بزرگترین تله کابین جهان در در کدام کشور قرار دارد؟ (قسمت اول)

بولیوی کشوری است که دره‌ها و کوهستان‌های فراوانی دارد و ایجاد ارتباط جاد‌ه‌ای بین این دو کار بسیار دشوار است. جاده یونگاس اولین جاده برای عبور وسایل نقلیه در این کشور به حساب می‌آید که میان دره و کوه قرار دارد و با بیشترین آمار مرگ‌و‌میر در دنیا، جاده مرگ نام‌گذاری شده است. از این جاده به‌عنوان خطرناک‌ترین جاده جهان هم یاد می‌شود. برای همین ساخت یک سیستم حمل‌ونقل ایمن و مطمئن برای بولیوی بسیاز حائز اهمیت است. 

 بولیوی دومین کشور فقیر در آمریکایی جنوبی است، هر چند این کشور  منابع طبیعی غنی دارد. البته امروزه بولیوی را یک کشور در حال توسعه با شاخص توسعه انسانی در حد متوسط دسته‌بندی می‌کنند، ولی میزان فقر در این کشور ۵۳ درصد ذکر شده ‌است. کشاورزی، جنگ‌لداری، ماهی‌گیری و استخراج معادن از فعالیت‌های اصلی صنعتی در بولیوی و فرآورده‌های عمده آن تولیدات نساجی، پوشاک، فلزکاری و پالایش نفت است. بولیوی از نظر اندوخته‌های معدنی و به‌ویژه فلز قلع بسیار غنی است.

پیش از استعمار اروپاییان منطقه کنونی بولیوی بخشی از امپراتوری سرخ‌پوستان اینکا بود. امپراتوری اسپانیا در سده شانزدهم این منطقه را تسخیر کرد و در خلال دوران استعماری اسپانیا، این سرزمین «پروی علیا» نام داشت و جزو قلمرو پرو به‌شمار می‌آمد، قلمرویی که بیشتر مستعمرات اسپانیا در آمریکای جنوبی را دربر می‌گرفت. پس از اعلام استقلال این منطقه در سال ۱۸۰۹ میلادی، این منطقه با ۱۶ سال جنگ داخلی روبه‌رو شد. سرانجام این جنگ‌ها در ۶ اوت ۱۸۲۵ به تشکیل کشور جمهوری بولیوی انجامید که از نام سیمون بولیوار، رهبر انقلابی آمریکای جنوبی، گرفته شده ‌است.

فرهنگ بولیوی اثرات زیادی در دین، موسیقی و پوشش مردم آیمارا و اینکا گذاشته‌ است. معروف‌ترین جشن آن‌ها «ال کارناوال دی اورو» است. سرگرمی‌های آن‌ها شامل فوتبال است که یک ورزش ملی به حساب می‌آید. فوتبال گل کوچک،‌ محبوب‌ترین نوع فوتبال در بین مردم بولیوی است که از کودکان گرفته تا بزرگ‌ترها در خیابان‌ها بازی می‌کنند. باغ وحش‌ها نیز بسیار مورد توجه مردم هستند که تنوع زیادی از موجودات مختلف را در خود جای داده‌اند.

فقیر بودن باعث شده است که این کشور به یکی از ارزان‌ترین کشورهای گردشگری در دنیا تبدیل شود. کشور بولیوی دارای جاذبه‌های گردشگری بی‌شماری است. این کشور ارزان‌قیمت به گردشگرها این امکان را می‌‌دهد تا با هزینه‌‌ی بسیار کم بتوانند در آن سفر کنند. همه هزینه‌های مربوط به گردشگری در بولیوی ارزان است و افراد می‌توانند با هزینه‌های پایین در جای مناسبی مستقر شوند، غذا بخورند و از حمل‌و‌نقل عمومی بسیار ارزان این کشور استفاده کنند.

یکی از ویژگی‌های بسیار مثبت کشور بولیوی حمل‌ونقل‌ ارزان آن است. شاید کسی باور نکند که کشور فقیری مثل بولیوی،‌ بتواند با کمک دانش روز، یکی از بزرگ‌ترین، مرتفع‌ترین و سازگارترین سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی جهان با محیط‌زیست را بسازد؛ اما این واقعیت دارد. بولیوی به‌تازگی با افتتاح خط صورتی رنگ (آخرین فاز از مسیر تله‌کابین)‌ توانست به این موفقیت دست پیدا کند. پایتخت بولیوی به‌طور رسمی و در قانون اساسی شهر «سوکره» ذکر شده، اما دولت این کشور در شهر «لاپاز» مستقر است. به همین دلیل بسیاری شهر لاپاز را پایتخت بولیوی می‌دانند. این شهر مرتفع‌ترین پایتخت جهان هم هست که در ارتفاع ۳۶۴۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است.  

یک جمله معروف در بولیوی وجود دارد که می‌گوید «بهترین چیزها در زندگی رایگان هستند»، البته بهتر است بگویم بهترین چیزها تا حدودی رایگان هستند. لذت سوار شدن در یکی از زیباترین تله‌کابین‌های برقی دنیا با نام La Paz Mi Teleferico تنها ۳ هزار تومان هزینه خواهد داشت. در ازای پرداخت این مبلغ تقریبا ناچیز شما به بزرگ‌ترین و مرتفع‌ترین سیستم تله‌کابین برقی در دنیا آن هم در کشور نه چندان توسعه یافته‌ی بولیوی، دسترسی خواهید داشت.

این مسیر تله‌کابین با افتتاح خط آخر خود یعنی خط صورتی رنگ، توانست درمجموع بیش از ۳۰ کیلومتر مسیر را پوشش دهد. این پروژه توسط شرکت اتریشی «دوژل مِییر» (Doppelmeyr) ساخته شده است. از زمان شروع ساخت آن در سال ۲۰۱۴ حدود ۷۰۰ میلیون دلار (در حدود ۸۴۰ میلیارد تومان) برای مردم کشور بولیوی خرج برداشته است. البته باید باید به سازندگان این خط تله‌کابین احترام گذاشت. آن‌ها بدون از بین بردن تعداد زیادی خانه، حفظ مناطق جنگلی و قطع کردن کمترین میزان ممکن از درخت‌ها، توانستند مسیر ترددی برای حمل‌ونقل عمومی را در کشور بولیوی تاسیس کنند.

جدا از شاهکار مهندسی، این تله‌کابین کاملا سازگار با محیط‌زیست است و باید آن را بهترین سیستم حمل‌و‌نقل عمومی در آمریکای جنوبی به حساب آورد. چون مسافرها علاوه بر رسیدن به مقصد خود، از مناظر بی‌نظیر در طول مسیر هم لذت می‌برند. مناطقی که این خط تله‌کابین از آن رد می‌شود بیشتر نقاط پرتردد شهر لاپاز، یایتخت بولیوی است. این شهر در ارتفاعی بین ۳۱۷۰ متر تا ۳۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا ارتفاع و داخل دره‌ای عمیق و بزرگی قرار گرفته است. در دهه‌ی نود میلادی یک جاده بسیار کوچک در این دره کشیده شد که تنها راه گذر از آن استفاده از مینی‌بوس‌های کوچک و قدیمی بود. در آن زمان گردشگرها به این راحتی‌ها نمی‌توانستند وارد مناطق جنگلی زیبای اطراف لاپاز بشوند، بلکه تنها افراد با شهامت می‌توانستند سفری به درون این جنگل‌های زیبا داشته باشند،‌ ولی الان تجسم کنید که چه تعداد مسافر هر روز از وسط این «شهر دره»‌ی بزرگ رد می‌شوند.