- chevron_right کجارو
- chevron_right جاذبه‌ها
- chevron_right هتل
- chevron_right مقاصد
- chevron_right رستوران
- افزودن مکان
شهر باستانی گور در فیروزآباد یکی از سایت‌های باستانی استان فارس است که به دوره ساسانیان تعلق دارد و درکنار هشت اثر دیگر از این دوره، با عنوان «چشم‌انداز باستانشناسی ساسانی منطقه فارس» در سال ۱۳۹۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. این شهر باستانی از معروف‌ترین جاهای دیدنی فیروزآباد به شمار می‌رود و در پنج کیلومتری غربی این شهر قرار دارد.
شهر باستانی گور و بناهای موجود در آن اطلاعات قابل‌ملاحظه‌ای از فرهنگ و معماری ساسانیان در ایران باستان را به کارشناسان ارائه داده‌اند. این شهر نخستین پایتخت ساسانیان بوده است و آن را با نام نخستین شهر دایره‌ای ایران می‌شناسند. با وجود انجام کاوش‌های باستانشناسی در بخش‌های زیادی از این منطقه، شهر گور هم‌چنان ظرفیت‌های بالایی برای کاوش دارد. در این مقاله به معرفی شهر باستانی گور و ارائه اطلاعاتی درباره آن می‌پردازیم.
منبع عکس: ایران اطلس، عکاس نامشخص
شهر باستانی گور جاذبه‌ای تاریخی در فیروزآباد فارس است که در فاصله تقریبی پنج کیلومتری غرب این شهر و در سه کیلومتری شمال جاده فیروزآباد به فراشبند قرار دارد. این شهر باستانی در گذشته‌های دور از پررونق‌ترین شهرهای ایران زمین و مرکز فرمانروایی اردشیر بابکان بود. شکل هندسی شهر گور نشان از ساختار نظامی این شهر در زمان ایران باستان دارد.
برای بازدید از شهر باستانی گور نخست باید خود را به شهر فیروزآباد برسانید. این شهر در فواصل تقریبی ۱۰۰ کیلومتری جنوب شیراز و ۲۰۰ کیلومتری شمال بندر سیراف قرار دارد. شهر باستانی گور در بخش غربی فیروزآباد و در ابتدای جاده فراشبند واقع شده است. از بلوار پاسداران فیروزآباد در ضلع غربی میدان امام می‌توانید خود را به جاده فراشبند برسانید. ورودی مجموعه باستانی شهر گور در جوار بقعه امامزاده شهر گور قرار دارد.
منبع عکس: ایران هتل آنلاین، عکاس نامشخص
استان فارس یکی از کهن‌ترین مناطق ایران در نزدیکی خلیج فارس است که رد پای نخستین تمدن‌های ایران زمین در آن به چشم می‌خورد. بر اساس نشانه‌های موجود در شهر باستانی گور پیدایش این شهر به پیش از حکومت ساسانیان باز می‌گردد. دشت فیروزآباد از گذشته‌های دور به‌دلیل موقعیت ممتاز جغرافیایی توجه پادشاهان ایران باستان را به خود جلب می‌کرد. اطراف این دشت پوشیده از کوه‌های بلند بود و رودخانه‌های خروشانی در آن جریان داشت. از طرفی دسترسی به این منطقه به‌دلیل ساختار صخره‌ای در تنگ تنگاب بسیار دشوار بود. این عوامل ازمهم‌ترین دلایل شکل‌گیری شهر باستانی گور در دشت فیروزآباد و ماندگاری آن در طول دوره‌های مختلف تاریخی بودند. شهر باستانی گور از نخستین شهرهای دارای پلان هندسی در ایران باستان بود و از آن با نام نخستین شهر دایره‌ای ایران یاد می‌کنند.
