شناسنامه میدان بهارستان، یعنی کتیبهای سنگی که همهی خاطرات این میدان را در خود به ثبت رسانده، در جایگاه سابق ایستگاه اتوبوسرانی و مقابل خانهی قاجاری متعلق به بانک ملی در ابتدای میدان و روی زمین نصب شد.
ميدان «بهارستان» بهعنوان یکی از محلههای تهران، با فضایی فرهنگی - تاريخی و با ارزشهای معماری و نفوذی فراتر از محله و حتی شهر تهران، علاوه بر آنكه محل استقرار سه نسل از معماری تهران بوده است، محل رویش تجربهی نووارگی ايرانی در سپهر تحولات اجتماعی و سياسی و محل استقرار نخستين مجلس شورای ملی است. به همین دلیل مجموعه فضایی ميدان بهارستان به مثابهی نخستين عرصهی تبلور فضای عمومی شهری و حضور مطالبهگرانهی ملت در تعيين سرنوشتشان به شمار میآيد.
پيشدرآمد شكلگيری اين ميدان، از زمان ایجاد جلوخانی برای باغ نگارستان، باغی سلطنتی بيرون از شهر تهران تا پايان دوره ناصرالدين شاه را در بر میگيرد. اينجا تفرجگاه اعيان و اشراف و بر سر راه ييلاقات شمال تهران قرار گرفته است. اين باغ در زمان فتحعلیشاه تاسيس شده و یکی از سه باغ مهم دوران قاجاری است.
امروزه ميدان بهارستان، نخستين جلوهگاه اعتراضات مردمی و تجربهی نووارگی ايران معاصر، افزون بر آنكه سه نسل معماری ايران را در دامن خود دارد، پيونددهنده كالبد كتابخانه و موزهی مجلس، مسجد سپهسالار و مدرسه شهيد مطهری، موزهی هنرهای ملی، موزهی ابوالحسن صبا، عمارت مسعوديه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان مديريت و برنامهريزی و باغ موزه نگارستان است.
و سرانجام پنجشنبه ۲۰ خردادماه، کتیبهی سنگی شامل معرفی رویدادهای مهم میدان بهارستان در ابتدای میدان نصب شد. روی این کتیبه، روزشمار اتفاقات بهارستان حک شدهاند.
دیدگاه