آسیاب‌ های بادی پاریس؛ سازه‌هایی از دل تاریخ و تمدن

پاریس شهری مرتفع و بادگیر نیست؛ اما چندین نقطه در این شهر وجود دارد که می‌توان وزش باد را در آنجا احساس کرد! در دورانی که پاریس به‌عنوان یکی از قطب‌های صنعت غلات به شمار می‌رفت، آسیاب‌های بادی فراوانی در آن ساخته شد که عده‌ای معتقدند شمار آن‌ها به بیش از ۳۰۰ آسیاب می‌رسد.

آن زمان واردات مقادیر هنگفت غلات از کشورهای قاره آمریکا به فرانسه صورت می‌گرفت که برای مصارف مردم در این آسیاب‌ها تبدیل به آرد می‌شد. نان، غذای اصلی دهقانان فرانسوی محسوب می‌شد. آنان در دوران رونق اقتصادی حدود دو‌‌ سوم از درآمد خود را صرف خرید نان می‌کردند.

در دوران رکود، قیمت نان تا دو برابر افزایش می‌یافت و خانواده‌های فقیر را به‌لحاظ مالی تحت فشار قرار می‌داد. به همین دلیل بود که بازرگانان غله، غالبا مورد تنفر مردم قرار داشتند؛ چراکه از نظر مردم، آن‌ها متهم به احتکار غلات برای افزایش مصنوعی قیمت این کالای اساسی بودند.

آسیاب‌های بادی که در سراسر پاریس پراکنده بودند، جلوه خاصی به این شهر بخشیدند. جلوه‌ای که توجه هر گردشگر خارجی را برمی‌انگیخت. بیشتر این آسیاب‌های بادی دیگر وجود ندارند و فقط تعداد کمی از آن‌ها هنوز هم پابرجا مانده است که البته دیگر نقش اصلی خود را ایفا نمی‌کنند. با کجارو همراه باشید تا به گشت‌وگذاری در حوالی پاریس، برای دیدن این آسیاب‌های بادی بپردازیم.

آسیاب‌های بادی پاریس

• آسیاب بادی مولن دو لا گالت (Moulin de la Galette)
• آسیاب بادی مولن قده (Moulin Radet)
• آسیاب بادی مولین دوقژمون (Moulin d'Orgemont)
• آسیاب بادی مولین دو لا توق (Moulin de la Tour)
• آسیاب قدیمی لانگشمپ (Old Longchamp Windmill)

۱. آسیاب بادی مولن دو لا گالت (Moulin de la Galette)

یکی از مشهورترین این آسیاب‌ها، «مولن دو لا گالت» است که با نام «بلوت‌فین» نیز شناخته می‌شود. این آسیاب که در منطقه روستایی «مون‌مارتر» قرار دارد، تاریخچه‌ای خواندنی را از سر گذرانده است.

آسیاب مولین دو لا گالت در سال ۱۶۲۲ احداث شد. این آسیاب برای تهیه آرد یا گرفتن عصاره میوه‌جات به‌کار می‌رفت. هنگام محاصره پاریس در جریان جنگ‌های ناپلئون در سال ۱۸۱۴، خانواده دبرای (Debray) که مالک این آسیاب به حساب می‌آمدند، تا پای جان  از این آسیاب دفاع کردند و در همین حین، تعداد زیادی از اعضای خانواده نیز کشته شدند. در همین حین مالک آسیاب نیز کشته شد و تکه‌های پیکرش را بر پره‌های آسیاب آویختند. در طول جنگ فرانسه و امپراتوری پروس در سال ۱۸۷۰ نیز بار دیگر منطقه مون‌مارتر مورد هجوم دشمن قرار گرفت و بار دیگر جسد مالک این آسیاب که در آن زمان «چارلز پیِر دبرای» بود، بر فراز آن پدیدار شد.

