خیابان های معروف تهران که باید بشناسید
معروف‌ترین خیابانهای تهران، بخشی از هویت فرهنگی، تاریخی و اجتماعی پایتخت هستند که بسیاری از جاذبه‌های گردشگری تهران را در خود جا داده‌اند.
خیابانهای معروف تهران، از مهم‌ترین مراکز بازرگانی، تاریخی، تفریحی و گردشگری در پایتخت هستند. بسیاری از خیابانهای معروف پایتخت، در فصل‌های پاییز و بهار تماشایی می‌شوند و می‌توانید ساعت‌های زیادی در آن‌ها قدم بزنید و از نوشیدن یک فنجان چای در کافه‌ها لذت ببرید. شاید برایتان جذاب باشد که بدانید در بسیاری از خیابانهای شهر تهران، یادگارهای تاریخی برجسته‌ای قرار دارند که امروزه کمتر از آن‌ها صحبتی به میان می‌آید. گردش در پایتخت و بازدید از دیدنی های شهر تهران، برای علاقه‌مندان گردشگری، می‌تواند جالب‌توجه باشد.
خیابانهای معروف تهران:
- خیابان ولیعصر
- خیابان انقلاب
- خیابان پانزده خرداد
- خیابان سعدی
- خیابان لاله زار
- خیابان سی تیر
- خیابان باغ سپهسالار
- خیابان ناصر خسرو
- بلوار کشاورز
- خیابان فاطمی
- خیابان جمهوری
- خیابان دربند
- خیابان دارآباد
- خیابان شریعتی
- خیابان درکه
- خیابان باهنر (نیاوران)
- خیابان ولنجک
- خیابان جردن
- خیابان پاسداران
- بلوار میرداماد
- خیابان خیام
- خیابان شوش
- خیابان مولوی
- خیابان آزادی
اگر ساکن شهر تهران هستید یا گذرتان به این شهر می‌افتد، با ما همراه شوید تا معروف ترین خیابانهای تهران را بیشتر بشناسید و از ظرفیت‌های گسترده گردشگری در این خیابان‌ها مطلع شوید. ما در این مقاله فهرست جامعی از این مکان‌ها را که برای خرید، گردش و پیاده‌روی مناسب هستند، ارائه کرده‌ایم. در این مقاله می‌توانید با موقعیت مکانی، تاریخچه، دلایل نام‌گذاری، حمل و نقل عمومی و مکان‌های دیدنی خیابانهای معروف تهران آشنا شوید.
خیابان ولیعصر
- در خط طولی گسترده شمال به جنوب در مرکز تهران
- طول خیابان: نزدیک به ۱۸ کیلومتر
- واقع شده در مناطق ۱۱، ۶، سه و یک
- بخش‌هایی از خیابان یک طرفه و در منطقه طرح ترافیک
- تجاری، تاریخی، فرهنگی و مناسب برای پیاده‌روی در بوستان‌ها
- ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران
منبع عکس: landscaper.ir، عکاس ناشناس
خیابان ولیعصر از قدیمی‌ترین خیابانهای ایران به شمار می‌رود و با طول نزدیک به ۱۸ کیلومتر طولانی‌ترین خیابان در کل خاورمیانه است. این خیابان از میدان راه‌آهن در جنوب شهر تهران آغاز می‌شود و تا میدان تجریش و نزدیکی بازار تجریش در محدوده شمیرانات ادامه دارد. پیشینه ساخت خیابان ولیعصر به دوره پهلوی و زمان رضا شاه باز می‌گردد و هدف از ساخت این خیابان، ایجاد مسیر دسترسی از کاخ مرمر در جنوب تهران به کاخ سعدآباد در شمیران بوده است. به همین دلیل در گذشته خیابان ولیعصر «خیابان پهلوی» نام داشت. در زمان رضا خان استفاده از مسیر خیابان پهلوی برای عموم مردم جایز نبود.
پس از انقلاب سال ۵۷ در فاصله زمانی سه سال این خیابان با عنوان «خیابان مصدق» شناخته می‌شد و پس از خرداد ۱۳۶۰ نام این خیابان به ولیعصر تغییر کرد. در زمان قاجار این خیابان مسیر اصلی تردد به مناطق ییلاقی در شمال شهر به حساب می‌آمد و پادشاهان قاجار برای تفریح و گردش به این جاده وارد می‌شدند تا خود را به مناطق خوش آب و هوا برسانند. در زمان پادشاهی قاجاریان به‌جای خیابان ولیعصر، جاده‌ای خاکی قرار داشت که تردد در آن ساده نبود؛ به همین دلیل، به مرور زمان پادشاهان تصمیم به زیباسازی همین خیابان گرفتند، تا برای لذت از طبیعت و آب و هوای خوش، مجبور به پیمودن مسافت‌های طولانی نشوند.
منبع عکس: rajanews.com، عکاس ناشناس
خیابان ولیعصر به‌دلیل مسافت طولانی‌اش دسترسی مناسبی به پارک‌ها، مراکز و مجتمع‌های بزرگ تجاری و همین طور رستوران‌های متنوع دارد. این خیابان به‌دلیل موقعیت مناسب در شهر تهران، از مهم‌ترین کانون‌های بازرگانی پایتخت به شمار می‌رود و محل قرار گرفتن بسیاری از دفاتر مرکزی، صنعتی و بازرگانی است.
خیابان ولیعصر در طول مسیر خود با خیابانهای بسیاری تقاطع دارد که از میان آن‌ها می‌توان به تقاطع با خیابانهای زعفرانیه، میرداماد، توانیر، یوسف آباد، فاطمی، شهید بهشتی، زرتشت، طالقانی، انقلاب، جمهوری، معیری، قزوین، امام خمینی و مولوی اشاره کرد. از مهم‌ترین مناطق اطراف این خیابان نیز می‌توان محله‌های تجریش، زعفرانیه، الهیه، ونک، بهجت آباد، انقلاب، منیریه، امیر بهادر، گمرک و راه‌آهن را نام برد.
بخش قابل‌توجهی از خط سه متروی تهران در طول خیابان ولیعصر قرار دارد و خط شماره هفت اتوبوس بی آر تی کل مسیر میدان راه‌آهن تا میدان تجریش را پوشش می‌دهد. بخش‌هایی از خیابان ولیعصر یک طرفه است و به همین دلیل وجود خط بی آر تی برای تردد در این خیابان بسیار مناسب است. خطوط تاکسیرانی نیز به‌طور گسترده در این خیابان تردد می‌کنند. بزرگراه‌های چمران، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی (نیایش) و همت نیز از خیابان ولیعصر گذر می‌کنند. تقاطع اتوبان چمران با خیابان ولیعصر را با نام «چهارراه پارک وی» می‌شناسند.
منابع عکس‌ها و عکاس: خبرگزاری مهر، خبرگزاری برنا، ویکی پدیا، delta.ir , علیرضا کیخا
چنارهای اطراف خیابان ولیعصر از گذشته تا به امروز از زیباترین مشخصه‌های این خیابان بوده‌اند؛ اما متاسفانه بیش از ۸۰ درصد درختان چنار در طول سال‌های گذشته نابود شده‌اند. در طول این خیابان مراکز تجاری متعدد، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، تماشاخانه‌های تئاتر و سالن‌های سینما، بوستان‌ها و پارک‌های بزرگ و اماکن تاریخی برجسته‌ای وجود دارند که از میان آن‌ها می‌توان به امامزاده صالح، پارک ملت، پارک ساعی، تئاتر شهر، کاخ مرمر و باغ فردوس اشاره کرد.
برای بازدید کامل از خیابان ولیعصر یک روز کافی نیست. می‌توانید ساعت‌های طولانی از قدم زدن در بوستان‌ها و سایر نقاط دیدنی خیابان ولیعصر لذت ببرید و در آخر لذت خود را با استراحت و صرف غذا یا نوشیدنی در کافه و رستوران‌های متنوع این خیابان کامل کنید.
از مشهورترین جاهای دیدنی و مراکز فرهنگی و تجاری در خیابان ولیعصر و اطراف آن می‌توان موارد زیر را نام برد:
- بوستان ملت (جنب بزرگراه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی)
- بوستان ساعی (بالاتر از خیابان شهید بهشتی، روبهروی کوچه آبشار)
- امامزاه صالح (میدان تجریش)
- کاخ سعد آباد (خیابان طاهری، شمال میدان تجریش)
- باغ فردوس (بالاتر از زعفرانیه، نرسیده به میدان تجریش)
- فرهنگستان هنر (تقاطع خیابانهای طالقانی و ولیعصر)
- سازمان صدا و سیما (بالاتر از پارک ملت)
- تئاتر شهر (ضلع جنوب شرقی تقاطع خیابانهای ولیعصر و انقلاب، چهارراه ولیعصر)
- کاخ مرمر (قبل از خیابان امام خمینی در مسیر جنوب)
- سینما آفریقا (بالاتر از میدان ولیعصر)
- سینما استقلال (بالاتر از میدان ولیعصر)
- بازار صفویه (روبهروی پارک ملت)
- مرکز تجارت ایرانیان (میدان ولیعصر)
- پاساژ پردیس (بالاتر از میدان ولیعصر،کوچه ارژنگ)
- بازار کامپیوتر رضا (بالاتر از خیابان انقلاب)
- مرکز خرید نور تهران (بالاتر از تقاطع طالقانی)
- مرکز کامپوتر ایران (حد فاصل تقاطع طالقانی و میدان ولیعصر)
خیابان انقلاب
- خیابان شرقی-غربی در محدوده مرکز تهران
- طول خیابان: ۵٫۱ کیلومتر
- واقع شده در مرز بین مناطق ۱۱ ،۶، ۱۲ و هفت
- از پل چوبی به غرب در محدوده طرح ترافیک
- تجاری، تاریخی، فرهنگی
- مرکز تجمع مراکز آموزشی، دانشگاه‌ها و دفاتر نشر
عکاس: وحید سرابی
خیابان انقلاب از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین خیابانهای شهر تهران است. قرار گرفتن این خیابان در مرکز شهر، دسترسی به آن را از قسمت‌های مختلف شهر آسان می‌کند. خیابان انقلاب پنج کیلومتر طول دارد و از جنوب و شمال به بسیاری از محله‌های معروف پایتخت وصل می‌شود. نام خیابان انقلاب پیش از انقلاب اسلامی، خیابان «شاهرضا» بود و از گذشته تا به امروز محل برگزاری گردهمایی و تجمع‌های مختلف در روزهای خاص بوده است. پس از انقلاب نام این خیابان به‌دلیل قرار داشتن در کانون تجمع انقلابی مردم، به نام کنونی‌اش تغییر داده شد.
خیابان انقلاب از یک سو به میدان انقلاب در غرب و از سمت دیگر به میدان امام حسین در شرق می‌رسد و در طول مسیر خود از بخش‌هایی از مناطق ۶، ۱۱، ۱۲ و هفت شهرداری تهران گذر می‌کند. این خیابان در طول مسافت خود با خیابانهای اصلی مانند ولیعصر، سپهبد قرنی و شریعتی تقاطع دارد. در سراسر خیابان انقلاب خطوط تاکسی، بی آر تی و مترو تردد دارند. میدان‌های امام حسین و انقلاب در دو سوی این خیابان دو تا از بزرگ‌ترین پایانه‌های اتوبوسرانی و تاکسی را دارند که تردد به چهار سوی شهر از آن‌ها انجام می‌شود. ایستگاه‌های متروی میدان انقلاب، تئاتر شهر، فردوسی، دروازه دولت، دروازه شمیران و امام حسین در این خیابان قرار دارند.
محدوده محله انقلاب در این خیابان با خیابانهای انقلاب در شمال، جمهوری در جنوب، ولیعصر در شرق و کارگر در غرب محاط می‌شود. خیابان انقلاب به‌دلیل وجود مراکز آموزشی و فرهنگی زیاد در آن، بزرگ‌ترین مرکز خریدوفروش محصولات فرهنگی، فروشگاه‌های کتاب فروشی و دفاتر انتشارات مختلف است و در میان دانشجویان، دانش‌آموزان و علاقه‌مندان مراکز فرهنگی بسیار طرفدار دارد. یکی از زیباترین سازه‌های موجود در این خیابان، سر در ورودی دانشگاه تهران است که از نمادهای خیابان انقلاب به شمار می‌رود.
در طول خیابان انقلاب دیدنی‌های مختلف تاریخی و فرهنگی وجود دارند که از میان آن‌ها می‌توان به ساختمان تئاتر شهر در پارک دانشجو اشاره کرد.
مراکز مهم فرهنگی، تجاری و تفریحی در خیابان انقلاب به شرح زیر هستند:
- فروشگاه‌های کتاب و مراکز نشر (از چهارراه ولیعصر تا میدان انقلاب)
- دانشگاه تهران (۷۰۰ متر مانده به میدان انقلاب)
- پارک دانشجو و ساختمان تئاتر شهر (چهارراه ولیعصر)
- مراکز خرید کیف و کفش مردانه ( محدوده ایستگاه دروازه دولت)
- سالن‌های سینما در میدان انقلاب
خیابان پانزده خرداد
- خیابان شرقی-غربی در محدوده مرکز تهران
- طول خیابان: ۲٫۷ کیلومتر
- واقع شده در مناطق ۱۱ و ۱۲
- محدوده طرح ترافیک
- تاریخی و تجاری و مناسب برای گردش و خرید
- محل قرار گرفتن مراکز تجاری و بازار بزرگ تهران
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
خیابان پانزده خرداد را پیش از انقلاب با نام خیابان «بوذرجمهری» می‌شناختند. سرتیپ بوذرجمهری از نظامیان مورد اعتماد رضا شاه پهلوی بود. این خیابان در ضلع شمالی بازار بزرگ تهران، یکی از شلوغ‌ترین و پر ترددترین نقاط پایتخت قرار دارد و مراکز تجاری زیادی در این خیابان قرار گرفته‌اند. در طول چند سال اخیر، تردد در این خیابان در محدوده بازار بزرگ با وسیله نقلیه ممنوع و کف خیابان نیز سنگفرش است. این اقدام در جهت حفظ فضای سنتی در محله بازار تهران صورت گرفته است و تنها چند درشکه و ماشین دودی در طول خیابان پانزده خرداد تردد می‌کنند.
