- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- تبلیغات در کجارو
لرستان، پایتخت طبیعت ایران یعنی شهر دورود را در خود جای داده است؛ شهرستان دورود به‌علت داشتن مناظری طبیعی همچون دریاچه‌ها، آبشارهای خروشان، رودهای پرآب و دره‌های سرسبز شهرت بسیاری دارد. یکی از جاهای دیدنی دورود، دره نی گاه است که دره‌ای صخره‌ای به شمار می‌رود؛ در دل این دره نیز رودخانه‌ای خروشان جریان دارد که مناظری بسیار زیبا و خیره‌کننده را شکل داده است.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
رودخانه‌ای به نام سفید آب، از دریاچه گهر سرچشمه می‌گیرد و پس از طی مسافتی چند کیلومتری، وارد دره «نی گاه» می‌شود. دره نی گاه، دره‌ای زیبا و دستنخورده است که از جمله مناطق حفاظت‌شده دورود به شمار می‌رود. این دره، حدود ۱۲ کیلومتر طول دارد و میانگین عرض آن حدود ۵۰۰ متر است هرچند در برخی نقاط، عرض آن به‌طور قابل‌توجهی کاهش پیدا می‌کند. دره «نی گاه» که به نام دره «نگار» نیز معروف است، دره‌ای صخره‌ای محسوب می‌شود که در آن، پوشش گیاهی قابل‌توجهی وجود دارد.
ارتفاع سنگ‌ها و صخره‌ها در دره «نی گاه» به حدود ۵۰۰ متر می‌رسند؛ از همین رو، تنها با پیاده‌روی و کوهنوردی می‌توان از داخل این دره عبور کرد و برای انجام این کار نیز باید تجهیزات مناسب به‌همراه داشت. علاوه بر آب رودخانه «سفید آب» که در دره «نی گاه» جریان دارد، آب رودخانه‌های «گردو» و «دره خرس» نیز به آن اضافه می‌شوند؛ ترکیب آب این سه رود در تنگه «نی گاه»، جریان رودخانه در آن را خروشان‌تر و تماشایی‌تر می‌کند.
دره «نی گاه» که در لغت به‌معنای محل نی است، در بین طبیعت‌گردان و کوهنوردان حرفه‌ای از محبوبیت بالایی برخوردار است. بسیاری از افراد، در صعود به قله اشترانکوه یا سفر به دریاچه گهر، از دره «نی گاه» نیز بازدید می‌کنند. آبشارهای کوچک و بزرگی از دل صخره‌ها و سنگ‌ها به پایین دره سرازیر می‌شوند که زیبایی دره «نی گاه» را دو چندان کرده‌اند.
دره «نی گاه» به دو بخش بزرگ و کوچک تقسیم می‌شود؛ در شمال «نی گاه بزرگ» قله اشترانکوه قرار گرفته است و تا «پنبه کار» ادامه دارد؛ علت نام‌گذاری این بخش از دره به این شکل، وسعت بزرگ آن نسبت به دیگر بخش‌ها است. «نی گاه کوچک» نیز از پنبه کار شروع می‌شود و تا روستای «تی» ادامه پیدا می‌کند.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
برای گردش در دره «نی گاه»، ابتدا باید به شهر دورود رفت. پس از عبور از دریاچه زیبا و کبودرنگ گهر، می‌توان ابتدای دره «نی گاه» را مشاهده کرد؛ دره «نی گاه» در فاصله ۶ کیلومتری از دریاچه گهر قرار دارد و تا روستایی به نام «تی» ادامه پیدا می‌کند. مسیرهای مختلفی برای رسیدن به دره «نی گاه» وجود دارند.