شهر گور در زمان حکومت هخامنشیان شهری پررونق و آباد با حصارهایی محکم بود و دشمنان راهی برای نفوذ به آن نداشتند. اسکندر مقدونی نیز در حمله ویرانگر به ایران راهی برای ورود به این شهر باستانی پیدا نکرد و در نهایت تصمیم به تغییر مسیر رودخانه و هدایت جریان آب به داخل شهر گور گرفت. در دوره اشکانیان از شهرت و رونق شهر گور کاسته شد و پس از پیروزی اردشیر بابکان بر اردوان پنجم، آخرین پادشاه اشکانیان، این شهر جان تازه‌ای گرفت. به دستور اردشیر این شهر را در سال ۲۲۴ میلادی بازسازی کردند و بناهایی تازه در آن ساختند و اعتبار دوچندان به این شهر بازگشت.
گور به معنی دشت، گودال و پشته است و کارشناسان شکل ظاهری شهر گور را با پستی و بلندی‌های فراوان دلیل این نام‌گذاری می‌دانند. تا پیش از آغاز پادشاهی اردشیر بابکان شهر باستانی فیروزآباد را گور می‌نامیدند و پس از بازسازی آن توسط اردشیر، مرکز بخشی از ایالت فارس به نام «کوره اردشیر خوره» شد و نام آن به «اردشیر خوره» تغییر کرد. شهر گور را در دوره‌های تاریخی بعد با نام‌هایی مانند «به اردشیر»، «شهر جور»، «ده کوشک» و «ده شهر» نیز می‌شناختند.
نکته حائز اهمیت درباره شهر باستانی گور، قرارگیری این شهر در مسیر داد و ستد میان چین و هندوستان با روم و بندر سیراف بود که رونق تجاری شهر گور را در بر داشت. شهر گور تا واپسین روزهای حکومت ساسانیان رونق خود را حفظ کرد و پس از حمله اعراب به ایران بار دیگر ویران شد.
در زمان حکمرانی اعراب در ایران، شهر گور توسط فرمانداران منصوب از سوی حاکمان عرب اداره می‌شد. با آغاز حکومت آل بویه، منطقه فارس بار دیگر مقر حکومت پادشاهان شد و این بار با فرمان عضدالدوله دیلمی، شهر گور را بازسازی کردند. از این پس این شهر با نام «فیروزآباد» مشهور شد و در آن بیمارستان و مسجد جامع ساختند.
از تاریخ پر فراز و نشیب شهر باستانی گور یا فیروزآباد در طول قرن‌های هفتم و هشتم هجری اطلاع زیادی در دست نیست؛ اما در پایان این دوران شهر گور رو به زوال رفت. از این پس روستایی با نام «ده کوشک» در فاصله‌ای کوتاه از حریم شهر باستانی گور ساخته شد که تا زمان حکومت قاجاریان نیز با همین نام معروف بود. این روستا هسته نخست فیروزآباد امروزی به شمار می‌رود.
منبع عکس: دیدنی‌های ایران، عکاس نامشخص
گرچه شهر باستانی گور مقر حکومت پادشاهان زیادی در طول تاریخ بوده است، حدود ۴۰ درصد از سفالینه‌های کشف‌شده از این شهر به دوره پادشاهی ساسانیان تعلق دارند. این تعداد آثار به دست آمده از این دوره تاریخی، شکوه و رونق شهر گور در زمان ساسانیان را تایید می‌کنند.
پس از ساسانیان برخی از بناها و تجهیزات شهر باستانی گور به‌دلیل اختلاف فرهنگی و دینی توسط حاکمان بعدی ویران شدند؛ اما از مهم‌ترین ویژگی‌های این شهر باستانی می‌توان به ساختار تجهیزات آبرسانی و شیوه‌های نوین انتقال آب در آن اشاره کرد که توسط ساسانیان ابداع شد و پس از آن نیز دیگر حکومت‌ها از این تجهیزات استفاده کردند. سیستم انتقال آب ساسانیان از مهم‌ترین دلایل گسترش کشاورزی و باغداری و در نتیجه تجارت در شهر باستانی گور بود و تا سال‌ها بعد سبب رونق اقتصادی در این شهر شد.