ماشین‌های دودی خیابان پانزده خرداد، عکاس ناشناس
خیابان پانزده خرداد از خیابان وحدت اسلامی در غرب آغاز می‌شود و تا بزرگراه شهید محلاتی ادامه دارد. این خیابان حدود پنج کیلومتر است و در طول مسیر خود با خیابانهای معروفی مانند ری، خیام، ناصر خسرو، پامنار و مصطفی خمینی تقاطع دارد. تقاطع این خیابان با خیابان خیام را با نام «چهارراه گلوبندک» و تقاطعش با خیابان مصطفی خمینی را با نام «چهارراه سیروس» می‌شناسند.
خیابان پانزده خرداد بخش بزرگی از منطقه ۱۲ شهرداری را شامل می‌شود و در قسمت‌های مختلف آن به‌جز در محدوده بازار، وسایل نقلیه عمومی تردد دارند. ایستگاه مترو پانزده خرداد نیز در چهارراه گلوبندک قرار دارد. به‌دلیل قرار گرفتن این خیابان در محدوده طرح ترافیک، عبور و مرور در خیابان پانزده خرداد با وسیله نقلیه شخصی بدون مجوز، مجاز نیست.
منبع عکس: خبرگزاری تسنیم، عکاس ناشناس
از مهم‌ترین خصوصیات برجسته در خیابان پانزده خرداد می‌توان به سبک معماری بناها و بازار اشاره کرد. بناهای قدیمی موجود در این خیابان، از زیباترین مراکز تاریخی و فرهنگی شهر تهران هستند و قدمت بالایی دارند، به همین دلیل ساخت‌وساز در این منطقه محدود است و در نزدیکی بافت تاریخی مجاز نیست. در گذشته خیابان پانزده خرداد، بخشی از ارگ ناصری بوده و هنوز هم بافت تاریخی و سنتی خود را حفظ کرده است. مغازه‌ها و دکه‌های خیابان پانزده خرداد نیز قدمت زیادی دارند. پیاده روی در این خیابان برای علاقه‌مندان به مکان‌های تاریخی می‌تواند بسیار لذت‌بخش باشد.
از جاذبه‌های برجسته خیابان پانزده خرداد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاخ گلستان (ضلع شمالی میدان ارگ)
- شمس العماره ( ابتدای خیابان ناصر خسرو، بالاتر از خیابان پانزده خرداد)
- سرای روشن ( اوایل خیابان ناصر خسرو، بالاتر از خیابان پانزده خرداد)
- بازار بزرگ تهران ( ورودی بازار در مسیر سنگفرش خیابان پانزده خرداد)
- مسجد امام (داخل بازار تهران)
خیابان سعدی
- خیابان شمالی-جنوبی در مرکز تهران
- طول خیابان: ۲/۱ کیلومتر
- واقع شده در منطقه ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک
- تاریخی، تجاری و اداری
منبع عکس: خبرگزاری مهر، عکاس ناشناس
خیابان سعدی، خیابانی قدیمی با بافت سنتی در شهر تهران است که قدمت تاریخی دارد. این خیابان در مسیر شمال به جنوب و در مرکز شهر تهران قرار گرفته است. خیابان سعدی در حدود ۲/۲ کیلومتر طول دارد و در امتداد خیابان لاله زار و موازی با آن قرار گرفته است. این خیابان در نزدیکی قدیمی‌ترین محله‌های شهر تهران واقع شده است و هم‌چنان در بسیاری از قسمت‌ها، بافت تاریخی و سنتی در معماری منازل و ساختمان‌های آن به چشم می‌خورد.
بخش جنوبی خیابان سعدی موازی با خیابان ناصر خسرو است و در واقع این خیابان از ابتدای خیابان ناصر خسرو شروع می‌شود و تا خیابان انقلاب ادامه پیدا می‌کند. تقاطع خیابانهای سعدی انقلاب با نام چهارراه دروازه دولت شناخته می‌شود. خیابان سعدی به‌دلیل نزدیکی به مراکز مهم تجاری و بازار یکی از پرترددترین خیابانهای پایتخت است و در محدوده طرح ترافیک قرار دارد. این خیابان همچنین محل تردد خطوط مختلف اتوبوسرانی و تاکسی است و ایستگاه متروی سعدی نیز در تقاطع آن با خیابان جمهوری و ایستگاه متروی دروازه دولت در تقاطع آن با خیابان انقلاب قرار دارد.
خیابان سعدی را در گذشته با نام خیابان «لختی‌ها» می‌شناختند. خلوتی بیش از اندازه خیابان در زمان‌های قدیم، به راهزنان و جیب‌برها امکان سواستفاده و حمله به رهگذران را می‌داده است. عدم امنیت لازم در این خیابان در گذشته باعث می‌شد که به‌خصوص شب‌ها، امکان تردد در آن از بین برود؛ زیرا به اصطلاح احتمال «لخت کردن» مردم توسط راهزنان وجود داشت. این نام نیز اصطلاحی عامیانه بوده است که بر همین اساس بر خیابان سعدی گذاشته بودند.
از مهم‌ترین تقاطع‌های خیابان سعدی می‌توان به تقاطع این خیابان با خیابانهای جمهوری (چهارراه استقلال) و امیر کبیر اشاره کرد. از مهم‌ترین محله‌های نزدیک به خیابان سعدی نیز می‌توان محله‌های لاله زار، ارگ، فردوسی و دروازه دولت را نام برد. از مهم‌ترین بخش‌های خیابان سعدی می‌توان به میدان مخبر الدوله در تقاطع با خیابان جمهوری اشاره کرد. نمای بدنه میدان مخبر الدوله از آثار ملی ثبت شده در ایران است. میدان مخبر الدوله امروزه به چهارراه تغییر کاربری داده است و دیگر میدان نیست و با نام چهارراه استقلال شناخته می‌شود. در چهار سوی این میدان معماری‌های متنوع از دوره‌های تاریخی متفاوت دیده می‌شوند. بناهای آجری غرب میدان از زمان قاجار و انتشارات امیر کبیر در جنوب شرقی میدان از دوره پهلوی به یادگار مانده‌اند.
بزرگ‌ترین مراکز خریدوفروش تلفن همراه تهران در نزدیکی خیابان سعدی قرار دارند. پاساژ علاالدین درتقاطع خیابانهای جمهوری و حافظ و بازار موبایل ایران داخل خیابان حافظ و کمی پایین‌تر از تقاطع با خیابان جمهوری قرار گرفته‌اند. پاساژ چارسو نیز در خیابان حافظ، فاصله کمی با خیابان سعدی دارد.
مراکز تجاری و تاریخی مهم خیابان سعدی به شرح زیر هستند:
- بیمارستان امیر اعلم (پایین‌تر از دروازه دولت)
- میدان مخبر الدوله (تقاطع با خیابان جمهوری)
- انتشارات امیر کبیر (چهارراه استقلال)
- پاساژ علاءالدین (تقاطع جمهوری و حافظ)
- بازار موبایل (خیابان حافظ، پایین‌تر از خیابان جمهوری)
خیابان لاله زار
- خیابان شمالی-جنوبی در مرکز تهران
- طول خیابان: ۱/۷ کیلومتر
- واقع شده در منطقه ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک، یک طرفه به‌سمت شمال
- تاریخی، تجاری و گردشگری
- مرکز عمده خریدوفروش لوازم و وسایل الکتریکی
منبع عکس: خبرگزاری مهر، عکاس ناشناس
خیابان لاله زار یکی از قدیمی‌ترین خیابانهای شهر تهران است که نشانه‌هایی از قدمت آن را هنوز می‌توان در طول خیابان مشاهده کرد. این خیابان از خیابان انقلاب در شمال شروع می‌شود و تا میدان امام خمینی ادامه دارد. در گذشته خیابان لاله زار باغی بزرگ و در دوره قاجار محل گشت‌وگذار پادشاهان بوده است و تمام جشن‌ها و مراسم ویژه دربار را در خیابان لاله زار برگزار می‌کردند. دلیل انتخاب نام لاله زار برای این خیابان نیز، بر اساس باغ گل موجود در آن بوده و یکی از معدود خیابان هایی است که نام قدیم خود را حفظ کرده است.
ناصر الدین شاه قاجار نیز از علاقه‌مندان اصلی این خیابان بود و پس از برگشتن از سفر فرنگ، دستور داد باغ لاله زار را به خیابانی شبیه شانزلیزه تبدیل کنند. پس از ساخته شدن خیابان لاله زار، بسیاری از مغازه‌ها برای نخستین بار در این خیابان تاسیس شدند که از میان آن‌ها می‌توان به نخستین گل فروشی تهران اشاره کرد. همچنین خیابان لاله زار نخستین خیابانی بود که در آن چراغ گاز روشن شد.
منبع عکس: خبرگزاری ایمنا، عکاس ناشناس
در طول سال‌های پس از آن، به‌تدریج خیابان لاله زار مملو از کافه‌ها، رستوران‌ها، سینماها، تئاترها و فروشگاه‌های مد و لباس و به این ترتیب بین مردم بسیار محبوب شد؛ اما امروزه خیابان لاله زار را به‌عنوان مرکز خریدوفروش لوازم برقی و الکتریکی و همینظور لوستر می‌شناسند و یکی از شلوغ‌ترین خیابانهای پایتخت و در محدوده طرح ترافیک است.
اهالی خیابان لاله زار از قدیمی‌ترین ساکنان شهر تهران هستند و خانه‌های این محله نیز از قدیمی‌ترین خانه های تاریخی تهران است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان لاله زار می‌توان به مناطق ملت، بهارستان، فردوسی، خیام و امام خمینی اشاره کرد. خیابان لاله زار برای علاقه‌مندان مکان‌های تاریخی از بهترین نقاط مناسب پیاده روی است. بسیاری از کافه‌های قدیمی هم‌چنان در این خیابان فعالیت می‌کنند که می‌توانند محل مناسبی برای رفع خستگی پس از پیاده روی باشند.
عمارت مشیر الدوله، منبع عکس: خبرگزاری مهر، عکاس ناشناس
خیابان لاله زار با خیابانهای پر ترددی مانند خیابان جمهوری و خیابان اکباتان تقاطع دارد و به‌دلیل قرار گرفتن در منطقه طرح ترافیک و یک طرفه بودن آن به‌سمت شمال، برای تردد در این خیابان بهتر است از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید؛ البته این خیابان یکی از پر تردد ترین خیابان‌ها برای عبور موتور سیکلت‌ها نیز هست. ایستگاه‌های مترو سعدی و امام خمینی، دسترسی مناسبی به خیابان لاله زار دارند. دیدنی‌های خیابان لاله زار در گذشته بسیار بودند که متاسفانه بیشترشان امروزه متروکه و ویران شده‌اند.
از آن میان بناهای دیدنی لاله زار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خانه و باغ امین السلطان (پایین‌تر از خیابان جمهوری)
- عمارت مشیر الدوله (خیابان منوچهری، نرسیده به لاله زار)
- تئاتر نصر (بالاتر از خیابان اکباتان)
- سینما رکس (پایین‌تر از خیابان جمهوری)
خیابان سی تیر
- خیابان شمالی-جنوبی در مرکز تهران
- طول خیابان: ۱/۳ کیلومتر
- منطقه ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک، یک طرفه به‌سمت شمال
- تاریخی و تفریحی و مناسب برای پیاده روی
- نخستین استریت فود تهران
منبع عکس: ویکی پدیا
خیابان سی تیر یکی از پرطرفدارترین خیابان‌ها در شهر تهران است که در سال‌های اخیر علاقه‌مندان به غذاهای خیابانی را به خود جذب می‌کند. این خیابان از خیابان امام خمینی در جنوب آن شروع می‌شود و تا خیابان جمهوری ادامه دارد. در گذشته خیابان سی تیر، «قوام السلطنه» نام داشت، اما بعدها به‌دلیل رویداد ۳۰ تیر سال ۱۳۳۱، نام آن را تغییر دادند. به‌دلیل قرارگیری کلیساها، کنیسه‌ها، آتشکده‌ها، مساجد و ساختمان‌های مذهبی ادیان مختلف در این خیابان، برخی اوقات از آن با عنوان خیابان «ادیان» یاد می‌کنند. در طول سال‌های اخیر کاربری این خیابان به‌صورت کلی تغییر کرده است و سراسر آن دکه‌های غذاهای خیابانی بر پا کرده‌اند. از انواع ساندویچ و غذاهای فست فود گرفته تا غذای خانگی و کبابی و جگرکی در این خیابان به چشم می‌خورند.
اما شاید برایتان جالب باشید بدانید که در طول خیابان سی تیر چند ساختمان تاریخی و فرهنگی قرار دارند که از بهترین جاذبه‌های گردشگری شهر تهران هستند. موزه ملی ایران در خیابان سی تیر قرار دارد و بدون شک یکی از شاخص‌ترین موزههای ایران به شمار می‌رود و آن را به‌عنوان موزه مادر ایران می‌شناسند. این موزه در قالب دو ساختمان مجزا با نام‌های «موزه ایران باستان» و «موزه اسلامی» آثار دوره‌های تاریخی مختلف ایران از دوران پارینه‌سنگی تا دوره ساسانیان و دوران اسلامی در معرض بازدید عموم قرار می‌دهد که از میان آن‌ها می‌توان به آثاری از تخت جمشید و معبد چغازنبیل اشاره کرد.
موزه ملی ایران، منبع عکس: سایت تهران ایمیج، عکاس ناشناس
از دیگر جاذبه‌های خیابان سی تیر کلیساهای این خیابان هستند. کلیسای آنجلی پطروس و کلیسای کره‌ای‌های تهران در این خیابان قرار گرفته‌اند. موزههای ملی علوم و فناوری و آبگینه نیز در اواسط این خیابان واقع شده‌اند. در حال حاضر کف خیابان سی تیر سنگفرش است که لذت پیاده روی در این خیابان را بیشتر می‌کند؛ گرچه عبور وسایل نقلیه به این خیابان مجاز است، ما به شما توصیه می‌کنیم برای بازدید از دیدنی‌های این خیابان ماشین خود را در پارکینگ‌های اطراف یا مکان‌های مناسب پارک کنید و پیاده به گشت‌وگذار بپردازید.
