اقامت در قدیمی‌ترین هتل جهان: سفر به تاریخ در دل کوه‌های ژاپن

قدیمی‌ترین هتل جهان، پیرامون چشمه‌های آب‌گرم کوهستان، در مرکز کشور ژاپن قرار دارد. این هتل همواره میان ژاپنی‌ها مشهور بوده است؛ اما با ثبت آن در کتاب رکوردهای جهانی «گینس» (Guinness) در سال ۲۰۱۱، شهرت جهانی یافت و امروزه یکی از جاذبه‌های گردشگری ژاپن در سطح جهانی محسوب می‌شود. مهمانان این هتل می‌توانند سنت مهمان‌نوازی اصیل ژاپنی را تجربه کنند و از طبیعت بکر اطراف آن لذت ببرند. در این مقاله، بیشتر با قدیمی‌ترین هتل جهان آشنا خواهید شد.

دانستنی‌ها درباره قدیمی‌ترین هتل جهان:

• ظهور یک ریوکان
• تجربه توقف در زمان
• اقامتی آمیخته به طبیعت
• از دیروز تا امروز
• حفظ سنت‌ها

ظهور یک ریوکان

«نیشیاما اونسن کیونکان» (Nishiyama Onsen Keiunkan) هتلی در دل کوه‌های استان «یاماناشی» (Yamanashi) ژاپن در نزدیکی شهر «مینوبو» (Minobu) است. کف این هتل را با زیرانداز‌های سنتی ژاپنی موسوم به «تاتامی» (tatami) فرش کرده‌اند. کارکنان هتل لباس سنتی کیمونو می‌پوشند و نشانه‌های روی تابلوهای هتل همگی دست‌نوشته هستند. به نظر می‌آید زمان در آنجا متوقف شده است و این اصلا اتفاقی نیست.

طبق روایات افسانه‌ای، در سال ۷۰۵ میلادی، بزرگ‌ترین پسر «فوجیوارا نو کاماتاری» (Fujiwara no Kamatari)، سیاستمدار و عضو ارشد قدرتمندترین خانواده اشرافی آن دوره، اطراف پایتخت گشت می‌زد که چشمه‌های آب‌گرمی در آن حوالی پیدا کرد. کمی بعد، «ریوکان» (ryokan) یا همان هتل سنتی ژاپنی در کنار چشمه‌های آب‌گرم ساخته شد.

برای بیش از هزار سال، این هتل مهمانان متنوعی داشته است؛ حقوق‌بگیران زحمت‌کش توکیو، رهبران معروفی مثل «توکوگاواها» (Tokugawas) (خاندانی از «شوگون‌ها» (shogun) که به‌مدت ۴۰۰ سال بر ژاپن فرمان راندند) و حتی امپراتور کنونی ژاپن، «ناروهیتو» (Naruhito) جزو مهمانان این هتل بوده‌اند.

_{منبع عکس: Nice News، عکاس: نامشخص}

هتل نیشیاما اونسن کیونکان برای مدتی طولانی در ژاپن شناخته شده بود؛ اما وقتی نام آن در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان قدیمی‌ترین هتل جهان در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شد، شهرت جهانی پیدا کرد. از آن پس، این هتل در فهرست مقاصد گردشگران خارجی قرار گرفت. امروزه، هتل نیشیاما اونسن کیونکان تلاش دارد تا هم گردشگران را در خود جای دهد و هم سنت‌های ۱۳۰۰ ساله خود را حفظ کند.

تجربه توقف در زمان

دسترسی به هتل نیشیاما اونسن کیونکان اصلا ساده نیست. نخست، مسافران از ایستگاه شلوغ «شیزوئوکا» (Shizuoka) در استانی به همین نام می‌گذرند، سپس با قطار به‌سمت شرق حرکت می‌کنند. از آنجا، جهان به‌تدریج به انتها می‌رسد؛ ایستگاه‌ها کوچک‌تر و محیط پیرامون روستایی‌تر می‌شود. در برخی ایستگاه‌ها حتی باجه فروش بلیط نیز به چشم نمی‌خورد.

