راز محبوبترین غذای آمریکا؛ چه کسی پای ماکارونی و پنیر را به آمریکا باز کرد؟
بسیاری از خانوادههای آمریکایی در جشن شکرگزاری یا وعدههای روزمره، بشقابهای خود را با «مک اند چیز» یا همان ماکارونی و پنیر پر میکنند. اگرچه برخی ریشه این غذا را در ایتالیا یا سوئیس جستوجو میکنند، شواهد تاریخی نشان میدهد محبوبیت آن در ایالات متحده مدیون یک چهره کمتر شناختهشده است؛ «جیمز همینگز» (James Hemings)، سرآشپز رنگینپوستی که برای توماس جفرسون (Thomas Jefferson) کار میکرد. (BBC)
توماس جفرسون در سال ۱۷۸۴، پیش از رسیدن به ریاستجمهوری و زمانی که بهعنوان وزیر مختار آمریکا به فرانسه رفت، جیمز همینگز را همراه خود برد. هدف جفرسون این بود که جیمز جوان، فنون آشپزی را یاد بگیرد تا بتواند مدیریت آشپزخانه عمارت «مانتیسلو» (Monticello) در ویرجینیا را بر عهده بگیرد.
جیمز فقط یک سرآشپز نبود؛ او برادر ناتنی همسر اول جفرسون و برادر «سالی همینگز» (Sally Hemings) بود. مورخان میگویند که این روابط خانوادگی احتمالا فرصتهایی را برای جیمز فراهم کرد که از دسترس سایر رنگینپوستها خارج بود و او مدام در حال مذاکره با جفرسون برای جایگاهش بود.
سفر از پاریس تا ویرجینیا
همینگز پنج سال در پاریس آموزش دید و به یک سرآشپز حرفهای تبدیل شد. او نخستین سرآشپز آمریکایی تعلیمدیده در فرانسه و قطعا نخستین سیاهپوست با این درجه مهارت بود. او پس از بازگشت به آمریکا، تکنیکهای پیچیده فرانسوی مانند تفت دادن، آبپز کردن و روشهای خاص پخت را به آشپزخانههای نیویورک، فیلادلفیا و ویرجینیا آورد.
یکی از غذاهایی که همینگز با خود آورد، «پای ماکارونی» (Macaroni Pie) بود که بعدها به مک اند چیز مشهور شد. در نسخه همینگز ابتدا ماکارونی در مخلوط شیر و آب پخته میشود و لایهلایه پنیر و کره به آن اضافه میکنیم و در فر میپزیم. این غذا به سرعت به یکی از محبوبترین خوراکهای سر میز جفرسون تبدیل شد.
تغییر فرهنگ آشپزی با اجاقهای جدید
تاثیر همینگز تنها به دستور پخت محدود نمیشد. در دورانی که بیشتر غذاهای آمریکایی روی آتش باز یا شومینه پخته میشدند، غذاهای ظریف همینگز نیاز به «اجاق خوراکپزی» (Stew Stove) داشتند؛ پیشنیاز اجاقهای امروزی که امکان کنترل دقیق حرارت را فراهم میکرد.
مهمانان سرشناس و دیپلماتهایی که دستپخت همینگز را امتحان میکردند، سعی در تقلید از سبک او داشتند و به این ترتیب، استانداردهای آشپزی در کشور تازه تأسیس آمریکا تغییر کرد. «عمر تیت» (Omar Tate)، سرآشپز و رستوراندار در فیلادلفیا معتقد است که تمام فرهنگ غذایی امروز آمریکا از دریچه لحظهای میگذرد که جفرسون این سرآشپز ماهر را به پاریس برد.
مسیر آزادی و میراث ماندگار
جیمز همینگز سرانجام در سال ۱۷۹۶ موفق شد آزادی خود را از جفرسون بگیرد. اگرچه دههها بعد، مهاجرت ایتالیاییها و صنعتیشدن تولید پاستا و پنیر توسط شرکتهایی مثل «کرفت» (Kraft) این غذا را ارزان و همگانی کرد؛ اما جرقه اولیه آن توسط همینگز زده شد.
امروزه مک اند چیز صنعتی ۲٫۹ میلیارد دلاری در آمریکاست. در حالی که نام جیمز همینگز سالها در سایه مانده بود، اکنون تورهای ویژهای در مانتیسلو تحت عنوان «از بردگی تا آزادی» برگزار میشود تا نقش حیاتی او و سایر سیاهپوستان در شکلدهی به تاریخ و فرهنگ غذایی آمریکا گرامی داشته شود.
آیا به نظر شما داستانهای ناگفته دیگری در پس غذاهای محبوبی که امروز میخوریم وجود دارد؟ نظرتان را برایمان بنویسید تا هم ما و هم مخاطبان دیگر کجارو آن را بخوانیم.
منبع عکس کاور: Getty Images | عکاس: نامشخص