بسیاری از کوهنوردها و طبیعت‌گردها، در بازگشت از دریاچه گهر، سعی می‌کنند تا از دره «نی گاه» نیز بازدید کنند؛ از همین رو، مسیری که از سمت دریاچه گهر به‌سمت این دره می‌رود را انتخاب می‌کنند که جزو بهترین مسیرهای طبیعت گردی ایران به شمار می‌رود. پس از طی مسیری ۶ کیلومتری از دریاچه گهر و از سمت چپ چشمه «پنبه کار»، ابتدای دره «نی گاه» مشخص می‌شود. در این بخش، سنگ‌چین‌هایی وجود دارند که ابتدای راه را معین می‌کنند. این مسیر، دشواری‌های خاص خودش را دارد و گاهی اوقات لازم است تا از داخل رودخانه عبور کرد؛ در فصل بهار، سطح آب رودخانه بالا می‌آید و بخش‌هایی از مسیر را در آب فرو می‌برد؛ علاوه بر این، به‌دلیل جریان تند رودخانه، باید بسیار احتیاط کرد و با دقت مسیر را پیمود. در انتهای دره نیز روستای «تی» قرار دارد که از آنجا می‌توان با وسایل نقلیه به شهر دورود بازگشت.
برای بازدید از دره «نی گاه»، مسیری دیگر نیز وجود دارد؛ ابتدا باید به شهر دورود رفت و پس از آن، از میدان امام رضا، که میدان اصلی شهر محسوب می‌شود، به‌سمت روستای «امامزاده پیرعبدالله» حرکت کرد. از آنجا نیز می‌توان به‌سمت روستای «تی» رفت که سمت دیگر دره «نی گاه» به شمار می‌رود.
مسیر دیگر برای رفتن به دره «نی گاه»، مسیری مستقیم است و اگر قصد دارید تا مستقیم به این دره بروید، باید این مسیر را انتخاب کنید. در مسیر دریاچه گهر، از ابتدای چشمه خرم باید در حدود ۳۰ دقیقه پیاده‌روی کرد تا به گردنه «سلام گاه» یا «گله چیر» رسید. بر بالای این گردنه، آنتی مخابراتی وجود دارد که به‌راحتی می‌توان آن را مشاهده کرد. پس از آن، باید وارد دره «گردو» شد؛ دره‌ای که همان طور از نامش پیدا است، پر از درختان گردو است؛ در درون دره «گردو» و قبل از رسیدن به آبشار دره، باید از سمت چپ به‌سمت دره «نی گاه» حرکت کرد. در این مسیر، با حرکت در جهت آب، می‌توان به روستای «تی» رسید.
منبع: siyahgoosh.blogsky؛ عکاس: نامشخص
دره‌ها همیشه، مکان‌هایی خنک و جذاب هستند و در ماه‌های گرم سال نیز آب‌وهوای معتدل و دلپذیری دارند. دره «نی گاه» نیز از همین قاعده پیروی می‌کند. از همین رو، افراد زیادی که به طبیعت علاقه دارند، دره «نی گاه» را برای کمپ زدن در فصل بهار انتخاب می‌کنند. در ماه‌های گرم سال نیز گردشگران زیادی در داخل دره «نی گاه» گردش می‌کنند و ساعاتی را به دور از هیاهوی شهر می‌گذرانند.
طبیعت زیبای دره «نی گاه» در فصل بهار و به‌خصوص در اردیبهشت ماه، تماشایی و غیرقابل وصف است. در فصل بهار، دره «نی گاه» سرشار از رنگ‌های مختلف است که همانند نقاشی طبیعی به نظر می‌رسد. در این موقع از سال، آب رودخانه در بیشترین میزان خود قرار دارد و از همین رو، گردشگران باید بیشترین احتیاط را برای گردش در داخل دره به خرج بدهند. در این زمان، آب‌وهوای دره بسیار مطبوع است؛ شب‌ها سرد و روزها خنک و دلچسب هستند.
تابستان، اوج گردشگری در استان لرستان به شمار می‌رود و تورهای بسیار زیادی در دره «نی گاه» برگزار می‌شوند. از همین رو، در سفر خود به این دره در فصل تابستان، احتمالا افراد زیادی را خواهید دید. در تابستان، آب وهوای دره «نی گاه» خنک است؛ علاوه بر این، میزان آب رودخانه در سطح مناسبی قرار دارد.
