طرز تهیه اشکنه و انواع آن در شهرهای ایران

نگین توکلی
نگین توکلی یکشنبه، ۵ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۴:۰۶
 طرز تهیه اشکنه و انواع آن در شهرهای ایران

با طرز تهیه یکی از  غذاهای خوش‌طعم و مقوی خراسان رضوی به نام اشکنه آشنا شوید و آن را به‌عنوان یک پیش‌غذای جدید در سفره مهمانی خود قرار دهید.

هوس یک غذای جدید و خوشمزه به سرتان زده است؟ می‌خواهید مهمانی بدهید و نمی‌دانید برای پیش‌غذا چه چیزی درست کنید؟ با کجارو همراه باشید تا طرز تهیه اشکنه، یکی از مشهورترین و قدیمی‌ترین غذاهای خراسان رضوی را به شما آموزش دهد. اشکنه، پیش‌غذایی محبوب و رایج در استان‌های خراسان شمالی، جنوبی و رضوی است و با مواد اولیه مختلفی طبخ می‌شود.

اشکنه، یکی از غذاهای اصیل، لذیذ و بدون گوشت ایرانی است که معمولا همراه با نان سرو می‌شود. از مواد اولیه این غذای سوپ مانند، می‌توان به روغن، پیاز، سبزیجات (شنبلیله یا مرزه خشک)، آرد گندم، نمک، زردچوبه و ادویه‌های دیگر اشاره کرد. اشکنه، پیش‌غذایی است که به سرعت و به‌سادگی در آشپزخانه طبخ می‌شود و شما می‌توانید انواع آن را برای مهمانی‌های خانوادگی و دورهمی‌های دوستانه درست کنید.

اشکنه در شهرهای مختلف ایران با توجه به فرهنگ آن منطقه و نوع سبزیجاتی که در آن ناحیه وجود دارد، به‌شکل‌های مختلفی طبخ می‌شود، اما روغن، آب و پیاز، اجزای اصلی تشکیل‌دهنده تمام انواع اشکنه هستند. اشکنه را با نام روغن‌آب یا سوپ نیز می‌شناسند، اما باید بدانید که اشکنه با سوپ، کاملا متفاوت است. در ادامه انواع اشکنه را به شما معرفی می‌کنیم و دستور پخت دو اشکنه پیاز سیب‌زمینی و اشکنه گوجه‌فرنگی را در اختیار شما خواهیم گذاشت تا با طبخ آن، عزیزانتان را شگفت‌زده کنید.

آنچه در این مقاله خواهید خواند:

تاریخچه اشکنه

اشکنه

اشکنه، خوراکی سوپ مانند، قدیمی و مقوی است و شواهد تاریخی نشان می‌دهند که این غذا در ابتدا در نواحی خراسان، به‌ویژه در شب‌های سرد و زمستانی بجنورد پخته می‌شده است. در کتاب نادر میرزا، از نویسندگان و تاریخ‌نگاران مشهور دوره قاجار در تعریف از اشکنه آمده است:

اشکنه خورش‌های نان است و بس با مزه و آسان زود پزند. باشد که در خانه خورشی آماده نباشد یا به بیابان و روستا گوشت و دیگر چیز به دست نیاید، اشکنه سازند. نخست بدان که اشکنه زبان پارسی میانه است که به تازی ثَرید نامند. آبگوشت را نیز نام پارسی اشکنه است. اکنون اشکنه دیگر است و آبگوشت دیگر و همه خورش نان است که پَرکن پَرکن در آن افکنند تا نرم و آغشته گردد و خورند.

فرهنگ ناظم الاطباء نیز اشکنه را این‌گونه تعریف می‌کند:

نان خورشی که از آرد و پیاز و روغن سازند و در آن تخم‌مرغ شکنند.