کلیسای آنجلی پطروس، منبع عکس: سایت تهران ایمیج، عکاس ناشناس
برای رسیدن به خیابان سی تیر می‌توانید از مسیرهای خیابان جمهوری و امام خمینی و وسایل نقلیه عمومی متنوع در این خیابان‌ها استفاده کنید. ایستگاه‌های مترو امام خمینی و حسن آباد بهترین دسترسی را به این خیابان دارند. برای بازدید از مکان‌های فرهنگی در خیابان سی تیر بهتر است ساعات آغازین روز را انتخاب کنید؛ اما اگر می‌خواهید از پیاده روی و غذا خوردن در این خیابان لذت ببرید، شب‌ها هم می‌توانید به خیابان سی تیر بروید؛ خیابانی که از دیدنی های تهران در شب به شمار می‌رود.
دیدنی‌ها و بناهای مهم خیابان سی تیر به شرح زیر هستند:
- کلیسای آنجلی پطروس
- موزه ملی ایران
- موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران
- موزه علوم و فناوری
- کلیسای کره‌ای‌های تهران
- کنیسه حییم
- کلیسای مریم مقدس
- آتشکده آدریان تهران
- بنیاد سینمایی فارابی
- هنرستان صنعتی تهران
خیابان امام خمینی
- خیابان شرقی-غربی در مرکز شهر تهران
- طول خیابان: ۶ کیلومتر
- واقع شده در مناطق ۱۰، ۱۱ و ۱۲ تهران
- از میدان توپخانه تا نواب در محدوده طرح ترافیک
- تجاری، تاریخی و فرهنگی
- دسترسی مناسب به بیشتر مراکز تجاری تهران
منبع عکس: ویکی پدیا
خیابان امام خمینی را می‌توان یکی از تجاری‌ترین خیابانهای تهران دانست. این خیابان در گستره شرقی-غربی نزدیک به ۶ کیلومتر در مرکز شهر تهران قرار دارد. در زمان حکومت پادشاهان قاجار این خیابان را ابتدا به نام خیابان «مریضخانه» و سپس «باغشاه» می‌شناختند. در دوره پهلوی و زمان پادشاهی رضا شاه، نام این خیابان را به «سپه» تغییر دادند. انتخاب نام سپه بر این خیابان، با توجه به اینکه نام نخستین خیابان ایران در قزوین نیز سپه بوده است، موقعیت قابل‌توجه این خیابان در گذشته را خاطر نشان می‌کند.
منبع عکس: برترین‌ها، عکاس ناشناس
خیابان امام خمینی در مرکز طرح ترافیک قرار دارد و تردد با خودروی شخصی به این خیابان و خیابانهای اطراف آن در روزهای کاری، بدون مجوز ورود به محدوه طرح ترافیک میسر نیست. خیابان امام خمینی در امتداد شرق به غرب با بسیاری از خیابانهای تجاری و پر تردد تقاطع دارد که مهم‌ترین آن‌ها خیابانهای خیام، سی تیر، حافظ، ولیعصر، کارگر جنوبی، نواب و بزرگراه یادگار امام هستند. تقاطع خیابان امام خمینی با خیابان حافظ، میدان حسن آباد و تقاطع آن با خیابان کارگر جنوبی، میدان حر است.
عکاس: شایان محرابی
حمل و نقل عمومی در خیابان امام خمینی دسترسی مناسبی به قسمت‌های مختلف پایتخت می‌دهد. خطوط گسترده اتوبوسرانی، شبکه وسیع تاکسیرانی و ایستگاه‌های مترو در این خیابان و اطراف آن، تردد به این خیابان و برعکس را به‌سادگی امکان‌پذیر می‌کند. ایستگاه‌های متروی میدان امام خمینی، حسن آباد، دانشگاه امام علی و رودکی به قسمت‌های مختلف خیابان امام خمینی دسترسی دارند. میدان امام خمینی که آن را با نام «میدان توپخانه» نیز می‌شناسند، بیش از ۱۷۰ سال پیش در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه و به دستور امیر کبیر ساخته شد، اما او را پیش از اتمام ساخت میدان کشتند. ۶ خیابان اصلی در مرکز تهران به این میدان منتهی می‌شوند که اسامی آن‌ها به این قرار است: خیابان لاله زار، خیابان امیر کبیر، خیابان باب همایون، خیابان ناصر خسرو، خیابان فردوسی و خیابان امام خمینی.
منابع عکس‌ها و عکاس‌ها: سایت موزه ارتباطات، ویکی پدیا، احسان رسولی و شایان محرابی
نخستین موسسه بانکی کشور در خیابان امام خمینی و در سال ۱۳۰۴ تاسیس شد. در سراسر خیابان امام خمینی بناهای تاریخی و ساختمان‌های قدیمی دیده می‌شوند. اگر به قدم زدن در محیطی تاریخی علاقه دارید، بخش‌هایی از خیابان امام خمینی شما را به سال‌های پیش از این خواهد برد. این خیابان برای خرید نیز بسیار مناسب است. از پوشاک گرفته تا تخصصی‌ترین مراکز خرید در اطراف این خیابان یا در طول آن قرار گرفته‌اند.
معروف‌ترین بناها و جاذبه‌های خیابان امام خمینی و نزدیک آن به شرح زیر هستند:
- بانک شاهی ایران ( ابتدای خیابان امیرکبیر)
- موزه بانک سپه (ابتدای خیابان امام خمینی از سمت میدان توپخانه)
- موزه استاد علی اکبر صنعتی (انتهای خیابان فردوسی)
- موزه پست و تلگراف (بعد از خیابان خیام در جهت غرب)
- سر در باغ ملی (بعد از خیابان خیام در جهت غرب)
- ساختمان وزارت خارجه ایران (بعد از خیابان خیام به‌سمت غرب)
- میدان حسن آباد (تقاطع با خیابان حافظ)
- موزه ثبت و احوال کشور (بین خیابان حافظ و ولیعصر)
- خانه و موزه مقدم ( بین خیابان حافظ و ولیعصر)
- کاخ مرمر (ابتدای خیابان ولیعصر در جهت شمال)
- ساختمان مجلس خبرگان (ابتدای خیابان فیروز)
- دانشگاه افسری امام علی (ع) (پایین‌تر از میدان حر)
خیابان باغ سپهسالار
- خیابان کوتاه شمالی-جنوبی در محدوده مرکز تهران
- طول خیابان ۵۰۰ متر
- منطقه ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک
- تاریخی، تجاری و مناسب برای پیاده روی و خرید
- مرکز خریدوفروش کیف و کفش
منبع عکس: سایت برترین‌ها، عکاس ناشناس
خیابان باغ سپهسالار خیابانی قدیمی در مرکز تهران است که در حد فاصل میدان بهارستان تا خیابان ظهیر الاسلام واقع شده است. گرچه امروزه دیگر تابلویی با عنوان باغ سپهسالار در این خیابان دیده نمی‌شود و این خیابان را امروزه به نام خیابان صف نام‌گذاری کرده‌اند، اما این خیابان تنها بخشی کوچک از منطقه‌ای است که در گذشته باغ سپهسالار نام داشت.
باغ سپهسالار در دوره قاجاریان باغی سرسبز و خوش آب و هوا در نزدیکی میدان بهارستان بود که به میرزا حسن خان سپهسالار قزوینی، صدراعظم ناصر الدین شاه تعلق داشت. در طول سالیان دراز، این باغ به‌کلی از بین رفته و تنها بخشی از آن باقی مانده است که امروزه آن را با نام خیابان صف می‌شناسند. این خیابان در حال حاضر مرکز خریدوفروش کیف و کفش است و به‌جز این اقلام، جنس دیگری در این خیابان عرضه نمی‌شود.
خیابان باغ سپهسالار را از سال ۱۳۸۵ به‌صورت پیاده‌راه سنگفرش در آورده‌اند و عبور و مرور وسایل نقلیه در آن ممنوع است. این منطقه تاریخی در حوالی میدان بهارستان هنوز ساختار سنتی و تاریخی خود را حفظ کرده و برای گردشگران بسیار دلپذیر است. در روزهای نزدیک نوروز و زمان‌های خاص سال، اجرای موسیقی زنده توسط نوازندگان خیابانی، فضایی دلنشین و مطلوب در این خیابان ایجاد می‌کند. از مهم‌ترین محله‌های اطراف باغ سپهسالار می‌توان به محله‌های لاله زار، بهارستان، فردوسی و ارگ تهران اشاره کرد.
منبع عکس: سایت تریپ یار، عکاس ناشناس
سراسر خیابان سپهسالار پوشیده از مراکز خرید و تنها کاربری این خیابان در حال حاضر تجاری است و به‌عنوان بورس کیف و کفش زنانه شناخته می‌شود؛ گرچه برای علاقه‌مندان به گشت‌وگذار در اماکن تاریخی و سنتی، این خیابان می‌تواند محیطی بسیار زیبا برای پیاده‌روی باشد. خیابان باغ سپهسالار در منطقه طرح ترافیک قرار دارد و برای تردد به این خیابان در روزهای وسط هفته، بهترین انتخاب استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است. اتوبوس، تاکسی و قطار داخل شهری به خیابان باغ سپهسالار دسترسی مناسب دارند و ایستگاه‌های مترو سعدی و بهارستان، نزدیک‌ترین ایستگاه‌ها به این خیابان هستند.
در خیابان باغ سپهسالار، کافه، رستوران و نیمکت‌های سنگی برای استراحت وجود دارند که می‌توانید پس از گشت‌وگذار و خرید، به استراحت یا صرف غذا در آن‌ها بپردازید. در حوالی باغ سپهسالار دیدنی‌های تاریخی بسیار زیادی وجود دارند که می‌توانید به آن‌ها سری بزنید.
معروف‌ترین مکان‌ها و جاذبه‌های خیابان باغ سپهسالار و اطراف آن به شرح زیر هستند:
- مرکز خرید شهباز خان
- پاساژ الیزه
- عمارت مسعودیه (خیابان ملت)
- موزه استاد صبا (خیابان ظهیر الاسلام)
- موزه نقاشی پشت شیشه (خیابان ظهیر الاسلام)
- سر در باغ ملی (خیابان امام خمینی)
- موزه جواهرات (خیابان فردوسی)
- موزه آبگینه و سفال (خیابان سی تیر)
خیابان ناصر خسرو
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده مرکز تهران
- طول خیابان: یک کیلومتر
- منطقه ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک
- تاریخی، تجاری و مناسب برای پیاده روی
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
خیابان ناصر خسرو از قدیمی‌ترین خیابانهای تهران است که قدمت آن به دوره قاجار می‌رسد. در زمان پادشاهی ناصر الدین شاه قاجار، این خیابان که بخشی از ارگ پادشاهی بود، با گسترش شهر و پر کردن خندق قدیمی، ایجاد شد و به دستور ناصر الدین شاه، آن را به نام خیابان «ناصریه» نام‌گذاری کردند. خیابان ناصر خسرو از میدان امام خمینی در شمال آغاز می‌شود و تا خیابان پانزده خرداد ادامه دارد.
امروزه خیابان ناصر خسرو را به‌عنوان مرکز خریدوفروش لوازم الکتریکی، دوربین و لوازم جانبی آن‌ها می‌شناسند. البته در بخش‌هایی از این خیابان نیز عمده فروشی‌های لوازم آرایشی و بهداشتی فعالیت می‌کنند. متاسفانه در سال‌های نه چندان دور، این خیابان محل خریدوفروش غیرقانونی دارو بود و بسیاری از قاچاقچیان از این طریق سود فراوانی می‌بردند، اما امروزه تا حدود زیادی این معضل حل شده است و با حذف واسطه‌های غیرقانونی، خیابان ناصر خسرو را ساماندهی کرده‌اند.
خیابان ناصر خسرو محل تاسیس نخستین داروخانه و چاپخانه در تهران است و هم‌چنان نیز محصولات و تجهیزات پزشکی در این خیابان به‌صورت قانونی عرضه می‌شوند. از مهم‌ترین تقاطع‌های خیابان ناصر خسرو می‌توان تقاطع با خیابانهای سعدی و صور اسرافیل را نام برد. مهم‌ترین محله‌های اطراف این خیابان نیز، مناطق ارگ تهران، لاله زار، عودلاجان، خیام و بازار تهران هستند.
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
برای رسیدن به خیابان ناصر خسرو می‌توانید از حمل و نقل عمومی استفاده کنید. این خیابان در محدوده طرح ترافیک تهران قرار دارد؛ بنابراین بهترین راه برای تردد در آن، استفاده از خطوط تاکسیرانی و اتوبوسرانی است. اتوبوس‌های پایانه میدان امام خمینی در این خیابان ایستگاه دارند و تردد به این خیابان با تاکسی و اتوبوس به‌راحتی امکان‌پذیر است. فاصله کوتاه خیابان ناصر خسرو تا میدان امام خمینی، دسترسی به این خیابان را بسیار ساده می‌کند. ایستگاه‌های متروی امام خمینی و پانزده خرداد نیز، برای طرفداران قطار بین‌شهری، بهترین دسترسی را به خیابان ناصر خسرو دارند.
خیابان ناصر خسرو محل قرار گرفتن بناهای تاریخی زیبایی است که «مدرسه دارالفنون» و «عمارت شمس العماره» از مهم‌ترین این جاذبه‌ها هستند. شمس العماره در ضلع شرقی محوطه مجموعه کاخ گلستان و در ضلع غربی خیابان ناصر خسرو قرار دارد و از زیباترین کاخ‌های مجموعه گلستان به شمار می‌رود. مدرسه دارالفنون نیز که به دست امیر کبیر ساخته شد، اکنون موزه‌ای زیبا در خیابان ناصر خسرو است.
کوچه مروی تهران نیز در خیابان ناصر خسرو قرار دارد که از مراکز خرید محبوب میان خانواده‌ها در مرکز شهر به حساب می‌آید. می‌توانید برای خرید، گشت‌وگذار و بازدید از جاذبه‌های خیابان ناصر خسرو به این خیابان بروید و مدتی را هم به پیاده‌روی روی سنگ‌فرش‌های آن و تماشای مجسمه‌های زیبای بگذرانید. مجسمه‌های باربر نبش خیابان مروی و در قسمت جنوبی خیابان ناصر خسرو قرار گرفته‌اند.