_{منبع عکس: Chima Travel، عکاس: نامشخص}

سفر ریلی حدود یک ساعت طول می‌کشد. اگر آسمان تمیز باشد، کوه فوجی نیز به‌خوبی قابل‌مشاهده است. مزارع برنج و خانه‌های قدیمی با سقف کاشی‌کاری‌شده، همگی یادآور صحنه‌هایی از انیمه سینمایی «همسایه من توتورو» (My Neighbor Totoro) هستند.

مسافران در روستای ۱۱,۰۰۰ نفره «مینوبو» پیاده می‌شوند و منتظر اتوبوسی خطی‌ می‌مانند که هتل نیشیاما اونسن کیونکان می‌فرستد. مینوبو آن‌قدر کوچک است که باجه فروش بلیط آن در ایستگاه راه آهن تنها پول نقد قبول می‌کند و بلیط کاغذی تحویل می‌دهد؛ برعکس توکیو که چراغ‌های «ال‌ای‌دی» (LED) خیابان‌های شهر را روشن کرده‌اند و مردم تنها با یک اشاره بر تلفن‌های همراه خود، از گیت قطار عبور می‌کنند.

در مینوبو، هیچ فروشگاه چندمنظوره یا فست‌فودی وجود ندارد؛ در عوض، خیابان‌های کوچک آن محل فعالیت کسب‌وکارهای محلی هستند که نسل‌های متوالی آن‌ها را می‌گردانند. از آنجا، مسافران یک ساعت رانندگی در مسیری پیچ‌درپیچ را می‌پیمایند و به دل کوه‌ها می‌روند تا آنکه در نهایت، هتل نیشیاما اونسن کیونکان پیش چشمان، خودنمایی می‌کند.

_{منبع عکس: Times of India، عکاس: نامشخص}

کارکنان هتل در حالی که لباس سنتی کیمونو پوشیده‌اند، به مهمانان خوش‌آمد می‌گویند و آن‌ها را به لابی هتل هدایت می‌کنند. نام مهمانان روی کاغذ، کنار دمپایی‌هایی قرار دارد که به ایشان تحویل داده می‌شود. از اینجا به بعد، مسافران دیگر اجازه ندارند که با کفش وارد شوند. از حمام گرفته تا اتاق، گویی مسافران تاریخ را پیش چشم خود دارند.

اقامتی آمیخته به طبیعت

اتاق‌های استاندارد هتل نیشیاما اونسن کیونکان سه بخش دارند؛ دو بخش نشیمن راحتی و یک فضای نشیمن رسمی‌تر. طومارهای آویزان سنتی ژاپنی معروف به «کاکه‌جیکو» (kakejiku) بر دیوارها، حاوی تصاویری از طبیعت و امضای هنرمند خالق آن‌ها هستند. پنجره‌ها آن‌قدر بزرگ هستند که چشم‌انداز جنگل را همچون نقاشی‌های «کلود مونه» (Claude Monet) بر دیوار نمایان می‌سازند.

_{منبع عکس: Hotels.com، عکاس: نامشخص}

رودخانه بزرگی از پایین هتل می‌گذرد و بخارهایی که در آن حوالی ساطع می‌شود، نشانگر وجود چشمه‌های آب گرم هستند. مسافران در بیرون از هتل ممکن است ماهیگیری را ببینند که با قلاب ماهیگیری در حال تدارک دیدن شام آن شب است.