شواهد تاریخی نشان می‌دهند که اشکنه در ابتدا در نواحی خراسان به‌ویژه در شب‌های سرد و زمستانی بجنورد پخته می‌شده است

در روزهای قدیم، به‌دلیل در دسترس نبودن انواع مواد غذایی، مردم از غذاهای تولیدی خودشان استفاده می‌کردند. پیشه اصلی مردم در گذشته، دامداری و کشاورزی بود و به همین علت، آن‌ها مجبور بودند غذاهایی درست کنند که کم‌هزینه و مواد آن در دسترس باشد. در ضمن در گذشته، مرد و زن با یکدیگر در مزرعه کار می‌کردند و وقتی خسته از کار به خانه بازمی‌گشتند، غذایی درست می‌کردند که بعدها به نام اشکنه مشهور شد.

آن‌ها روغن حیوانی را روی چراغ می‌گذاشتند تا داغ شود و سپس آب را به آن می‌افزودند. آن‌ها در ادامه کمی سبزی خشک و ادویه را با روغن و آب مخلوط می‌کردند تا کمی بجوشد و بعد نان را در آن تیلیت می‌کردند و می‌خوردند. به همین صورت، انواع اشکنه مانند اشکنه عدس، آلو، گشنیز، آرد، قاتق بنه و غیره ابداع شدند.

امروزه، شاید جوان‌ترها طعم این غذا را نچشیده باشند یا حتی ندانند اشکنه چیست؛ اما باید بدانید که این خوراک سوپ مانند لذیذ، از آن دسته غذاهایی است که عاشق آن خواهید شد.

انواع اشکنه

۱. اشکنه ساده

اشکنه ساده یا «اوپیازو» که در صغاد آباده فارس با نام «اوهی‌هی» شناخته می‌شود را با آب، پیاز، روغن و آرد و گاهی تخم‌مرغ درست می‌کنند.

۲. اشکنه آب داغ

اشکنه آب داغ، شبیه به اشکنه ساده است، اما آرد ندارد و فقط شامل آب، پیاز و روغن است.

۳. اشکنه پیاز سیب‌زمینی یا تخم‌مرغ

اشکنه پیاز سیب‌زمینی

جالب است بدانید که ایرانی‌ها جزو اولین کسانی بوده‌اند که از پیاز در تهیه غذا استفاده می‌کردند. اشکنه پیاز سیب‌زمینی، یکی از رایج‌ترین انواع اشکنه به شمار می‌آید. برای طبخ این اشکنه به‌طور کلی پس از طلایی شدن پیازها، به تعداد هر نفر، دو عدد سیب‌زمینی خردشده به خوراک اضافه می‌کنند و سپس ادویه‌جات و آب را به آن می‌افزایند.

اشکنه سیب‌زمینی پیاز، مانند دیگر انواع اشکنه، یک غذای کاملا گیاهی و مناسب برای قشر کم درآمد، دانشجویان و مجردها است. شما برای طبخ اشکنه به گوشت مرغ یا هیچ نوع گوشت دیگری نیاز ندارید.

۴. اشکنه گوجه‌فرنگی

اشکنه گوجه‌فرنگی

اشکنه گوجه‌فرنگی یا خراسانی، برخلاف اشکنه جنوبی‌ها رنگی قرمز دارد و نسبت به اشکنه بوشهری، آبکی‌تر است. این نوع اشکنه با گوجه‌فرنگی، تخم‌مرغ، سیب‌زمینی، پیاز، زردچوبه و آب درست می‌شود.

۵. اشکنه پیاز

اشکنه پیاز، مانند اشکنه پیاز سیب‌زمینی درست می‌شود، با این تفاوت که سیب‌زمینی را از طرز تهیه آن حذف می‌کنند. این اشکنه از سیر، تخم‌مرغ، پیاز، شنبلیله، آرد گندم، رب گوجه‌فرنگی، روغن، نمک و زردچوبه تشکیل می‌شود. 

۶. اشکنه سیر

اشکنه سیر، متشکل از سیر، تخم‌مرغ، زعفران، گوجه‌فرنگی، نمک، فلفل و زردچوبه است.

۷. اشکنه کشک مشهدی

اشکنه کشک مشهدی از کشک سائیده، پیاز، تخم خربزه مشهدی، نعنای خشک، مغز گردوی خردشده، زردچوبه و روغن مایع تشکیل می‌شود و آن را با نان سنگک یا بربری می‌خورند.