نام شهر باستانی گور در فهرست آثار ملی ایران به چشم می‌خورد. این شهر همچنین در کنار هشت سایت ساسانی دیگر در مناطق فیروزآباد، بیشابور و سروستان، در چهل‌و‌دومین اجلاس جهانی یونسکو با عنوان «چشم‌انداز باستانشناسی ساسانی منطقه فارس» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. فهرست سایت‌های باستانی که تحت این عنوان به ثبت رسیدند عبارت است از:
منبع عکس: iranian photo news agency، عکاس: حسین بامداد
شواهد موجود در شهر باستانی گور و اطلاعات موجود از این شهر در کتب تاریخی، جایگاه سیاسی و آیینی شهر گور در ایران باستان را مشخص می‌کنند. در طول کاوش های باستانشناسی در شهر گور فیروزآباد، سفالینه‌های متعددی به دست آمده‌اند که نزدیک به نیمی از آنها به دوره پادشاهی ساسانیان تعلق دارند. با توجه به نابودی بخش‌های زیادی از بناهای شهر باستانی فیروزآباد، امروزه امکان بررسی دقیق آنها وجود ندارد. باستان‌شناسان با توجه به نشانه‌های موجود در این شهر و مقایسه آنها با دیگر آثار باستانی اطراف، تنها اطلاعاتی تفسیری ارائه داده‌اند. کاوش در شهر باستانی فیروزآباد در طول زمان به دست باستان‌شناسان ایرانی و آلمانی انجام شده است. مهم‌ترین آثار به جا مانده در شهر باستانی گور در دایره مرکزی آن قرار گرفته‌اند که منطقه سلطنتی این شهر در گذشته بوده است.
شهر باستانی گور دایره‌ای با قطر تقریبی دو کیلومتر است. در این شهر بقایایی از ۲۰ دیوار شعاعی با مرکز یکسان و سه دیوار منحنی وجود دارد که شهر گور را در گذشته به ۶۱ منطقه تقسیم می‌کرده‌اند. دو حصار خشتی با خندقی به عرض ۳۵ متر بین آنها، از این شهر حفاظت می‌کردند که درمجموع عرض آنها نزدیک به ۵۰ متر می‌رسید. تنها بخش مرکزی این شهر در دایره‌ای به قطر ۴۰۰ متر به‌صورت یک تکه بوده است که دیواری دورتادور آن ساخته بودند.
منبع عکس: سایت فیروز شهر، عکاس نامشخص
شهر گور در دو بخش مجزا طراحی شده بود و تنها دو خیابان اصلی متقاطع داشت. بناهای اصلی در بخش مرکزی این شهر، متعلق به درباریان و نزدیکان حکومت بود و بخش‌های دورتر از مرکز به مردم شهر تعلق داشت. در بخش شرقی شهر باستانی گور گودال‌هایی نامنظم با دیوارهایی محافظ به چشم می‌خورند. کارشناسان کاربری این گودال‌ها در گذشته را استخر می‌دانند. در بخش جنوبی این شهر نیز نشانه‌هایی از خانه‌های کوچک و سفالینه‌هایی از زمان ساسانیان یافت شده‌اند که احتمال وجود دهکده‌ای باستانی در این منطقه را تقویت می‌کنند.
نخستین سازه در مرکز شهر باستانی گور به برج یا «منار میلو» تعلق دارد که بخش‌های زیادی از آن امروزه از میان رفته‌اند. منار میلو مربعی‌شکل است و کارشناسان ارتفاع آن را در گذشته نزدیک به ۸۰ متر و طول اضلاع آن را نزدیک به ۲۰ متر برآورد کرده‌اند. در حال حاضر، این منار نزدیک به ۳۰ متر ارتفاع دارد و طول هر ضلع آن نیز به ۹ متر می‌رسد. در ساخت منار میلو از تکه‌های بزرگ سنگ و گچ و آهک استفاده شده است. باستان‌شناسان این برج را نمادی از قدرت پادشاه می‌دانند. از منار میلو در گذشته برای دیده بانی، برگزاری مراسم آیینی و اهداف نظامی استفاده می‌کردند و همچنین طراحی پلان مدور شهر اردشیر خوره نیز با استفاده از این برج پلکانی انجام شده است.
