خطرات صعود به اورست؛ واقعیت‌های تلخ و هیجان‌انگیز
صعود به قله اورست اوج کوهنوردی است. این کوه هر سال صدها کوهنورد را برای صعود به خود جذب می‌کند؛ اما مسیر کوهنوردی در اورست چالش‌هایی مثل سرمای شدید، بهمن و سقوط را به‌همراه دارد که آن‌ها میتوانند زندگی فرد را تهدید کنند. از دیگر عواملی که صعود به قله را دشوار می‌کنند میتوان به مدیریت ضعیف، تغییرات ناگهانی آب‌وهوا در کوه و ازدحام کوهنوردان در مسیر اشاره کرد. با ما همراه شوید تا در این مقاله به بررسی خطرات صعود به اورست بپردازیم.(peakclimbingnepal)
ارتفاعزدگی؛ دشمن خاموش کوهنوردان
«بیماری ارتفاعزدگی» (Altitude Sickness) یکی از اصلی‌ترین خطرات صعود به اورست است. این عارضه به دلیل کاهش اکسیژن و فشار هوا برای کوهنوردان رخ میدهد و به‌همین‌خاطر کوهنوردان به اکسیژن مکمل نیاز خواهند داشت. برای اینکه این مشکل رخ ندهد، کوهنوردان باید در طول مسیر مدتی در کمپ‌ها اقامت داشته باشند. نوع حاد بیماری ارتفاعزدگی، به‌صورت عارضه «ادم ریوی ارتفاع بالا» (HAPE؛ جمع شدن مایع در ریه) و «ادم مغزی ارتفاع بالا» (HACE؛ جمع شدن مایع در مغز) بروز پیدا می‌کند؛ این دو عارضه میتوانند تهدیدکننده زندگی باشند. (drardakiani)(doctoreto)
تغییرات ناگهانی هوا؛ کابوس مسیر اورست
از چالش‌های اصلی کوه اورست میتوان به هوای غیرقابل‌پیش‌بینی این کوه اشاره کرد. شرایط جوی در این کوه می‌تواند ظرف چند ساعت به‌طور ناگهانی تغییر کند و بسیاری از کوهنوردان که با هوای مساعد صعود را شروع می‌کنند، گرفتار طوفان می‌شوند. اطلاع از پیش‌بینی‌های دقیق و توجه به هشدارهای اولیه برای ایمنی ضروری است. انتخاب زمان مناسب نیز اهمیت دارد؛ ماه مه بهترین زمان صعود به اورست محسوب می‌شود.
سرمای شدید؛ مسیر یخبندان
در کوه اورست با هر ۱۰۰ متر صعود، دما تقریبا ۰٫۶۵ درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد. وزش بادهای شدید، طوفان‌ها و سرمای شبانه شرایط صعود را دشوارتر می‌کنند. به دلیل سرمای هوا، بسیاری از نقاط کوه اورست پوشیده از برف است؛ در روزهای آفتابی، تابش نور خورشید به برف‌ها باعث مشکلاتی مثل خستگی چشم و غیره می‌شود. قله اورست یکی از سردترین قله‌های جهان محسوب می‌شود و کوهنوردان باید حین صعود لباس گرم و تجهیزات مناسب به‌همراه داشته باشند.
آبشار یخی خومبو؛ منطقه مرگبار اورست
«آبشار یخی خومبو» (Khumbu Icefall) که به آن «یخشار خومبو» نیز می‌گویند، بخشی خطرناک از «یخچال خومبو» (Khumbu Glacier) در کوه اورست است. برخی قطعات یخی عظیم این یخشار ناگهانی فرو می‌ریزند و این موضوع یکی از خطرات صعود به اورست است. یخ‌های این منطقه روزانه تقریبا یک متر جابه‌جا می‌شوند که باعث ایجاد ترک‌های عمیق می‌شود. اوایل صبح بهترین زمان عبور از این منطقه محسوب می‌شود؛ چراکه به دلیل سرمای شبانه قطعه‌های یخ در این زمان کمتر حرکت می‌کنند. نور خورشید در طول روز احتمال سقوط قطعه‌های یخ را افزایش میدهد.
بهمن؛ خطر همیشگی شیب‌های اورست
بهمن معمولا در مسیرهای شیب‌دار کوه اورست رخ میدهد. در برخی از قسمت‌های این کوه مثل «گردنه جنوبی» (South Col)، «گردنه شمالی» (North Col) و آبشار یخی خومبو، احتمال بروز بهمن زیاد است. در یخشار خومبو بهمن‌های زیادی رخ داده است؛ به‌همین‌خاطر این قسمت یکی از مرگبارترین بخش‌های اورست محسوب می‌شود. کوهنوردان معمولا صبح زود مسیر صعود را طی می‌کنند تا از بهمن در امان بمانند؛ چراکه تابش نور خورشید می‌تواند خطر وقوع بهمن را افزایش دهد.