برای تهیه این اشکنه لذیذ، باید در ابتدا پیازهای خلالی نازک را با گردو، نعنا و زردچوبه تفت دهید. سپس کشک را با مقداری آب در قابلمه بریزید و روی شعله بگذارید و مرتب، ان را هم بزنید تا کشک نبرد. برای تهیه شیره تخم خربزه، آن‌ها را آسیاب کنید و در مقداری آب بریزید. سپس آن‌ها را از صافی عبور دهید تا پوسته‌های تخم خربزه جدا شوند. در نهایت، شیره تخم خربزه و پیاز داغ را به کشک اضافه کنید و اجازه دهید تا جا بیفتد.

اشکنه کشک مشهدی شبیه به کله جوش است و همراه با پیاز و ترشیجات به‌عنوان چاشنی سرو می‌شود.

۸. اشکنه کشک و خرفه

کشک خرفه

اشکنه کشک و خرفه از گیاه خرفه، پیاز داغ، گردو آسیاب شده، کشک و پیاز داغ تشکیل می‌شود. 

۹. اشکنه اوجز

اشکنه اوجز، یکی ازغذاهای سنتی باغستان است که طرفداران زیادی دارد. داستان نام‌گذاری این اشکنه این است که وقتی آب را روی روغن داغ می‌ریختند، صدایی شبیه صدای جزجز تولید می‌شد و برهمین اساس، نام این غذا را اشکنه اوجز، یعنی آب+ جز گذاشتند.

اشکنه اوجز در برخی مناطق با نام اشکنه «دولخ باد» به‌معنای گردباد شناخته می‌شود، زیرا به‌محض ريختن آب سرد روی روغن داغ، بخاری متصاعد می‌شود که شبيه گردباد است. بری طبخ این اشکنه خوشمزه، پياز، گوجه‌فرنگی، سيب زمينی، روغن، ادویه و سبزیجاتی چون گشنيز، زيره و شنبليله را با هم می‌پزند و با نان گرم به‌شکل آبگوشت سرو می‌کنند.

۱۰. اشکنه لوبیا

اشکنه لوبیا، یک غذای شمالی است

اشکنه لوبیا، یک غذای شمالی است و با پیاز، سیب‌زمینی، سیر، گوجه‌فرنگی، تخم‌مرغ، لوبیا چیتی، بلغور جو، آرد گندم، رب گوجه‌فرنگی، شنبلیله خشک، نعنا خشک، فلفل سیاه، زردچوبه، نمک و آبغوره یا رب انار و شکر درست می‌شود. برای طبخ این اشکنه، باید لوبیا و بلغور جو را از روز قبل خیس کنید و در ظرفی جداگانه بپزید.

سیر، پیاز، گوجه رنده شده، رب گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی نگینی درشت خرد شده، آرد گندم، فلفل، زردچوبه، شنبلیله و نعنا را نیز به‌صورت جداگانه تفت دهید و با چند لیوان آب بپزید تا اشکنه جا بیفتد. سپس بلغور جو و لوبیای پخته را با نمک و آبغوره به بقیه مواد اضافه کنید و در نهایت، تخم‌مرغ‌ها را در آن بشکنید تا بپزند.

۱۱. اشکنه اسفناج

اشکنه اسفناج

اشکنه اسفناج، متشکل از تخم‌مرغ، پیاز داغ، آرد، اسفناج، سیب‌زمینی، آب سماق، نمک، زردچوبه و فلفل سیاه است. برای طبخ این اشکنه کافی است پیاز داغ را با آرد، اسفناج، فلفل و زردچوبه کمی تفت دهید و سپس به آن‌ها آب اضافه کنید. در ادامه سیب‌زمینیها را در اشکنه می‌ریزند و در نهایت تخم‌مرغ‌ها را در آن می‌شکنند تا بپزند. در زمان سرو، آب سماق را به اشکنه اسفناج اضافه می‌کنند و به سر میز می‌آورند.