مهم‌ترین جاذبه‌های خیابان ناصر خسرو به شرح زیر هستند:
- کاخ گلستان (ضلع غربی خیابان ناصر خسرو)
- کاخ شمس العماره (جنب کاخ گلستان، مشرف به خیابان ناصر خسرو)
- بنای تاریخی سرای روشن (پایین‌تر از خیابان صور اسرافیل)
- مدرسه علمیه مروی (کوچه مروی)
- مسجد شاه (پایین‌تر از خیابان ناصر خسرو، داخل بازار)
بلوار کشاورز
- خیابان شرقی-غربی در مرکز تهران
- طول خیابان: ۲/۲ کیلومتر
- منطقه ۶ تهران
- محدوده طرح ترافیک
- تجاری،اداری، تفریحی و مناسب برای پیاده روی
- ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران
منبع عکس: سایت ایران هتل، عکاس ناشناس
بلوار کشاورز یکی از محبوب‌ترین خیابانهای مرکز شهر تهران است که از ضلع غربی میدان ولیعصر آغاز می‌شود و تا خیابان دکتر قریب ادامه دارد. نزدیکی بلوار کشاورز به میدان‌های ولیعصر و انقلاب که مرکز تجمع موسسه‌های آموزش عالی و دانشکده‌های مختلف هستند، این بلوار را نیز مانند خیابانهای اطراف به محل رفت و آمد دانشجویان تبدیل کرده است. شاید بتوان به همین دلیل این قسمت از شهر را محل تردد قشر دانشجو و جوان پایتخت در طول روز دانست.
بلوار کشاورز از گذشته‌های دور تاکنون، مورد توجه ساکنان شهر تهران بوده است. در زمان‌های گذشته انشعاب رودخانه کرج به‌سمت بهجت آباد از این خیابان می‌گذشت، که آن را آب کرج می‌نامیدند. رد شدن نهر کرج از این خیابان در گذشته و فضای سبز آن که پوشیده از درخت و گل بود، ساکنان تهران را برای گشت‌وگذار به این منطقه جلب می‌کرد. تا پیش از انجام لوله کشی آب در شهر تهران، نهر کرج نقش عمده‌ای در تامین آب مورد نیاز مردم تهران داشت.
در حال حاضر آب‌نمای وسط خیابان و درختان قطور بلوار کشاورز هنوز وجود دارند و فضای این خیابان را دلپذیرتر کرده‌اند. در واقع بلوار کشاورز هنوز هم یکی از بهترین مسیرهای پیاده روی در مرکز شهر به حساب می‌آید که با وجود شلوغی بسیار خیابانهای اطرافش، هم‌چنان عابران را جذب می‌کند. در طول بلوار کشاورز نیمکت‌هایی برای نشستن و استراحت تعبیه کرده‌اند، تا فرصتی برای نفس تازه کردن عابران این خیابان باشد.
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
پیش از انقلاب، بلوار کشاورز را با نام «بلوار الیزابت» می‌شناختند؛ اما پس از آن این خیابان را به‌دلیل وجود ساختمان وزارت کشاورزی در آن، بلوار کشاورز نامیدند. کاربری ساختمان وزارت کشاورزی بعدها تغییر کرد و امروزه این مکان در اختیار قوه قضاییه کشور است. نام بلوار کشاورز را به‌دلیل قدمت و جایگاه آن در سال ۱۳۹۴، در فهرست آثار ملی ایران، ثبت کردند. در سال‌های نه چندان دور که سالن‌های سینما و نمایش محدود بودند، بلوار کشاورز به‌دلیل قرار گرفتن در مرکز سالن‌های اصلی سینما در مرکز شهر، آخر هفته‌های شلوغی را تجربه می‌کرد وتعدادی از بهترین رستوران‌های تهران در این بلوار و خیابانهای اطراف آن قرار داشت، اما در حال حاضر شلوغ‌ترین روزهای این خیابان، روزهای کاری میان هفته هستند.
بلوار کشاورز با خیابانهای فلسطین، حجاب، وصال شیرازی، قدس، ۱۶ آذر، کارگر و جمالزاده، تقاطع دارد؛ که همگی از مهم‌ترین خیابانهای مرکز شهر تهران هستند. از مهم‌ترین محله‌های اطراف این بلوار نیز می‌توان به مناطق انقلاب، ولیعصر و فاطمی اشاره کرد. مسیر رفت و برگشت در بلوار کشاورز با یکدیگر اختلاف ارتفاع دارند و مسیر جنوبی بلوار، پایین‌تر از قسمت شمالی آن است.
منبع عکس: سایت موزه هنرهای معاصر، عکاس ناشناس
با توجه به قرار گرفتن بلوار کشاورز در محدوده طرح ترافیک، بهتر است برای تردد در این خیابان از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید. خطوط اتوبوسرانی در این منطقه بسیار وسعت دارند و با فواصل کوتاه، اتوبوس‌ها در طول بلوار کشاورز تردد می‌کنند. تاکسی‌ها نیز در این خیابان در رفت و آمد هستند و قطار داخل شهری تهران در اطراف این بلوار ایستگاه دارد. ایستگاه‌های متروی انقلاب و میدان ولیعصر دسترسی مناسبی به این خیابان دارند. ایستگاه دیگری نیز، داخل پارک لاله در خطوط مترو تعبیه کرده‌اند که هنوز به بهره‌برداری نرسیده است.
پارک لاله تهران از زیباترین پارک‌های مرکز شهر تهران است که برنامه‌ها و نمایشگاه‌های مختلف در آن جریان دارند و بر جاذبه‌های این خیابان افزوده‌اند. فروشگاه‌های مختلف در طول بلوار کشاورز دایر هستند، مراکز تجاری رونق فراوان دارند و تقریبا شعبه‌ای از تمام بانک‌های ایران در این خیابان یافت می‌شود. از دیگر ساختمان‌های قابل‌توجه در این خیابان، هتل‌ها، بیمارستان‌ها و ساختمان‌های اداری هستند.
از مهم‌ترین ساختمان‌ها و اماکن بلوار کشاورز و نزدیک آن می‌توان به موارد زیر اشاه کرد:
- پارک لاله (بین خیابانهای حجاب و کارگر)
- بازارچه خود اشتغالی لاله (ضلع شمال غربی پارک لاله)
- موزه هنرهای معاصر (حاشیه غربی پارک لاله)
- موزه فرش (ضلع شمال غربی پارک لاله)
- سینما قدس (میدان ولیعصر)
- فدراسیون‌های شطرنج، بدمینتون و آمادگی جسمانی (خیابان حجاب)
خیابان فاطمی
- خیابان شرقی-غربی در محدوده مرکز تهران
- طول خیابان: ۳/۲ کیلومتر
- منطقه ۶ تهران
- تجاری، اداری، فرهنگی و مناسب برای پیاده روی
منبع عکس: سایت هتل یار، عکاس ناشناس
خیابان فاطمی یکی از پرترددترین خیابانهای مرکز شهر تهران است که بخش‌های زیادی از آن یک طرفه است. خیابان فاطمی از شرق به خیابان ولیعصر و از غرب به بزرگراه چمران می‌رسد. در سال‌های پیش از انقلاب این خیابان را با اسامی مختلفی می‌شناختند. در ابتدا این خیابان «آریا مهر» و سپس «ایران نوین» نام داشت. پس از انقلاب نام این خیابان را به یاد دکتر حسین فاطمی تغییر دادند که از اعضای اصلی جبهه ملی و وزیر خارجه دولت دکتر مصدق بود. دکتر فاطمی پس از کودتای ۲۸ مرداد اعدام شد.
در زمان سلطنت پادشاهان قاجار در تهران، خیابان فاطمی در نزدیکی دروازه بهجت آباد قرار داشت و بیرون از حصار شهر واقع شده بود. این دروازه ورودی و خروجی اختصاصی اشراف شهر، برای دسترسی به باغ‌ها و ییلاق‌های شمال شهر تهران بود. در زمان پهلوی اول، ابتدا خیابان گمنام تبدیل به اصطبل اسب‌ها شد و سپس به مرور زمان، ساخت و سازها در اطراف میدان فاطمی به جریان افتاد. میدان فاطمی در اوایل خیابان فاطمی در قسمت شرقی آن، امروزه با نام میدان «جهاد» شناخته می‌شود. این نام‌گذاری به‌دلیل وجود ساختمان جهاد سازندگی در شرق این میدان بعد از انقلاب انتخاب شد، اما هنوز نام میدان فاطمی میان مردم شناخته شده‌تر است.
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
خیابان فاطمی در طول مسیر حدود سه کیلومتری‌اش، با خیابانهای جویبار، جمالزاده، رهی معیری، حجاب، کاج و کارگر شمالی تقاطع دارد. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان فاطمی می‌توان به محله‌های ولیعصر، انقلاب، شهرآرا و یوسف آباد، اشاره کرد. ساختمان وزارت کشور در ضلع شمال غربی میدان فاطمی و اواسط خیابان شهید گمنام، از مهم‌ترین ساختمان‌های واقع در این خیابان است. تالار وزارت کشور نیز که در محوطه ساختمان وزارت کشور قرار دارد، یکی از بزرگ‌ترین سالن‌های همایش در شهر تهران با ظرفیت و امکانات مناسب است. در طول سال برنامه‌های مختلف از قبیل همایش و کنسرت‌های موسیقی داخلی و بین‌المللی در این سالن برگزار می‌شوند.
منبع عکس: ایرنا، عکاس ناشناس
در مورد کاربری خیابان فاطمی باید گفت که این خیابان از تجاری‌ترین خیابانهای پایتخت است. ساختمان‌های اداری زیاد و شرکت‌های خصوصی متعددی نیز در این خیابان فعالیت می‌کنند. فاصله میدان فاطمی تا خیابان هشت بهشت یک طرفه به‌سمت شرق است با توجه به نزدیکی خیابان فاطمی به نقاط شلوغ و پر تردد شهر و با وجود اعمال قانون طرح ترافیک، این خیابان حجم بالایی از تردد خودروها را در طول روز تجربه می‌کند و برای تردد در خیابان فاطمی، می‌توانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید.
از مهم‌ترین مکان‌ها در خیابان فاطمی می‌توان موارد زیر را نام برد:
- ساختمان وزارت کشور (خیابان شهید گمنام)
- تالار وزارت کشور (داخل محوطه ساختمان وزارت کشور)
- مرکز آمار ایران (اوایل خیابان رهی معیری)
- هتل بین‌المللی لاله (بین خیابانهای حجاب و کارگر شمالی)
- تالار و تئاتر فرهنگ و هنر (جنب بوستان لاله)
- بوستان لاله (جنب هتل لاله)
- موزه فرش ایران (جنب بوستان لاله)
خیابان جمهوری
- خیابان شرقی-غربی در محدوده بین مرکز و جنوب شهر تهران
- طول خیابان: ۴/۸ کیلومتر
- واقع شده در مناطق ۱۱ و ۱۲ تهران
- محدوده طرح ترافیک، یک طرفه به شرق
- تاریخی، تجاری و اداری
- مرکز عمده خریدوفروش پوشاک و وسایل صوتی، تصویری و الکترونیکی
منبع عکس: ihome.ir، عکاس ناشناس
خیابان جمهوری از مهم‌ترین مناطق تجاری در پایتخت محسوب می‌شود. این خیابان در مسافت بیشتر از پنج کیلومتری‌اش از پرترددترین خیابانهای تهران گذر می‌کند. خیابان جمهوری از خیابان رودکی در غرب آغاز می‌شود و تا میدان بهارستان در شرق ادامه دارد. این خیابان در حال حاضر مرکز خریدوفروش عمده لباس و پوشاک است و تولیدی‌های متعددی در این محدوده فعالیت می‌کنند. بخش‌هایی از این خیابان نیز مرکز خریدوفروش لوازم‌خانگی و وسایل صوتی، تصویری و الکترونیکی است.
نام کامل این خیابان، جمهوری اسلامی است و پس از پیروزی انقلاب، این نام را برای این خیابان انتخاب کردند. پیش از آن بخش‌های مختلف خیابان جمهوری را با نام‌های مختلف می‌شناختند. از قسمت ورودی خیابان و تقاطع آن با خیابان رودکی تا تقاطع خیابان ولیعصر یا پهلوی سابق، خیابان «شاه» نام داشت. تقاطع بین خیابان پهلوی و خیابان شاه را هم به نام سه‌راه یا چهارراه شاه می‌شناختند.
فاصله بین خیابان ولیعصر تا خیابان فردوسی به نام خیابان «نادری» معروف بود و تقاطع فردوسی با خیابان نادری به نام «چهارراه استانبول» شناخته می‌شد، خیابان نادری در گذشته از مراکز اصلی تماشاخانه‌ها و کافه‌های شهر تهران بود و مردم پایتخت عصرها برای تفرج و تفریح به این منطقه می‌رفتند. از چهارراه استانبول تا چهارراه مخبرالدوله نیز که محل اتصال این خیابان به خیابان سعدی است، خیابان «استانبول» نام داشت. ادامه این خیابان تا میدان بهارستان را هم با نام خیابان «شاه آباد» می شناختند. بعد از انقلاب به‌دلیل ساختار یک‌پارچه این خیابان، کل مسیر را به نام خیابان جمهوری اسلامی نام‌گذاری کردند.
منبع عکس: سایت سیتی میتی، عکاس ناشناس
خیابان جمهوری در زمان پهلوی از نخستین مناطقی بود که در معماری ساختمان‌های آن از معماری غربی الگوبرداری کردند. با گذشت زمان و پیشروی ساخت‌وساز در این خیابان در دوره پهلوی دوم، ساختار خیابان جمهوری به‌سمت توسعه نوین شهری می‌رفت. هتل‌ها، رستوران‌ها، تماشاخانه و کافه‌ها، همگی از نمادهای مدرنیته در این منطقه بودند.
خیابان میرزا کوچک خان که در خیابان جمهوری و مقابل خیابان سی تیر قرار داشت، محل زندگی زرتشتیان تهران بود و هم‌چنان ساختمان‌های مهم از آن دوران باقی مانده‌اند. «کافه نادری» نیز از مهم‌ترین دیدنی‌های باقی مانده در این خیابان است که روزگاری محل شب‌نشینی و گفت و شنود شاعران و نویسندگانی مانند صادق هدایت و صادق چوبک بود.
مهم‌ترین تقاطع‌های خیابان جمهوری از غرب به شرق با خیابانهای اسکندری، جمالزاده، فلسطین، فردوسی، ولیعصر، حافظ، سی تیر، سعدی و ملت است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان جمهوری نیز می‌توان محله‌های بهارستان، فردوسی، لاله زار، صفی علیشاه، ظهیر الاسلام، شیخ هادی، انقلاب، آذربایجان، جمالزاده و کارون را نام برد.