دیگر بنای موجود در شهر باستانی گور «عمارت تخت نشین» نام دارد که کارشناسان کاربری آن را در گذشته آتشکده می‌دانند. این بنا که بخش‌های زیادی از آن نیز نابود شده است، برای ساسانیان نمادی از الهه مقدس در دین زرتشت بود. عمارت تخت نشین در ۱۰۰ متری جنوب شرقی منار میلو قرار دارد و باستان‌شناسان در بخش شرقی آن بقایای دروازه‌ای سنگی و سنگ‌فرش این عمارت را کشف کرده‌اند.
منبع عکس: ایران هتل آنلاین، عکاس نامشخص
از دیگر بناهای جالب توجه در شهر باستانی گور رصدخانه این شهر باستانی است که در سال ۱۳۸۴ توسط پروفسور «دیتریش هوف»، باستان‌شناس آلمانی کشف شد. این بنا دایره‌ای شکل است و در ساخت آن از خشت و گل استفاده کرده‌اند. رصدخانه شهر گور را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین رصدخانه‌های ایران دانست که نمایانگر دانش مترقی ساسانیان در زمان باستان است. قطر این بنا ۵/۶۵ متر است و بر دیواره‌های آن ۱۲ نشانه از ابزارهای رصد ستارگان و سکوهای نموداری به چشم می‌خورند.
در طول کاوش‌های باستانشناسی در شهر باستانی گور توسط کارشناسان آلمانی در سال ۱۳۸۴، نقشی از چهار شاهزاده ساسانی بر دیواره‌ای در نزدیکی منار میلو کشف شد. در این تصویر یک شاهزاده مرد، دو شاهزده زن و نوجوانی با بره‌ای در آغوش به چشم می‌خورند که نقش یکی از زنان در این تصویر کامل است. کارشناسان زمان تصویرگری این نقش را مربوط به دوره پادشاهی اردشیر بابکان می‌دانند. از نخستین سال‌های حکومت ساسانیان هیچ تصویر مشابهی وجود ندارد و این امر، ارزش این اثر را دوچندان می‌کند.
دروازه‌های شهر باستانی گور شباهت زیادی به سردرها و دروازه‌های تخت جمشید داشته‌اند و تنوع رنگی در تزیینات این دروازه‌ها، تمایل ساسانیان به استفاده از رنگ‌های متنوع در معماری را نشان می‌دهد. دروازه‌های شهر باستانی گور مهر، بهرام، هرمز و اردشیر نام دارند که به‌ترتیب در شرق، غرب، شمال و جنوب این شهر قرار گرفته‌اند. با توجه به وسعت بالای شهر گور، این منطقه باستانی در حال حاضر نیز ظرفیت بالایی برای ادامه کاوش‌های باستانشناسی دارد.
شهر گور در ویرانه‌های باستانی غرب فیروزآباد قرار دارد که منطقه‌ای وسیع است. برای بازدید از تمام محوطه این شهر باستانی به دو تا سه ساعت زمان نیاز خواهید داشت. برای بازدید از این شهر باستانی عینک آفتابی، کلاه آفتابگیر و آب همراه داشته باشید.
منبع عکس: سایت جاذبه‌ها، عکاس نامشخص
استان فارس از گرم‌ترین استان‌های ایران است که در طول ماه‌های گرم سال تحمل آب و هوای آن برای گردشگران دشوار است. شهر باستانی گور نیز در دشتی قرار دارد که در روزهای گرم سال، زیر تابش مستقیم آفتاب بسیار گرم می‌شود.
بهترین زمان برای بازدید از شهر باستانی گور و دیگر جاهای دیدنی فیروزآباد از واپسین روزهای زمستان تا اواخر بهار است. در اردیبهشت ماه ییلاق‌های اطراف فیروزآباد به اوج زیبایی می‌رسند و امکان اتراق در طبیعت نیز وجود دارد. چنانچه در سفر به شهر فیروزآباد قصد بازدید از جاذبه‌های اطراف را نیز دارید، اردیبهشت ماه را انتخاب کنید.