۱۲. اشکنه «بنه»

بنه به درختی از تیره سماقی‌ها گفته می‌شود که شبیه به پسته معمولی است و ارتفاع آن تا ۴ یا ۵ متر هم می‌رسد. گونه‌های مختلف بنه در جنگل‌های کوهستانی جنوب می‌رویند. از گل این گیاه، رنگ قرمزی به‌دست‌می‌آید که در رنگرزی از آن استفاده می‌کنند. به میوه‌ این گیاه، چاتلانقوش و چتلاقوچ می‌گویند و از آن مربا یا ترشی درست می‌کنند.

برای طبخ اشکنه بنه یا «اوبنه»، بنه را در «جوغن» یا هاون می‌کوبند و آن را الک می‌کنند. سپس آن را با آب و پیاز داغ می‌جوشانند. سپس کشک ساییده‌شده را به آن می‌افزایند و در آن نان‌، تیلیت می‌کنند و می‌خورند. در طبخ اشکنه بنه، از روغن استفاده نمی‌‌شود، زیرا بنه، یک دانه روغنی است و چربی دارد. به اشکنه بنه، «کله‌جوش» یا «کشک اوبنه» نیز می‌گویند.

۱۳. اشکنه شنبلیله یا «اوشلیه»

اشکنه شنبلیله یا «اوشلیه» که در صغاد آباده فارس به نام «دوردوانی» شناخته می‌شود، مزه‌ای ترش و شیرین دارد. در تهیه این اشکنه، علاوه بر شنبلیله از پونه خشک، کشک و شکر هم استفاده می‌کنند.

۱۴. اشکنه باقلا یا «اوباقلا»

برای طبخ اشکنه باقلا، ابتدا باقلا را می‌پزند. سپس آب، باقلا و پیاز داغ را در قابلمه می‌ریزند و می‌جوشانند. در نهایت، نعنا داغ و سرکه را به آن اضافه می‌کنند. این اشکنه را با «تربیزه» (تربچه) و ترپیاز در ماه مبارک رمضان و روزهای سرد و بارانی زمستان می‌خورند.

۱۵. اشکنه جنوبی (قلیه تخم‌مرغ)

اشکنه جنوبی از پیاز، سبزی ماهی، آرد، رب گوجه‌فرنگی، سیر کوبیده شده، ادویه، فلفل، نمک، تخم‌مرغ، تمبر هندی و سیب‌زمینی تشکیل می‌شود.

۱۶. اشکنه ماست

اشکنه ماست

اشکنه ماست را با پیاز خلالی، آرد، تخم‌مرغ، نعنا خشک، ماست، کاکوتی، رشته پلویی و روغن می‌پزند. برای طبخ این اشکنه در ابتدا پیاز و آرد را با هم تفت می‌دهند. سپس  آرد، کاکوتی، زردچوبه و نعنا خشک را به آن می‌افزایند. در مرحله بعدی ماست و آب را به اشکنه اضافه می‌کنند و اجازه می‌دهند تا اشکنه به جوش بیفتد. رشته‌های پلویی در این مرحله اضافه می‌شوند و در نهایت، تخم‌مرغها در اشکنه شکسته می‌شوند تا بپزند.

۱۷. اشکنه عدس

اشکنه عدس، متشکل از عدس، سیب‌زمینی، پیاز، رب گوجه‌فرنگی، شنبلیله خشک، رشته پلویی، آبغوره، نمک، فلفل و زردچوبه است.

۱۸. اشکنه قند

اشکنه قند از غذاهای محلی استان خراسان جنوبی و شهر بیرجند است که از کره، آب، آرد، آبلیمو، گردو، دارچین، زعفران و پودر قند تشکیل می‌شود. 

۱۹. اشکنه‌ شیری یا شیرین

اشکنه‌ شیری یا شیرین با روغن، پیاز، بادیان یا رازیانه، زیره‌ سبز و سیاه، شیره‌ انگور، آب، فلفل، زردچوبه و زعفران درست می‌شود.

