مطالعات راه اندازی طرح سایت موزه شادیاخ نیشابور آغاز شد
ابوالفضل مکرمی فر، معاونت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری درباره ایجاد سایت موزه شادیان گفت:
طراحی فضاهای آموزشی، پژوهشی، خدماتی و رفاهی مرحله نخستین سایت موزه شادیان نیشابور بگونه ای صورت گرفته که هیچگونه آسیبی به عرصه تاریخی و منظری این منطقه وارد نشود.
مکرمی فر، تعریف محور گردشگری، تعبیه گالریهایی بهمنظور ارائه یافتههای هفت فصل کاوش باستانشناسی و همچنین ارائه یکصد سال تحولات باستانشناسی منطقه نیشابور از دهه نخست قرن کنونی و راهاندازی سایت اینترنتی پایگاه پژوهشی منطقه تاریخی فرهنگی نیشابور را از دیگر موضوعات مورد مطالعه برشمرد.
مکرمی فر با اشاره به وسعت سه هزار و ۲۰۰ متر مربعی شادیان و انجام هفت فصل کاوش در آنکه شش فصل آن به سرپرستی رجبعلی لباف خانیکی و فصل هفتم به سرپرستی محمود بختیاری شهری انجام شده، افزود:
عناصر معماری مشتمل بر صحن، اصطبل، کارگاه عصاره کشی انگور، کارگاه شیشهگری، کارگاه آهنگری، مطبخ، انبار، تالار مرکزی، حمام، همچنین انواع گچبریها، ظروف سفالی، قطعات شیشه، قطعات فلزی و ... دستاوردهای کاوش در این محوطه تاریخی بوده است.
مکرمی فر، همچنین با اشاره به آسیب بخش اعظم سازه سایت باستانشناسی شادیان در اثر توفان سال ۱۳۹۳، مرمت و راهاندازی آن با اعتباری بیش از یک میلیارد ریال را از دیگر اقدامات صورت گرفته در شادیان عنوان کرد.
به گفته مکرمی فر، سایت باستانشناسی شادیان در حدود سه کیلومتری جنوب شرقی شهر فعلی نیشابور و در مجاورت آرامگاه عطار که همه ساله بیش از نیم میلیون بازدیدکننده داخلی و خارجی دارد، یکی از مناطق مسکونی بوده که بر اساس شواهد باستانشناسی مربوط به دوره طاهریان تا ایلخانیان است.
مدیر پایگاه پژوهشی منطقه تاریخی - فرهنگی نیشابور افزود:
این محوطه که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده یکی از مراکز باستانشناسی در نیشابور است که بخشی از بقایای شهر کهن نیشابور را در خود جای داده است.
شادیان یا «شادی کاخ» یکی از محلههای شهر کهن نیشابور بوده است و از اوایل سده سوم هجری مسکونی شده و تا زمینلرزه مخرب ۶۶۹هجری اهمیت ویژهای داشته است.
این محله به سبب کاخی که عبدالله بن طاهر به نام شادیان در آن بنا نهاد به این نام شهرت یافت.