آب و هوای فیروزآباد در پاییز نیز معتدل است و بازدید از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی این شهر در این زمان از سال نیز مناسب خواهد بود. جاذبه‌های تاریخی و طبیعی فیروزآباد در محیط‌های باز قرار دارند که با نزدیکی به زمستان سرد می‌شوند. در بازدید از شهر باستانی گور و دیگر جاهای دیدنی این شهر در دشت‌های باز و کوهستان‌ها، کلاه آفتابگیر و عینک آفتابی را فراموش نکنید.
منبع عکس: ره بال آسمان، عکاس نامشخص
کاخ اردشیر بابکان از معروف‌ترین جاهای دیدنی فیروزآباد فارس در نزدیکی شهر گور است. از تاریخچه شکل‌گیری این عمارت باستانی اطلاعات چندانی در دست نیست. برخی کارشناسان با توجه به آثار موجود در این کاخ و اسناد تاریخی موجود، زمان ساخت این بنا را مربوط به دوره پادشاهی اردوان پنجم می‌دانند و برخی دیگر نیز ساخت این بنا را به اردشیر بابکان نسبت می‌دهند.
با توجه به‌شکل معماری کاخ اردشیر بابکان، باستان‌شناسان کاربری این بنا در گذشته را آتشکده می‌دانند و به این ترتیب احتمال ساخت این بنا پیش از پادشاهی اردشیر بابکان بیشتر می‌شود. بخش‌های زیادی از کاخ اردشیر امروزه از میان رفته‌اند و با توجه به بقایای این بنا می‌توان عمارت اصلی را به سه بخش تقسیم کرد: ایوان، حیاط و تالار.
در ستون‌ها و گنبد کاخ اردشیر نشانه‌هایی از معماری دوره اشکانیان به چشم می‌خورد. از طرفی کاخ اردشیر شباهت‌های زیادی با کاخ سروستان ساسانیان دارد. در برخی از منابع تاریخی از این کاخ با نام «آتشکده فیروزآباد» یاد کرده‌اند.
منبع عکس: aerial imaging، عکاس نامشخص
قلعه دختر بنایی نظامی و دفاعی در دوران ایران باستان بوده است که پس از پیروزی اردشیر بابکان بر اشکانیان، به دستور او در دشت فیروزآباد ساخته شد. شکل کلی این قلعه ذوزنقه‌ای است و دورتادور آن دیواری ممتد قرار دارد که تا پستی و بلندی‌های کوهستان هم‌جوار این قلعه پیش می‌رود. قلعه دختر در دره تنگاب فیروزآباد واقع شده است و تا بلندای کوه امتداد دارد.
کاخ قلعه دختر در محوطه محصور این قلعه قرار گرفته است و به دو قسمت مسکونی و سلطنتی تقسیم می‌شود. این کاخ در سه سطح مختلف قرار دارد که به‌وسیله پلکان به یکدیگر متصل می‌شوند. در بلندترین بخش کاخ قلعه دختر ایوانی زیبا و منتهی به تالار گنبددار قرار گرفته است.
در معماری بخش‌های مختلف قلعه دختر ظرایف و تزئیناتی وجود دارند که ساخت این بنا در زمان اردشیر بابکان را تایید می‌کنند. گرچه امروزه بخش‌های زیادی از این بنا از میان رفته‌اند، ساختار امروزی این قلعه شکوه و عظمت قلعه دختر در زمان باستان را مشخص می‌کند. بازدید از این بنای باستانی در سفر به فیروزآباد، در کنار بازدید از شهر باستانی گور خالی از لطف نیست.
منبع عکس: خبرگزاری راه دانا، عکاس نامشخص
دریاچه سد تنگاب در شمال غربی فیروزآباد و در جوار رودخانه فیروزآباد قرار دارد. از سد تنگاب با نام‌های سد ساسانیان، سد اردشیر و سد آریو برزن نیز یاد می‌کنند. این دریاچه بخش قابل‌توجهی از آب مصرفی صنعتی و کشاورزی در فیروزآباد را تامین می‌کند.