عطش قله؛ فریب قله اورست
«عطش قله» به تمایل شدید کوهنوردان برای رسیدن به قله پس از یک مسیر طولانی و طاقت‌فرسا، گفته می‌شود. کوهنوردان باید زمان بازگشت را دقیق مشخص تعیین کنند و در هر صورت در همان زمان بازگردند. تعیین زمان دقیق بازگشت و صرف‌نظر از فتح قله، عامل حیاتی و نجات‌بخش جان بسیاری از افراد است. حتی کوهنوردان حرفه‌ای نباید جان خود را به خطر بیندازند؛ زیرا کمبود اکسیژن می‌تواند باعث بروز «عطش قله» شود و آن‌ها را وادار به تلاش بیش از حد و فراتر از توان فیزیکی‌شان کند.
شکاف‌های یخی؛ خطرهای پنهان کوه
«شکاف‌های یخی» (Crevasses) ترک‌هایی هستند که در یخچال‌ها ظاهر می‌شوند. یخشار خومبو در سمت نپال دارای شکاف‌های فراوانی است. عمق برخی از شکاف‌های یخی حتی تا ۴۵ متر نیز می‌رسد. تیم‌های کوهنوردی برای حفظ ایمنی، به اعضای تیم طناب می‌بندند تا در صورت سقوط یک کوهنورد در شکاف یخی، او را نجات دهند. گاهی مشاهده شکاف‌ها دشوار است؛ چراکه دهانه آن‌ها با برف پوشیده می‌شود و این برف هنگام عبور افراد فرو می‌ریزد؛ این شکاف‌ها یکی از خطرات صعود به اورست به‌شمار می‌روند.
فقدان تجربه کافی؛ اشتباهی کشنده
تجربه کم در صعود به اورست یکی از خطرات جدی است. کوهنوردی در کوه اورست نیاز به آموزش و تجربه صعود در قله‌های کوچک‌تر دارد. آموزش ناکافی می‌تواند منجربه حوادث و آسیب در ارتفاعات بالا شود. بسیاری از کوهنوردان کم‌تجربه توانایی‌های فیزیکی خود را درست برآورد نمی‌کنند و در نتیجه در معرض خطرات مختلف قرار می‌گیرند. بسیاری از حوادث مرگبار به این دلیل رخ می‌دهند که کوهنوردان نمی‌دانند چه زمانی باید صعود را متوقف کنند و بازگردند.
خطر سقوط؛ مرگ در یک لحظه
عبور و صعود از برخی نقاط برجسته کوه به نام «یال» بسیار خطرناک است و کوچک‌ترین غفلت در این نقاط می‌تواند منجربه سقوط‌های عمیق شود. همچنین حرکت شبانه روی مسیرهای یخ‌زده احتمال سقوط را افزایش میدهد؛ ازاین‌رو، کوهنوردان باید تجربه کافی در حرکت روی برف و یخ را داشته باشند، دقیق قدم‌گذاری انجام دهند و بتوانند از تجهیزات کوهنوردی به درستی استفاده کنند. همچنین لازم است که کوهنوردان برای طی کردن مسیر از افراد حرفه‌ای کمک بگیرند.
ازدحام در مسیر؛ خطر در هر قدم
زیاد بودن تعداد کوهنوردان یکی دیگر از خطرات صعود به اورست است. بخش‌هایی از مسیر کوهنوردی به‌گونه‌ای هستند که افراد باید به صورت انفرادی آن را طی کنند؛ به‌همین‌خاطر باقی کوهنوردان مجبور به انتظار در صف طولانی و دمای بسیار پایین هستند. صعود به اورست می‌تواند منجربه خستگی، کندی، اختلال در تعادل و سردرگمی در افراد شود؛ اگر کوهنوردی به این دلایل دچار کوچک‌ترین لغزش و سقوط شود، سایر کوهنوردان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد و باعث بروز اشتباه در آن‌ها می‌شود.
به نظر شما صعود به قله‌های مرتفعی مثل اورست چه خطرات دیگری را در پی دارد؟ آیا شما تجربه کوهنوردی دارید؟ خوشحال می‌شویم نظرها و تجربه‌های خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: adventureconsultants.com، عکاس: نامشخص
سوالات متداول
خطرات صعود به اورست کدامند؟
از خطرات صعود به اورست میتوان به ارتفاع زدگی، تغییرات آبوهوایی، سرمای شدید، بهمن، عطش قله، شکاف یخها، فقدان تجربه، ازدحام کوهنوردان و... اشاره کرد.
چرا ارتفاع زدگی در اورست خطرناک است؟
ارتفاعزدگی به دلیل کاهش اکسیژن و فشار هوا برای کوهنوردان رخ میدهد که در صورت جمعشدن مایع در ریه یا مغز، خطر مرگ را در پی خواهد داشت.