قلعه‌ یدیکوله

قلعه یدیکوله که به ترسناک‌ترین قلعه استانبول نیز شهرت دارد، دارای هفت برج است. این قلعه در کنار دیوار شهر در نزدیکی دروازه امپراتوری بیزانس ساخته شده است. قلعه یدیکوله در دوره‌های مختلف تاریخی کاربری‌های متفاوتی داشته و از آن به‌عنوان محلی برای نگهداری از خزانه تا زندان یا سیاه چال استفاده می‌شده است. این قلعه کتاب خاطراتی است که امروزه بدل به موزه شده و در تابستان‌ها میزبان برگزاری کنسرت‌ در فضای باز است. قلعه یکدیکوله یکی از جاهای دیدنی استانبول محسوب می‌شود که راوی داستان‌های زیادی است.

_{منبع: www.tripadvisor.com}

هرآنچه باید درباره قلعه یدیکوله بدانید:

• قلعه یدیکوله کجاست؟
• مسیر دسترسی به قلعه یدیکوله
• وجه تسمیه قلعه یدیکوله
• تاریخچه قلعه یدیکوله
• معماری قلعه یدیکوله
• کاربردهای قلعه یدیکوله
• شرایط بازدید از یدیکوله
• جاهای دیدنی اطراف قلعه یدیکوله

قلعه یدیکوله کجاست؟

_{منبع: www.yedikulehisari.com}

قلعه یدیکوله یا قلعه هفت برج مشرف به دریای مرمره است و در محله فاتح استانبول قرار دارد. این قلعه در جاده ساحلی از سارایورنو تا باکرکوی گسترده شده است. قلعه یدیکوله در فاصله ۱۰ کیلومتری (۲۵ دقیقه) میدان تکسیم و ۶ کیلومتری (۱۳ دقیقه) خیلج شاخه طلایی واقع شده است. قلعه یدیکوله با فرودگاه آتاتورک ۱۸ کیلومتر (۲۱ دقیقه) و با فرودگاه گوکچن ۴۴ کیلومتر (۴۰ دقیقه) فاصله دارد.

قلعه یدیکوله درست در وسط دیوارهای زمینی استانبول قرار گرفته است و یکی از گرانبهاترین میراث‌های سلطان محمد فاتح محسوب می‌شود. این بنا نقطه مشترک تاریخ عثمانی و بیزانس به شمار می‌آید. قلعه یدیکوله نام خود را به منطقه‌ای که در آن قرار گرفته، وام داده و از روزی که ساخته شد، مرکز مهم زندگی شهری در سوریچی (Suriçi) بوده است. بازدید از قلعه یدیکوله بهانه خوبی برای بازدید از منطقه مسکونی استانبول است. 

مسیر دسترسی به قلعه یدیکوله

_{منبع: www.yedikulehisari.com}

به‌دلیل مسافت زیاد بازدید از یدیکوله به آسانی بازدید از دیگر جاذبه‌های مرکز شهر نیست؛ با این حال، یکی از ساده‌ترین مسیرها برای رفتن به قلعه یدیکوله استفاده از اتوبوس است. شما می‌توانید از میدان تکسیم با استفاده از اتوبوس‌ مستقیم به قلعه یدیکوله برسید. اتوبوس دیگری نیز وجود دارد که هرروز چند بار از امینونو به‌سمت یدیکوله حرکت می‌کند؛ اما به یاد داشته باشید که ترافیک در اطراف این بخش از شهر می‌تواند به‌طور خاص بسیار سنگین باشد و حرکت بسیار کند صورت پذیرد.

راه سریع‌تری که می‌توانید برای رسیدن به قلعه یدیکوله انتخاب کنید، خطوط مترو است. از این طریق مجبور نیستید در ترافیک بی‌پایان فاتح وقت سپری کنید. شما می‌توانید با استفاده از خط مترو مرمره در ایستگاه کازلیچمه (Kazlicesme) پیاده شوید و مسافت کوتاهی را در حدود ۱۰ دقیقه پیاده‌روی کنید. علاوه بر این، شما می‌توانید با قطار به ایستگاه سیرکچی (Sirkeci Station) بروید و از آنجا مسیر خود را به‌سمت ایستگاه هالکالی (Halkali) تغییر دهید و خود را به قلعه یدیکوله برسانید. 