۲۰. اشکنه بلغور شیر

برای تهیه بلغور شیر، گندم را خرد می‌کنند تا بلغور به دست بیاید. سپس بلغور را داخل شیر گوسفند یا گاو می‌ریزند، می‌جوشانند و مقداری زردچوبه هم به آن می‌زنند. زمانی که بلغور پخت، آن را در یک سینی بزرگ می‌ریزند و مقابل آفتاب می‌گذارند تا خشک شود.

اشکنه بلغور شیر نیز از بلغور شیر، پیاز داغ، تخم‌مرغ، شنبلیله، آرد، زردچوبه، نمک و فلفل تشکیل می‌شود و روش پخت آن نیز شبیه به دیگر اشکنه‌ها است.

۲۱. اشکنه اوجیج

 اشکنه اوجیج

اشکنه اوجیج با سیب‌زمینی، پیاز، سیر، کشک زرد، گوشت چرخ‌کرده، دم بادمجان، زردچوبه و قلیه دنبه درست می‌شود

اشکنه اوجیج، یک غذای محلی خراسان رضوی و شهر سبزوار است که با سیب‌زمینی، پیاز، سیر، کشک زرد، گوشت چرخ‌کرده، دم بادمجان، نمک، فلفل سیاه، زردچوبه و قلیه دنبه درست می‌شود. برای تهیه این اشکنه، سیب‌زمینی را تفت می‌دهند، سپس پیاز، سیر، آب و کشک زرد را به آن اضافه می‌کنند. در ادامه گوشت چرخ‌کرده را قلقلی می‌کنند و همراه با دم بادمجان و قلیه دنبه در قابلمه می‌ریزند و اجازه می‌دهند تا به جوش بیاید.

انواع دیگر اشکنه

از انواع دیگر اشکنه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • اشکنه اودوغ
  • اشکنه آرد بریون 
  • اشکنه خنجک
  • اشکنه بابونه یا «اوبابنیک»
  • اشکنه گشنیز یا «اوگشنیز»
  • اشکنه آلوچه
  • اشکنه آلبالو
  • اشکنه قروت
  • اشکنه گوشت یا قرمه
  • اشکنه سرکه یا شیره
  • اشکنه نیلکوک
  • اشکنه دوردوانی
  • اشکنه اوبابنیک یا بابونه

مواد لازم برای اشکنه پیاز سیب‌زمینی

برای ۳ نفر

  • ۱ عدد پیاز بزرگ پوست‌کنده و خردشده
  • ۲ عدد سیب‌زمینی متوسط پوست‌کنده و نگینی خردشده
  • ۱ قاشق غذاخوری سر پر آرد گندم
  • ۳ عدد تخم‌مرغ
  • ۱ قاشق غذاخوری شنبلیله خشک
  • ۱ قاشق چای‌خوری زرد چوبه
  • نمک و فلفل سیاه به مقدار لازم
  • ۴ قاشق غذاخوری روغن سرخ‌کردنی
  • سبزیجات و نان داغ برای سرو

دستور پخت اشکنه پیاز سیب‌زمینی

اشکنه پیاز سیب‌زمینی

۱. یک قابلمه گود و مناسب را روی حرارت گاز قرار دهید و مقداری روغن در آن بریزید تا روغن داغ شود. سپس پیازهای خرد شده را داخل روغن تفت دهید تا طلایی رنگ شوند. در حین تفت دادن پیاز، زردچوبه را هم به آن اضافه کنید و کمی تفت دهید.

۲. بیشتر از نصف قابلمه را با آب جوش پر کنید.

۳. آرد را با نصف فنجان آب سرد مخلوط کنید و به پیاز داغ‌ها اضافه کنید و خوب هم بزنید.

۴. سیب‌زمینی‌ها را به‌همراه نمک و فلفل به بقیه مواد اضافه کنید. درب قابلمه را ببندید تا همه مواد به‌مدت ۳۰ دقیقه روی حرارت ملایم گاز بپزند.

۵. پس از گذشت ۳۰ دقیقه، شعله گاز را زیاد کنید تا اشکنه خوب بجوشد و به لعاب بیفتد.

