حصارکشی به خانه لرزاده رسید | محصور کردن یک فضای عمومی دیگر

تحدید فضاهای عمومی شهر تهران وارد مرحله تازه‌ای شده است. در حالی که معماران و فعالان حوزه شهری به حصارکشی تئاتر شهر معترض بودند، شهرداری تهران در اقدامی پیش‌دستانه، محوطه عمومی خانه موزه لرزاده را حصارکشی کرد. به نظر می‌رسد شهرداری تهران با تعطیل کردن خانه موزه لرزاده قصد تبدیل این بنا را به یک فضای اداری دارد.

خانه موزه لرزاده، محل زندگی استاد سرشناس معماری ایرانی «حسین لرزاده» است. این بنا و محوطه اطرافش اوایل دهه ۹۰ توسط شهرداری تهران تملک شد و با وجود فرازونشیب‌های فراوان، مصوبه شورای چهارم را برای تبدیل به خانه معماران دارد.

شهرداری تهران از همان ابتدا در تخلف آشکاری اقدام به تخریب بخشی از بنای جدیدتر محوطه کرد و در حریم میراثی خانه تاریخی لرزاده یک بنای هفت طبقه ساخت. این بنا که قرار بود مرکز دندانپزشکی باشد با تخریب یک بنای یک طبقه مربوط به پسر حسین لرزاده ساخته شد و حریم میراثی خانه اصلی را مخدوش کرد. آن‌طور که گفته شده، این ساختمان هفت طبقه سپس به‌دلیل بدهی به شهرداری، به بانک شهر واگذار شده و همچنان بدون کاربری است. بنایی که می‌توانست به‌عنوان یک بخش خدماتی برای خانه موزه لرزاده با معماری و ارتفاع مناسب کاربری پیدا کند.

_{بنای ساخته شده در حریم خانه موزه لرزاده}

خانه معمار لرزاده که بر اساس مصوبه شورای شهر چهارم تشکیل شده بود، در دوره جدید مدیریت شهری با چالش روبه‌رو و تعطیل شده است. بر اساس پیگیری‌های «کجارو»، چالش بین سازمان زیباسازی و سازمان شهرسازی شهرداری تهران که پیش از این تفاهمی برای این بنا داشتند، این موزه را به تعطیلی کشاند. پس از این موضوع، بنا یک بار تخلیه شد و حتی کاربری دیگری پیدا کرد اما گویا مجدد وسایل بنا به آن بازگشته است. مشاهدات «کجارو» حاکی است که بنا در حال حاضر کاربری مشخصی ندارد. 

پس از مخدوش کردن حریم و تعطیلی فعالیت‌های خانه معمار به نظر می‌رسد شهرداری تهران نقشه تازه‌ای برای این بنا دارد. در هفته‌های گذشته دورتادور این بنا با حصارهای فلزی محصور شد؛ اتفاقی که مورد اعتراض اهالی محله نیز قرار گرفت. فضای حیاط شخصی خانه موزه لرزاده از سال‌های پیش تبدیل به یک فضای عمومی شهری شده بود و به‌دلیل مشکل کمبود فضای سبز عمومی منطقه مورد توجه و استفاده اهالی محل بود. سیاستی که طی دهه ۹۰ در شهرداری تهران دنبال شده بود؛ استفاده از ظرفیت‌های بناهای تاریخی برای تبدیل شدن به فضاهای عمومی‌تر در شهر بود. در این راستا نیز تعدادی از بناهای تاریخی تملک شد تا با مرمت و فضاسازی مناسب، به پاتوقی محلی تبدیل شوند.

برخی البته نسبت به بر هم خوردن فضای خانه لرزاده به‌دلیل عمومی شدن فضا انتقاد داشتند اما حالا منتقدان نیز مخالف حصارکشی این فضا هستند. منتقدان معتقد بودند این بنا حیاط بسته‌ای داشته و مداخلات از جمله ساخت حوض و باغچه با ماهیت این خانه در تضاد بوده و به‌جای تاکید بر خانه تاریخی، منجر به تبدیل فضا به یک بوستان شهری شده است

با این وجود حالا در اقدامی قابل تامل، شهرداری تهران نسبت به حصارکشی محیط عمومی خانه موزه لرزاده اقدام کرده و برای این فضا درهای آهنی تدارک دیده است. اقداماتی که نشان از تلاش‌های آرام‌آرام برای حذف این فضای عمومی به‌جای ساماندهی آن دارد.