• آدرس قلعه یدیکوله: استانبول، محله فاتیح، میدان یدیکوله، قلعه یدیکوله (مشاهده نقشه)

وجه تسمیه قلعه یدیکوله

_{منبع: www.yedikulehisari.com}

قلعه یدیکوله دارای هفت برج است که در دوره‌های مختلف تاریخی بنا شده‌اند. نام دیگری که این قلعه بدان شهرت دارد، «قلعه هفت برج» است که علت انتخاب نام یدیکوله برای این برج نیز همین است. «یدی» در زبان ترکی به‌معنای هفت و «کوله» به‌معنای برج است.

تاریخچه قلعه یدیکوله

_{منبع: www.yedikulehisari.com}

منطقه‌ای که امروزه یدیکوله می‌نامیم، در دوره بیزانس «هپتاپیرگیون» نامیده می‌شد. پایه‌های قلعه یدیکوله برای اولین بار در دوره امپراتوری روم شرقی گذاشته شد. در دوره تئودویوس دوم (۴۰۸ ـ ۴۵۰) ابتدا دیوارهای شهر ساخته شد که بیشتر آن‌ها امروزه نیز وجود دارند. همراه با افزایش حملات در دوره بیزانس، معماری دیوارها تغییر کرد و شکل دفاعی و سه مرحله‌ای گرفت که در نتیجه آن، یک سطح به دیوارها اضافه شد و سطح دوم با خندقی در جلوی آن قرار گرفت. ساخت دیوارهای یدیکوله با هدف جلوگیری از حملات بود؛ اما حدود منطقه‌ای که ما یدیکول می‌نامیم نیز با ساخت این دیوار مشخص شد.

قلعه یدیکوله که به سیاه‌چاله‌های خود و افسانه‌هایش از قرن‌های گذشته شهرت دارد، در سال ۴۱۳ ساخته شده است. این قلعه که بخشی از دیوارها است نیز به دستور امپراتور روم شرقی تئودوسیوس دوم طراحی شده است؛ فردی که برای معماری ارزش زیادی قائل بود.

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

با گذشت زمان دروازه‌های باشکوهی به دیوارهای قلعه اضافه شد. معروف‌ترین این دروازه‌ها دروازه طلایی است که طاق پیروزی نیز نامیده می‌شود. دروازه طلایی پس از اتمام ساخت‌وساز قلعه در سال ۴۳۹، برای ورود به شهر پس از جنگ‌ها ساخته شد. دروازه طلایی مهم‌ترین دروازه ورودی دوران امپراتوری بیزانس بود که شاهان در بازگشت از لشکرکشی‌ها با تشریفات از این دروازه وارد شهر می‌شدند. علت شهرت این دروازه به دروازه طلایی، به خاطر بال‌های طلاکاری شده روی درهای آن است که پس از پیروزی یکی از امپراطوران بیزانسی در سال ۴۲۵ ساخته شد. وقتی شهر توسط اعراب مورد محاصره قرار گرفت، شکاف‌ها پر و دروازه‌ها محدودتر شدند؛ اما تا پیش از جنگ‌ها صلیبی هنوز دروازه‌ها مستحکم بودند. 

مِسه (The Mese)، خیابان اصلی قسطنطنیه، از میدان سلطان احمد شروع و در اطراف اسکاپی (Esekapı) به دو قسمت تقسیم می‌شد. این خیابان جدا شده ارزش تشریفاتی داشت و با جاده‌ بین‌شهری تراکیه Egnatia، ادغام شد. در محل تلاقی این دو جاده مهم، دروازه طلایی قرار داشت که قبلا پورتا اوئرا نامیده می‌شد. امپراتوران بیزانس مراسم تاج‌گذاری خود را در همین مکان برگزار می‌کردند و  پس از بازگشت از لشکرکشی‌ و پیروزی‌ها نیز مراسمی در اینجا برگزار می‌شد.

