از مزایای سفر با نوزاد شیرخوار بیشتر بدانید

ایلن ترنر (Elen Turner)، وقت خود را در دو کشور نپال و نیوزیلند سپری می‌کند و عاشق نوشتن درباره‌ی این کشورهای زیبا و جذاب است که آن‌ها را وطن خود می‌داند. او راجع به همه چیز می‌نویسد از سفر با کودکان تا کوهنوردی. در این مقاله از کجارو به تجربیات ایلن ترنر از سفرهایی که با دختر نوزادش داشته است، اشاره خواهیم کرد.

با اینکه هر خانواده‌ای شرایط خاص خود را دارد، اما بسیاری از خانواده‌های عاشق سفر می‌دانند که سفر با نوزاد آن‌قدر هم ترسناک نیست. در واقع از برخی جهات شاید بهتر باشد که وقتی نوزاد کمی بزرگ‌تر شد، اقدام به سفر کرد. با ما همراه باشید تا به شما می‌گوییم که چرا باید در زمان خردسالی فرزندتان به سفر بروید.

تا زمانی که دخترم حدوداً یک ساله شد، تقریبا همه‌جا همراه ما بود و برای حمل او از آغوشی نوزاد استفاده می‌کردیم. در چند ماه اول تولد فرزندم، ساکن بانکوک و کاتماندو بودیم و مطمئناً در خیابان‌ها شلوغ شهرهای آسیایی استفاده از کالسکه مناسب نبود. با اینکه آن زمان فکر می‌کردم این موضوع کار مرا دشوار خواهد کرد، اما اکنون چنین نظری ندارم. وقتی یک کالسکه‌ی بزرگ برای حرکت‌دادن به این‌طرف و آن‌طرف جلوی راه‌تان نباشد، به همان اندازه‌ی زمان تنهایی، می‌توانید در خیابان‌ تردد کنید. با اینکه فرزندم تازه به راه افتاده است، اما در سفرهای طولانی هنوز هم از نشستن در کوله‌پشتی کوهنوردی لذت می‌برد، هرچند که برای کوله‌های سبک شبیه به آغوشی، خیلی بزرگ شده است.

هر زمان که ما دخترم را در آغوشی می‌گذاشتیم، او خوابش می‌برد. به این ترتیب می‌توانستیم در شهر دور بزنیم و در رستورانی بنشینیم و غذایی بخوریم، بدون اینکه دخترم حتی چشمش را باز کند. در طول سفرهایی که با کشتی یا هواپیما به کشورهای دیگر انجام می‌دهید، خوابیدن نوزدان بسیار آسان‌تر می‌شود و به احتمال قوی، بخش زیادی از پرواز را خواهد خوابید. زمانی که پروازی طولانی از نپال به نیوزیلند داشتیم، این موضوع خیلی به نفعم شد، چون هم دخترم خوابید و هم خودم.

دخترم هنوز به مرحله‌ی چهار دست و پا رفتن، راه رفتن یا حتی غلت‌زدن نرسیده بود و به همین دلیل اصلاً نگران نبودم که از پله‌های بدون حفاظ پایین بیفتد یا محافظ پریز را بردارد. هرچند قضیه برای کودکان نوپا کاملا فرق می‌کند؛ در واقع نگهداری از آن‌ها حتی در خانه چالش‌برانگیز است، چه برسد به سفر؛ به‌خصوص که باید مطمئن شوید پله‌ها و پریز برق، محافظ داشته باشند.

بسیاری از ایرلاین‌ها برای کودکان زیر دو سال هیچ هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند و برخی دیگر فقط مبلغ ناچیزی برای بلیط هواپیما یا مالیات می‌گیرند. با این حال هیچ صندلی‌ای به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد و شما باید نوزادتان را روی پای خودتان نگهداری کنید یا در گهواره نوزاد بگذارید تا خواب راحت‌تری داشته باشد. با وجودی که این موضوع فوق‌العاده عالی به نظر می‌رسد، اما چالش‌های خود را دارد. گهواره نوزاد هواپیماها محدود هستند و اگر نوزاد زیادی در پرواز وجود داشته باشد، این گهواره‌ها به آن‌هایی تعلق می‌گیرد که زودتر به بخش چک‌این رسیده‌اند. برخی ایرلاین‌ها هم طبق سیاست‌های خود، گهواره نوزاد را فقط به کودکان خردسال‌تر می‌دهند. در یکی از پروازهای هواپیمایی مالزی، ما از ردیفی که گهواره‌ی نوزاد داشت، عبور کردیم و دیدیم این ردیف را به زوجی داده‌اند که اصلاً نوزاد نداشتند. کادر پرواز، کارکنان فرودگاه را مقصر می‌دانستند و از پذیرش مسئولیت شانه خالی کردند.

