حباب‌های طعم‌دار؛ سفر بابل تی از خیابان‌های تایوان به هر گوشه جهان

چای حباب‌دار یا «بابل تی» (bubble tea)، که به نام «بوبا» (boba tea) نیز شناخته می‌شود، یکی از نمادهای فرهنگی تایوان و نوعی نوشیدنی‌ با محبوبیت جهانی است. این نوشیدنی جذاب ترکیبی از چای سرد شیرین و مرواریدهای نرم و جویدنی «تاپیوکا» (tapioca) است. چای حباب‌دار به‌ واسطه ترکیب منحصربه‌فرد بافت و طعم، تجربه‌ای متفاوت از نوشیدنی‌ها را ارائه می‌دهد. مرواریدهای تاپیوکا، که در ته لیوان قرار می‌گیرند، نه‌تنها بافت جویدنی دلچسبی به چای می‌بخشند، بلکه به نمادی از این نوشیدنی تبدیل شده‌اند.

ریشه «بابل تی» به دو چایخانه تایوانی در دهه ۱۹۸۰ میلادی بازمی‌گردد که هرکدام ادعا دارند که نخستین بار، این ایده را عملی کرده‌اند. با اینکه مالکیت این اختراع هرگز اثبات نشد، چای حباب‌دار با گذشت زمان به نمادی از خلاقیت تایوانی و همچنین تجلی فرهنگ نوشیدنی در این کشور تبدیل شد. ترکیب ساده اولیه این نوشیدنی، شامل چای سیاه و مرواریدهای تاپیوکا، با گذشت زمان تنوع بیشتری یافت و انواعی از طعم‌ها و مواد افزودنی نظیر چای سبز، اولانگ، نوشیدنی‌های میوه‌ای و حتی جایگزین‌های غیرلبنی به آن اضافه شد.

امروزه، «بابل تی» حتی در خارج از مرزهای تایوان و در بسیاری از کشورهای جهان، به یکی از نوشیدنی‌های محبوب مردم تبدیل شده است. مغازه‌های بوبا در شهرهایی از برلین تا برازیلیا دیده می‌شوند و مرواریدهای تاپیوکا، حتی به خوراکی‌های دیگری چون قهوه و انواع دسر نیز راه یافته‌اند. با این حال، چای حباب‌دار فقط یک نوشیدنی نیست؛ بلکه بازتابی از فرهنگ تایوانی و خلاقیت در آشپزی و نوشیدنی‌ است که جایگاه ویژه‌ای در میان مردم در سراسر جهان دارد. 

آنچه از تاریخچه «بابل تی» در این نوشتار خواهید خواند:

• «بابل تی» چیست؟
• «بابل تی» از کجا و چگونه آمد؟
• «بابل تی» چگونه تهیه می‌شود؟

«بابل تی» چیست؟

چای حباب‌دار یا «بابل تی»، ترکیبی از چای شیری و دانه‌های نشاسته‌ای چسبنده و جویدنی موسوم به «تاپیوکا» است که آن‌قدر محبوبیت دارد که یک دعوای حقوقی چندین ساله نیز حول آن شکل گرفت.

_{منبع عکس: nationalgeographic؛ نام عکاس: Brent Hofacker}

چای حباب‌دار یک نوشیدنی خنک‌کننده با بافتی شگفت‌انگیز است که یکی از شناخته‌شده‌ترین صادرات فرهنگی تایوان به شمار می‌رود. حباب‌های معروف این نوشیدنی به‌دلیل گازدار بودن ایجاد نمی‌شوند؛ بلکه انبوهی از توپ‌های کوچک نشاسته‌ای، شیرین و جویدنی هستند که در ته لیوان قرار می‌گیرند و با استفاده از نی‌های پهن مخصوص به‌همراه مایع نوشیدنی، مکیده می‌شوند.

«بابل تی» که با نام «چای بوبا» نیز شناخته می‌شود، در مرکز جنجال شبکه‌های اجتماعی نیز قرار گرفت. این جنجال زمانی شروع شد که بازیگری به نام «سیمو لیو» (Simu Liu) به یک شرکت تولیدکننده چای حباب‌دار انتقاد کرد که چرا به ریشه‌های تایوانی این نوشیدنی اشاره نکرده است.