پس از مرگ پدر، پسر ارشد دبرای‌ها آسیاب مولین دو لا گالت را به یک کافه دل‌پذیر تبدیل کرد. این کافه که در قرن نوزدهم میلادی تاسیس شد، محلی به‌حساب می‌آمد که فرانسوی‌ها را برای صرف غذا و نوشیدنی، خرید نان تازه و تماشای مناظر دل‌انگیز به‌سمت خود فرامی‌خواند. هنرمندان بزرگی چون «ونگوک»، «رنوار» و «پیسارو»، آسیاب مولین دو لا گالت را در آثار خود جاودانه کرده‌اند. 

این آسیاب در طول تاریخ کاربری‌های متعددی داشته است؛ از کافه و رستوران گرفته تا سالن‌های موسیقی و استودیوهای تلویزیونی، همگی در این مکان برپا شده‌اند. در سال ۱۹۲۴، صاحب آسیاب مولین دو لا گالت، آن را به مکان فعلی خود در خیابان «لپیک و گرادون» منتقل کرد و اکنون به‌عنوان یک ملک خصوصی شناخته می‌شود.

۲. آسیاب بادی مولن قده (Moulin Radet)

دیگر آسیاب به‌جای مانده در مون‌مارتر، «مولن قده» نام دارد که آن نیز متعلق به خاندان دبرای بوده است. این آسیاب اکنون در کنار یک رستوران واقع شده است و از همتای خود شهرت بیشتری دارد؛ چراکه دسترسی به آن از جاده اصلی امکان‌پذیر است.

۳. آسیاب بادی مولن دوقژمون (Moulin d'Orgemont)

در منطقه «آرژانتوویل»، یکی از تفرجگاه‌های پاریس که در ۱۲ کیلومتری آن واقع شده است، آسیاب بادی دیگری وجود دارد که «مولین دقژمون» نام دارد. این آسیاب که قدمت آن به قرن سیزدهم میلادی بازمی‌گردد، در ابتدا یک برج سلطنتی بود و بعد‌ها تغییر کاربری پیدا کرد. مولین دقژمون در قرن نوزدهم به رستوران تبدیل شد. سازه این آسیاب یک‌بار در سال ۱۹۹۹ به‌علت آتش‌سوزی تخریب شد و پس از بازسازی، مجددا به‌عنوان رستوران به کار خود ادامه داد‌.

۴. آسیاب بادی مولن دو لا توق (Moulin de la Tour)

«مولین دو لا توق» در حومه پاریس، آخرین آسیاب بادی فعال در منطقه است. ساخت این بنا که در منطقه «ایوری سور سن» واقع شده است، در قرن هفدهم میلاد آغاز شد. سرانجام مولین دو لا توق در قرن نوزدهم به بهره‌برداری رسید؛ اما برای مدتی از آن به‌عنوان انبار استفاده شد و پره‌های آن نیز برداشته شد. بعدها طبق بخشنامه‌ای که در آن به حفظ و حراست بناهای تاریخی تاکید شده بود، این بنا نیز به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی پاریس بازسازی شد. اکنون از این آسیاب بادی برای تهیه روغن گردو استفاده می‌شود و البته که این کار نیز تنها برای جلب گردشگران است.

۵. آسیاب قدیمی لانگشمپ (Old Longchamp Windmill)

آسیاب قدیمی «لانگشمپ» (به انگلیسی لانگچمپ) در مسیر برگزاری مسابقه‌ای به همین نام و در پارک «بولونی» واقع شده است. بنای فعلی، یک بازسازی از بنای قدیمی این آسیاب محسوب می‌شود. نسخه اصلی این آسیاب به‌عنوان بخشی از یک صومعه شناخته می‌شد و در قرن سیزدهم میلادی ساخته شده بود. این بنا در طول انقلاب فرانسه و هنگام تبعید روحانیون، به‌همراه صومعه تخریب شد؛ اما در سال ۱۸۵۶ در همان مکان قبلی، مجددا احداث شد.