_{منبع: www.yedikulehisari.com}

پس از فتح استانبول و شکست امپراتوری بیزانس توسط امپراتوری عثمانی، فاتح سلطان محمد دیوارها را مرمت کرد و کار بازسازی در پایتخت آغاز شد. افراد متخصص بسیار زیادی از سراسر امپراتوری آورده شدند. این افراد در خط ساحلی ساکن شدند که از سواحل شاخ طلایی تا توپکاپی و یدیکول امتداد دارد. در همین دوره در سال ۱۴۵۸ با استفاده از دو ستون دروازه طلایی، سه برج به مجموعه این استحکامات اضافه شدند. یدیکوله به قلعه داخلی تبدیل شد و در واقع بنا به‌صورت (به‌صورت) سه برج و یک قلعه درونی پنج پر ستاره‌ای شکل درآمد که از دیوارهای شهر تشکیل شده بود. 

برج‌های اطراف قاب پنج ضلعی ساختمان عبارت از برج عثمان جوان یا پیلون جنوبی (برجی که سلطان عثمان دوم در آن به قتل رسید)، برج اسلحه‌خانه، برج سلطان احمد سوم (برج پاستوراما)، برج خزانه (برج میلت)، برج سیاه‌چال (برج کتیبه‌ها)، برج توپ(برج دختران) و برج پرچم هستند.

برج‌های قلعه یدیکوله در دوره روم شرقی به‌عنوان رصدخانه، زندان و محل اعدام استفاده می‌شدند؛ اما در دوره عثمانی علاوه بر زندان و محل اعدام به‌عنوان خزانه، انبار مهمات و انبار غله نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند. هدف از ساخت قلعه یدیکوله که توسط توپخانه محافظت می‌شد نه صرفا دفاع از شهر، بلکه نگهداری از اسناد و اموال ارزشمند متعلق به دولت و استفاده از آن به‌عنوان سیاه‌چالی برای جنایت‌کاران سیاسی زندانی بود. قلعه یدیکوله محل بازداشت دولت‌مردان عثمانی زندانی و سفرای کشورهایی بود که امپراتوری عثمانی در استانبول با آن جنگیده بودند. روایت شده است که این طیف از زندانیان می‌توانستند آزادانه در داخل قلعه حرکت کنند و همچنین در خانه‌های همسایگی آنجا بمانند.

برج بیزانس معروف به «برج پاستوراما» (Pastorama Tower) که در اصل چهارضلعی بود در شمال برج‌ها و در کنار ستون‌های دروازه طلایی قرار داشت. این برج بر اثر زلزله آسیب دید. در سال ۱۷۲۴- ۱۷۲۵ این برج به‌صورت هشت‌ضلعی بازسازی شد. برج پاستوراما که ساخت آن در زمان سلطنت سلطان احمد سوم (۱۷۰۳-۱۷۳۰) آغاز شد، در زمان سلطان عثمان سوم (۱۷۵۲-۱۷۵۷) به پایان رسید. این برج بعد از آن با نام «برج سلطان احمد سوم» شهرت پیدا کرد.

برج خزانه در قلعه یدیکوله در زمان امپراتوری عثمانی در دوره‌ای میزبان اولین گنجینه و اسناد ارزشمند این امپراتوری بوده است. در زمان سلطنت مورات سوم، خزانه دولتی به کاخ توپکاپی منتقل شد و یدیکوله تبدیل به زندان و سیاه‌چال شد. در آن زمان نام برج خزانه به نام عمارت سوزان نیز شناخته می‌شد. دلیل معروف شدن آن به این نام، آسیب ناشی از آتش‌سوزی عمارت سوزان در کنار برج بود؛ البته برج بعدها تعمیر شد.

_{برج پرچم، منبع:  www.yedikulehisari.com}

برج بالای دروازه ورودی «برج پرچم» نامیده می‌شود. در بالای این برج، اتاق‌های نگهبانی در سمت راست و چپ دروازه قرار گرفته‌اند. برج پرچم یکی از قوی‌ترین برج‌ها در میان هفت برج است و از آن‌جایی که پرچمی در بالای آن برافراشته بود مکانی بود که سربازان در آن نگهبانی می‌دادند.

برج سیاه‌چال همان طور که از نام آن برمی‌آید به‌عنوان سیاه‌چال استفاده می‌شده است. این برج به‌دلیل نوشته‌های زندانیان اروپایی روی دیوارهای آن به برج کتیبه‌ها نیز شهرت دارد. بخش‌هایی از برج سیاه‌چال از جنس چوب است؛ به همین دلیل این برج در آتش‌سوزی آسیب دید. چاه معروف به سرپانتین یا همان چاه خونی نیز در همین برج قرار دارد.

