گاهی شعله‌ها به عمد و گاهی از اتصالی زبانه می‌کشند، شعله‌های آتش یک روز به جان مسجد جامع ساری می‌افتند و روز دیگر کاخ سرهنگ‌آباد را نابود می‌کنند و یک روز هزاران کیلومتر آن طرف‌تر موزه‌ای در برزیل را طعمه می‌کنند و از تاریخ چیزی باقی نمی‌گذارند.
شکوه دیار مناره‌های بلند و پل‌های پرآوازه و کاخ‌های بی‌بدیل به عصر صفوی باز می‌گردد، عصری که در سازه‌های آن چوب به عنوان یکی از مصالح اصلی مطرح بوده است و قطعا یکی از بلایای آن‌ها آتش خواهد بود، سوختن کاخ سرهنگ آباد هرچند که در زمره آثار ثبت ملی نبود، اما برای سازه‌های آن عصر هشداری بزرگ به حساب می‌آید. چراکه آتش بی‌رحمانه یک تاریخ را خاموش می‌کند.
به گفته فریدون الهیاری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در گذشته به موضوع حریق در بناهای تاریخی توجه جدی نشده و ایمن‌سازی نیز از نظر این موضوع به درستی صورت نگرفته است.
ایشان عالی‌قاپو، چهلستون و میدان نقش جهان را از آثار تاریخی شاخصی می‌داند که باید موضوع حریق در آن‌ها جدی گرفته شود به همین خاطر چند سالی است که میراث فرهنگی مطالعات خود را روی موضوع چگونگی اطفاء حریق در این آثار آغاز کرده و در حال طی مراحل مشاوره است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اولین اقداماتی که در زمینه انجام شده را اصلاح سیستم برقی چهلستون عنوان کرد که تا حدودی اجرایی شده است. ایمن‌سازی اتصالات برقی، سیم‌کشی ضدحریق و همچنین ایمن‌سازی بنا از حریق نمونه‌کارهایی است که الهیاری برای چهلستون مثال زد.
وی نبود توجه جدی به موضوع حریق در آثار تاریخی را یک ضعف در گذشته می‌داند. چراکه آتش سوزی و تهدیداتی این چنینی در چهلستون و عالی قاپو وجود داشته، اما متاسفانه کسی به آن توجه نکرده است.
الهیاری از همه ارگان‌های نظارتی در خصوص وضعیت کابل‌کشی سیم‌های برق در بازار میدان نقش جهان خواست که به این موضوع ورود کرده و موضوع وضعیت این سیم‌کشی‌ها را حل کنند، چراکه او معتقد است در خصوص کنترل این موضوع میراث فرهنگی و یگان حفاظت مدام وارد عمل شده و هشدار می‌دهد و بحث روشنایی را در درون میدان نیز بهبود بخشید، اما در بازار باید همه ارگان‌های ذی نفع حاضر شوند.
دیدگاه