پاییز، فصل رنگ‌ها به شمار می‌رود؛ تغییر رنگ برگ‌های درختان دره «نی گاه»، منظره‌ای متفاوت و خارق‌العاده را ایجاد می‌کند. علاوه بر کوهنوردها، عکاس‌های زیادی نیز برای به تصویر کشیدن زیبایی‌های دره «نی گاه» در فصل پاییز به آنجا سفر می‌کنند.
کاهش دما در منطقه و همچنین بارش باران و برف، باعث می‌شود تا فصل زمستان، زمان مناسبی برای گردش در دره «نی گاه» نباشد. در این موقع از سال، مسیرها لغزنده و عبور از آن‌ها دشوار است؛ کمتر کسی در زمستان به دره «نی گاه» سفر می‌کند.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
در دره «نی گاه»، درختان و گیاهان مختلفی رشد کرده‌اند و دلیل آن نیز آب‌وهوای متعدل و خنک این تنگه و همچنین رودخانه پرآب داخل آن است. بسیاری از درختان این منطقه میوه‌هایی از جمله گردو، انجیر، سیب، بادام، توت و... است. دره «نی گاه»، یکی از مناطق اشترانکوه به شمار می‌رود؛ جانوران مختلفی در منطقه اشترانکوه زندگی می‌کنند که از جمله این جانوران نیز می‌توان خرس، پلنگ، گربه وحشی، روباه، گرگ، گراز و گونه‌های مختلفی از پرندگان را نام برد.
منبع: siyahgoosh.blogsky؛ عکاس: نامشخص
برای بازدید از دره «نی گاه» باید از علاقه‌مندان به پیاده‌روی و کوهنوردی، با توان بدنی مناسبی باشید. گردش با پای پیاده در لابه‌لای صخره‌ها و طبیعتی دلنشین، حسی آرامش‌بخش و فوق‌العاده را منتقل می‌کند. دره «نی گاه» یکی از مقاصد دره نوردی ایران است و دره نوردی در آن بسیار جذاب به نظر می‌رسد.
سفر به دره «نی گاه» و در کل سفرهای طبیعت‌گردی، مناسب افرادی است که اهل ماجراجویی هستند و از ماندن در طبیعت لذت می‌برند. اقامت در دل طبیعت و دل کندن از دنیای الکترونیکی و مجازی امروزی و تماشای آسمان پر ستاره شب می‌تواند تجربه بی‌نظیری را برای هر فردی رقم بزند. از همین رو، یکی از جذاب‌ترین فعالیت‌ها و تفریحات در دره «نی گاه»، کمپینگ به شمار می‌رود. برپا کردن چادر در کنار رودخانه خروشان دره «نی گاه» و نوشیدن چای آتشی، بسیار باصفا است.
منبع: traveller.blogfa؛ عکاس: نامشخص
علاوه بر این، شنا در بخش‌های کم خطر رودخانه داخل دره «نی گاه» می‌تواند تجربه جذابی را رقم بزند. یکی از بخش‌های جذاب دره، به‌دلیل داشتن آب‌هایی زلال، به آکواریوم طبیعی دره «نی گاه» شهرت دارد؛ در این مکان، می‌توان ماهی‌ها و دیگر موجودات زنده داخل آب را به‌راحتی مشاهده کرد.