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

افسانه‌ای درباره چاه خونین واقع در برج کتیبه‌ها وجود دارد که طبق شایعات، تعدادی از زندانیان را در این چاه اعدام می‌کردند. در انتهای چاه تونلی به‌سمت دریای مرمره وجود داشت که سرهای زندانیان اعدامی را در این تونل رها می‌کردند و به دریای مرمره می‌انداختند. چاه خونی مکانی است که شاهد اتفاقات زیادی بوده است.

اسیران مسلمانی که در این قلعه محصور بودند، در برج‌های دو طرف دروازه طلایی نگهداری می‌شدند. این برج نیز همانند برج کتیبه‌ها حاوی کتیبه‌ها و گرافیتی‌های زیادی است. معروف است که چادرلی هیل پاشا و پسرانش ۹ روز پس از فتح برای اولین بار در این برج ها زندانی شدند. 

اینکه سیاه چال‌های یدیکول، موضوع آهنگ‌ها هستند، جای خود را در افسانه‌ها دارند و به این اندازه معروف شده‌اند، بر اساس شایعاتی است که می‌گویند جنایتکاران سیاسی خارجی و دولت‌مردان مهم عثمانی در این کاخ قربانی شده بودند و در برج‌هایی زندانی و شکنجه شده‌اند که قرن‌ها به‌عنوان سیاه چال استفاده می‌شدند.

بسیاری از افسانه‌ها و شایعات منتشر شده درباره یدیکوله به‌دلیل برج مرمر است که امروز، هرگز به‌شکل اصلی خود در گذشته نرسیده است. این برج که دقیقا در کنار دیوارهای تئودوسیان ساخته شده، چهار طبقه داشته و معروف است در دوره بیزانس به‌عنوان برج اعدام و زندان استفاده می‌شد.

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

مهم‌ترین شخصیتی که در یدیکول زندانی شده و به‌طرز وحشیانه‌ای توسط سربازان به قتل رسیده، سلطان عثمان دوم ملقب به عثمان جوان است. به غیر از او نام‌های مهم دیگری نیز در میان زندانیان همچون «كاندارلی هلیل پاشا» (Çandarlı Halil Pasha) و پسرانش (نه روز پس از فتح)، امپراتور یونان «ترابزون» (Trabzon)، «دیوید کومنوس» (David Kommenos) و پسرانش، آخرین خلیفه عباسی «متوکل چهارم» (Mutevekkil IV) و «خان کریمه مهمت گیرای» (Crimean Khan Mehmet Giray) به چشم می‌خورند. 

شایعات درباره برج یدیکوله به‌قدری زیاد است که سیاه‌چاله‌های یدیکول را با عنوان سیاه‌چاله‌های نفرین شده به یاد می‌آورند؛ این شایعات از شهری به شهری سرگردان شده و افسانه‌های متعددی را پیرامون این قلعه شکل داده‌اند.

در میان افسانه‌های باقی‌مانده از سیاه‌چاله‌های یدیکول، رایج‌ترین آن‌ها نفرت بت‌پرستان است. بر اساس افسانه‌‌ها اسیران زندانی در سیاه‌چاله‌ها بت‌پرست بودند. در کشور‌های اروپایی بت‌پرستان شکنجه می‌شدند؛ چراکه تصور می‌شد مبلغانی بلندپایه یا جاسوس باشند. از میان آن‌ها کسی که نمی‌توانست شکنجه را تحمل کند، در هنگام مرگ کلماتی شبیه به دعا را با زبانی شبیه به لاتین باستان به زبان می‌آورد. بعد‌ها این وقایع توسط نگهبانان شنیده شد و عده‌ای از مردم گمان کردند که او نفرین می‌کرده است؛ اما بت‌پرست در حال مرگ آرزو داشت که ارواح مردم شکنجه شده تا روزی که مسیح به این جهان می‌آید، در دیوارها و زندان‌ها محبوس باقی بمانند و این ارواح در روز آمدن مسیح آزاد شوند تا شهادت دهند. به همین دلیل شایعه شده است که گاهی از سیاه‌چاله‌‎های یدیکول فریادها و حتی کلماتی به زبانی شبیه لاتین شنیده می‌شود.

