذبه‌های توریستی ترابزون است. صومعه سوملا در فاصله‌ یک ساعت (رانندگی) با فرودگاه قرار دارد و طی کردن این مسیر، تماشای کوه‌های سرسبزی که استوار و سرفراز، یکی پس از دیگری از راه می‌رسند و لذت بردن از رودخانه‌ها و نهرهای مسیر را می‌توان به‌تنهایی یک فعالیت فرح‌زا به شمار آورد.

صومعه سوملا، صومعه‌ای تراشیده شده در دل صخره‌های کوه است که روی لبه‌ باریک صخره‌های شیب‌دار در جنگل‌های جنوب ترابزون بنا شده است. این بنا در قرن چهارم میلادی و پیش از تقسیم امپراتوری روم به دو بخش شرقی و غربی بنا شد. سازندگان آن، دو کشیش آتنی به نام‌های برنابا و صفرونیوس هستند که طبق افسانه‌ها، در غاری شاهد معجزه‌ای از مریم مقدس بودند.

چندین دهه خرابکاری (وندالیسم) بی‌هدف و بی‌رحمانه‌ مسافران، زخم‌های بی‌شماری بر نقاشی‌های دیواری زیبای صومعه سوملا وارد کرده است. پس از تصمیم دولت ترکیه مبنی بر حفاظت از صومعه و تبدیل آن به یک موزه، بخش زیادی از ساختمان این بنا طی دهه‌های گذشته بازسازی شده است.

قصر آتاتورک (Ataturk Kosku) را می‌توان یکی از زیباترین موزه‌های ترابزون دانست. این قصر زمانی متعلق به مصطفی كمال پاشا، معروف به آتاتورک، رئیس‌جمهوری محبوب ترکیه، بود و هنوز هم تابلوها و لوازم بسیاری از وی در این موزه نگه داشته می‌شود. ساختمان قصر آتاتورک، یادآور شاتوهای فرانسوی است.

همسیکوی (Hamsikoy) روستایی کوچک در منطقه‌ ماچکا (MACKA) است. این روستا از مناظری زیبا برخوردار است و زادگاه سوتلاچ، دسر سنتی ترکیه است است که طعمی بی‌نظیر دارد. سوتلاچ، غذایی شبیه به شیربرنج یا پودینگ برنج است که معمولا به‌همراه دارچین یا فندق خرد شده سرو می‌شود.

چندین مسیر برای پیاده‌نوردی گردشگران در طبیعت زیبای اطراف دریاچه، محل‌هایی برای ماهی‌گیری و نیز، امکاناتی مانند خانه‌های ییلاقی برای اقامت گردشگران در اطراف دریاچه و در روستایی به همین نام در همان نزدیکی، ساخته شده است.

قدمت مسجد فاتح یا کلیسای پاناجیا کریسوکیفالوس (Panaghia Chrysokephalos) به سده‌ دهم باز می‌گردد و پس از پیروزی سلطان محمد فاتح و تسلط یافتن وی بر منطقه در قرن چهاردهم، مورد بازسازی‌های گسترده‌ای قرار گرفت و تبدیل به مسجد شد.

عمارت کوستاکی تئوفیلاکتوس (Kostaki Theophylaktos) که اوایل قرن بیستم محل اقامت بانک‌داری به همین نام بود، اکنون موزه ترابزون است و بخشی از تاریخ باستان‌شناسی و مردم‌شناسی ترابزون را در خود جای داده است. ساختمان زیبای این عمارت نمونه‌ای برجسته از معماری ساکنان حوزه‌ دریای سیاه در دوران عثمانی‌ها است.

ترابزون قدیم، شهری محصور در دیوارهایی بلند و دفاعی بود. بخش‌هایی از این دیوار و چند برج از آن هنوز هم پابرجا و قسمت تاریخی شهر را احاطه کرده است. در حقیقت، تنها بخش شمالی آن در نزدیکی بزرگراه ساحلی برچیده شده است. برای دیدن دیوارهای ترابزون (Walls of Trabzon) بهتر است سری به پل زاگنوس (Zagnos) بزنید. با این کار، با یک تیر چند هدف را نشانه گرفته‌اید.

پل زاگنوس ترکیبی از معماری‌های بیزانس، عثمانی و رومی است و پارک زاگنوس ولی (Zagnos Valley Park) را به آتاپارک (Atapark) متصل می‌کند. آتاپارک، پارکی سایه‌دار در کنار بازار خیابانی اوزون سوکاک (Uzun Sokak) است. اوزون سوکاک را می‌توان یکی از شلوغ‌ترین خیابان‌های ترابزون برشمرد. نمایی از آن را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید.

گلبهار خاتون یا گلبهار حاتون (همسر بایزید دوم، سلطان عثمانی، و مادر سلیم اول) در دوره‌ زمامداری فرزندش در ترابزون، ۲۴ سال در این شهر زیست. پس از مرگ وی، سلیم اول دستور داد مجموعه‌ای (شامل مسجد، حمام، مدرسه، نوانخانه و آرامگاه او) در ترابزون بنا شود. مسجد و آرامگاه هنوز هم قابل‌مشاهده هستند؛ اما سایر بناها تخریب شده‌اند. مسجد نمونه‌ای بارز از سبک معماری اوایل دوران عثمانی است. اگرچه بیشتر تزیینات آن طی قرن‌های بعد بازسازی شده است؛ اما هنوز هم مسجد همان شکل اولیه‌ خود را حفظ کرده است. در پارکی که سمت راست مسجد قرار دارد، می‌توانید آرامگاه گلبهار خاتون را مشاهده کنید.