در کل، ۶ چشمه آب گرم وجود دارد؛ چهار چشمه در بیرون و دو چشمه در درون. دسترسی به دو چشمه آب گرم درون هتل تنها از طریق رزرو قبلی میسر است. در ژاپن، معمولا به افرادی که بر بدن خود خالکوبی دارند، اجازه ورود به چشمه‌های آب گرم داده نمی‌شود؛ چون خالکوبی را نشانه گروه تبهکاران ژاپنی موسوم به «یاکوزا» (yakuza) می‌دانند. این ممنوعیت امروزه به مرور برداشته می‌شود؛ مثلا در هتل نیشیاما اونسن کیونکان این ممنوعیت وجود ندارد و افراد با خالکوبی نیز می‌توانند از چشمه‌های آب گرم استفاده کنند.

ساختمان هتل نیشیاما اونسن کیونکان درهم‌تنیده با طبیعت پیرامون است. کف هتل از سنگ‌های محلی ساخته شده است، حمام‌ها چوبی هستند و با گیاهان زینتی آراسته شده‌اند.

_{منبع عکس: Tripadvisor، عکاس: نامشخص}

برای شام، در زمانی مشخص، اتاقی خصوصی در اختیار مهمانان قرار می‌گیرد و وعده‌ای شامل دو نوع پیش‌غذا، سالاد، غذای اصلی و دسر سرو می‌شود. پذیرایی را از غذاهای سبکی مثل سوشی، «توفو» (tofu) و سوپ آغاز می‌کنند. پس از آن، ماهی دودی و سرانجام گوشت کبابی و «هات‌پات» (hot pot) یا دیگ داغ شامل گوشت، سبزیجات، غذاهای دریایی و رشته فرنگی، میز مهمانان را رنگین می‌کند.

در صورت امکان، از مواد اولیه پیرامون برای آماده‌سازی غذاها استفاده می‌شود. معمولا، نودل «سوبا» (soba) را از گندم سیاه تهیه می‌کنند؛ اینجا اما نودل‌ها از بلوط‌های چیده‌شده از درختان اطراف تهیه می‌شوند. برای کباب کردن نیز سنگ‌های آتشفشانی کوه فوجی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وقتی مهمانان پس از صرف غذا به اتاق‌های خود برمی‌گردند، متوجه می‌شوند که محل اقامت آن‌ها تغییر شکل داده و اتاق نشیمن آن‌ها به اتاق خواب با تشک‌های نرمی بر زمین تبدیل شده است. توجه به جزئیات در چیدمان جدید شگفت‌انگیز است؛ بالش‌ها در جایی گذاشته‌ شده‌اند که بهترین دید را به جنگل دارند؛ بنابراین مهمانان وقتی چشمان خود را باز می‌کنند، منظره جنگل را پیش روی خود خواهند دید.

_{منبع عکس: Skies & Suites، عکاس: نامشخص}

از دیروز تا امروز

در تاریخ دور و دراز هتل نیشیاما اونسن کیونکان، لحظات دراماتیک بسیاری رخ داده است. در سال‌های ۱۹۰۹ و ۱۹۱۶ میلادی، آتش‌سوزی‌های بزرگ در آن رخ داد. در سال ۱۹۲۵، تخته‌سنگ عظیمی یکی از ساختمان‌های هتل را ویران کرد. در سال ۱۹۸۲ نیز طوفان بزرگی آنجا را در بر گرفت. در نتیجه، ساختمان اصلی هتل سه‌بار جابه‌جا شد.

«کنجیرو کاوانو» (Kenjiro Kawano)، رئیس هتل نیشیاما اونسن کیونکان، باور دارد که موقعیت دورافتاده هتل، خود باعث ماندگاری آن در تمام این سال‌ها بوده است. با وجود موفقیت در کسب‌وکار هتل، هیچ‌گاه صحبتی از توسعه دادن آن نشد. مدیران هتل بر این باورند که تنها باید بر هتل تمرکز کرد و موفقیت کاری نباید باعث شود تا به فکر کسب‌وکار پیرامونی بیفتیم؛ زیرا ماجراجویی‌های کاری، خود باعث شکست در مدیریت هتل می‌شود.