شهرت قلعه یدیکوله تنها در شایعات و افسانه‌های بین مردم نیست؛ بلکه می‌توان ردپای آن را در بسیاری از کتاب‌های نویسنده و شاعران ترک زبان یا سفرنامه نیز پیدا کرد.

بر طبق روایت‌ها، حداقل ۲۵۰ سرباز از برج گنج حفاظت می‌کردند. شخصی به نام رینهولد لوبناو (Reinhold Lubenau) در توصیف قلعه در سفرنامه خود این‌گونه می‌نویسد:

در راس قلعه فرمانده بسیار محترمی وجود دارد که با عنوان «سرپرست قلعه» شناخته می‌شود و ۵۰۰ سرباز زیر فرمان او هستند. اموال و اشیای قدیمی حاکمان ترک در اینجا نگهداری می‌شود. در یکی از برج‌های یدیکول، شمش طلا، پول، دیگر اجناس قدیمی و با ارزش، اسناد رسمی و غنائمی وجود دارد که یاووز سلطان سلیم با خود از ایران آورده است. بین سال‌های ۱۴۵۸ تا ۱۷۸۹ خزانه‌داری دولتی به نام خزانه امپراتوری در یدیکوله قرار داشت و زمان سلطان مراد سوم به کاخ توپکاپی منتقل شد.

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

علاوه بر این، این مسافر معروف یعنی رینهولد لوبناو زمانی که در قرن شانزدهم برای بازدید از سرزمین‌های عثمانی سفر می‌کند از وجود قصری به دست امپراتور امانوئل در نزدیکی دریا و در محل قلعه یدیکوله امروزی سخن می‌گوید. او که یافته‌های خود را از کتاب‌های خطی به نام Itinerarium وام گرفته است، این قصر را این‌گونه توصیف می‌کند:

شایعات حاکی از آن است که امپراتوری امانوئل دیوارها و ستون‌های این کاخ ساحلی را با طلا و نقره پوشانده و با مروارید و سنگ‌های قیمتی تزیین کرده بود و دیوار اتاقی از اتاق‌های کاخ سر‌تاسر با طلا پوشیده و همواره به خاطر جواهرات روشن است به‌طوری که نیازی به روشن کردن چراع حتی در شب نیز نبوده است. اتاقی دیگر از این کاخ ساحلی به تاج او اختصاص پیدا کرده بود، تاجی که با جواهرات و سنگ‌های قیمتی تزیین شده بود و در خزانه هیچ فرمانروایی روی زمین یافت نمی‌شد.

متاسفانه آثاری از  این کاخ ساحلی که احتمالا در آتش‌سوزی‌ها و زلزله‌های استانبول از بین رفته وجود ندارد؛ اما کاخ ساحلی، طبق شایعات، با افسانه‌ها و سفرنامه مسافران جای خود را در صفحه‌های اسرارآمیز تاریخ باز کرده است. افسانه‌های مربوط به یدیکول از زبانی به زبان دیگر، از شهری به شهر دیگر در گردش هستند و در طول قرن‌ها تا به امروز باقی مانده‌اند.

معماری قلعه یدیکوله

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

قلعه یدیکوله با مساحتی در حدود ۲۲ کیلومتر سال‌ها از شهر قسطنطنیه و امپراتوری بیزانس در زمان محاصره دشمنان محافظت کرده است. این قلعه در طول زمان بارها و بارها تخریب شده و مورد بازسازی گرفته است؛ خصوصا با ساخته شدن توپ‌ها دیوارهای این قلعه فرو ریخت و قسطنطنیه نیز سقوط کرد. قلعه یدیکوله حداقل دو بار در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۷۰ بازسازی شده است. این قلعه یکی از نمونه‌های کمیاب معماری متعلق به دوره‌های بیزانس و عثمانی است؛ معماری که در نهایت سادگی استحکام قلعه و اهمیت شهر را نشان می‌دهد. چهار برج از هفت برج قلعه یدیکوله به‌عنوان بخشی از دیوارهای تئودوسیوس دوم ساخته شدند و سه برج دیگر به دستور محمد فاتح درون دیوارها قرار گرفتند.

