پل کلهرت

پل کلهرت (Kelahort) یا «پل کلهر» که با نام پل ممولو نیز شناخته می‌شود، با پایه‌های بیضی شکل در جهت شرغی-غربی با ارتفاع ۹۱ متر در روستای «دمرود سفلی» از توابع بخش مرکزی شهرستان معمولان و روی رود «کشکان» قرار دارد. این اثر به‌عنوان یکی از بلند‌ترین پل‌های تاریخی ایران شناخته می‌شود و در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ هجری شمسی به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

پل کلهرت شامل چهار پایه است که از سطح زمین تا قسمت بالایی حدود ۲۶ متر ارتفاع دارند. دهانه‌ پل نیز ۲۶ متر است. از ویژگی‌های منحصربه‌فرد کلهرت می‌توان به وجود سکویی در داخل دو پایه اصلی پل اشاره کرد. این سکو از ۱۲ پله ساخته شده است و احتمالا به‌عنوان پشت‌بند از آن استفاده می‌شد. رنگ ملاط پل در قسمت پایه‌ها متمایل به قرمز است؛ زیرا در ساخت آن‌ها از نوعی شن قرمز رنگ و همچنین گیاهی به نام «تره پی» (Tarahpey) استفاده کرده‌اند. قدمت پل کلهرت به باور برخی تاریخ‌دانان به دوره هخامنشیان بازمی‌گردد. این پل در آن دوران در مسیر راه شاهی از هگمتانه به شوش بنا شد. تاریخ‌دانان بر این باورند که پل کلهرت در دوره ساسانیان مرمت شده است؛ اما بیشتر قسمت‌های آن مربوط به زمان «بدر بن حسنویه» (۳۷۴ هجری قمری) است.

در قسمت غربی پل کلهرت و بالاتر از مسیر گذر روی پل به طرف شمال غربی، کتیبه‌ای به خط کوفی مورق و زبان عربی دیده می‌شود که به دستور بدر بن حسنویه نوشته شده است و تاریخ ساخت پل یعنی قرن چهارم و سال ۳۷۴ هجری قمری در آن دیده می‌شود. قرینه این کتیبه نیز در قسمت جنوب بر سینه کوه وجود داشت که متاسفانه به‌علت عملیات راهسازی تخریب شد. پل کلهرت در سیل سال ۱۳۹۸ هجری شمسی در استان لرستان آسیب بسیاری دید؛ امید می‌رود که مسئولان با توجه به اهمیت این اثر تاریخی محافظت لازم را از آن به عمل بیاورند.

_{عکس‌های گالری از گوگل مپ؛ عکاسان: مسیریاب مکان، وحید جودکی، mahtiti 68}