خیابان جمهوری یک طرفه به‌سمت شرق است و در محدوده طرح ترافیک قرار دارد؛ بنابرین برای تردد در این خیابان بهترین راه استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است. خطوط گسترده تاکسی و اتوبوس در خیابان جمهوری فعالیت می‌کنند. ایستگاه‌های متروی سعدی، نواب و بهارستان، دسترسی مناسبی به خیابان جمهوری دارند. خطوط بی آر تی بهارستان و ولیعصر نیز از این خیابان می گذرند.
برخی از مهم‌ترین دیدنی‌های تاریخی و ساختمان‌های مهم در خیابان جمهوری به شرح زیر هستند:
- عمارت مسعودیه (خیابان ملت)
- کافه نادری (جنب تقاطع با فردوسی)
- ساختمان مجلس (میدان بهارستان)
- پاساژ علاءالدین ( جنب تقاطع حافظ)
- موزه جواهرات ملی (خیابان فردوسی)
- موزه آبگینه و سفال (خیابان سی تیر)
- پاساژ شانزلیزه (بین خیابان فلسطین و ولیعصر)
- موزه ملی ایران (خیابان سی تیر)
- سفارت انگلیس (خیابان فردوسی، پایین‌تر از خیابان جمهوری)
- سفارت آلمان (خیابان فردوسی، پایین‌تر از خیابان جمهوری)
خیابان دربند
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: سه کیلومتر
- منطقه یک تهران
- تاریخی، تفریحی و خوش آب و هوا و مناسب برای پیاده روی
- از ییلاقی‌ترین مناطق اطراف تهران و مسیر کوهنوردی
منبع عکس: تهران ایمیج، عکاس ناشناس
خیابان دربند از خوش آب و هواترین خیابانهای پایتخت در شمال شهر تهران است. این خیابان از میدان قدس در شمال خیابان شریعتی آغاز می‌شود و تا پای کوه دربند ادامه دارد. در طول مسیر این خیابان، پیچ‌وخم‌های زیادی وجود دارد و بخش‌هایی از آن نیز یک طرفه رو به شمال است. خیابان دربند در بعضی قسمت‌هایش به‌دلیل قرار گرفتن در پای کوه، شیب زیادی دارد. این خیابان در گذشته بخش‌هایی از دهکده سربند بوده که موقعیت جغرافیایی آن، باعث این نام‌گذاری بوده است. خیابان دربند از جالب‌توجه‌ترین مناطق مورد توجه گردشگران خارجی نیز هست.
خیابان دربند از زمان‌های قدیم تاکنون از زیباترین تفرجگاه‌های شهر تهران بوده است. رودخانه گلاب دره و رود دربند، از رودخانه های مهم تهران، در امتداد بخش‌هایی از خیابان دربند قرار دارند. در اواخر خیابان دربند، میدان سربند قرار گرفته، که محل تجمع کوهنوردان در روزهای خاص برای صعود به ارتفاعات توچال است.
تندیس کوهنورد میدان سربند را به‌عنوان نماد ورزشکار کوهنورد ساخته‌اند. مدل این تندیس، امیر شاه قدمی، گروهبان ارتش، مربی اسکی و کوهنوردی ایران بوده است. در انتهای خیابان دربند، ارتفاع منطقه به حدود ۱۷۰۰ متر می‌رسد که یکی از مهم‌ترین مسیرهای صعود به البرز مرکزی نیز به شمار می‌رود. مسیر کوهنوردی پایان خیابان دربند از مسیرهای سخت کوهنوردی در شهر تهران به شمار می‌رود که ابتدا به آبشار دو قلو و سپس به پناهگاه شیر پلا می‌رسد. کوهنوردان بسیاری در روزهای پایانی هفته از این مسیر به قله‌های البرز مرکزی صعود می‌کنند.
گاری‌های دربند، عکاس: نامشخص
خیابان دربند در محله شمیران، در گذشته دهکده‌ای بسیار خوش آب و هوا بود که یکی از ییلاق‌های اصلی اطراف تهران به شمار می‌رفت. باغ سعدآباد که محل قرار گرفتن کاخ سعدآباد نیز هست، در خیابان دربند قرار دارد. از مهم‌ترین خیابان هایی که با خیابانهای دربند تقاطع دارند می‌توان به خیابانهای فنا خسرو، جعفر آباد و ظهیر الدوله اشاره کرد.
برای رفتن به خیابان دربند می‌توانید با مترو به ایستگاه میدان تجریش بروید و خود را به ابتدای خیابان دربند برسانید. اگر قصد رفتن به پای کوه و رستوران‌های دربند را دارید، باید از شمال میدان تجریش به‌سمت دربند بروید، زیرا ورودی خیابان دربند در میدان قدس، یک طرفه است. خطوط تاکسی نیز برای تردد به میدان سربند و پای کوه در میدان تجریش هستند.
به‌دلیل شیب زیاد و یک طرفه بودن بخش‌هایی از خیابان دربند، دسترسی مناسب به همه بخش‌هایش وجود ندارد و خطوط اتوبوسرانی نیز به‌دلیل پهنای محدود در بعضی قسمت‌ها، در کل خیابان تردد نمی‌کنند. اگر به پیاده روی و کوهنوردی علاقه دارید، خیابان دربند از بهترین گزینه‌های پیش روی شما در شهر تهران است.
از مهم‌ترین جاذبه‌های خیابان دربند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاخ سعد آباد (جنوب محله دربند)
- رستوران‌های دربند
- امامزاده ابراهیم دربند (در فاصله نیم ساعتی از میدان سربند)
- دره اوسون دربند (در مسیر کوهنوردی)
- آبشار سوتک (در مسیر کوهنوردی)
خیابان دارآباد
- خیابان شرقی-غربی در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: ۲/۵ کیلومتر
- منطقه یک تهران
- تاریخی، تفریحی و خوش آب و هوا، مناسب برای پیاده روی و کوهنوردی
منبع عکس: ایرنا، عکاس ناشناس
خیابان دارآباد یکی دیگر از خیابانهای شمال تهران است که در گذشته دهکده‌ای خوش آب و هوا بوده و امروزه به یکی از محله‌های داخل شهر تهران تبدیل شده است. در گذشته این منطقه را به‌دلیل درختان فراوانش، به این نام نام‌گذاری کرده بودند. مظفر الدین شاه قاجار در زمان پادشاهی‌اش در کاخ دارآباد زندگی می‌کرد و به همین دلیل در گذشته این منطقه را با نام «شاه آباد» نیز می‌شناختند، اما به مرور زمان به دارآباد تغییر نام داد.
خیابان دارآباد نیز مانند خیابان دربند در طول مسیرش، پیچ‌وخم‌های زیادی دارد که به‌دلیل ساختار دهکده‌ای این خیابان در گذشته و قدمت آن، کاملا طبیعی است. خیابان دارآباد در انتها به کوهپایههای البرز می‌رسد و یکی دیگر از مسیرهای محبوب کوهنوردی میان ورزشکاران ساکن پایتخت، به شمار می‌رود. ضلع شمالی میدان نیاوران، شروع خیابان دارآباد است و از محله‌های اطراف آن نیز می‌توان به محله‌های آجودانیه، نیاوران و دربند اشاره کرد. در طول مسیر خیابان دارآباد، رودخانه دارآباد قرار گرفته که باعث خنکی بیشتر آب و هوا در این منطقه می‌شود.
منبع عکس: ویکی پدیا
با وجود آب و هوای خوب این منطقه، اما به‌دلیل دسترسی نامناسب به بعضی قسمت‌های خیابان دارآباد، تردد در این خیابان به‌خصوص در فصل زمستان و زمان بارندگی ساده نیست. خطوط اتوبوس و تاکسی در دارآباد وجود دارند، اما همه بخش‌های این خیابان را پوشش نمی‌دهند و نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو به این خیابان، ایستگاه‌های قائم و نوبنیاد هستند.
اگر برای پیاده روی و کوهنوردی به‌دنبال فضایی دلنشین و خوش آب و هوا هستید، حتما به خیابان دارآباد سری بزنید.
خیابان دارآباد جاهای دیدنی و پارک‌های زیبا دارد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:
- موزه طبیعت و حیات وحش دارآباد (ابتدای خیابان آجودانیه)
- کوه سیمین قلعه (مسیر کوهنوردی انتهای خیابان)
- شهر بازی دکتر لند (داخل مجموعه تفریحی دارآباد)
- پارک ساحلی دارآباد (خیابان صحرا در جنوب محله دارآباد)
- کاخ مظفر الدین شاه (مجاور بیمارستان مسیح دانشوری)
خیابان شریعتی
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده شمال تا مرکز تهران
- طول خیابان: ۱۲ کیلومتر
- واقع شده در مناطق یک، سه و هفت تهران
- بخش کوچکی در محدوده طرح ترافیک
- تاریخی، تجاری، فرهنگی و مناسب برای پیاده روی و خرید
خیابان شریعتی تهران، عکاس ناشناس
خیابان شریعتی یکی از مهم‌ترین خیابانهای پایتخت است که در گستره طولی وسیعی از میدان قدس در شمال تهران تا خیابان انقلاب در مرکز شهر، امتداد دارد. در طول این خیابان شرکت‌ها و سازمان‌های تجاری و بازرگانی بسیاری فعالیت می‌کنند. این خیابان در سال‌های دور «جاده شمیران» نام داشت و پیش از انقلاب نیز با نام خیابان «کوروش کبیر» شناخته می‌شد. حسینیه ارشاد در خیابان شریعتی، محل برگزاری جلسه‌های سخنرانی دکتر شریعتی بود، که باعث تغییر نام این خیابان به نام دکتر شریعتی پس از انقلاب شد.
خیابان شریعتی از پیچ شمیران در جنوب آن و در تقاطع با خیابان انقلاب آغاز می‌شود و تا میدان قدس در شمال ادامه دارد. در زمان قاجار پیچ شمیران در نزدیکی دروازه شمیران در حصار شهرقرار داشت و ورودی منطقه شمیران محسوب می‌شد. پادشاهان قاجار برای تردد به شمیران از دروازه شمیران به مسیر جاده شمیران وارد می‌شدند و تا شمال آن می‌رفتند. خیابان شریعتی در طول مسیر خود با خیابان ولیعصر موازی پیش می‌رود و در نهایت به میدان قدس در امتداد میدان تجریش می‌رسد.
منبع عکس: کجارو، عکاس: علیرضا کیخا
در حال حاضر خیابان شریعتی از مهم‌ترین و پرترددترین مراکز تجاری در شهر تهران است و در طول مسیر با خیابان‌ها و اتوبان‌های اصلی شهر تقاطع دارد. از مهم‌ترین تقاطع‌های این خیابان می‌توان به تقاطع با خیابانهای طالقانی، بهار شیراز، شهید مطهری، شهید بهشتی، پل سید خندان (بزرگراه رسالت)، اتوبان همت، بلوار میرداماد، اتوبان صدر و بلوار اندرزگو اشاره کرد. تقاطع این خیابان با بلوار اندرزگو را با نام »پل رومی» می‌شناسند.
بخش‌هایی از جنوب خیابان شریعتی در محدوده طرح ترافیک قرار دارد. تاکسی‌ها و اتوبوس‌ها در طول این خیابان تردد می‌کنند و ایستگاه متروی شریعتی، در این خیابان، بالاتر از بلوار میرداماد قرار دارد. سایر ایستگاه‌های مترو مانند طالقانی، دروازه دولت و تجریش در نزدیکی خیابان شریعتی نیز دسترسی به قسمت‌های مختلف این خیابان را امکان‌پذیر می‌کنند. در خیابان شریعتی مراکز خرید متنوعی قرار دارند که می‌توانید از گشت‌وگذار در آن‌ها لذت ببرید. پارک شریعتی یا پارک کوروش نیز از محبوب‌ترین پارک‌های تهران، در این خیابان است.
منبع عکس: funzi.co، عکاس ناشناس
از مهم‌ترین ساختمان‌های واقع در خیابان شریعتی می‌توان دانشکده مهندسی برق دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و ساختمان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را نام برد.
بعضی از جاذبه‌ها و مراکز فرهنگی در خیابان شریعتی به شرح زیر هستند:
- مجموعه ورزشی چمران یا بولینگ عبدو (بالاتر از اتوبان صدر)
- باغ قلهک (پایین‌تر از اتوبان صدر)
- حسینیه ارشاد (بالاتر از اتوبان همت)
- پارک کوروش (بالاتر از پل سید خندان)
- موزه رضا عباسی ( پایین‌تر از پل سید خندان)
- پارک اندیشه (پایین‌تر از سید خندان)
خیابان درکه
- در جهت شمال غرب در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: ۲/۵ کیلومتر
- منطقه یک تهران
- تفریحی، تاریخی و مناسب برای پیاده روی و کوهنوردی
منبع عکس: ویکی پدیا
خیابان درکه یکی دیگر از خیابانهای خوش آب و هوای شمال تهران است که از میدان شهید شهریاری شروع می‌شود و تا خیابان میراسماعیلی در نزدیکی پارک درکه ادامه دارد. رودخانه درکه در بخش‌های زیادی از خیابان درکه با آن موازی پیش می‌رود. سرچشمه این رودخانه نیز از کوهستان شمال درکه است.
خیابان درکه به‌دلیل دسترسی به یکی دیگر از مسیرهای کوهنوردی در شمال تهران طرفداران زیادی دارد. کافه رستوران‌های درکه نیز محیطی دلچسب در کوهپایههای خنک شمال تهران دارند و در طول سال به‌خصوص در فصل‌های بهار و تابستان، گردشگران زیادی را جذب می‌کنند. اگر به پیاده روی در محیط کوهستانی یا کوهنوردی علاقه دارید، می‌توانید به خیابان درکه بروید و در مسیر رودخانه درکه به‌سمت شمال به ابتدای مسیر کوهنوردی برسید. در فصل‌های مختلف سال، باغداران میوه‌های باغ و جنگل را روی گاری‌ها می‌چینند. می‌توانید با خرید مستقیم از باغداران از طعم دلپذیر میوه‌ها لذت ببرید.
