کرم های شب تاب چلچراغ غارهای وایتوموی نیوزیلند
کرم‌ها هم می‌توانند جاذبه‌ی گردشگری شوند؛ حتی اگر در غار پنهان شده باشند.
مقاله‌های مرتبط:
قرار است در این مقاله با جنبه‌ی دیگری از کرم‌ها مواجه شوید. یکی از انواع این موجودات وول خورنده‌ی پیچ و تابدار و گوشتی غارهای وایتومو (Waitomo) در نیوزیلند را به هنری زنده تبدیل می‌کنند. چه کسی می‌دانست که کرم‌ها انقدر می‌توانند زیبا باشند؟
غار کرم تابان را مردمان بومی مائوری (Maori) مدت‌ها بود که می‌شناختند. اما تازه در سال ۱۸۸۷، تانه تینورا (Tane Tinorau)، رئیس قبیله، فرد میس (Fred Mace)، جستجوگر انگلیسی، را طی سفری ماجراجویانه به غارهای وایتومو برد و از طریق آن تمام دنیا از شگفتی آن باخبر شدند. آنها، سوار بر قایق، مسیر غار را طی کردند و نورهای ستاره‌مانند آبی‌رنگی که غار را روشن کرده بودند را به نظاره نشستند.
میس گزارشی از سفر نوشت، نقشه‌ای درست کرد و همراه با عکس‌هایی آن را به دولت داد. خیلی زود، کار تانه تینورا هم شد راهنمای گردشگری غار، اما این‌بار مشتریانش فقط جستجوگران ماجراجو نبودند.
کرم‌ها در شب بزرگ و درخشان‌اند
اینها جادویی نیستند؛ فقط کرم هستند. غارها به خودی خود پدیده‌های زمینی جالبی هستند، اما راز غارهای وایتومو، که آنها را هیجان‌انگیز کرده، چیزی است که درونش زندگی می‌کند: نوعی کرم شب‌تاب نیوزیلندی (fungus gnat arachnocampa luminosa). هزاران موجود کوچک درخشان سقف غار را پوشانده‌اند.
غار و البته این موجودات، که حالت بالغ‌شان به اندازه‌ی پشه است، در روز جذابیتی ندارند. بچه‌کرم‌ها پوست شفافی دارند و بخاطر واکنش شیمیایی‌ای که در انتهای بدن‌شان روی می‌دهد، نور آبی-سبز از طریق پوست شفاف‌شان می‌تابد. هدف از تابیدن جذب خوراک و جفت و البته گردشگر است.
دیدگاه