۶. تخم‌مرغ‌ها را یکی یکی داخل اشکنه بشکنید و بدون هم زدن اجازه دهید تا تخم‌مرغ‌ها کاملا بسته شوند. این فرایند حدود ۱۰ دقیقه به طول می‌انجامد.

۷. شنبلیله خشک را اضافه کنید و اجازه دهید تا اشکنه به‌مدت ۵ دقیقه دیگر بجوشد تا عطر شنبلیله دربیاید.

۸. بعد از غلیظ شدن و جا افتادن اشکنه، آن را از روی گاز بردارید و در کنار سبزیجات و نان داغ، سرو کنید.

نکات مهم برای طبخ اشکنه پیاز سیب‌زمینی

  • اگر از شنبلیله تازه استفاده می‌کنید، آن را پس از ساطوری خرد کردن، قبل از زردچوبه به پیاز داغ بیفزایید.
  • برخی افراد، اشکنه را بدون سیب‌زمینی طبخ می‌کنند. بنابراین شما می‌توانید آن را حذف کنید.
  • در صورت تمایل، می‌توانید تخم‌مرغ را جداگانه آب‌پز کرده و در دقایق آخر پخت به اشکنه اضافه کنید.
  • به‌جای شنبلیله می‌توان از مرزه خشک استفاده کرد.
  • توجه کنید که اگر آرد این خوراک خوب پخته نشود، باعث دل درد می‌شود.
  • اگر می‌خواهید تخم‌مرغ‌ها در ظرف دیده شوند، باید زرده را از سفیده جدا کنید. سفیده را به‌صورت جداگانه کمی هم بزنید اما زرده را دست‌نخورده نگه دارید. سپس هنگامی که آب غذا در حال جوشیدن بود، سفیده و زرده را به‌صورت جداگانه به خوراک بیفزایید. با این کار زرده به‌صورت یک توپ بزرگ در ظرف دیده می‌شود.
  • کمی زعفران و کره نیز می‌توانند به داشتن رنگ و بوی بهتر اشکنه کمک کنند.

مواد لازم برای اشکنه گوجه‌فرنگی

برای ۲ نفر

  • ۴ قاشق غذاخوری روغن
  • ۱ عدد گوجه‌فرنگی بزرگ خردشده
  • ۱ عدد پیاز متوسط پوست‌کنده و خردشده
  • ۱ عدد سیب‌زمینی بزرگ پوست‌کنده و خردشده
  • ۱ قاشق غذاخوری رب گوجه‌فرنگی
  • ۲ عدد تخم‌مرغ
  • ۱ قاشق مرباخوری زردچوبه
  • روغن سرخ کردنی
  • نمک و فلفل قرمز به میزان لازم
  • نان تازه برای سرو

دستور پخت اشکنه گوجه‌فرنگی

اشکنه گوجه‌فرنگی

۱. کمی روغن در یک ماهیتابه بریزید و آن را روی رارت متوسط گاز قرار دهید تا روغن داغ شود.

۲. پیازها را در روغن بریزید و به‌مدت ۵ دقیقه آن‌ها را تفت دهید تا نرم شوند.

۳. رب گوجه‌فرنگی را به پیازها اضافه کنید و ۲ دقیقه دیگر هم تفت دهید تا رب سرخ شود.

۴. سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی خردشده را به‌همراه زردچوبه به پیازها اضافه کنید و یک دقیقه دیگر تفت دهید.

۵. بیشتر از نصف ماهیتابه را با آب جوش پر کنید و درب آن را ببندید تا روی شعله ملایم گاز، همه مواد به‌مدت ۲۰ دقیقه بپزند.

۶. تخم‌مرغها را در یک کاسه بشکنید و بعد از پخته شدن سیب‌زمینیها، آن‌ها را به‌آرامی  به بقیه مواد اضافه کنید.

۷. بعد از بسته شدن تخم‌مرغ‌ها، اشکنه را از روی حرارت بردارید.

۸. اشکنه را با نان داغ و تازه سرو کنید.