منبع عکس: eghamat24.com، عکاس ناشناس
از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان درکه می‌توان به محله‌های ولنجک و اوین اشاره کرد. خیابان درکه در گذشته بخش غربی دهکده شمیران بوده و یکی از مسیرهای صعود به قله توچال از این خیابان می‌گذرد. پناهگاه پلنگ چال در مسیر قله‌های پلنگ چال و توچال، مقصد بسیاری از کوهنوردان در روزهای تعطیل است. درکه به‌معنای دره کوچک و از روی موقعیت جغرافیایی این منطقه نام‌گذاری شده است. با توجه به قدمت بالای این منطقه و ارتفاع آن، مهم‌ترین وسایل حمل و نقل عمومی در این خیابان اتوبوس‌ها و تاکسی‌ها هستند. خط درکه-تجریش از قدیمی‌ترین مسیرهای اتوبوسرانی پایتخت به شمار می‌رود. راحت ترین دسترسی این خیابان با مترو از طریق ایستگاه‌های میدان تجریش و سعادت‌آباد است؛ هرچند که پس از پیاده شدن از مترو لازم است خود را با تاکسی به درکه برسانید.
ممکن است تردد در خیابان درکه در زمان بارش و یخ زدگی بسیار سخت شود. این خیابان از مرتفع‌ترین خیابانهای شهر تهران به شمار می‌رود و در بسیاری از زمان‌های سال، آب و هوای آن چند درجه خنک‌تر از سایر نقاط پایتخت است.
از مهم‌ترین مکان‌ها و جاذبه‌های خیابان درکه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کافه و رستوران‌های پای کوه
- جنگل کارا (در مسیر کوهنوردی به‌سمت پلنگ چال)
- دانشگاه شهید بهشتی (میدان شهید شهریاری)
- خاه معلم درکه (بالاتر از خیابان کوهپایه)
- پارک درکه (بالاتر از خیابان میر اسماعیلی)
خیابان باهنر (نیاوران)
- خیابان شرقی-غربی در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: ۳/۹ کیلومتر
- منطقه یک تهران
- تاریخی، فرهنگی، تجاری و اداری و مناسب برای پیاده روی
منبع عکس: blog.ihome.ir
خیابان باهنر از شمالی‌ترین خیابانهای شهر تهران است که هنوز میان ساکنانش و بسیاری از پایتخت‌نشینان با نام خیابان نیاوران شناخته می‌شود. این خیابان از میدان قدس در انتهای خیابان شریعتی آغاز می‌شود و تا فاصله کوتاهی از شمال میدان نیاوران نیز ادامه دارد و در انتها به ورودی خیابان دارآباد می‌رسد.
خیابان باهنر یا نیاوران از گذشته‌های بسیار دور محل ییلاق پادشاهان قاجار و پس از آن پهلوی در ایران بود. از زمان حکومت قاجار در منطقه نیاوران کاخ‌هایی ساخته شد که در آخرین سال‌های حکومت پادشاهان قاجار، از اقامتگاه‌های اصلی شاه و درباریان به شمار می‌رفت. در زمان رضا شاه در دوره پهلوی اول، به ساختمان‌های مجموعه کاخ نیاوران بیشتر رسیدگی شد، اما آنچه امروزه در خیابان نیاوران از دوران نظام پادشاهی در ایران به یادگار مانده، در زمان سلطنت محمدرضا شاه در دوره پهلوی دوم ساخته شده است.
نام خیابان نیاوران از گذشته‌های دور که این منطقه دهکده‌ای خوش آب و هوا بود، به جا مانده است. برخی، دلیل این نام‌گذاری را وجود نیزار بزرگی در منطقه‌ای می‌دانند که سال‌های بعد کاخ نیاوران در آن ساخته شد. در بعضی روایت‌های موجود، کلمه نیاوران را به معنی صاحب کاخ‌های باشکوه معنی کرده‌اند و این نام‌گذاری را مربوط به زمان پادشاهی پادشاهان قاجار می‌دانند. پس از انقلاب با وجودی که نام میدان نیاوران تغییری نکرد، اما نام این خیابان به یاد شهید محمد جواد باهنر، دومین نخست وزیر جمهوری اسلامی، به اسم او نام‌گذاری شد.
خیابان باهنر دسترسی مناسبی به ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال شهر تهران مانند دارآباد و دربند دارد. خیابان دربند در انتهای غربی خیابان باهنر مسیر دسترسی به کوه‌های دربند است. نیاوران در طول مسافت خود از غرب به شرق به‌ترتیب با خیابانهای شریعتی، دزاشیب، اقبالی، مقدسی، کامران، عمار، جماران، کامرانیه، منظریه و پاسداران تقاطع دارد و در انتهای شرقی به خیابان دارآباد می‌رسد. محل تقاطع خیابانهای باهنر و پاسداران در میدان نیاوران قرار دارد.
منبع عکس: خبرگزاری مهر، عکاس ناشناس
از مهم‌ترین مناطق اطراف خیابان باهنر می‌توان محله‌های تجریش، جعفر آباد، دزاشیب، جماران، چیذر، آجودانیه، کامرانیه، کاشانک و حصار بوعلی را نام برد. از تقاطع خیابان عمار، باهنر تا تقاطع این خیابان با دزاشیب، یک طرفه به‌سمت غرب است. برای تردد در خیابان باهنر می‌توانید از خطوط تاکسی و اتوبوس در میدان‌های قدس و تجریش استفاده کنید. ایستگاه‌های تجریش و قیطریه در متروی تهران دسترسی مناسبی به خیابان باهنر دارند.
جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی و تفریحی در خیابان و منطقه نیاوران بسیار است. می‌توانید این خیابان خوش آب و هوا را برای پیاده روی انتخاب کنید و پس از بازدید از جاذبه‌های آن، در کافه رستوران‌های نیاوران، دربند یا دارآباد خستگی در کنید.
فهرست مهم‌ترین جاذبه‌های خیابان باهنر را می‌توانید در زیر ببینید:
- کاخ نیاوران (انتهای خیابان باهنر، ابتدای خیابان دارآباد)
- پارک نیاوران (جنوب میدان نیاوران، ابتدای خیابان پاسداران)
- پارک جنگلی منظریه (خیابان منظریه)
- بوستان جمشیدیه (خیابان امیدوار، شمال پارک منظریه)
- امامزاده صالح (خیابان شهرداری، غرب میدان قدس)
- موزه‌خانه سیمین و جلال (دزاشیب، خیابان رمضانی)
خیابان ولنجک
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده شمال شهر تهران
- طول خیابان: ۱/۶ کیلومتر
- منطقه یک تهران
- تجاری، تفریحی و آب و هوای مناسب برای پیاده روی
- مسیر دسترسی به توچال و بام تهران
منبع عکس: ویکی پدیا
خیابان ولنجک از گران‌قیمت‌ترین محله‌های شهر تهران است و برای کوهنوردان علاقه‌مند به صعود به قله توچال مسیری آشنا دارد. این خیابان از بزرگراه پارک وی آغاز می‌شود و تا کوهپایههای توچال امتداد دارد. در طول خیابان ولنجک بوستان‌های مختلف و ساختمان‌های اداری و تجاری مهمی قرار دارند. ولنجک در شمال غربی تهران و در قسمت غربی منطقه شمیران واقع شده و از شرق با رودخانه ولنجک و از غرب با محله درکه، احاطه می‌شود.
نام‌گذاری منطقه ولنجک مانند بسیاری دیگر از محله‌های تهران از ترکیب با «ک» ساخته شده است. از ترکیب «ولنج» یا «ولنگ» به‌معنای جای رها شده، همراه با «ک» کوچک کردن، معنای جای رها شده کوچک را می‌دهد. در گذشته ولنجک دهکده‌ای کوچک و بن‌بست بوده است که نزدیک کوه قرار گرفته بود و به همین دلیل این نام را بر آن گذاشته‌اند.
پادشاهان قاجار در این دهکده به گشت‌وگذار و شکار می‌پرداختند و به‌دلیل نزدیکی ولنجک به امامزاده صالح، افراد مذهبی و سادات در آن زندگی می‌کردند. قدمت این محله به دوران صفویه باز می‌گردد که البته آن زمان شمایلی متفاوت از امروز داشته و پر از باغ و زمین‌های کشاورزی بوده است. در زمان صفویان، ولنجک از شمالی‌ترین قسمت خیابان آصف و محل امروزی مسجد ولنجک شروع می‌شد.
سورتمه تهران در ارتفاع توچال، عکاس ناشناس
خیابان ولنجک نسبت به محله‌های اطراف خود دسترسی بهتری به حمل و نقل عمومی دارد. در طول خیابان اتوبوس و تاکسی تردد می‌کند، اما نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به این خیابان، ایستگاه متروی تجریش است. در خیابان ولنجک مراکز خرید مختلفی وجود دارند و پارک‌ها و مراکز درمانی نیز در دسترس هستند. چهار سفارتخانه در این خیابان فعالیت می‌کنند که متعلق به کشورهای اکراین، صربستان، الجزایر و ساحل عاج هستند.
منبع عکس: virgool.io، عکاس ناشناس
در انتهای خیابان ولنجک ایستگاه اول تله کابین توچال و ابتدای مسیر کوهنوردی به‌سمت قله توچال قرار دارد. قله توچال از پر طرفدارترین مسیرهای صعود برای کوهنوردان به شمار می‌رود. در قسمت ورودی مجموعه توچال، بلندترین نقطه از شهر تهران قرار دارد که به نام «بام تهران» معروف است و گردشگران زیادی از آن بازدید می‌کنند. در مجموعه تفریحی-ورزشی توچال، در طول سال‌های اخیر، امکانات تفریحی زیادی تاسیس کرده‌اند، که از میان آن‌ها می‌توان باشگاه تیراندازی، زیپ لاین، تله کابین، تله‌سیژ و رستوران‌ها و کافه‌های متنوع را نام برد. باشگاه اسکی توچال نیز از قدیمی‌ترین باشگاه‌های اسکی در تهران به شمار می‌رود که طرفداران زیادی دارد.
از مهم‌ترین ساختمان‌ها و مراکز تفریحی ولنجک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بام تهران (انتهای خیابان ولنجک، ورودی مسیر کوهنوردی توچال)
- تله کابین توچال (انتهای خیابان ولنجک، مجموعه تفریحی-ورزشی توچال)
- مجموعه فرهنگی-ورزشی سبز (خیابان شانزدهم ولنجک)
- دانشگاه شهید بهشتی (خیابان اجاره‌دار)
- سالن اجلاس سران (بلوار رشید الدین فضل الله)
خیابان جردن
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: ۵/۶ کیلومتر
- واقع شده در مناطق ۶ و سه تهران
- تجاری، اداری و فرهنگی
منبع عکس: finds.ir، عکاس ناشناس
خیابان جردن یکی از معروف‌ترین خیابانهای شمال شهر تهران است که از میدان آرژانتین آغاز می‌شود و با گذشتن از بزرگراه‌ها و خیابانهای بسیار به منطقه الهیه می‌رسد. البته نام خیابان جردن از سال ۱۳۹۳ تغییر کرده است و امروزه بخشی از این خیابان را با نام بلوار آفریقا و بخشی دیگر را با نام خیابان «نلسون ماندلا» می‌شناسند؛ اما در واقع بسیاری از ساکنان این منطقه و پایتخت‌نشینان این خیابان را نه به نام‌های کنونی، که با نام قدیمی آن می‌شناسند.
پیش از انقلاب، خیابان نلسون ماندلا، «جردن»نام داشت. نام جردن را به افتخار «ساموئل مارتین جردن» انتخاب کرده بودند که شخصی آمریکایی و موسس دبیرستان البرز و آموزشکده دخترانه آمریکایی در تهران بود. در طول زمان نام بیشتر کوچه‌ها و خیابانهای فرعی در این خیابان را نیز تغییر داده‌اند، اما هنوز نام خیابان جردن میان شهروندان تهرانی بسیار متداول است.
در ابتدای خیابان جردن در میدان آرژانتین، بزرگ‌ترین پایانه اتوبوسرانی در شرق و شمال تهران یا نام «پایانه بیهقی» قرار دارد که به شهرهای مختلف داخلی و کشورهای همسایه شمال غربی سرویس‌دهی می‌کند. خیابان جردن در طول مسیر خود به‌سمت شمال و شرق، ابتدا از بزرگراه رسالت یا شهید سلیمانی گذشته و سپس با عبور از معابر پر ترددی مانند بزرگراه همت، بزرگراه حقانی، بلوار میرداماد، خیابان ظفر (دستگردی)، بلوار اسفندیار و بزرگراه مدرس، به کوچه مریم شرقی در الهیه می‌رسد.
تقاطع‌های خیابان جردن با بزرگراه‌ها و تونل به‌صورت پل روگذر یا معبر زیر گذر است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف این خیابان می‌توان به محله‌های میرداماد، الهیه، زرگنده و ظفر اشاره کرد. خیابان جردن و محله‌های اطراف آن از گرانترین محله‌های پایتخت هستند. برای تردد در خیابان جردن می‌توانید از خط اتوبوسرانی بلوار آفریقا و تاکسی استفاده کنید. نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو به خیابان جردن نیز ایستگاه‌های حقانی و میرداماد هستند.
در سراسر خیابان جردن بوستان‌ها و پارک‌های مناسب برای پیاده روی وجود دارند که از میان آن‌ها می‌توان بوستان‌های نوروز، صبا، خشایار، رعنا و سیمرغ را نام برد. مجتمع‌های تجاری و مسکونی بزرگ نیز مانند برج‌های شمیران، لاله، سپیدار و آناهیتا، در این خیابان قرار دارند که ظاهری مدرن به خیابان جردن داده‌اند. دفتر نشریه کجارو نیز در خیابان جردن قرار دارد. رستوران‌ها و کافه‌های زیادی نیز در این خیابان دیده می‌شوند که می‌توانید پس از گشت‌وگذار در مراکز تجاری و پیاده‌روی در پارک‌ها، برای رفع خستگی به آن‌ها سری بزنید.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های خیابان جردن قرار داشتن تعداد زیادی از سفارت‌خانه‌های کشورهای مختلف در این منطقه است. این سفارتخانه‌ها متعلق به کشورهای کنیا، فیلیپین، ایتالیا، مکزیک، ونزوئلا، یونان، سوریه، کویت، سودان، نیجریه، لهستان، بحرین، بنگلادش، قطر، مکزیک، سریلانکا، عمان و اوروگوئه هستند. وجود این ساختمان‌ها موقعیت سیاسی ویژه‌ای در این خیابان ایجاد می‌کنند.