عکاس‌های طبیعت نیز می‌توانند در سفر خود به دره «نی گاه»، از مناظر مختلف و بکر تصویربرداری کنند. پوشش گیاهی متنوع دره «نی گاه» در کنار رودخانه زلال و صخره‌های بلند، منظره‌های چشم‌نوازی را تشکیل داده‌اند؛ این مناظر تماشایی و خارق‌العاده، سوژه‌های جذابی برای عکاسی محسوب می‌شوند.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
سفر به دره «نی گاه»، سفر به دل طبیعت به شمار می‌رود؛ از همین رو، داشتن تجیهزات مناسب دره‌نوردی و کوهنوردی ضروری است. کفش مناسب برای کوهنوردی از جمله مواردی است که قبل از قدم گذاشتن به داخل دره «نی گاه» باید تهیه کرد. علاوه بر این، در طی مسیر، گاهی اوقات باید در درون آب‌های رودخانه وارد شد، از همین رو، باید کفش مناسبی داشته باشید که پس از خیس شدن نیز بتوانید به‌راحتی با آن راه بروید.
علاوه بر این، در طول مسیر در دره «نی گاه» امکان خیس شدن وجود دارد و همراه داشتن لباس اضافی از ضروریات است. همراه داشتن غذای کافی مازاد بر مدت سفر نیز از جمله ملزومات سفر به دره «نی گاه» به شمار می‌رود. اگر قصد کمپ زدن در دره «نی گاه» را دارید تجهیزاتی همچون چادر مسافرتی، چراغ قوه، آتش‌زنه، کیسه خواب، زیرانداز، لباس گرم و وعده‌های غذایی مناسب را به‌همراه داشته باشید.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
طبیعت با وجود زیبایی خود، غیر قابل پیش‌بینی است و می‌تواند سرکش و خطرناک باشد. از همین رو، علاوه بر داشتن آمادگی بدنی مناسب برای طبیعت‌گردی، باید تجهیزات مناسب نیز به‌همراه داشت. مسیر رفتن به دره «نی گاه» اکنون پایکوب شده که قدم زدن در آن راحت‌تر است. هر چند، از سمت دریاچه، دره عریض است؛ اما رفته‌رفته، عرض آن کاهش پیدا می‌کند و باعث می‌شود تا راه‌ها باریک و در برخی نقاط، صعب‌العبور باشند.
از بررسی وضعیت آب و هوای در تاریخ سفر خود غافل نشوید چراکه در صورت بارندگی، پیمایش در دره‌ها و در کنار رودخانه با خطر وقوع سیل همراه خواهد بود؛ از این‌رو از آفتابی بودن هوا در زمان بازدید از دره نی؛اه اطمینان حاصل کنید.
در درون دره «نی گاه» اینترنت و آنتن‌دهی تلفن‌های همراه قطع می‌شوند؛ از همین رو، حتما قبل از سفر، خانواده و دوستان خود را در جریان بگذارید. علاوه بر این، در پیمایش خود در دل دره «نی گاه» حتما راهنمایی کاربلد را به‌همراه داشته باشد.
مسیر دره «نی گاه» ناهموار و دشوار است؛ از همین رو، پیمایش آن به‌یک‌باره، شما را خسته خواهد کرد و بهتر است تا در میانه مسیر، استراحت کرد و انرژی خود را دوباره به‌دست آورد. به‌همراه داشتن مواد غذایی مناسب و تغذیه از آن‌ها نیز می‌تواند انرژی مورد نیاز شما برای ادامه مسیر را تامین کند. علاوه بر این، می‌توانید از پاسگاه محیط زیست در روستای تپه تی و درب آستانه، اطلاعات مناسب را کسب کنید تا سفری بی‌خطر به دره «نی گاه» داشته باشید.
منبع: گوگل مپ؛ عکاس: reza bajlan
افراد زیادی برای تماشای طبیعت بکر و زیبای دره «نی گاه» به آن سفر می‌کنند؛ با اینکه مسیر رفتن به دره «نی گاه» دشوار است، افراد بسیاری با همراه داشتن تجهیزات مناسب، خود را به این دره تماشایی می‌رسانند تا شاهد مناظر زیبای مختلف آن باشند. تماشای رود سرکش و خروشان سفیدآب در درون دره «نی گاه»، حس خوبی را به شما منتقل خواهد کرد. علاوه بر این، درختان زیبا و متنوعی در نقاط مختلف دره وجود دارند که زیبایی آن را دو چندان کرده‌اند.
