۱۸ راه برای تشخیص رستوران‌ های سوشی تقلبی

ماهی تن به محض برش و تماس با اکسیژن، بسیار شفاف می‌شود؛ ولی رفته رفته این شفافیت کمتر شده و رنگ آن تیره‌تر می‌شود. این مورد، اولین نشانه برای تشخیص کیفیت و تازگی سوشی در رستوران است.

اگر مشاهده کردید که در داخل سوشی ترکیبی از دو یا سه ماهی سفید مختلف به همراه سبزیجات وجود دارد، کاملا واضح است که این ماهی‌ها تازه نیستند.

مارکو در اظهارات خود عنوان کرده است که در رستوران وی سه تا چهار نوع ماهی متنوع مانند تن، سالمون، ماهی سفید، حلزون صدف‌دار، گوش ماهی و میگو برای تهیه سوشی وجود دارد، زیرا این تنوع امکان ایجاد نوآوری را در تهیه طعم‌های مختلف سوشی فراهم می‌کند. اگر چنین تنوعی در انتخاب طعم ماهی در سوشی وجود نداشت، حاکی از تقلبی بودن آن رستوران است.

در برخی از رستوران‌ها میگوها از قبل در آب جوشانده شده و در ترکیب سرکه و نمک نگهداری می‌شوند. در این حالت، نه تنها سوشی طعم واقعی خود را از دست می‌دهد، بلکه از زیبایی و شفافیت آن نیز کاسته می‌شود.

رطوبت دشمن شماره یک ماهی و انواع گوشت محسوب می شود، زیرا باعث رشد باکتری و فساد ماهی می‌شود. به گفته مارکو، برای حافظت ماهی تن از رطوبت، گوشت ماهی در کاغذ مخصوص دارای قدرت جذب بالای رطوبت بسته‌بندی می‌شود. این کاغد همانند اسفنج عمل کرده و با جذب رطوبت گوشت آن را خشک و تازه نگه می‌دارد.

اگرچه لازم است برای نگهداری مواد داخل و حفظ شکل، برنج خوب بسته‌بندی شود؛ ولی نباید محکم فشار داده شود. در واقع، به هنگام جویدن سوشی در دهان باید میان برنج و ماهی تعادل برقرار بوده و برنج سفت نشود.

در تهیه سوشی دمای برنج باید بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه باشد. در صورت سرد بودن، کاملا سفت شده و طعم واقعی سوشی را از بین می‌برد.

در رستوران‌های اصیل سوشی، غذا به محض سفارش و به سرعت تهیه می‌شود. نکته قابل توجه اینکه سوشی‌ها به هیچ‌وجه نباید از قبل آماده شوند و همچنین سرعت عمل در این کار بسیار حائز اهمیت است. جلبک باید دارای حالتی ترد بوده و به محض گاز زدن خرد شود. در غیر اینصورت، سوشی آن رستوران تازگی کافی را ندارد.

در حین تهیه سوشی باید همه ابزار و مواد مورد تمیز و مرتب در پیشخوان چیده شوند.

کانی‌کاما نوعی فرآورده غذایی است که از گوشت ماهی تهیه می‌شود و نشان‌ دادن آن به مشتری پیش از تهیه غذا، یکی از نشانه‌های اصیل بودن رستوران است.

کانی‌کاما پیش از طبخ باید کاملا خنک باشد. در بسیاری از رستوران‌ها این ماده را در دمایی در حدود ۳۵ درجه نگهداری می‌کنند که یکی از علایم بی‌کیفیتی سوشی در آن رستوران است.

رستوران‌ها و سرآشپزهای حرفه‌ای همیشه در پی استفاده از مواد اولیه مرغوب و باکیفیت هستند. از این‌رو، کارکنان رستوران باید تا حدودی از این موارد مطلع باشند.

اگر سرآشپز در هنگام تهیه سوشی از چاقوی معمولی استفاده می‌کند، این مورد یکی از نشانه‌های عدم کیفیت رستوران در تهیه سوشی است. چاقوی مخصوص سوشی این امکان را فراهم می‌کند تا قطعه‌های سوشی را به اندازه دلخواه و نازک برش بزنید. اگرچه اینکار با چاقوی آشپزی معمولی هم امکان پذیر است، ولی به اندازه کافی برای برش نازک سوشی تیز نیست.

استشمام بوی ماهی از رستوران نشانه عدم رعایت نظافت در آن مکان است.

در یک رستوران با کیفیت سوشی کلیه مواد اولیه در معرض نمایش مشتریان قرار می‌گیرد. به این منظور این مواد باید در فصل مناسب تهیه شوند و تمرکز اصلی باید روی برنج و ماهی باشد.

یکی از موارد عدم کیفیت سوشی، اضافه کردن چاشنی‌ها و سس‌های غلیظ به آن است. زیرا در سرو سوشی، سس نوعی مکمل فرعی محسوب می‌شود.

در رستوران‌های غیر سنتی، در حدود ۵۰ نوع گزینه مختلف مانند سس پنیر، خاویار و بسیاری مواد دیگر برای انتخاب وجود دارد که طرفدار واقعی سوشی علاقه‌ای به چشیدن آن‌ها ندارد.

در رستوران‌های سنتی، سوشی یک وعده غذایی کوچک محسوب می‌شود و قرار نیست تا با خورن آن احساس سیری بکنید. در واقع، یک پرس سوشی تلفیقی از کیفیت و تجربه است. ولی در بیشتر رستوران‌های غیر سنتی، سعی در بیشتر کردن حجم بشقاب‌ها و سیر کردن مشتریان دارند.