در فضای بیرونی برج‌های قلعه یدیکوله بخش‌هایی همچون حوض و آب‌نمایی بزرگ، مسجدی ساده، استراحتگاهی برای سربازان، انبار باروت و مدرسه وجود دارد. در فضای داخلی هر برج نیز اتاق‌های سنگی دیده می‌شود که از طریق راهروهای پلکانی داخلی به هم مرتبط هستند؛ اما زمانی که از بالا به درون هر برج نگاه کنید تنها ستونی تو خالی و سنگی خواهید دید. 

برج‌های ساخته شده یدیکوله در دوره عثمانی با دیوارهایی به ضخامت پنج متر و استحکامات مثلثی یا نیم‌گرد به هم متصل شده بودند. قسمت‌های بالایی برج بزرگ با مخروط‌های هرمی بلند و دو بخشی پوشیده شده‌اند. از این سه برج بزرگ، برج‌های استوانه‌ای شکل، میلت یا خزانه در شمال شرقی و برج توپ در جنوب شرقی هستند و برج منشوری شکل، برج سیاه‌چال یا کتیبه‌ها است.

کاربردهای قلعه یدیکوله

_{منبع:  www.yedikulehisari.com}

دیوارهای ضخیم، سنگی و قرون‌وسطایی قلعه یدیکوله که هنوز پابرجا هستند گذشته چندوجهی این قلعه را به بیننده یادآوری می‌کنند. دوران استفاده از این بنا به‌عنوان خزانه دولتی و سپس به کار گرفتن آن برای زندان سوال‌هایی را درباره رابطه قدرت با حفاظت و ترس با موفقیت سیاسی به ذهن متبادر می‌کند. حال آن که تغییر کاربری آن به مدرسه و موزه منعکس کننده مدرنیته و پست مدرنیته است و نشان از تکامل دوره‌های تاریخی پیشین دارد. گویی استانبول معنای قلعه را در گذر زمان تغییر داده است و تمام این تغییرات است که امروز ما را نسبت به درک گذشته این بنا کنجکاو می‌سازد. 

قلعه یدیکوله با نماهایی همچون «اتاق شکنجه»، «چاه خونی» و «برج گنج» نمایشی از گذشته پیچیده و ترسناک ارائه می‌دهد. تصمیم برای تبدیل قلعه در شرایطی که از ظرفیت آن برای کاربردهای متفاوتی استفاده می‌شد نشان‌دهنده جدایی از تاریخ آن و حرکت به مدرنیته‌ای آگاه است.

در قرن چهاردهم در دوره امپراتوری بیزانس به‌دلیل درگیری‌های داخلی، قلعه‌ای در اطراف دروازه طلایی ساخته شد. پس از فتح استانبول توسط محمد فاتح، او برج توپ، برج کتیبه‌ها و سه برج دیگر را که بعدها برج سلطان احمد سوم نامیده شدند، به بنا اضافه کرد و قلعه یدیکوله را با هفت برج تکمیل کرد. علاوه بر این، قلعه با دیوارهای بین برج‌ها به هم متصل و پادگانی در آنجا تشکیل شد و سپس خزانه امپراتوری به اینجا منتقل شد.

در قرن پانزدهم تا هفدهم سیاه‌چاله‌های قلعه یدیکوله محل نگهداری نمایندگان جنایتکار و دولت‌مردان بودند. این بخش‌‌ها در که بر اثر زلزله آسیب دیده بودند در طی این سال‌ها مرمت می‌شوند و بسیاری همچون عثمان جوان در درون آن‌ها زندانی بودند. در سال ۱۸۳۷ کاربرد این قلعه به‌عنوان زندان متوقف شد.

در قرن هجدهم ساخت خانه‌های کوچکی درون قلعه یدیکوله آغاز می‌شود و این قلعه تبدیل به محله‌ای درونی و مجزا از شهر می‌شود و شیرهای اصلان خانه (ASLANHANE) قلعه توپکاپی به اینجا منتقل و از آن با عنوان باغ‌وحش استفاده شد.

در سال ۱۸۳۸ میلادی با گشوده شدن دروازه‌های قلعه، برج‌ها به انباری برای باروت تغییری کاربری می‌دهند. در قرن نوزدهم اقامتگاه مربوط به سربازان تخریب می‌شود و مدرسه‌ای دخترانه جای آن را می‌گیرد.