در دل دره «نی گاه»، آبشاری به همین نام وجود دارد؛ آبشارهای کوچک زیادی در دره وجود دارند؛ اما آبشار «نی گاه» نسبت به بقیه از میزان آب و ارتفاع بیشتری برخوردار است و همین سبب می‌شود تا حجم آب رودخانه سفیدآب در میانه دره «نی گاه» بیشتر شود. تماشای پرندگان و گوش دادن به آوای آن‌ها نیز لذت سفر به دره «نی گاه» را دو چندان خواهند کرد.
در فواصل مختلفی از دره «نی گاه»، جاذبه‌های طبیعی دیگری نیز قرار دارند؛ این جاذبه‌های طبیعی همانند دره «نی گاه» بسیار تماشایی و خیره‌کننده هستند و در بازدید از آن‌ها نباید درنگ کرد.
منبع: سایت in2iran؛ عکاس: نامشخص
دریاچه گهر، در منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه و در جنوب شرق دورود قرار دارد. دریاچه دائمی گهر، در فاصله ۱۲۰ کیلومتری از مرکز استان لرستان یعنی خرم‌آباد و حدود ۳۵ کیلومتر شهر دورود واقع شده است. دریاچه گهر به دو بخش کوچک و بزرگ تقسیم می‌شود. عمق دریاچه گهر بزرگ از چهار تا ۲۸ متر متفاوت است؛ عرض آن نیز به حدود ۸۰۰ متر می‌رسد و طول ۱,۸۰۰ متری دارد. دریاچه گهر کوچک بین یک تا سه متر عمق دارد و طول آن ۵۰۰ متر و عرض آن به حدود ۱۵۰ متر می‌رسد. هر دو بخش دریاچه، تماشایی و جذاب هستند و برای دیدن آن‌ها حدود پنج تا ۶ ساعت کوهپیمایی از دورود در پیش خواهید داشت.
تنگه لی‌لی یکی دیگر از جاهای دیدنی شهر دورود استان لرستان به شمار می‌رود که در مجاورت روستای چمنار قرار دارد. این تنگه در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری از شهر دورود قرار دارد و دارای مناظری بسیار تماشایی و خیره‌کننده است. قایق‌سواری، شنا، تماشای مناظر طبیعی و عکاسی، از جمله فعالیت‌هایی هستند که می‌توان در تنگه لی‌لی انجام داد. همانند دره «نی گاه»، برای بازدید از تنگه لی‌لی نیز باید با اصول کوهنوردی آشنا بود و تجهیزات و وسایل مناسب را به‌همراه داشت.
آبشار گرمه که در امتداد راه آهن شمال به جنوب و در نزدیکی روستای چم چیت و مسیر رودخانه سزار قرار دارد، از جمله آبشارهای لرستان به شمار می‌رود. برای رسیدن به آبشار گرمه باید از روستای چم چیت، مسیری چند کیلومتری، اما صاف و هموار را طی کرد. این آبشار، از بلندترین نقطه تا جایی که به رودخانه سزار وارد می‌شود، ۵۰۰ متر طول دارد. ارتفاع آبشار به حدود ۲۰ متر می‌رسد و عرض تاج آن نیز ۱۰ متر است. همانند دره «نی گاه»، آبشار گرمه نیز مسیرهایی صخره‌ای دارد که در میان طبیعتی زیبا قرار گرفته‌اند.
آبشار ازنادر که بیشتر با نام «آبشار دره اسپر» شناخته می‌شود، آبشاری فصلی است که در نزدیکی جنوب شرقی شهر دورود قرار دارد. این آبشار در دره اسپر یا اسبر قرار دارد، دره‌ای که کوهستانی عظیم و زیبا آن را فرا گرفته است. علاوه بر آبشار ازنادر، در نقاط مختلف دره اسبر نیز چمشه‌های فصلی و دائمی متعددی جاری است.
نویسنده: علی محمدپناه