مهم‌ترین مکان های خیابان جردن به شرح زیر هستند:
- سفارتخانه‌ها
- موزه هنرهای دینی امام علی (ع) (بلوار اسفندیار)
- برج‌های تجاری
خیابان پاسداران
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده شمال تهران
- طول خیابان: ۸/۲ کیلومتر
- مرز بین مناطق سه و چهار و شمال خیابان در منطقه یک
- تاریخی، تجاری، فرهنگی و مناسب برای پیاده روی
خیابان پاسداران یکی از خیابانهای شمال شهر تهران است که در جهت شمالی-جنوبی قرار گرفته و کمی به‌سمت شرق نیز متمایل است. خیابان پاسداران در حدود پنج کیلومتر درازا و به بزرگراه‌های اصلی در شمال تهران دسترسی مناسبی دارد. این خیابان با انشعابی از بزرگراه همت در جهت شرق، از روی پل آغاز می‌شود و پس از گذشتن از میدان نوبنیاد و سه راه اقدسیه، تا میدان نیاوران ادامه دارد. در گذشته ورودی خیابان پاسداران از سه راه ضرابخانه و خیابان شریعتی بود که با ساخت‌وساز اتوبان همت و تغییر ساختار منطقه، به‌صورت امروزی در آمد.
خیابان پاسداران به‌صورت موازی با اتوبان‌های صیاد شیرازی و امام علی قرار گرفته است و در انتها به بزرگراه‌های صدر و بابایی دسترسی دارد. در قسمت ورودی پاسداران از جنوب نیز، بزرگراه‌های همت و شهید زین الدین، راه‌های دسترسی به این خیابان را میسر می‌کنند.
کاخ سلطنت آباد، منبع عکس: بیتوته، عکاس ناشناس
خیابان پاسداران در مرکز منطقه‌ای موسوم به همین نام، از محله‌های به‌نسبت گران پایتخت محسوب می‌شود. از مهم‌ترین همسایه‌های خیابان پاسداران می‌توان به محله‌های اختیاریه، احتشامیه، قلهک، دروس و فرمانیه اشاره کرد. دسترسی داخلی خیابان پاسداران به محله‌های اطراف از طریق کوچه‌ها میسر می‌شود.
کوچه‌های سمت راست خیابان پاسداران که شامل گلستان‌ها و بوستان‌ها می‌شوند، به‌دلیل قرار گرفتن اتوبان صیاد شیرازی در سمت راست خیابان پاسداران، کاملا محلی هستند و دسترسی چندانی به محله‌های اطراف ندارند. کوچه‌های سمت چپ خیابان پاسداران مسیر اصلی رسیدن به مناطق و محله‌های اطراف خیابان پاسداران هستند. مهم‌ترین تقاطع پاسداران، با خیابانهای بطحایی و کلاهدوز است که خیابان بطحایی به اتوبان صیاد شیرازی و خیابان کلاهدوز به خیابان شریعتی می‌رسد.
پیش از انقلاب، خیابان پاسداران را با نام خیابان «سلطنت آباد» می‌شناختند. در زمان ناصر الدین شاه قاجار، مسیر دسترسی به روستای حصار بیک، که از ییلاق‌های شمال تهران بود، از سلطنت آباد می‌گذشت. به‌دلیل دوری مسافت و آب و هوای مناسب منطقه، ناصر الدین شاه دستور به ساخت خیابان سلطنت آباد را داد، تا برای رسیدن به ییلاق مسیر طولانی طی نکند. امروزه با توجه به تردد بالای خودروها در خیابان پاسداران، از هوای خوش گذشته آن چندان خبری نیست.
منبع عکس: ایرنا، عکاس ناشناس
امروزه دیدنی‌های خیابان پاسداران شامل ساختمان‌های تاریخی، مراکز و مجموعه‌های تجاری-تفریحی و موزههای مختلف می‌شوند. می‌توانید پس از پیاده روی، گشت‌وگذار و خرید در این خیابان، به کافه و رستوران‌های پاسداران سری بزنید و خستگی در کنید. برخی از رستوران‌های محبوب تهران در این خیابان قرار گرفته‌اند. عمارت تاریخی ضرابخانه و کاخ سلطنت آباد از معروف‌ترین یادگارهای دوره قاجار در این خیابان هستند؛ البته در حال حاضر امکان بازدید از کاخ سلطنت آباد وجود ندارد.
در خیابان پاسداران خطوط مختلف تاکسیرانی و اتوبوسرانی ایستگاه دارند. ایستگاه متروی نوبنیاد در خط سه متروی تهران نیز دسترسی شبکه قطار داخل شهری را به خیابان پاسداران میسر می‌کند. بخش شمالی خیابان پاسداران، قبل از میدان نوبنیاد، یک طرفه به‌سمت جنوب است. این خیابان به‌خصوص در ساعت‌های پایانی روز و هنگام غروب، بار ترافیکی بسیار بالایی دارد و تردد در آن با وسیله نقلیه زمان زیادی از شما می گیرد.
مهم‌ترین مکان‌های خیابان پاسداران و اطراف آن به شرح زیر هستند:
- موزه فرش رسام عرب زاده (بوستان یکم)
- عمارت تاریخی ضرابخانه (بالاتر از نگارستان هشتم)
- کاخ سلطنت آباد (خیابان بطحایی)
- مجموعه نیاوران (شمال میدان نیاوران)
- مرکز خرید الماس (میدان هروی)
- موزه جهان نما (مجموعه نیاوران)
- بوستان نارنجستان (خیابان نارنجستان یکم)
- پارک جنگلی لویزان (بزرگراه بابایی)
بلوار میرداماد
- خیابان شرقی-غربی در محدوده شمال شهر تهران
- طول خیابان: ۳/۲ کیلومتر
- منطقه سه تهران
- تجاری، اداری و فرهنگی
منبع عکس: es.foursquare.com، عکاس ناشناس
بلوار میرداماد در شمال تهران و در حد فاصل بین خیابان شریعتی در شرق و خیابان ولیعصر در غرب قرار دارد. طول بلوار میرداماد در حدود سه و نیم کیلومتر است و در طول مسیر خود از بزرگراه مدرس می‌گذرد. خیابان میرداماد به‌دلیل دسترسی به خیابانهای شریعتی و ولیعصر، که از مهم‌ترین خیابانهای پایتخت هستند، حائز اهمیت است.
بلوار میرداماد از شرق به غرب با خیابانهای رودبار، سنجابی، شمس تبریزی، دکتر مصدق (نفت)، اتوبان مدرس و بلوار آفریقا (جردن) تقاطع دارد. بخش‌هایی از بزرگراه‌های حقانی و همت به‌صورت موازی با بلوار میرداماد در جنوب آن پیش می‌روند. از مهم‌ترین محله‌های اطراف بلوار میرداماد می‌توان به محله‌های قلهک، زرگنده و جردن اشاره کرد. بسیاری از دفاتر شرکت‌های صنعتی در این بلوار قرار دارند که از بین آن‌ها می‌توان به دفتر شرکت مپنا اشاره کرد.
از ویژگی‌های بلوار میرداماد می‌توان به پهنای زیاد این خیابان اشاره کرد؛ گرچه قرار گرفتن این بلوار در منطقه اداری-تجاری در تهران باعث به وجود آمدن ترافیک سنگین در این محدوده در ساعت‌های شلوغ روز می‌شود. بلوار میرداماد بخشی از محله داوودیه تهران محسوب می‌شود که امروزه آن را بیشتر با همان نام میرداماد می‌شناسند. در طول بلوار میرداماد، میدان مادر (محسنی) و پل میرداماد در محل تقاطع با خیابان جردن و اتوبان مدرس، از مهم‌ترین معابر هستند.
سال‌های پیش از انقلاب، خیابان میرداماد را با نام‌هایی مانند «بلوار ششم بهمن» و «بلوار پهلوی» می‌شناختند. این خیابان نیز مانند مسیرهای دروس و پاسداران، یکی دیگر از مسیرهای دسترسی به ییلاق‌های شمال تهران بود. بلوار میرداماد در گذشته دسترسی سه راه ضرابخانه به ده ونک را میسر می‌کرد. پس از انقلاب این خیابان را به نام «میرداماد» نام‌گذاری کردند که فیلسوف ایرانی برجسته در دوران صفویان بوده است.
دسترسی به خیابان میرداماد با وسیله نقلیه شخصی به‌راحتی میسر است، اما اگر قصد استفاده از وسایل نقلیه عمومی برای تردد به این بلوار را دارید، می‌توانید با استفاده از خطوط بی آر تی اتوبوس و تاکسی‌ها، به‌راحتی به خیابان میرداماد برسید. ایستگاه مترو میرداماد نیز در خط یک متروی تهران، نزدیک میدان مادر و نزدیک به انتهای شرقی این خیابان قرار دارد.
کاربری امروز بلوار میرداماد بیشتر اداری است و ساختمان‌های زیادی دفاتر شرکت‌های معروف هستند، در این خیابان فعالیت می‌کنند. در کنار اماکن اداری این خیابان، مراکز تجاری متنوعی نیز وجود دارند که می‌توانید برای گشت‌وگذار و خرید از آن‌ها به خیابان میرداماد بروید و پس از گردش، در کافه‌های این خیابان گلویی تازه کنید.
مهم‌ترین ساختمان‌ها و مراکز تجاری و اداری خیابان میرداماد به شرح زیر هستند:
- دانشگاه خواجه نصیر (پایین‌تر از میدان شهید احمدی روشن)
- شرکت نفت پارس ( داخل خیابان ظفر)
- روزنامه اطلاعات ( میدان مادر)
- روزنامه جام جم (میدان مادر)
- ساختمان بانک مرکزی ایران (میدان مادر)
- دانشکده علوم توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران (جنوب میدان محسنی، خیابان شاه نظری)
- مجتمع تجاری-اداری رز میرداماد (بین میدان مادر و خیابان جردن)
خیابان خیام
- خیابان شمالی-جنوبی در محدوده جنوب شهر تهران
- طول خیابان: ۳/۱ کیلومتر
- منطقه ۱۲ شهرداری تهران
- محدوده طرح ترافیک، یک طرفه به‌سمت شمال
- تاریخی، تجاری، فرهنگی و مناسب برای پیاده روی
منبع عکس: ویکی پدیا
خیابان خیام نیز از قدیمی‌ترین خیابانهای شهر تهران است که در نزدیکی جنوب تهران قرار دارد. قدمت خیابان خیام به دوره حکومت قاجاریان در ایران می‌رسد. در زمان پادشاهی قاجاریان این خیابان با نام‌های «جلیل الملک»، «جلیلی» یا «جلیل آباد» شناخته می‌شد. در زمان پادشاهی رضا شاه در دوره نخست پهلوی، نام بسیاری از خیابانهای تهران را به نام عارفان، شاعران و ادیبان ایرانی تغییر دادند و این خیابان را نیز به نام حکیم برجسته ایرانی، عمر خیام نیشابوری، نام‌گذاری کردند.
خیابان خیام در طول مسیر خود با بسیاری از خیابانهای مهم مانند خیابانهای مولوی، پانزده خرداد، صور اسرافیل و امام خمینی تقاطع دارد. انتهای شمالی خیابان خیام به خیابان امام خمینی و جنوب آن به خیابان شوش می‌رسد. تقاطع خیابانهای خیام و پانزده خرداد در «چهارراه گلوبندک» و تقاطع خیابانهای خیام با مولوی در «میدان محمدیه» (یا میدان اعدام) است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان خیام نیز می‌توان به مناطق ارگ تهران، سنگلج، بازار تهران، مولوی و خانی آباد، اشاره کرد.
خیابان خیام به‌سمت شمال یک طرفه است و در محدوده طرح ترافیک قرار دارد. بنابراین برای تردد در این خیابان در روزهای هفته می‌توانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید. خطوط اتوبوسرانی در دو سوی خیابان تردد دارند و تاکسی‌ها دسترسی مناسبی به این خیابان می‌دهند. ایستگاه‌های متروی امام خمینی، پانزده خرداد، خیام، مولوی و شوش از نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو به خیابان خیام هستند.
منبع عکس: wikimapia.org، عکاس ناشناس
پارک شهر در قسمت شمالی این خیابان و نرسیده به خیابان امام خمینی از بهترین نقاط تفریحی واقع در خیابان خیام است. در این پارک می‌توانید ضمن بهره‌مندی از فضای سبز، به تماشای موزه صلح، آکواریوم پارک شهر و سایت پرنده‌نگری نیز بروید. کاخ گلستان در نزدیکی خیابان خیام نیز از جاذبه‌های تاریخی منحصربه‌فرد این منطقه به حساب می‌آید. قدمت این کاخ به دوره قاجار می‌رسد و عمارت‌های زیبایی را در خود جای داده است. برای تماشای این کاخ می‌توانید به میدان ارگ بروید که فاصله کوتاهی تا خیابان خیام دارد. در خیابان خیام علاوه بر بازدید از مکان‌های تاریخی و تفریحی، می‌توانید زمانی را به تماشای نمایش تئاتر در یکی از قدیمی‌ترین سالن‌های تهران اختصاص دهید.
تماشاخانه سنگلج در ضلع جنوبی پارک شهر، در خیابان بهشت قرار دارد و در طول بیش از چهل سال فعالیت خود، نمایش‌های اصیل ایرانی را به نمایش درآورده است. اگر به هنر نمایش علاقه دارید، می‌توانید لذت پیاده روی در یکی از قدیمی‌ترین خیابانهای تهران را با تماشای نمایشی زیبا در این تماشاخانه کامل کنید.
بعضی از معروف‌ترین ساختمان‌ها وجاذبه‌های فرهنگی و تفریحی در خیابان خیام و نزدیک آن به شرح زیر هستند:
- پارک شهر (نرسیده به خیابان امام خمینی)
- کاخ گلستان (میدان ارگ)
- دادگاه‌های تجدید نظر استان تهران (جنب پارک شهر)
- ساختمان پزشکی قانونی مرکزی تهران (ابتدای خیابان بهشت)
- مسجد ارگ (نرسیده به خیابان امام خمینی)
- بازار تاریخی مولوی (جنب میدان محمدیه)
- بوستان رازی (خیابان هرندی)
خیابان شوش
- خیابان شرقی-غربی در محدوده جنوب تهران
- طول خیابان: ۴/۷ کیلومتر
- مرز بین مناطق ۱۱، ۱۲، ۱۵ و ۱۶
- تاریخی و تجاری
- مرکز پخش عمده ظرف و بلور
منبع عکس: jarjoo.com، عکاس ناشناس
خیابان شوش در جنوب شهر تهران قرار دارد و در زمان قاجار جنوبی‌ترین نقطه تهران بوده است. این خیابان و مناطق اطراف آن، از اصیل‌ترین منطقه‌های پایتخت به حساب می‌آیند. این خیابان از انتهای بلوار دشت آزادگان در مسیر زیر گذر از پل جوادیه در غرب آغاز می‌شود و تا خیابان هفده شهریور امتداد پیدا می‌کند. خیابان شوش بیش از پنج کیلومتر طول دارد و در ابتدای غربی‌اش از میدان راه‌آهن تهران می‌گذرد.