مسجدی که در درون قلعه یدیکوله وجود دارد مسجد فاتح است؛ این مسجد توسط محمد فاحر حیاط قلعه ساخته شد. دبستان عثمانی توسط رئیس خواجه حرم‌سرا حاجی بشیر آقا در نیمه اول قرن هجدهم ساخته شد و در کنار مسجد فواره‌ای نیز در نظر گرفته شد.

شرایط بازدید از یدیکوله

قلعه یدیکوله همه‌روزه به‌غیر  از چهارشنبه‌ها از ساعت ۹:۳۰) صبح تا ساعت ۴:۳۰ بعدازظهر باز است. رفتن به داخل آن فقط پنج لیر هزینه دارد و بی‌شک باید دوربین خود را به خاطر ثبت مناظر خیره‌کننده اطراف آن به‌همراه ببرید. با در نظر گرفتن مدت زمان سفر، بازدید شما از قلعه یدیکوله نصف روز طول می‌کشد.

جاهای دیدنی اطراف قلعه یدیکوله

درست است که سفر به یدیکوله نیمی از روز را به خود اختصاص می‌دهد؛ اما در عین حال به شما فضا و فرصتی می‌دهد تا از جاذبه‌های نزدیک به آن بازدید کنید. فقط کافی است وقتی به ایستگاخ فاتح برگشتید به‌سادگی به‌سمت سلطان احمد و امینونو برگردید تا بتوانید از مسجد آبی و کاخ توپکاپی بازدید کنید. اگر در اطراف امینونو بمانید امکان بازدید از بازار ادویه معطر و مسجد جدید یا ینی جامی (Yeni Camii) را خواهید داشت. شما همچنین می‌توانید زیر پل گالاتا بروید و در رستوران‌های فوق‌العاده آن منطقه از خوردن غذاهایی دریایی لذت ببرید.

مسجد آبی

مسجد آبی در قرن هفدهم به دستور سلطان احمد ساخته شد؛ مسجدی که پس از مرگ وی نیز با همین نام شناخته می‌شود. علت شهرت این مسجد به مسجد آبی تزیین فضای داخلی مسجد با کاشی‌های آبی‌رنگ است. علاوه بر این انعکاس رنگ آبی آسمان روی دیواره و گنبد این مسجد نیز تصویر به‌غایت زیبا پدید می‌آورد. در ساخت این مسجد از ۲۰ هزار کاشی استفاده شده است. درون مسجد نیز ۲۶۰ پنجره در نظر گرفته شده است که صبح‌ها به‌خوبی نور مورد نیاز فضای داخل را تامین می‌کنند.

مسجد آبی در پنج کیلومتری (۹ دقیقه) قلعه یدیکوله قرار گرفته است و یکی از زیباترین جاهای دیدنی استانبول محسوب می‌شود که هر ساله گردشگران زیادی به‌سمت خود سرازیر می‌کند.

• آدرس مسجد آبی: استانبول، منطقه فاتیح، محله سلطان احمد، خیابان ات میدانی، پلاک ۷۰، مسجد سلطان احمد (مشاهده روی نقشه)

_{منبع: al-talib.org}

بازار ادویه 

اگر به ادویه علاقه دارید بازار ادویه استانبول را فراموش نکنید. این بازار به بازار مصری‌ها نیز شهرت دارد و علت انتخاب اسم بازار مصری‌ها یا «میصیر» ساخت این بازار با مالیات‌های دریافتی از مصر بوده است. بازار ادویه استانبول در سال ۱۶۶۰ میلادی در میدان امینونو در محله فاتیح استانبول ساخته شد. از آنجا که استانبول در مسیر تجارت خاورمیانه به اروپا است حجم زیادی ادویه توسط کاروان‌هایی که از قاهره حرکت می‌کردند به استانبول آورده می‌شد. به‌شکل تدریجی این بازار به‌واسطه خریدوفروش ادویه به بازار ادویه نیز شهرت پیدا کرد. 

بازار ادویه استانبول بزرگترین بازار سنتی سرپوشیده بعد از بازار بزرگ استانبول است. در این بازار می‌توانید ادویه‌های مختلف با‌کیفیت و با عطر و طعم فوق‌العاده تهیه کنید و سوغات ببرید. این بازار در ۱۰ کیلومتری قلعه یدیکوله قرار دارد.