کافه‌ها و رستوران‌های فراوانی در دو طرف شمال و شرق میدان آتاتورک به چشم می‌خورد و دو خیابان هم هستند که به‌سمت غرب کشیده شده‌اند. وارد خیابان اوزون سوکاک که شوید، مغازه‌های زیادی را خواهید دید که باقلوا، حلوای کنجدی، لقمه (شیرینی‌های گرد، سرخ‌شده و آغشته به شربت) و شیرینی‌های دیگری می‌فروشند که هرکدام از رنگ و عطر متفاوت و اشتهابرانگیزی برخوردار هستند.

پیده (Pide) نوعی غذای خوشمزه‌ ترکی است که ریشه‌ آن به منطقه‌ دریای سیاه برمی‌گردد. پس از درآوردن خمیر به‌شکل یک قایق توخالی، داخل آن را با کره، پنیر و مخلفات دیگر پر می‌کنند و در تنور می‌پزند.

سوتلاچ (Sutlac)، دسر محبوب ترکیه است که زادگاه اصلی آن روستای همسیکوی است. سولتاچ نوعی پودینگ برنج است که غالبا از شیر گاو، شکر و خامه پخته می‌شود و معمولا، دارچین یا خلال فندق برای تزئین آن استفاده می‌کنند. این غذا را در هر نقطه از منطقه دریای سیاه می‌توان پیدا کرد. راز خوشمزه شدن آن، پختن با شعله‌ای آرام و طولانی‌مدت است. این غذا شباهت خیلی زیادی به شیربرنج دارد.

کوفته‌ آقچه‌آباد (Akcaabat koftesi) غذایی مختص شهر آقچه‌آباد، یکی از شهرهای استان ترابزون است که به‌صورت کوفته‌های قلقلی گریل شده و با استفاده از گوشت چرخ‌کرده، سیر و نان تهیه می‌شود. این غذا به‌همراه دوغ و پیاز (piyaz) میل می‌شود؛ منظور از پیاز به زبان ترکی، نوعی سالاد یا بشقاب مزه است که با لوبیا‌های مختلف، پیاز، جعفری و سماق تهیه می‌شود.

کویماک (kuymak) نوعی صبحانه‌ قوی و بسیار پر انرژی مخصوص منطقه‌ دریای سیاه است. این غذای محلی از آرد ذرت و پنیر تهیه می‌شود و در شهرهای دیگر به نام موهلاما (Muhlama) یا موارد دیگر معروف است. راز خوشمزگی این غذا در کهنگی پنیر آن است. محلی‌ها، پس از تهیه‌ پنیر از شیر، آن را داخل آب جوشان می‌گذارند و صبر می‌کنند تا آب به‌طور کامل سرد شود. سپس، آن را از آب خارج می‌کنند، برش می‌زنند و برای مصارف آتی در فریزر نگه می‌دارند.

عکاسی: معمولا تابلوهایی برای نشان دادن مجاز بودن یا نبودن عکاسی در امکان مختلف نصب شده است؛ به قوانین مربوط‌به استفاده از فلش نیز در زمان عکاسی توجه کنید.

مهمان‌نوازی: مهمان‌نوازی برای ترک‌های سخاوتمند مسئله‌ای بسیار جدی است؛ به احتمال زیاد در طول مسافرت خود به‌کرات با دعوت آن‌ها به خانه برای صرف چای یا شام روبه‌رو خواهید شد. البته، تعارف کردن در میان آن‌ها هم مثل ایرانی‌ها رایج است.

رستوران‌ها: به‌طور کلی، همان فردی که دیگران را به صرف غذا در رستوران دعوت کرده است، صورت‌حساب را پرداخت می‌کند.

احوال‌پرسی: ترک‌ها به ارزش‌ها احترام می‌گذارند. در زمان برخورد با گروهی از آن‌ها، با همه احوال‌پرسی کنید و با همه دست بدهید. این کار را از مسن‌ترین‌ فرد جمع شروع کنید.

زبان: چند جمله‌ ترکی یاد بگیرید؛ این کار بسیار مفید است و ترک‌ها واکنش خوبی به آن نشان خواهند داد. «Teşekkürler» به‌معنی «متشکرم» و «Lütfen» به‌معنی «لطفا» خیلی‌وقت‌ها برای شما کارگشا خواهند بود.

سیاست: احتیاط کنید. انتقاد از ملی‌گرایی ترکی می‌تواند به زندان رفتن ختم شود. همچنین، ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که افراد مسن‌تر برای آتاتورک، اولین رئیس‌جمهوری ترکیه و بنیان‌گذار ترکیه‌ مدرن، احترام زیادی قائل هستند.

صف گرفتن: متاسفانه این عادت ترک‌ها شبیه به ایرانی‌ها است. در صف‌ها و شرایط عمومی سعی می‌کنند با هل دادن و فشار آوردن راه خود را باز کنند.

نویسنده: زینب موحدی