_{منبع عکس: Tornadough Alli؛ نام عکاس: نامشخص}

نسخه‌های اولیه این نوشیدنی در دهه ۱۹۸۰ میلادی و از چایخانه‌های سنتی تایوان پدید آمدند و امروزه، چایخانه‌های بوبا همچنان در اغلب محله‌های این جزیره به چشم می‌خورند. این فروشگاه‌ها، بیشتر به‌صورت بیرون‌بر فعالیت دارند و با سرعت خیره‌کننده‌ای، نوشیدنی را آماده و عرضه می‌کنند.

«بابل تی» از آن زمان، در سراسر جهان گسترش یافته است؛ به‌طوری که فروشگاه‌های اختصاصی این نوشیدنی در همه جای دنیا، از برلین تا برازیلیا ظاهر شده‌اند. حال این مرواریدهای نشاسته‌ای (که به آن‌ها، حباب یا بوبا نیز گفته می‌شود) تنها محدود به چای شیری نیستند و به روش‌های متفاوت و در انواع مختلفی از نوشیدنی‌ها و غذاها از لاته‌های معطر رز تا حتی به‌عنوان تاپینگ پیتزا سرو می‌شوند.

_{منبع عکس: britannica؛ نام عکاس: نامشخص}

«بابل تی» از کجا و چگونه آمد؟

بافت، عنصر مهمی در آشپزی تایوانی است؛ شهرت بسیاری از غذاها در این جزیره، نه صرفا به‌واسطه طعم، بلکه بیشتر به‌دلیل حس دهانی است که ایجاد می‌کنند. در دسرها نیز تاپینگ‌های جویدنی بر پایه نشاسته، سال‌ها است که جزئی از فرهنگ غذایی تایوان به حساب می‌آید و معمولا، روی یخ یا همراه با آب‌ قند سرو می‌شود.

_{منبع عکس: Next Gen Boba؛ نام عکاس: نامشخص}

«بابل تی» یا چای حباب‌دار به‌شکل امروزی آن، تقریبا چهار دهه پیش به وجود آمد. دو چایخانه به نام‌های «چون شویی تانگ» (Chun Shui Tang) در شهر مرکزی «تایچونگ» (Taichung) و «هانلین تی روم» (Hanlin Tea Room) در شهر جنوبی «تاینان» (Tainan)، هر دو ادعا می‌کنند که این نوشیدنی را در سال ۱۹۸۶ میلادی اختراع کرده‌اند.

«آنجلا لیو» (Angela Liu)، دختر بنیان‌گذار چایخانه «چون شویی تانگ»، دراین‌باره می‌گوید:

وقتی شروع به نوشیدن چای سرد کردیم، متوجه شدیم که می‌توان تنوع زیادی در آن ایجاد کرد. بنابراین، پدرم فکر کرد که چه کار دیگری می‌توان انجام داد؟

داستان از این قرار است که پدر آنجلا، «لیو هان‌چی» (Liu Han-Chieh)، از کارکنان خود خواست که با افزودنی‌ها و بافت‌های مختلف آزمایش کنند و یکی از آن‌ها تصمیم گرفت تا توپ‌های نشاسته‌ای را به چای بیفزاید؛ بدین ترتیب این نوشیدنی متولد شد.

_{منبع عکس: The Tea Planet؛ نام عکاس: نامشخص}

در شهر «تاینان» نیز بنیان‌گذار چایخانه «هانلین تی روم» از غرفه‌های دسر در بازار سنتی محلی الهام گرفت. «جک هوانگ» (Jack Huang)، مدیر اجرایی «هانلین»، داستان را این‌گونه تعریف می‌کند:

او چند روز به این فکر می‌کرد که چطور می‌تواند ارزش نوشیدنی‌اش را بالا ببرد؛ تا اینکه ناگهان، متوجه توپ‌های نشاسته‌ای در آب‌ قندی شد که مادربزرگی آن را می‌فروخت. او با خود گفت که چرا این‌ها فقط با شکر سرو می‌شوند؟ بنابراین، این توپ‌های نشاسته‌ای را به چای اضافه کرد.

