با تور مجازی از پارک ملی ودلزرو روسیه بازدید کنید

سارا نبی‌یان
سارا نبی‌یان دوشنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۲۱:۰۱
با تور مجازی از پارک ملی ودلزرو روسیه بازدید کنید

پارک ملی وُدلزِرو در جمهوری کارِلیا، مشهور به سزمین هزار دریاچه، از مناطق دیدنی و کمتر شناخته شده روسیه است. 

نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۹/۱۰/۱ منتشر شده و در تاریخ ۱۴۰۱/۰۹/۲۲ به‌روزرسانی شده است.

جاذبه‌های روسیه، بزرگترین کشور جهان، محدود به «مسکو» و «سن‌پترزبورگ» و دیگر شهرهای توریستی نیست. هر گوشه از این کشور پهناور، گنجی دیدنی در دل خود دارد که برای بیشتر مردم ناشناخته است. طبیعت بکر و زیبای روسیه، مقصدی منحصربه‌فرد برای کسانی است که از گردش در طبیعت لذت می‌برند. یکی از این جاذبه‌های طبیعی در شمال‌غرب روسیه، «پارک ملی ودلزرو» در جمهوری کارلیای است. این پارک حفاظت‌شده، از چندین دریاچه و جزایر روی آن‌ها تشکیل شده است. طبیعت آن سبز، با دریاچه‌هایی زلال و پوشش گیاهی و جانوری متنوع است. با این تور مجازی، باهم سفری به این پارک دیدنی و طبیعت بکرش می‌کنیم.

«کارلیا» را به نام سرزمین هزار دریاچه می‌شناسند؛ اما این نام حق مطلب را ادا نمی‌کند؛ چراکه دست‌کم ۶۰ هزار دریاچه در این منطقه وجود دارد. بزرگ‌ترین دریاچه‌های منطقه، «لادوگا» و «اونِگا» هستند. در همان حوالی، دریاچه‌ای کوچک‌تر و کمتر معروف، اما به یک اندازه زیبا به نام «ودلوزرو» قرار دارد. این دریاچه در جنوب جمهوری کارلیا قرار داشته و ۳۵۸ کیلومتر وسعت دارد.

این دریاچه که از جنوب به شمال گسترش می‌باید، از بقایای عصر یخبندان است؛ به همین دلیل خط ساحلی مارپیچی دارد. با نگاه کردن به خط ساحلی، می‌توان تغییرات عصر یخبندان که منجر به‌شکل‌گیری این منظره شده است را دید. ژرف‌ترین قسمت دریاچه ۱۸ متر و میانگین ژرفای آن بیش از چهار متر است.

دریاچه وُدلزرو

دریاچه وُدلزرو

نام دریاچه برگرفته از رود «وُدلا» است که به حوزه رودخانه‌ای این دریاچه تعلق دارد. ۱۹۶ جزیره در سطح دریاچه وجود دارد. در گذشته دور، ۴۰ اقامتگاه در جزیره و روی خط ساحلی آن وجود داشت. مردم محلی این منطقه با نام «ودلوزرها» شناخته می‌شدند. این باور وجود دارد که این قوم، در قرون ۱۴ و ۱۵ میلادی، از «نوگوراد» و «مسکو» به این منطقه آمدند.

پوشش گیاهی و جانوری متنوع، از ویژگی‌های پارک ودلزرو است

امروزه، تنها یک اقامتگاه بزرگ در این منطقه قرار دارد. روستای «کوگاناولوک». در سال ۱۹۳۵ دریاچه به یک مخزن فصلی آب برای ساکنان تبدیل شد. سپس در دهه ۱۹۹۰ این فعالیت‌ها متوقف شد و پارک ملی ودلزرو تاسیس، و تبدیل به زیستگاه حفاظت‌شده یونسکو شد.

درختان

درختان پارک ملی وُدلزرو؛ منبع عکس: AirPano؛ نام عکاس: ناشناس

گسترده‌ترین جنگل‌های بومی اروپا، در قلمرو این پارک حفاظت‌شده و در امتداد خط ساحلی دریاچه قرار دارند. صنوبر سوزن سیاه، درختان برگ‌سوزنی و کاج‌های غول‌آسا، در این منطقه رشد می‌کنند. این درختان، با درمیان گرفتن دریاچه، حصاری بکر، زیبا و همیشه سبز به دور آن ایجا کرده‌اند. آب بسیار شفاف دریاچه و سکوت جنگل، نمونه بارز منظره کارلیایی است. میانگین سن درختان این منطقه، ۲۴۰ سال است و بعضی گیاهان دیگر عمر بیشتری در حدود ۵۰۰ سال دارند.

پارک ملی وُدلزرو در پاییز

دریاچه وُدلزرو در پاییز؛ منبع عکس: vodlozero؛ نام عکاس: ناشناس

گونه‌های جانوری مانند پرندگان و حیوانات از جمله خرس، گرگ‌سانان و آهوها در قلمرو پارک زندگی می‌کنند. دریاچه ودلوزرو، خانه بیش از ۲۰ گونه ماهی مانند سالمون، ونداس، کارگونوس، بوربات، کاراسیوس و بسیاری دیگر، از جمله گونه در خطر انقراض قزل‌آلای اروپایی است.

تنها از راه روستای «کوگاناولوک» می‌توان به دریاچه ودلوزرو رسید که البته آن هم‌بستگی به شرایط فصلی جاده و آب و هوا دارد. جدا از آن، گردشگران برای بازدید از پارک، نیاز به مجوز دارند؛ اما با کمک این مقاله، بدون هیچ مشکلی می‌توانید از این منطقه بازدید مجازی کنید. کجارو روزانه مطالب مختلفی را با محوریت تورهای مجازی و سفرهای تصویری به اشتراک می‌گذارد. اگر به این دست از مطالب علاقه‌مندید، بازدید روزانه را از کجارو فراموش نکنید.

مطالب مرتبط:

منبع AirPano

دیدگاه