گرچه خیابان شوش یکی از قدیمی‌ترین محله‌های تهران است، اما امروزه کمبودهای زیادی را تجربه می‌کند. بسیاری از مشاغل فعال در این خیابان از مشاغل صنعتی هستند و خیلی از آن‌ها در طول سال‌های اخیر تعطیل یا به خارج از شهر منتقل شدند. عمده این مشاغل شامل بنگاه‌های باربری و تولیدی‌های صنعتی می‌شوند. محله «باغ آذری» که قدمت آن به دوره پهلوی اول می‌رسد، محل کار کوره‌پزخانه‌‌های متعدد، برای تامین آجر و خشت مورد نیاز تهران بوده است، که امروزه همگی تعطیل شده‌اند.
دروازه‌های تهران قدیم که شامل پنج دروازه اصلی می‌شدند، در جهت‌های مختلف شهر برای حفاظت از تهران قرار داشتند. منطقه شوش، جنوبی‌ترین بخش تهران بود و دروازه شاه عبدالعظیم که اکنون در ضلع شمالی میدان شوش قرار دارد، دروازه جنوبی شهر محسوب می‌شد. بعدها با اضافه شدن دروازه‌های بیشتر در اطراف شهر، دروازه غار نیز ساخته شد، که امروزه در حد فاصل میدان شوش و محله خانی آباد، در میدان هرندی قرار دارد. این دروازه‌ها در حال حاضر بازسازی شده‌اند.
خیابان شوش با خیابانهای کارگر و ولیعصر در میدان راه‌آهن، وحدت اسلامی، خیام و همین طور خیابانهای ری، صاحب جم و فدائیان اسلام در میدان شوش تقاطع دارد. بخش کوتاهی از ضلع شرقی میدان شوش در امتداد این خیابان یک طرفه است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان شوش، می‌توان به محله‌های جوادیه، گمرک، راه‌آهن، خانی آباد، مولوی و خاوران اشاره کرد.
سیستم حمل و نقل عمومی در خیابان شوش شامل خطوط گسترده اتوبوس و تاکسی و همین طور شبکه قطار داخل شهری می‌شود. در طول مسیر خیابان شوش، ایستگاه مترو در محل تقاطع این خیابان با خیابان خیام، به نام ایستگاه شوش قرار گرفته است. در حال حاضر، خیابان شوش را به‌عنوان مرکز اصلی خریدوفروش انواع چینی و کریستال می‌شناسند. بسیاری از مراکز تولیدی ظروف بلور و شیشه در اطراف این خیابان قرار گرفته‌اند و پایتخت‌نشینان برای خرید عمده ظروف، به این خیابان می‌روند. عمده مغازه‌های بلور و کریستال در خیابان صابونیان قرار گرفته‌اند.
برخی از ساختمان‌ها و مکان‌های مهم خیابان شوش به شرح زیر هستند:
- کاروانسرای خانات (ضلع شمالی میدان شوش، داخل خیابان صاحب جم)
- بقعه سر قبر آقا (ضلع شمالی میدان شوش و انتهای خیابان صاحب جم)
- ایستگاه راه‌آهن تهران (میدان راه‌آهن، تقاطع با خیابان ولیعصر)
- دروازه غار (میدان هرندی)
- دروازه شاه عبدالعظیم (میدان شوش)
خیابان مولوی
- خیابان شرقی-غربی در جنوب تهران
- طول خیابان: ۳/۷ کیلومتر
- مناطق ۱۱ و ۱۲
- تاریخی و تجاری و مناسب برای خرید
- مرکز خریدوفروش انواع پارچه و لوازم اشپزخانه
خیابان مولوی از خیابانهای نزدیک به مرکز شهر تهران است و به بازار دسترسی مناسبی دارد. این خیابان در منطقه‌ای تجاری و پر تردد واقع شده است و در میان اهالی پایتخت به مرکز خریدوفروش پارچه شهرت دارد. خیابان مولوی از میدان قیام در شرق آغاز می‌شود و تا میدان رازی در غرب ادامه دارد. این خیابان در طول مسافت نزدیک به چهار کیلومتری‌اش با خیابانهای اصلی تقاطع دارد که از میان آن‌ها می‌توان به خیابانهای مصطفی خمینی، چراغ برق، خیام، وحدت اسلامی و ولیعصر، اشاره کرد.
بازار تاریخی مولوی در حوالی میدان محمدیه قرار گرفته که محل تقاطع خیابان مولوی با خیابان خیام است و بازار پارچه و پوشاک مولوی در شرق خیابان مولوی و پایین‌تر از تقاطع مولوی با خیابان مصطفی خمینی قرار دارد. انتهای غربی خیابان مولوی محل تقاطع خیابانهای مولوی، کارگر، هلال احمر و جاده رباط کریم با میدان رازی است. از مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان مولوی می‌توان محله‌های خانی آباد، امیر بهادر، بازار تهران و گمرک را نام برد.
منبع عکس: tejaratonline.ir، عکاس ناشناس
خیابان مولوی از قدیمی‌ترین خیابانهای تهران به شمار می‌رود. قدمت این خیابان به زمان پادشاهی ناصرالدین شاه در دوره قاجار می‌رسد؛ البته در عملیات حفاری در سال‌های اخیر در این خیابان، اسکلت زنی با قدمت حدود هفت هزار سال پیش کشف کرده‌اند که قدمت سکونت در این منطقه را در زمان‌های بسیار دور نشان می‌دهد.
در بعضی از منابع، زمان ساخت این خیابان را سال ۱۲۸۴ ذکر کرده‌اند. در زمان سلطنت ناصر الدین شاه، به دستور او و برای گسترش شهر تهران، در جنوب آن خندقی حفر و بالا و پایین آن جاده‌هایی احداث کردند. مسیر جنوبی آن خندق، امروزه خیابان شوش و جاده شمال خندق همان خیابان مولوی امروزی است. خیابان مولوی را در آن زمان با نام خیابان «اسماعیل بزاز» می‌شناختند و نزدیک به برج و باروی شاه طهماسبی قرار داشت. برج و باروی طهماسبی را نخستین عمارت در شهر تهران می‌دانند، که توسط شاه طهماسب صفوی در تهران بنا شد. دروازه جنوبی این برج و برو در خیابان مولوی قرار داشت. نام مولوی در دوره پهلوی اول و زمان سلطنت رضاخان بر این خیابان گذاشته شد.
شاید دانستن این نکته برایتان جالب باشد که نخستین سفارتخانه دولت انگلستان در محدوده جنوب بازار و در کوچه‌ای موسوم به «گذر لوطی صالح» بر پا شد. بعدها با تغییر محل سفارتخانه، باغ و سرای این عمارت را واگذار کردند. این باغ به نام «باغ ایلچی» شهرت پیدا کرد و اسماعیل بزاز که مطرب و دلقک ناصر الدین شاه بود، از قهوه‌خانه ایلچی در این باغ به شهرت رسید. کوچه باغ ایلچی امروزه در خیابان مولوی قرار دارد. گذر لوطی صالح در حال حاضر به نام کوچه مهدی تغییر نام داده است و این کوچه در شرق میدان محمدیه قرار دارد. متاسفانه با وجود قدمت این کوچه باغ و عمارت داخل آن، توجه زیادی ۤبه آن نمی‌شود و امروزه ساختمان باقی مانده از عمارت شرایط مناسبی ندارد.
برای تردد در خیابان مولوی بهترین راه استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است. خطوط اتوبوسرانی و تاکسیرانی در این خیابان بسیار فعال هستند و دسترسی مناسبی دارند. سه ایستگاه از هفت ایستگاه خط هفت مترو تهران، در خیابان مولوی ایستگاه دارند. ایستگاه مولوی در چهارراه مولوی، ایستگاه محمدیه در میدان محمدیه و ایستگاه مهدیه تهران در محل تقاطع خیابان ولیعصر با خیابان مولوی، از پر ترددترین ایستگاه‌های قطار داخل شهری در پایتخت هستند. تردد با وسیله شخصی در خیابان مولوی، به‌دلیل قرار گرفتن این خیابان در محوطه طرح ترافیک مجاز نیست.
خیابان مولوی منطقه‌ای موسوم به کوچه مرغی دارد که محل خریدوفروش حیوانات خانگی است. گرچه تبادل حیوانات در این منطقه بدون رعایت استانداردهای لازم انجام می‌شود، اما متاسفانه تاکنون برخورد مناسب با این داد و ستدها صورت نگرفته است.
معروف‌ترین جاذبه‌های خیابان مولوی به شرح زیر هستند:
- بازار تاریخی مولوی (ضلع جنوبی میدان محمدیه)
- بازار پارچه فروش‌ها (شرق خیابان مولوی، پایین‌تر از تقاطع با خیابان مصطفی خمینی)
- کلیسای طاطاووس (انتهای خیابان موسوی)
- کوچه باغ ایلچی (نرسیده به میدان محمدیه از شرق، کوچه مهدی)
- کوچه مرغی
خیابان آزادی
- خیابان شرقی-غربی در محدوده غرب تهران
- طول خیابان: ۴/۵ کیلومتر
- مرز بین مناطق دو، ۹ و ۱۰
- تجاری، اداری، فرهنگی و تاریخی
عکاس: وحید شیخی
خیابان آزادی نه‌تنها برای ساکنان پایتخت، بلکه برای ساکنان همه شهرها نامی آشنا است. شاید دلیل آن قرار گرفتن میدان آزادی به‌عنوان یکی از نمادهای شهر تهران در تمام جهان باشد. گرچه با ساخته شدن برج میلاد، بیشتر از این بنا به‌عنوان نماد پایتخت ایران یاد می‌کنند، اما هنوز میدان آزادی به‌عنوان سازه عظیم غرب پایتخت، جایگاه ویژه‌ای دارد.
خیابان آزادی با طول تقریبی چهار و نیم کیلومتر، از میدان انقلاب در مرکز شهر تهران آغاز می‌شود و تا میدان آزادی در غرب تهران ادامه دارد. این خیابان از مهم‌ترین خیابانهای تجاری-اداری در شهر تهران است و عرض زیادی دارد. در بعضی قسمت‌های خیابان، پهنای آن به‌اندازه چهار لاین ماشین رو می‌رسد.
خیابان آزادی را پیش از انقلاب و در زمان حکومت خاندان پهلوی با نام خیابان «آیزنهاور» می‌شناختند. اما پس از انقلاب نام آن را به آزادی تغییر دادند. آیزنهاور نام یکی از رئیس جمهوران ایالت متحده آمریکا بود. خیابان آزادی در طول سال، محل برگزاری راهپیمایی‌های سراسری به مناسبت روزهای خاص است.
خیابان آزادی در طول مسیر خود با خیابانهای مهمی مانند کارگر، جمالزاده، دکتر قریب، اسکندری، رودکی، آذربایجان، بهبودی، جیحون، شادمهر و استاد معین تقاطع دارد. تونل نیایش و بزرگراه یادگار امام نیز از این خیابان می‌گذرند. مهم‌ترین محله‌های اطراف خیابان آزادی، محله‌های انقلاب، تهرانسر، کارون، جی و طرشت هستند. خیابان آزادی محل قرار گرفتن مهم‌ترین ادارات دولتی نیز هست و در سراسر این خیابان سازمان‌ها و ساختمان‌های دولتی به چشم می‌خورند. در میان مراکز فرهنگی خیابان آزادی، می‌توان به دانشگاه صنعتی شریف اشاره کرد. در طول مسیر خیابان آزادی بوستان‌ها، پارک‌های کوچک و رستوران‌ها و کافه‌های مختلفی دیده می‌شوند.
برای تردد در خیابان آزادی می‌توانید از سیستم حمل و نقل عمومی گسترده این خیابان استفاده کنید. خطوط بی آر تی اتوبوسرانی و تاکسی‌ها در این خیابان تردد می‌کنند و با توجه به حجم بالای ترافیک به‌خصوص در بعضی تقاطع‌های اصلی این خیابان، استفاده از اتوبوس‌های بی آر تی که در خطوط ویژه تردد می‌کنند، در خیابان آزادی بهترین انتخاب است. ایستگاه‌های انقلاب، توحید، رودکی، شادمان، دکتر حبیب الله، استاد معین و آزادی در شبکه قطار داخل شهری، داخل یا نزدیک خیابان آزادی هستند و دسترسی مناسبی به این خیابان دارند.
برج آزادی در میدان آزادی و در انتهای غربی این خیابان را می‌توان خاص‌ترین جاذبه در این منطقه دانست.
می‌توانید فهرست مشهورترین ادارات و ساختمان‌های خیابان آزادی را در زیر ببینید:
- اداره مرکزی سازمان آتش‌نشانی (خیابان میمنت)
- ساختمان وزارت کار و تامین اجتماعی (بین خیابان وزارت کار و بهبودی)
- سازمان فنی و حرفه‌ای کشور (ابتدای خیابان خوش)
- سازمان میراث فرهنگی (نرسیده به بزرگراه یادگار امام از غرب)
- سازمان حج و زیارت (نبش خیابان رودکی شمالی)
- کارخانه زمزم (ابتدای خیابان جیحون)
- برج آزادی (وسط میدان آزادی)
عکس قدیمی از میدان آزادی تهران، منبع عکس: فردا نیوز، عکاس ناشناس
در این مقاله سعی کردیم قدیمی‌ترین و معروف‌ترین خیابانهای شهر تهران را به شما معرفی کنیم. اگر ساکن شهر تهران هستید، نظر خود را درباره خیابانهای پایتخت، برای ما و دیگر کاربران کجارو بنویسید؛ اگر هم از قدم زدن و بازدید از خیابان یا منطقه‌ای در شهر تهران، تجربه و خاطره‌ای دارید، با ما در میان بگذارید.
عکس کاور از امیر گلی پور
دیدگاه