• آدرس بازار ادویه معطر:  استانبول، میدان امینونو، محله فاتیح، بازار ادویه معطر (یا بازار مصری‌ها) (مشاهده روی نقشه)

_{منبع: istanbulsara.com}

پل گالاتا

پل گالاتا (Galata Bridge) در قرن نوزدهم میلادی روی خیلج شاخه طلایی ساخته شد. این پل با طول ۴۹۰ متر بخش شمالی و جنوبی اروپایی استانبول را به هم متصل می‌کند. در سال ۱۵۰۲ زمانی که دستور ساخت پل گالاتا توسط بایزید دوم صادر شد، از اشخاصی همچون لئونارد داوینچی و میکل آنژ خواسته شد تا طرحی برای ساخت آن ارائه دهند؛ اما میکل آنژ این درخواست را رد کرد و طرحی که توسط لئونارد داوینچی ارائه شد با وجود فراهم شدن مقدمات اولیه مورد تایید بایزید دوم قرار نگرفت. اگر این پل با طرح داوینچی ساخته می‌شد بدل به بلندترین پل جهان در زمان خود می‌شد. از روی این پل می‌توانید برج گالاتا را ببینید.

در نهایت پل گالاتا در سال ۱۹۹۲ میلادی در دو طبقه ساخته شد. پل گالاتا پنجمین پل ساخته شده روی این نقطه است که جایگزین پل آهنی قبل از خود شده است. این پل شامل ۶ خط مترو، دو خط تراموا و مسیری برای پیاده‌روی می‌شود. طبقه بالای پل محل عبور ماشین‌ها است و طبقه پایین که گذری برای مردم است با رستوران‌های دریایی به استقبال مردم می‌رود. شهرت اصلی این پل نیز به‌واسطه همین رستوران‌ها است. این رستوران‌ها معمولا ماهی تازه صید شده را از کشتی‌های ماهی‌گیری دریافت و طبخ می‌کنند که کنار این پل پهلو می‌گیرند. علاوه بر این بساط ماهی فروش‌ها نیز در نزدیکی این پل پهن است و مردم می‌توانند از آن‌ها خرید کنند. علاوه بر این در سرما و گرما همواره روی این پل ماهی‌گیرانی حضور دارند که قلاب‌های خود را به انتظار صید ماهی به آب انداخته‌اند.

پل گالاتا منظره‌ای زیبا رو به تنگه بسفر دارد و  شما می‌توانید عکس‌های زیبایی را به ثبت برسانید. این پل در فاصله ۱۰ کیلومتری (۱۷ دقیقه‌ای) قلعه یدیکوله قرار دارد.

• آدرس پل گالاتا: استانبول، امینونو، پل گالاتا (مشاهده روی نقشه) 

_{منبع: global-geography.org}

ینی جامی 

ینی جامی (Yeni Cami) در اواخر قرن شانزدهم به دستور صفیه سلطان ساخته شد. معمار این مسجد که به مسجد جدید یا مسجد والده سلطان نیز شهرت دارد، شخصی به نام داوود آقا شاگرد معمار مشهور عثمانی سنان بود. این مسجد برخلاف نام خود در حدود ۳۵۰ سال قدمت دارد. نیم قرن وقفه در ساخت این مسجد علت انتخاب نام جدید برای این مسجد است. متاسفانه به‌دلیل اختلافاتی ساخت این مسجد برای مدتی متوقف شد تا دوباره در قرن هفدهم به دستور مادر سلطان محمد چهارم کار روی آن از سر گرفته شد.

مسجد ینی جامی در سال ۱۶۶۵ تکمیل شد و از آن زمان این مسجد را با نام مسجد والده سلطان جدید نیز می‌شناسند. مسجد ینی جامی یکی از شاهکارهای معماری دوران عثمانی محسوب می‌شود. این مسجد مشرف به بندر منطقه امینونو و دارای دو مناره ۵۲ متری و ۶۶ گنبد است. مسجد ینی جامی در فاصله هشت کیلومتری (۱۶ دقیقه‌ای) قلعه یدیکوله قرار دارد. 

• آدرس ینی جامی:استانبول، منطقه امینونو، محله فاتیح، خیابان رستم پاشا (مشاهده روی نقشه)

_{منبع: gezilmesigerekenyerler.com}

_{نویسنده: شقایق وحیدی}