نکات مهم برای طبخ اشکنه گوجه‌فرنگی

  • اشکنه، غذایی مناسب برای افطاری و سحر در ماه رمضان است. 
  • اشکنه، غذایی ساده و بدون گوشت است؛ اما اگر دوست دارید اشکنه‌ای که آماده می‌کنید قوام بیشتری بگیرد و مغذی‌تر شود، می‌توانید یک فنجان لپه خیس خورده را همراه با پیاز سرخ شده تفت دهید و بعد از پخت لپه، باقی مراحل پخت را انجام دهید.
  • در اضافه کردن روغن، صرفه‌جویی نکنید. به خاطر داشته باشید که روی اشکنه مجلسی معمولا کمی روغن جمع می‌شود.
  • شما می‌توانید برای چرب کردن اشکنه از یک فنجان آب قلم استفاده کنید.
  • برخی افراد سیب‌زمینی این غذا را درشت خرد می‌کنند، اما اگر این غذا را با لپه درست می‌کنید، باید بدانید که ریز بودن سیب‌زمینی ظاهر آن را بهتر می‌کند.
  • شما می‌توانید تخم‌مرغ را در اشکنه هم بزنید. فراموش نکنید که تخم‌مرغ‌ها را باید در اشکنه در حال جوش شکست.
  • برای خوردن اشکنه، معمولا نان را در آن تیلیت می‌کنند.
  • شما می‌توانید در اشکنه گوجه‌فرنگی، ادویه چهار زیره بریزید که شامل مقدار مساوی از تخم گشنیز، شوید، زیره سبز و بادیان است. عطر این ادویه، برای اشکنه و آش، فوق‌العاده است.
  • اگر می‌توانید از روغن حیوانی برای تهیه اشکنه استفاده کنید.

فواید اشکنه

اشکنه

  • اشکنه سرشار از ویتامین B۶ و ویتامین C است. 
  • اشکنه بدون روغن یا کم روغن، غذایی کم کالری است.
  • شنبلیله: از خواص شنبلیله می‌توان به رفع کم‌خونی، درمان بی‌مزگی دهان، پایین آوردن تب، رفع شوره سر، درمان اختلالات گوارشی، سوءهاضمه، بیماری‌های تنفسی، زخم دهان، گلودرد، دیابت، التهاب، زخم و بی‌خوابی اشاره کرد. این ماده غذایی همچنین به بهبود عملکرد سیستم گوارش، سلامت مو، کاهش کلسترول خون و حفظ سلامت قلب نیز کمک می‌کند. مصرف شنبلیله باعث تقویت سیستم ایمنی بدن، جلوگیری از آنفلوآنزا و ابتلا به انواع عفونت‌ها می‌شود.

سفر به خراسان با طعم اشکنه

خراسان، منطقه‌ای منحصربه‌فرد و فوق‌العاده زیبا در کشورمان ایران است که حتما باید به آن سفر کنید. این منطقه علاوه بر جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فراوان، دارای غذاهای محلی خوشمزه و لذیذی است که به‌هیچ‌وجه نباید از آن‌ها غافل شوید.

اشکنه، غذایی باستانی و واقعا مقوی است. شما می‌توانید این غذای لذیذ و سبک را به‌عنوان پیش‌غذا در یک رستوران مشهدی سفارش دهید و از طعم و مزه آن لذت ببرید.

اشکنه گوجه‌فرنگی

شما نیز نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید و اگر در زادگاه یا شهر محل سکونت شما اشکنه را به روشی متفاوت از آنچه در این مطلب خواندید تهیه می‌کنند، تفاوت‌ها و طرز تهیه های رایج را با ما و دیگر کاربران کجارو در میان بگذارید. همچنین اگر موفق به طبخ هریک از غذاهای لذیذ ارائه‌شده در مجموعه غذاهای محلی ایران شدید، حتما از غذاهای خود عکس بگیرید و با تگ‌کردن کجارو در اینستاگرام (mykojaro@)، تجربه و تصاویر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

مطالب مرتبط:

دیدگاه