یونسکو هجدهمین میراث جهانی ژاپن را تعیین کرد

یونسکو یک سری مکان، مربوط به تاریخ پرفراز و نشیب مسیحیان ژاپن (به‌عنوان هجدهمین مکان میراث فرهنگی جهان)، از قرن ۱۶ تا ۱۹ را تعیین کرده است. این مکان‌ها شامل ۱۰ روستا در شمال‌غرب کیوشو، ویرانه‌های «قلعه هارا» (که در اصل به دست پرتغالی‌ها ساخته شد) و کلیسای مقدس سنت مری در ناکازاکی است.

هجدهمین میراث جهانی ژاپن

از آن جا که تبلیغ مسیحیت تا سال ۱۸۷۳ در ژاپن ممنوع بود، افراد مسیحی (که به مسیحیان پنهان معروف بودند) در خفا به عبادت و تبلیغ می‌پرداختند. هدف اصلی یونسکو، شناسایی کلیساهای مخفی در ساحل روستاها و جزیره‌های دورافتاده است. از طرف دیگر، ویرانه‌های قلعه هارا مکان مهم دیگری است که مبلغان پرتغالی و هلندی از آن استفاده می‌کردند.

یکی از دیدنی‌ترین مکان‌های تعیین‌شده توسط یونسکو، کلیسای کاتولیک سنت مری در ناکازاکی است. صومعه مری (که با نام صومعه مقدس نیز معروف است) در سال ۱۹۱۴، پس از آزاد شدن مسیحیت ساخته شد. صومعه اصلی در بمباران شیمیایی ناکازاکی، در اوت ۱۹۴۵، از بین رفت و در سال ۱۹۵۴، یک نسخه کپی از آن ساخته شد. تمام مجسمه‌ها و صنایع دستی، شامل ناقوس فرانسوی آنجلس (French Angelus bell)، که در بمباران ناقص یا ویران شدند، را روی زمین و داخل خود صومعه به نمایش می‌گذارند. پارک صلح (Peace) در همین نزدیکی، منزلگاه دیوارهای اصلی صومعه است.

کلیسای اورا (Oura) کلیسای کاتولیک دیگری در ناکازاکی است. این کلیسا در دوران ادو، سال ۱۸۶۴، به دست یک مبلغ فرانسوی، برای جمعیت روبه‌رشد تاجران خارجی شهر ساخته شد. کلیسای اورا قدیمی‌ترین کلیسای مسیحی ژاپن، و یکی از مهم‌ترین آثار ملی کشور به شمار می‌رود.

ناکازاکی، از نظر تاریخی، تا مدت‌ها دروازه‌ی ورود خارجی‌ها به ژاپن بود. در سال ۱۸۵۹، پس از اینکه افسر Perry، فرمانده دریایی آمریکا خواستار از بین رفتن سیاست انزوای ۲۰۰ ساله ژاپن شد،  دیپلمات‌ها از کشورهای مختلف دنیا خواستار آزادی خلیج، برای تجارت شدند. بنابراین امپراتور میجی، ناکازاکی را در سال ۱۸۵۹ به‌عنوان یک خلیج آزاد اعلام کرد. جان لوتر لانگ در سال ۱۸۹۸، مکان رمان معروف خود «مادام باترفلای» را که در سال ۱۹۰۴ به بهترین اپرا تبدیل شد (به کارگردانی جاکومو پوچینی)، ناکازاکی انتتخاب کرد.