تایید قطعی هرکدام از این داستان‌ها، غیرممکن به نظر می‌رسد؛ اما ادعای مالکیت، آن‌قدر جدی بود که این دو چایخانه درگیر یک دعوای حقوقی ۱۰ ‌ساله شدند. سرانجام و در سال ۲۰۱۹ میلادی، دادگاه به این نتیجه رسید که از آنجایی که «بابل تی»، محصول ثبت اختراع‌شده‌ای نیست، اهمیتی ندارد که واقعا چه کسی آن را اختراع کرده است.

_{منبع  عکس: Medium؛ نام عکاس: نامشخص}

«بابل تی» چگونه تهیه می‌شود؟

در ساده‌ترین حالت ممکن، «بوبا» یا همان مرواریدها از ترکیب نشاسته‌، شکر قهوه‌ای و آب تهیه می‌شود. مواد تشکیل‌دهنده، به‌شکل توپ‌های کوچک در می‌آیند و سپس، در آب جوشانده می‌شوند تا به بافتی نرم، ژله‌ای، جویدنی و براق برسند.

_{منبع عکس: nationalgeographic؛ نام عکاس: Jeffrey Blackler}

نشاسته «تاپیوکا» که از ریشه گیاه «کاساوا» (cassava) به دست می‌آید، ماده اصلی برای تهیه‌ توپ‌های نشاسته‌ای است؛ چراکه بافت نرم، لطیف و انعطاف‌پذیری به مرواریدها می‌بخشد. با این حال، گاهی اوقات نیز آن را با نشاسته سیب‌زمینی شیرین ترکیب می‌کنند تا به بافت کمی استوارتر و منسجم‌تری برسند. در واقع، افزودن نشاسته سیب‌زمینی برای ایجاد قوام بیشتر و حفظ بهتر شکل توپ‌ها است.

رنگ تیره کاراملی که مشخصه «بوبا» است نیز به لطف شکر قهوه‌ای حاصل می‌شود. از آنجایی که بوبای تازه تنها یک تا دو روز ماندگاری دارد، بسیاری از تولیدکنندگان تجاری، مواد افزودنی نیز به آن اضافه می‌کنند تا زمان نگهداری آن را افزایش دهند. 

_{منبع عکس: teacultureoftheworld؛ نام عکاس: نامشخص}

بعد از آماده شدن بوبا، نوبت به انتخاب نوع نوشیدنی می‌رسد که همراه با آن سرو می‌شود. در نسخه‌های اولیه، چای بوبا با چای شیرین سردی تهیه می‌شد که از چای سیاه و خامه بدون لاکتوز به دست آمده بود؛ اما با گذشت زمان، گزینه‌های بسیار متنوع‌تری از جمله چای سبز، «اولانگ کوهستانی» (high-mountain oolong)، چای یاسمن، و «تیگوانین» (Tieguanyin؛ نوعی اولانگ با رایحه‌ای شبیه به قهوه) نیز در دسترس قرار گرفت.

این نوشیدنی‌ها، گاهی با نوشیدنی‌های میوه‌ای ترکیب یا جایگزین می‌شوند. همچنین خامه بدون لاکتوز قدیمی تا حد زیادی، جای خود را به شیر پرچرب یا گاهی، گزینه‌های غیر لبنی داده است.

_{منبع عکس‌ها: epicurious، Modern Gastronomy Recipes۷، Dad Cooks Dinner، Maine Spirits ؛ نام عکاس: نامشخص}

نظر شما درباره «بابل تی» یا چای حباب‌دار چیست؟ آیا تابه‌حال این نوشیدنی را امتحان کرده‌اید؟ لطفا فراموش نکنید که نگاه و نظر ارزشمند خود را با کجارو و همراهان آن نیز به اشتراک بگذارید.

_{منبع عکس کاور: nationalgeographic؛ نام عکاس: Hugh Mitton}