البته سفر هوایی تنها راه مسافرت رایگان برای نوزادتان نیست. وقتی دخترم ۱۱ ماه بود، سفری یک روزه با قطار در نیوزیلند داشتیم و از آنجا که او هنوز راه‌‌ نمی‌رفت، زمانی ایدئال برای چنین سفری به حساب می‌آمد. سفر ریلی با یک نوزاد به این معنا است که او نمی‌تواند در راهروی قطار راه برود یا بدود و در عین حال فضای کافی برای ما وجود داشت. به دخترم صندلی‌ای تعلق نگرفت، هرچند که کل صندلی‌ها پر نشد و توانستم از یکی از آن‌ها استفاده کنم.‌

با اینکه شیردادن به نوزاد توسط مادر نگرانی‌های خاص خود را دارد، اما متوجه شدم سفر با نوزاد شیرخوار بسیار آسان‌تر است، به‌خصوص وقتی که موضوع آماده‌کردن غذای کودک مطرح می‌شود. تا قبل از ۶ماهگی، دخترم هیچ‌چیزی به‌غیر از شیر خودم را نمی‌خورد، به این ترتیب، غذای او همیشه آماده بود. پس از ۶ماهگی، علاوه بر شیر باید به او مکمل و غذای سفت هم می‌دادیم، هرچند که هنوز هم از شیر خودم تغذیه می‌کرد. در نتیجه وقتی به سفر می‌رفتیم، دیگر نیازی نبود به تغذیه‌ی دخترم و آماده‌کردن غذا برای او فکر کنم.

اگرچه پارک‌های موضوعی، شهربازی و سایر جاذبه‌های مربوط به کودکان می‌تواند هم برای بچه‌ها و هم والدین سرگرم‌کننده باشد، اما وقتی با یک نوزاد سفر می‌کنید، اصلاً نیازی نیست به این مکان‌ها سر بزنید و در عوض می‌توانید به فعالیت‌های موردعلاقه‌ی خودتان مشغول شوید. نوزادی که در آغوشی قرار دارد، اهمیتی نمی‌دهد که شما از یک گالری هنری دیدن می‌کنید یا در حال خوردن یک ناهار طولانی هستید. اما حالا که دخترم دو سالش است، فکر بازدید از یک گالری هنری هم فشار خونم را بالا می‌برد!

پدرومادر بودن، دشواری‌های خود را دارد؛ اما مجبور نیستید صبر کنید تا نوزادتان کمی بزرگ‌تر شود و بعد به فکر سفر بیفتید. شما احتمالاً به‌خاطر اضافه‌شدن یک عضو جدید به خانواده‌تان باید خود را با تغییرات چالش‌برانگیزی وفق دهید و اگر مسافرت باعث خوشحالی‌تان می‌شود، چراکه نه؟ شما حق دارید که به فکر خودتان نیز باشید. علاوه بر این اگر شما یا همسرتان پس از به‌دنیاآمدن نوزادتان، مرخصی زایمان داشته باشید، بهترین زمان برای مسافرت به حساب می‌آید؛ چراکه اگر صبر کنید تا نوزادتان بزرگ‌تر شود، آن زمان مجبور می‌شوید چند روز را مرخصی بگیريد. از این فرصت برای تحکیم پیوندهای خانوادگی استفاده کنید.

زمانی که دخترم هنوز یک ساله نشده بود، بیشتر سفرهایم شامل استراحت در ساحل یا کنار استخر، قدم‌زدن در شهرهای جذاب و آرام یا سایر فعالیت‌های عاری از استرس مانند قایق‌سواری روی رودخانه و تماشای دلفین‌ها می‌شد. اگرچه زمانی که نوزادتان بزرگ‌تر می‌شود نیز می‌توانید از همین تفریحات لذت ببرید، اما همان‌ طور که همه والدین می‌دانند وقتی کودک‌ شروع به راه‌رفتن می‌کند، آن‌ها بیشتر وقت‌شان را باید به مراقبت از او بپردازند و حواس‌شان به‌طور کامل به دلفین‌ها نخواهد بود.

طبق تجربه‌ی من، مقاصد شهری و تفرجگاه‌های ساحلی، بهترین مکان‌ها برای سفر با نوزادان است، هرچند که مقاصد روستایی را پیشنهاد نمی‌دهم. با اینکه شاید تعجب‌آور به نظر برسد، اما منطق حکم می‌کند که در سفر با یک کودک از مراکز درمانی و فروشگاه‌ها خیلی فاصله نگیرید. زمانی که دخترم کوچک‌تر بود، سلامتی او هیچ مشکلی نداشت، اما وقتی به مناطق روستایی نپال سفر می‌کردیم، از این می‌ترسیدم که ناگهان اتفاق بدی بیفتد. به همین دلیل وقتی در شهرها اقامت می‌کردیم، در صورتی که نوزادمان به چیزی نیاز داشت، به‌راحتی به آن دسترسی داشتیم.

کاملا قابل درک است که والدین بخواهند پس از تولد فرزندشان صبر کنند که او به‌اندازه‌ی کافی بزرگ ‌شود تا خاطرات سفر را به ذهن بسپارد. با اینکه نوزاد شما هیچ خاطره‌ای از سفر را به یاد نخواهد آورد، اما این بدان معنا نیست که تجربه‌ی سفر بر رشد او تأثیری نخواهد داشت. علاوه بر این، می‌توانید سال‌ها بعد، عکس‌های زیبای سفر را به فرزندتان نشان دهید و داستان این سفرها را برایش تعریف کنید، ضمن اینکه تجربه‌های سفر به بخشی از داستان زندگی او تبدیل خواهد شد. فراموش نکنید که به‌خاطر تولد فرزندتان نباید روند زندگی شما متوقف شود.