خیابان جمهوری: میزبان خسته زیبایی های گذشته؛ نیازمند توجه (قسمت دوم)
با فرو ریختن ساختمان پلاسکو، بار دیگر بحث ایمنسازی بافت فرسوده پایتخت و خیابانهای قدیمی پایتخت سر زبانها افتاده است. در قسمت دوم این گزارش به بررسی بقیه ساختمانهای خیابان جمهوری میپردازیم. با کجارو همراه باشید.
فرو ریختن ساختمان پلاسکو را شاید بتوان دردناکترین حادثه رخ داده در سال ۹۵ در تهران نامید. متاسفانه تعداد زیادی از آتشنشانهای فداکار کشورمان در این حادثه جان خود را از دست دادند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و هنگام نگارش این مقاله، تنها پیکر ۷ تن از قربانیهای این فاجعه از زیر آوار ساختمان پلاسکو بیرون آورده شده است. به غیر از این واقعه دردناک، پایتخت یکی از نمادهای هویتبخش خود یعنی اولین ساختمان بلند و مدرن خود را از دست داد. در خیابان جمهوری، سراسر تهران و البته همه جای کشورمان، متاسفانه ساختمانهایی با وضعیت ایمنی مشابه و چه بسا بدتر از آن فراوان هستند. این ساختمانها با توجه به اینکه ما در شهر و کشوری زندگی میکنیم که روی نوار زلزله قرار دارد و البته امکانات ایمنی کافی برای ساختمانها بهاندازه کافی تدارک دیده نشده است، باید هرچه سریعتر بازسازی و ایمنسازی شوند تا از وقوع فاجعههایی مشابه و بدتر از حادثه پلاسکو جلوگیری شود.
در قسمت اول این گزارش بعضی از ساختمانهای قدیمی خیابان جمهوری و وضعیت آنها را دیدیم. با ادامه تصاویر اختصاصی کجارو از خیابان جمهوری همراه باشید.
خیابان سپهسالار یکی از پر رفت و آمدترین خیابانهایی است که به خیابان جمهوری منتهی میشود.
تعداد زیادی از ساختمانهای این خیابان به دست مالکان آنها مرمت شدهاند و نسبتا وضعیت خوبی دارند.
اما در اینجا هم متاسفانه تعداد زیادی ساختمان قدیمی و تولیدی وجود دارد که با توجه به قدمت آنها و تردد زیاد مردم در این خیابان باید مرمت و ایمنسازی شوند.
به چهارراه مخبرالدوله که برسیم، خوشبختانه وضعیت نسبت به سالهای قبل بسیار بهتر شده است.
ساختمانهای اطراف این میدان بازسازی شدهاند و بافت و هویت تاریخی خود را هم حفظ کردهاند.
کمکم به خیابان لالهزار میرسیم. جایی که اوضاع رو به وخامت میرود.
متاسفانه با وجود اهمیت تاریخی بالای این خیابان کماکان هیچ توجهی به بافت تاریخی با ارزش این خیابان نمیشود.
بسیاری از ساختمانهای این خیابان فرسوده شده و نیازمند توجه فوری هستند.
اما ساختمانهای لالهزار روزهای بسیار سختی را میگذرانند.
پس از عبور از خیابان لالهزار به پلاسکو میرسیدیم، ساختمانی که دیگر نیست و دلمان برای آن خیلی تنگ خواهد شد.
ساختمانی که اگر ایمنسازی میشد، اکنون دهها خانواده و ملت ایران داغدار نبودند و یکی از مهمترین و زیباترین مقاصد گردشگری و خرید ایران را از دست نمیدادیم.
وضعیت ساختمانهای روبرویی پلاسکو هم مشابه ساختمان پلاسکو است.
اینها تصاویری هستند که از بالای ساختمان پلاسکو چند ماه قبل از حادثه گرفتم.
در این تصاویر میتوانید تعداد زیاد ساختمانهای قدیمی به جا مانده از دوران پهلوی را ببینید که با شیروانیهای قرمز و مصالح بتنی قابل تشخیص هستند و بیشتر آنها نیاز به بازسازی دارند.
طبقه فوقانی پاساژ علاالدین به گفته مسئولان شورای شهر باید تخریب شود. اما این پاساژ در صورت وقوع حادثهای مثل آتشسوزی، با راهرو و راهپلههای تنگی که دارد بسیار خطرناک خواهد بود. ساختمانهای روبرویی و مجاور این ساختمان به غیر از پاساژ چارسو که طبق استانداردهای روز ساخته شده است، وضعیت خوبی ندارند.
کوچه پسکوچههای خیابان جمهوری که کوچه لولاگر یکی از آنها است، نسبت به خیابان اصلی وضعیت بدتری دارند، همان طور که در تصویر بالا این کوچه را مشاهده میکنید!
اولین فروشگاه رفاه ایران هم در خیابان جمهوری قرار دارد و در زمان پهلوی دوم ساخته شده است. متاسفانه امکان عکاسی از داخل این فروشگاه وجود ندارد. این ساختمان نسبت به سایر ساختمانهای قدیمی خیابان جمهوری وضعیت بهتری دارد.
بعضی از مالکان ساختمانهای تاریخی، خود در اقدامی شایسته اقدام به بازسازی بناهای با ارزش به جا مانده از گذشته کردهاند.
در تصویر بالا مشخص است که ساختمان سمت راست بازسازی شده و ساختمان سمت چپ نیاز به توجه بیشتری دارد.
به تقاطع خیابانهای جمهوری و ولیعصر که میرسیم، این ساختمان را میبینیم. ساختمان بالا، در حال حاضر یکی از پر رفت و آمدترین مراکز فروش لباس زنانه در تهران است و در طبقههای بالای و پایین آن هم تولیدیهای لباس فعالیت میکنند. این فعالیتها، نمای فلزی و معماری ساختمان، شما را به یاد ساختمان پلاسکو نمیاندازد؟ گفته میشود این ساختمان قرار است تخریب شده و بهجای آن مرکز تجاری مدرنی ساخته شود. اما تا آن زمان، این ساختمان همچنان جایی بسیار خطرناک است و در این ساختمان هم مثل پاساژ پلاسکو کاری برای ایمنسازی صورت نگرفته است.
در خیابان ولیعصر از این دست ساختمانها زیاد به چشم میخورد و در آنها تعداد زیادی کارگر در تولیدیهای فعالیت میکنند. آیا زمان آن فرا نرسیده که مالکان ساختمانها و مسئولان مدیریت شهری فکر به حال این ساختمانهای خسته کنند و برای نوسازی، مرمت یا ایمنسازی آنها کاری انجام دهند؟
شما چه راهی را برای ایمنسازی این ساختمانها پیشنهاد میکنید؟ نظرات خود را با کجارو و خوانندگان ما در میان بگذارید.
دیدگاه