_{منبع عکس: CNN، عکاس: Mayumi Maruyama}

برای مدت بیش از یک قرن، هتل نیشیاما اونسن کیونکان متعلق به دو خانواده بود؛ اما در هنگام انتخاب پنجاه و سومین رئیس هتل، رئیس پنجاه و دوم با این مشکل مواجه شد که هیچ خویشاوند یا نواده قابلی وجود نداشت تا برای یک نسل دیگر هتل را اداره کند.

کاوانو در سال ۱۹۸۴ میلادی و در سن ۲۵ سالگی به تیم هتل نیشیاما اونسن کیونکان پیوست و پیش از آنکه در سمت مدیریت هتل قرار بگیرد، شغل‌های مختلفی نظیر مرمت دیوارها و تعمیر کامپیوترها را بر عهده داشت. طی چند دهه همکاری نزدیک با خانواده صاحب هتل، پیوند عمیقی میان کاوانو و رئیس پیشین صورت گرفت؛ اما کاوانو هیچ تصوری از آینده کاری خود نداشت. او دراین‌باره می‌گوید:

روزی، به دفتر رئیس پیشین فراخوانده شدم و او به من گفت که قرار است اداره هتل به من سپرده شود. من به اهمیت این مکان تاریخی واقف بودم و از این بابت، فشار زیادی را بر خود احساس کردم. حدود ۶ ماه طول کشید تا توانستم این مسئولیت را قبول کنم. بزرگ‌ترین ترسم این بود که نکند من آخرین نسلی باشم که این هتل را نگه می‌دارد.

_{منبع عکس: KESQ، عکاس: نامشخص}

جمعیت ژاپن رو به کاهش است و این کاهش هر سال رکورد می‌زند. در ضمن، نسل جوان‌تر برای فرصت‌های شغلی بهتر، از روستاها با جمعیت غالبا مسن، به شهرهای بزرگی مثل توکیو نقل مکان می‌کنند.

به‌طور قانونی، کاوانو نمی‌توانست هتل را به ارث ببرد؛ چون خویشاوند خونی نبود. برای حل این مشکل، او سهام هتل را در اختیار گرفت و شرکت نیشیاما اونسن کیونکان با مسئولیت محدود را تاسیس کرد.

حفظ سنت‌ها

چالش دیگر پیش روی کاوانو، حفظ سنت‌های هتل در عین تطبیق با موج جدید مسافران بود که خیلی از آن‌ها از خارج از ژاپن می‌آمدند. امروزه، کارکنان هتل نیشیاما اونسن کیونکان به زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی صحبت می‌کنند. کاوانو تشک‌های بزرگ‌تری سفارش داد تا مهمانان غربی که بلندقدتر از ژاپنی‌ها بودند، در آن‌ها راحت باشند. کاوانو می‌گوید که برای سازگاری با عصر مدرن، اکنون اجازه ورود با کفش داده شده و در اتاق‌ها نیز تخت گذاشته شده است؛ اما خود تمایلی به این تغییرات نداشت. او می‌گوید:

می‌خواهیم سنت در آوردن کفش‌ها در ورودی را نگه داریم؛ زیرا می‌خواهیم مشتریان اصالت سنتی که سال‌ها حفظ کردیم را تجربه کنند. احساس می‌کنم وظیفه من این است که این هتل را زنده نگه دارم. هر گاه هتل را به رئیس پنجاه و چهارم سپردم، وظیفه خود را انجام داده‌ام.

_{منبع عکس: Skies & Suites، عکاس: نامشخص}

قدیمی‌ترین هتلی که در آن اقامت داشته‌اید، چگونه بوده است؟ آیا دوست دارید در قدیمی‌ترین هتل جهان اقامت داشته باشید؟ تجربه خود را با ما و دیگر همراهان کجارو در میان بگذارید.

_{منبع عکس کاور: Travel + Leisure، عکاس: JNTO}