۳۰ جزیره به یادماندنی جهان (قسمت اول)
کاملا محتمل بود که نویسندهی اولین رمان انگلیسی، «دنیل دوفو»، (Daniel Defoe) بروشوری در رابطه با بهترین سفرهای ساحلی و جزیرههای بهیادماندنی تهیه میکرد. تا حدودی این بروشور را در صفحات اول رماناش به اسم رابینسون کروزوئه که در سال ۱۷۱۹ میلادی منتشر شد، میتوان دید.
بهتازگی قایقش شکسته، قهرمان داستان گشنه و با لباسهای پاره و دست و پای شکسته در ساحل افتاده است. از اینکه از این حادثهی مرگبار جان سالم به در برده و تنها موجود زندهی این جزیره است، در شوک است؛ ولی جالب اینجا است که در همین حال هم برای توصیف محیط اطراف از کلمات زیبا و تاثیرگذاری استفاده میکند.
کروزوئه میگوید:
من زمینی مسطح در مقابل تپهای بلند پیدا کردم.
سپس در بیانی زیبا که خوانندهی قرن ۱۸ میلادی را جذب میکند، میگوید:
تصمیم گرفتم که روی این سطح صاف و سبز، چادری برپا کنم. این سطح مسطح خیلی بزرگ نبود. شبیه حیاط سرسبز جلوی خانهی خودم بود. به هر طرف نگاه میکنم، منظرهی زیبای ساحل را میبینم.
به این توصیفات زیبای دوفو، تابش نور نارنجی رنگ غروب و زیباییهای ساحل را اضافه کنید. کتاب او مانند تبلیغی برای سفر به جزایر دورافتاده و پر از نخل است. شاید در کتاب فقط به چند جملهی منفی برسیم. نویسنده از قول کروزوئه میگوید:
برای رهایی از گرمای خورشید، هر ظهر زیر سایهای پناه میگرفتم تا کمی تابش نور خورشید مایل شود و سپس از پناهگاه بیرون آمده و به سایر امور میپرداختم.
اینکه کروزوئه برای ۲۸ سال در کدام قاره محصور بوده، مشخص نیست؛ ولی تصویر کلی جزیره در رمان بهخوبی توصیف شده است. نویسنده تمام قوهی تخیل خود را به کار گرفته تا جزیره را به بهترین نحو توصیف کند و از داستان میتوان فهمید که مکان تقریبی و نه دقیق جزیره، جایی بین ونزوئلا و «ترینیداد»، (Trinidad) است. امواج جنوبی دریای کارائیب در این منطقه بسیار شدید است.
سه قرن بعد هم شاید چنین تجربهای برای قایقرانان آرزویی بیش نبود، چون این محل بسیار مواج و خطرناک بود. در ادامهی داستان، کروزوئه در مورد انزوای خویش میگوید:
من در این جزیره بهتنهایی از تمام دنیا جدا افتادهام تا بدبختترین باشم.
با توصیفاتی که در رمان شده، جزیرهای که به زندان کروزوئه تبدیل شده بود، در قرن ۲۱ میلادی میتواند به بهشت مسافران تبدیل شود. در چنین جزیرهی استوایی (با فرض اینکه تعدادی وسایل رفاهی مانند نوشیدنی خنک، لباس مناسب، حوله و سیستم خنککننده داشته باشید) میتوانید یکی از بهترین سفرهای خود را با امواج زیبا، درختان بلند وصدای دریا تجربه کنید.
البته که جذابیت این جزیرههای استوایی، مختص جزایر کارائیب نیست. عکسهاس زیبا، بعدازظهرهای آرام در شرایط رفاهی کامل، تابش نور خورشید به شنهای ساحل مختص این منطقه نیست. منطقهی استوایی کرهی زمین در واقع ۴۰ درصد سطح کل کرهی زمین و ۳۶ درصد خشکیهای جهان را شامل میشود. این منطقه مانند کمربندی کرهی زمین را دربر گرفته، به این صورت که از ۲۳٫۴ درجهی شمالی تا قرینهاش یعنی ۲۳٫۴ درجهی جنوبی کشیده شده است.
این محدوده شامل اقیانوس هند، آرام و دریای کارائیب میشود. بعضی استثنائات مانند برمودا هم وجود دارد که کمی از این محدود یعنی ۳۲ درجهی شمالی خارج شده است، ولی جز مناطق استوایی محسوب میشود. از جزایر بینظیر کارائیب مانند «باربیدس»، (Barbados)، «سن لوسیا»، (St Lucia) و «آنتیگوا»، (Antigua) گرفته تا جزایر بهشتی مالدیو در اقیانوس هند و کمی دورتر تاهیتی و هاوایی، گزینههای زیادی برای فرار از مشغلهی زیاد زندگی امروزی وجود دارد.
