رویا چشم انتظار امید ماند

فصل زمستان در حالی آغاز شده که هنوز خبری از مهاجرت «امید»، تک درنای سیبری، به ایران نیست. سال گذشته تلاش‌هایی برای حفظ جمعیت مهاجر درنای سیبری به ایران صورت گرفت و بر اساس آن یک درنا از بلژیک به ایران منتقل شد. آن زمان هدف این پروژه «حفظ مسیر پروازی مهاجرت درناها» عنوان و گفته شد که جفتگیری «امید» و «رویا» مدنظر نیست.

سال گذشته همراهی رویا، درنای بلژیکی با امید، تک درنای سیبری برای مهاجرت آغاز شد؛ اما رویا موفق به ادامه مسیر همراه با امید نشد. پس از بازگشت رویا، محوطه‌ای برای او در نظر گرفته شد تا امسال دوباره این پروژه ادامه پیدا کند. زمستان امسال در حالی شروع شده که امید پس از سال‌ها سفر تنهایی به ایران، امسال برای زمستان گذرانی به ایران نیامده است و حالا سازمان محیط زیست باید به فکر وضعیت رویا باشد. 

نیامدن امید برای زمستان‌گذرانی به ایران سابقه دارد. غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست درباره نیامدن امید به ایران به ایرنا گفت:

امسال فصل پاییز هوا چندان سرد نشده بود؛ زمستان هم آمد، باز هوا چندان سرد نیست؛ این امکان هم وجود دارد که امید آمده و وسط راه توقف کرده باشد. این پرنده هم تابع اثرات اقلیمی است؛ البته این قسمت خوب ماجرا است که امید در وسط راه مانده باشد. اینکه امید دیر به ایران بیاید سابقه دارد، به‌عنوان مثال در سال ۱۳۸۸ آذرماه به ایران آمد، یک سال هم که به نظرم سال ۸۷ یا ۸۶ بود، اصلا امید به ایران نیامد. حالا شاید اگر یک شوک سرمایی ایجاد شود امید بیاید.

او درباره اینکه چرا امید ردیاب ندارد، اظهار داشت:

برای امید ردیاب نصب نکردیم چون از این‌گونه فقط یکی باقی مانده است، برای نصب ردیاب باید پرنده را زنده‌گیری می‌کردیم که این فرایند تا حدودی خطرناک است؛ بنابراین ریسک آن را قبول نکردیم.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش درباره وضعیت رویا در صورت نیامدن امید گفت:

شرایط رویا خوب است و در قفس مخصوص خودش نگهداری می‌شود. کمیته تخصصی داریم که اگر امید نیامد آن کمیته باید درباره رویا تصمیم‌گیری کند که کجا نگهداری شود.

همچنین عطاءالله کاویان، مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران درباره سرنوشت رویا به فارس گفت:

هفته آینده جلسه‌ای داریم که در این زمینه درباره درنای رویا تصمیم‌گیری می‌شود. اینکه شرایط درنای رویا از این پس به چه صورت خواهد بود و در یک مرکز مناسب مطابق با استانداردهای نگهداری شود، تعیین تکلیف می‌شود.

فعالان و دوستداران محیط زیست حالا باید تا پاییز سال آینده چشم انتظار امید باشند. انتظاری که سال‌ها است با نگرانی نیامدن امید همراه بوده و حالا همه منتظرند تا از سرنوشت آخرین درنای مهاجر سیبری به ایران مطلع شوند.