مرد بلژیکی از سفر ۱۲ ساله خود و خانوادهاش به آلاسکا میگوید
چانتال شنتی گارلو همراه با همسر و دخترش، بهمدت ۱۲ سال است که در مسیر آلاسکا هستند. در این مطلب، همراه با چانتال، نکات جالب این سفر طولانی را مرور میکنیم.
چانتال شنتی گارلو (Chantal Shanti Garloo) مرد بلژیکیالاصل همراه با همسر آرژانتینیاش، رودولفو ماتو میرو (Rodolfo Matu Miró) و فرزند ده سالهشان یعنی زاینا (Zaina) و سگش مارتا (Marta)، حدود ۱۲ سال میشود که در آمریکای لاتین، مشغول سفر و ماجراجویی هستند. این خانوادهی ماجراجو، سوار بر «خودروی سبز» خود با نام که El Bicho Latino که البته خانهی آنها هم هست، با هدف رسیدن به شمال جهان و آلاسکا، حدود دوازده سال است که در حال سفر و طی کردن مسیر آمریکای لاتین هستند. چانتال میگوید:
دوست دارم تا آخرین روز زندگیم، به تمامی نقاط جهان سفر کنم.
شنتی، همسرش ماتو را ابتدا، در ساحل پاتاگونیا (Patagonia) در سال ۲۰۰۵ ملاقات کرد؛ ماتو کنجکاو که از بونس آیرس (Buenos Aires) و با یک اتوبوس قدیمی در سفر بود، با شنتی ازدواج و وی را در سفرهایش همراهی کرد. در سال ۲۰۰۸، دخترشان زاینا در جنگل اکوادورین (Ecuadorian) متولد شد و مارتا، سگ این خانواده، چند سال بعد به آنها اضافه شد.
شنتی در مصاحبه با Lonley Planet گفت:
ما تمام روزهای هفتهمان را در اتوبوسمان زندگی میکنیم. ما مثل سه تفنگدار، همیشه باهم هستیم. نکته اینجا است که در زندگیهای اینچنینی، باید همیشه وسایل خود را مدیریت کنید. ما همیشه با وسایل ضروریمان سفر میکنیم، چون جا برای چیزهای بیشتر وجود ندارد. با وجود اینکه خیلی کند سفر میکنیم، اما زندگی بسیار هیجانانگیزی داریم. هر روزمان متفاوت است و روزمرگی را دوست نداریم؛ ما در جاده زندگی میکنیم.
شنتی و خانوادهاش، زیباترین مناظر و مکانهای جهان را دیدهاند و به لطف خودرویشان، در این مکانها زندگی هم کردهاند. این مرسدس سبز کمرنگ، برای زندگی طولانی مدت در جادهها طراحی شده و توجهها را به خود جلب کرده است. شنتی و همسرش گاهی اوقات در دانشگاهها، دربارهی شرایط زندگی در جاده و چگونگی داشتن یک زندگی پایدار در آن، سخنرانی میکنند؛ آنها همیشه این کار را به رایگان انجام میدهند و از اینکه میتوانند به مردم کمک کنند و برایشان الهامبخش باشند، خوشحال هستند.
با اینکه شنتی و خانوادهاش افرادی خودساخته هستند و در طول سفرهایشان، روی تواناییهای خود حساب میکنند؛ اما گاهی از کمکهای مردم بومی مناطق مختلف هم در سفرشان بهره میبرند. روی اتوبوس آنها، یک دستخط وجود دارد که متنش به شرح زیر است؛ متنی که ساکنان مناطق مختلف را با سبک زندگی آنها آشنا میکند:
ما از پاتاگونیا میآییم و مقصدمان آلاسکا است؛ آیا میتوانید به ما در تامین پنج لیتر از سوخت موتور دیزلی خودرویمان، یا یک بشقاب غذا کمک کنید؟
شنتی دراینباره میگوید:
معمولا افرادی که انرژی مثبت دارند سراغمان میآیند. آنها به ما خیلی کمک میکنند؛ این سفر به ما ثابت کرد که تعداد آدمهای خوب در جهان، بیشتر از آدمهای بد است.
منبع درآمد اصلی این خانواده از فروش کتاب مستندی که از سفر ۱۲ سالهشان به آمریکای لاتین نوشته بودند، بهدست میآید. در این کتاب بیش از ۱۰۰ تصویر موجود است که این زوج، خودشان از مناظر آمریکای لاتین ثبت کردهاند. آنها همچنین از راه فروش تی شرت (T-Shirt)های دستدوز و عکسهای مختلف، کسب درآمد میکنند.
شنتی ادامه میدهد:
هدف ما این نیست که خیلی زیاد پول دربیاوریم، بلکه این است که تا جای ممکن، پول کم خرج کنیم. وقتی سفرم را شروع کردم، تنها بودم و هدفم رسیدن به مکزیک بود؛ مسیری که رسیدن به آن، دو سال طول میکشید را در پایان، با همسر و دخترم، در ده سال طی کردیم؛ مسیری که در آن راههای مختلفی برای زندگی و خوشحال بودن یافتیم. این یک سفر در قارهی آمریکا نبود بلکه یه سفر به درون خودمان بود که نگاهمان به زندگی را تغییر داد.
ما در حال نزدیک شدن به آلاسکا هستیم؛ زاینا در حال رشد کردن است و نمیدانم تا کجا ادامه خواهیم داد. خودم خیلی دوست دارم تا آخرین روز زندگیم به سفر و اکتشاف بپردازم. خواهیم دید که چه پیش خواهد آمد. تنها چیزی که میدانم این است که نمیخواهیم یک زندگی پر از استرس داشته باشیم.
این خانواده در حال حاضر در شهر گوئرتارو (Querétaro) در مکزیک ساکن هستند و بهزودی سفر خود را ادامه خواهند داد.
دیدگاه