سنگ های گرسنگی رودخانه البه جمهوری چک، هشداردهنده خشکسالی
خشکسالی پدیدهای است که هر روز بیشتر از قبل خود را به ما نشان میدهد. سنگهای گرسنگی در سراسر جهان، هشدارهایی از گذشته در مورد این فاجعه بودهاند.
مقالههای مرتبط:
یک رکورد خشکسالی در سال اخیر در اروپا افشا کرد که دهها تختهسنگ در کنار رودخانه البه دیده شدهاند؛ سنگهایی که در این موقع از سال در شهر شمالی دییچین (Decin) در جمهوری چک در نزدیکی مرز آلمان، معمولا زیر آب قرار داشتند. روی برخی از این تختهسنگها، پیامهای بدیمنی حکاکی شده است؛ پیامهایی با محتوای هشدار روزهای سخت پیش رو.
از این تختهسنگها که به آنها سنگهای گرسنگی میگویند، بهعنوان نشانگرهای تاریخی ثبت رکورد سطح آب رودخانهها در اروپای مرکزی در دوران خشکسالیهای شدید در دوران قرون وسطی استفاده میشده است.
در زمانهای قدیم، خشکسالی همیشه به معنای برداشت بد بوده است و برداشت بد یعنی گرسنگی. سطح پایین آب در رودخانهها همچنین به معنای قطع تبادلات تجاری از طریق رودها و درنتیجه، قطع منابع غذایی، افزایش قیمتها و در کل، شرایط رو به بدتر شدن بوده است.
یک پیام قدیمی به زبان آلمانی روی یک سنگ در بستر رودخانه البه میگوید:
اگر مرا میبینی، گریه کن.
یک نوشته خطی جدیدتر نیز به زبان چکی میگوید:
ای دختر گریه مکن، نترس. وقتی که اینجا خشک شد، زمین خود را با قطرات آب خیس کن.
این سنگ خاص که نقطه برجسته شناختهشده در شهر دییچین در جمهوری چک است، هماکنون به علت ساخته شدن یک سد در ۹۰ سال قبل، حدود ۱۲۶ روز در سال، مشاهده میشود. این سنگ گرسنگی یکی از قدیمیترین نشانههای هیدرولوژیکی (علم آب) در اروپای مرکزی با حکاکیهایی از سال ۱۴۱۷ به شمار میآید.
دهها خشکسالی بر این سنگ ثبت شدهاند که آخرین آن مربوط به سال ۱۸۹۳ است.
یک سنگ مشابه نیز در بستر رودخانه راین در نزدیکی لاوفنبورگ در کشور آلمان وجود داشت که سطوح مختلف آب در سالهای مختلف روی آن تراشیده شده بود.
متاسفانه، این سنگ که آن را به نام لافن اشتاین (Laufenstein) میشناختند، در سال ۱۹۰۸ یا ۱۹۰۹ در یک انفجار ساختمانی در نزدیکی نیروگاه از بین رفت.
سنگهای گرسنگی همچنین یادآور پدیدهای مشابه در ژاپن هستند که به آن، سنگهای تسونامی میگویند. صدها سنگ تسونامی با پیامهایی با محتوای هشدار مانند «هیچ خانهای را در سطحی زیر این نقطه نساز» در سواحل ژاپنی پخش شدهاند.
دیدگاه