آب دریاچه سد تنگاب از چشمه‌های مرتفع «حنیفقان» تغذیه می‌شود و امتداد رودخانه آن به دشت فیروزآباد می‌رسد. بسیاری از رودخانه‌های جاری در اطراف تنگه هلاکو نیز پس از اتصال با یکدیگر در این تنگه به دریاچه سد تنگاب می‌ریزند.
اطراف دریاچه سد تنگاب را مناظری زیبا پوشانده‌اند که محیطی مناسب برای اتراق در طبیعت هستند. در این دریاچه گونه‌های مختلف پرندگان به چشم می‌خورند که از میان آنها می‌توان به لک‌لک سیاه، حواصیل، پلیکان خاکستری، آبچیلک و اگرت کوچک و بزرگ اشاره کرد. منطقه حفاظت‌شده پادنا در جوار دریاچه سد تنگاب قرار دارد و دسترسی به این دریاچه از چند مسیر مختلف انجام می‌شود. جاده فیروزآباد به شیراز و جاده میمند، از مسیرهای دسترسی به دریاچه سد تنگاب هستند.
منبع عکس: سایت بلد، عکاس نامشخص
روستای خرقه یکی از مناطق ییلاقی و خوش آب و هوا در دهستان احمد آباد فارس است که به‌دلیل سرسبزی و زیبایی بسیار با نام بهشت فیروزآباد شناخته می‌شود. روستای خرقه جاذبه‌های طبیعی و تاریخی متعددی دارد که گردشگران زیادی را در طول سال به این منطقه جذب می‌کنند.
از مهم‌ترین جاهای دیدنی روستای خرقه می‌توان به آبشار، تنگ، قلعه، چشمه و بقعه امامزاده خرقه اشاره کرد. بسیاری از جاذبه‌های تاریخی روستای خرقه در دره سرسبز نزدیک آن و درون تنگ خرقه قرار گرفته‌اند. امامزاده خرقه یا امازاده داوود جایگاهی ویژه میان ساکنان این روستا و مناطق اطراف آن دارد. قدمت بنای این آرامگاه به دوره پادشاهی ایلخانیان می‌رسد و معماری خاص آن توجه گردشگران را به سوی خود جلب می‌کند. طبقه نخست این بنا مربعی است؛ اما طبقه دوم ۶ ضلعی و طبقه سوم مدور هستند. در بازدید از شهر باستانی گور می‌توانید زمانی را به اتراق و گشت‌وگذار در روستا خرقه اختصاص دهید.
منبع عکس: پینورست، عکاس نامشخص
تنگه هایقر از زیباترین جاذبه‌های طبیعی ایران در استان فارس است. صخره‌های مرتفع و پرپیچ‌وخم در طول مسیر تنگه هایقر مناظری شگفت انگیز از طبیعت زیبا و بکر را مقابل چشم گردشگران به نمایش می‌گذارند. طول تنگه هایقر به حدود هشت کیلومتر می‌رسد و رودخانه هایقر در طول آن جریان دارد.
عمق تنگه هایقر نزدیک به ۴۳۰ متر است و گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری در آن زندگی می‌کنند. بهترین زمان برای بازدید از تنگه هایقر فصل بهار است. با نزدیکی به تابستان دمای هوا در این تنگه افزایش چشمگیری دارد و شدت تابش آفتاب آزاردهنده خواهد بود. در پاییز و زمستان نیز بارش‌ها و سرمای هوا لذت گشت‌وگذار در تنگه هایقر را کم می‌کنند. برای ورود به این تنگه پیاده‌روی دو ساعته پیش رو خواهید داشت.
منبع عکس: سایت منظر باستانشناسی فارس، عکاس نامشخص
در این مقاله به معرفی شهر باستانی فیروزآباد پرداختیم. شما نیز می‌توانید در صورت تمایل، تجربه‌های خود را از گردش در شهر باستانی گور و اطراف آن با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.
نویسنده: مینا بهزادی‌منش
عکس‌های گالری از ویکی‌مدیا (عکاسان: کاظم مظفری، نصیر قریشی)
آثار ملی ایران 
میراث جهانی یونسکو