سیاه گوش چیست؟ پرونده گربه سانان

از دیگر مشخصه‌های سیاه گوش (مخصوصا سیاه گوش‌های کانادایی) می‌توان به بلند بودن پاهای جلویی نسبت به پاهای عقبی و خز بسیار متراکم اشاره کرد. سیاه گوش‌ها از نظر ظاهری بسیار شبیه به «گربه‌های دم کوتاه» هستند که حتما این پستاندار را در مقالات آینده به صورت کامل معرفی خواهیم کرد. از وجوه تمایز این دو پستاندار می‌توان به تفاوت بین خز، نوع ظاهری گوش‌ها و شکل ظاهری دم اشاره کرد.

سیاه گوش‌ها (بدون احتساب طول دم) طولی معادل ۸۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر دارند و دم آن‌ها به تنهایی طولی معادل ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر دارد. وزن این پستانداران بین ۱۰ تا ۲۰ کیلوگرم متغیر است. با درک طول و وزن سیاه گوش‌ها، به راحتی متوجه خواهیم شد که چرا این گربه سانان در رده «گربه سانان متوسط» قرار می‌گیرند.

خز این جانوران بسیار زیبا و متراکم است و بدن آن‌ها را گرم نگه می‌دارد. خز آن‌ها در ناحیه پنجه‌ها بسیار بیشتر و متراکم‌تر است. سیاه گوش‌ها نژاد و انواع مختلفی دارند و در کل سیاه گوش‌های اروپایی اندازه‌ای نزدیک به سیاه گوش‌های آسیایی دارند و از سیاه گوش‌های آمریکایی و کانادایی بزرگ‌ترند.

سیاه گوش‌ها به طور طبیعی و غریزی از انسان‌ها دوری می‌کنند و تماما در شب شکار می‌کنند. به همین دلیل مشاهده آن‌ها از نزدیک و در دل حیات وحش کار آسانی نخواهد بود!

یک سیاه گوش قادر است تا از فاصله ۷۵ متری یک موش کوچک را ببیند! سیاه گوش‌های کانادایی غالبا از موش‌ها، سنجاب‌ها و پرندگان تغذیه می‌کند. سیاه گوش‌های بزرگتر اورآسیایی علاوه بر طعمه‌های کوچک، از گوزن‌ها و دیگر حیوانات بزرگ‌تر نیز تغذیه می‌کنند.

سیاه گوش‌ها حیواناتی منزوی هستند که غالبا به صورت تکی زندگی و شکار می‌کنند. سیاه گوش‌ها دو مدل شکار دارند. مدل فعال که در آن به تعقیب طعمه پرداخته و سپس آن را شکار می‌کنند و مدل غیر فعال که در آن در یکجا منتظر می‌مانند تا طعمه از راه برسد و سپس آن را شکار می‌کنند.

سیاه گوش‌های ماده سالی یک بار توله به دنیا می‌آورند. سیاه گوش‌ها توله‌های خود را در مناطقی همچون درون تنه درخت یا چاله‌هایی درون زمین مخفی می‌کنند. توله‌ها به مدت یک سال در کنار مادر خود زندگی می‌کنند تا نحوه شکار را بیاموزند و در این مدت سیاه گوش نر هیچگونه مسئولیتی در زمینه مراقبت و آموزش توله‌ها بر عهده نمی‌گیرد. توله‌های سیاه گوش‌ها (مخصوصا توله‌های سیاه گوش اورآسیایی) ظاهری بسیار زیبا دارند.

همانگونه که در ابتدای مقاله نیز ذکر شد، دیدن سیاه گوش‌ها از نزدیک به دلیل فعالیت غالب آن‌ها در شب و فرار از انسان‌ها بسیار سخت است اما گردشگران حیات وحش قادرند تا این گربه‌سان را در مناطق و کشورهایی همچون آمریکای شمالی، کانادا، آلاسکا، اروپا و آسیا مشاهده کنند.

در حال حاضر یکی از نژادهای سیاه گوش‌ها که «سیاه گوش ایبری» نام دارد در خطر انقراض است. این گونه از سیاه گوش‌ها در اسپانیا، به دور از سایر نژادهای سیاه گوش‌ها یافت می‌شوند و همچنان برای بقای خود تلاش می‌کنند.

جالب است بدانید که سیاه گوش‌ها در ایران نیز یافت می‌شوند. آن‌ها غالبا در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی ایران زندگی می‌کنند.

نظر شما در مورد سیاه گوش‌ها و دیگر گربه سانان چیست؟ نظرات خود را با کجارو در میان بگذارید.