خب، کدام جزیره برای شما مناسب است؟ خیلی سوال عجیبی نیست. تشابهات زیادی بین این جزایر هست، تپهها و کوههای موجود، دمای بالای ۲۵ درجهی سلسیوس، نسیم ملایم از جانب دریا و نخلهایی که با این نسیم تکان میخورند، همه در این جزایر مشترک هستند.
مطمئنا حال و هوای جزیرهای مانند «فوکت»، (Phuket)، یکی از جزایر محبوب تایلند با هتلهای زیبا، با حال و هوای جزیرهی استوایی «بیکویا»، (Bequia) در کارائیب یکسان نخواهد بود. همین طور جزیرهی معروف به راز پنهان برزیل، «فرناندو د نوروها»، (Fernando de Noronha) جوی بسیار متفاوت از جزایر پنجگانهی مالدیو با هتلهای لوکس خواهد داشت. این مقاله در مورد ۳۰ جزیرهی جهان است که هرکدام با ۲۹ جزیرهی باقی، فرق بسیاری دارد.
آب و هوا نیز فاکتور مهمی است. بهتر است که دمای هوا زیاد متغیر نباشد، ولی الهههای آسمان با اینکه مشکلات آب و هوایی در این بهشتها به وجود آورند، مشکلی ندارند مانند طوفانهای ایرما و ماریا که در این جزایر رخ داد. زمانی که فرصت فکر کردن و برنامهریزی در مورد آب و هوا را ندارید، بهتر است اصلا به جایی مانند کارائیب سفر نکنید، چون در ماههای ژوئن تا نوامبر همیشه طوفانی است. برای جزایری که در اقیانوس هند هستند هم ماههای مه تا نوامبر و برای اقیانوس آرام ماههای نوامبر تا آوریل، آب و هوا طوفانی خواهد بود.
جزایر کارائیب که شامل چند جزیرهی مستعمرهی انگلیس هم میشود، در سالهای اخیر مقصد گردشگران زیادی بوده است. در ادامه تعدادی از این جزایر کارائیب و نقاط دیگر جهان را معرفی میکنیم.
۱.«سن لوسیا»، (St Lucia)
اگر بهدنبال جزیرهای باشکوه، با مناظری خارقالعاده هستید، بهتر است که این جزیره را که یکی از جزایر کارائیب است، انتخاب کنید. این جزیره دو آتشفشان دوقلو با نامهای «گروس پیتون»، (Gros Piton) و «پتیت پیتون»، (Petit Piton) دارد که در ساحل غربی سربرافراشتهاند. مناظر زیبای دیگری نیز در جزیره وجود دارد، ولی بیشک این منظره بهترین مکان سن لوسیا است.
۲.«باربیدس»، (Barbados)
باربیدس بهشت با لهجهی خندهدار انگلیسی است. این جزیره از بین جزایر کارائیب، بیشترین ارتباط را با انگلیس دارد. تلفنهای عمومی قرمز در مرکز شهر، خطوط پرواز مستقیم از انگلیس و یک هواپیمای «کنکرود»، (Concorde) خراب در فرودگاه نمونهای از این ارتباط است. ساحل غربی این جزیره هتلهای رمانتیکی رو به غروب خورشید دارد.
۳.«آنتیگوا»، (Antigua)
این جزیره بدون بحث یکی از جزایر بدون نقص استوایی در کارائیب است. این جزیره از جزایر دیگر کارائیب فریبندهتر است. آنتیگوا ۳۶۵ ساحل دارد، هر ساحل برای یک روز از سال. بهخصوص ساحل «دارک وود»، (Darkwood) و «راناوی»، (Runaway) بسیار دوستداشتنی هستند.
۴.«نویس»، (Nevis)
یکی دیگر از جزایر کارائیب که منظرهی آتشفشان آن واقعا زیبا است، جزیرهی نویس است. قسمتی از این جزیره توسط گدازههای آتشفشانی که تا فاصلهی یک کیلومتری پرتاب میشدند، خراب شده است. این جزیره مناطق مخفی زیبایی برای تعطیلات دارد.
۵.«توباگو»، (Tobago)
توباگو، برادر کوچک جزیرهی «ترینیدد»، (Trinidad) است که سواحل زیبایی دارد. لنگرگاه «بلادی»، (Bloody) و «انگلش من»، (Englishman) در قسمت جنوبی جزیره خالی از سکنه و بسیار زیبا است. جنگل واقع در این جزیره، اولین جنگل محافظتشدهی جهان توسط یونسکو در سال ۱۷۷۶ میلادی بود.