سفرهای شگفت انگیز در جاده‌ های آمریکای جنوبی

اگر می‌خواهید به‌طور کامل از سفرهای ماجراجویانه در آمریکای جنوبی بهره‌مند شوید، کافی است یک دوچرخه یا ماشین کرایه کنید. در این صورت واقعا می‌توانید میان یخچال‌های طبیعی، سواحل شگفت‌انگیز، جنگل‌های انبوه، بیابان‌ها، دریاچه‌ها، کوه‌ها و ... سفر کنید. اگر یک اتومبیل داشته باشید می‌توانید دل به مناظر بکر و باشکوه بزنید.

قبل از حرکت نیاز به برنامه‌ریزی دارید. ابتدا باید بدانید چگونه می‌توانید در یک کشور خارجی اتومبیل کرایه کنید. اگر می‌خواهید اتومبیل دنده‌اتومات کرایه کنید، باید پول بیشتری بپردازید. هزینه‌ی سوخت را حتما در نظر بگیرید چون قیمت آن از کشوری به کشور دیگر از ۱.۴۸ دلار (اکوادور) تا ۵.۲۲ دلار(اروگوئه) در هر گالن متغیر است. و توصیه‌ی آخر این که از جایی که به آن سفر می‌کنید اطلاعات دقیقی جمع‌آوری کنید. 

در این مقاله به ۵ سفر با اتومبیل در طبیعت بکر و خوش‌منظر آمریکای جنوبی می‌پردازیم. پس خودتان را برای سفری با اتومبیل آماده کنید.

در سواحل اروگوئه گشت بزنید

اگر ۸ ساعت رانندگی کنید به این ساحل می‌رسید. کل مسافت رفت و برگشت حدود ۲۱۷ مایل است. مردم آمریکای جنوبی از ماه دسامبر تا فوریه به‌خاطر آفتاب تابستانی و موج سواری به این منطقه‌ می‌آیند. اگرچه بسیاری از تفریحات در اطراف شهر «پونتا دلست» برقرار است اما شهرهای ساحلی بسیاری نیز وجود دارند که ارزش دیدن را دارند. سفر در طول «جاده‌ی ۱۰»، شما را به سواحل «لابارا»، مهمان‌سرای دولتی و منحصربه‌فرد «خوزه ایگناسیو» و کلبه‌های کنار دریای «پونتا دل دیابلو» می‌رساند. 

از «مونتویدئو» شروع کنید. اکثر خطوط هوایی و شرکت‌های کرایه‌ی اتومبیل در پایتخت اروگوئه کار می‌کنند. از این شهر تا «پونتا دلست» باید ۳ ساعت رانندگی کنید. در طول مسیر برای استراحت توقف کنید. یک «چیویتو» سفارش دهید. این غذا که نوعی ساندویچ مخصوص کشور اروگوئه است، از غذاهای اصلی مردم این کشور است و در سه نوع مختلف سرو می‌شود؛ چیویتو با مربا، بیکن و نیمرو.

به راهتان در حاشیه‌ ساحل ادامه دهید و برای اقامت یک شبه در تفرجگاه شهر خوزه ایگناسیو برنامه‌ریزی کنید. در این شهر مردم کنار دریا جمع می‌شوند، آتش درست می‌کنند و کباب می‌پزند.

سفر خود را در پونتا دل دیابلو اروگوئه به پایان برسانید. این شهر آخرین شهر ساحلی اروگوئه است و به سرعت از یک روستای ساکت ماهی‌گیری به بهشت موج سواران تبدیل شده است که امواج کالیفرنیایی دارد. 

این سفر، آسوده و بدون خطر است. فقط مراقب قیمت‌های فصل ماشین‌های کرایه‌ای باشید که به آن «آلتا» می‌گویند؛ در طول فصل تابستان که اوج سفرها در آن اتفاق می‌افتد، قیمت‌ها با توجه به افزایش تقاضا افزایش می‌یابد. 

تا یخچال‌های طبیعی در پاتاگونیا رانندگی کنید

با سه ساعت رانندگی به این منطقه می‌رسید. مسیر رفت و برگشت در مجموع ۱۳۴ مایل است. «جاده‌ی ملی ۱۰» آرژانتین در تمام این کشور امتداد یافته است. این سفر با اتومبیل شما را از یخچال‌های طبیعی عظیم به بلندترین قله‌ی آمریکای جنوبی می‌رساند. مناظر خیره کننده یکی پس از دیگری قرار گرفته‌اند.

سفر خود را از «ال کالافیت» آغاز کنید. چندین پرواز غیر مسقیم به این شهر وجود دارد و شرکت‌های کرایه‌ی اتومبیل به شما این اجازه را می‌دهند که هرچه سریع‌تر خود را به منطقه‌ی پاتاگونیا برسانید. ال کالافیت نقطه‌ی شروع بسیاری از مسافران و قطب شرکت راهنمایان تور است.

چند ساعتی در جاده‌ ملی ۴۰ در پاناگونیا رانندگی کنید. در این بزرگراه مناظر بسیار زیبایی مانند رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و کوه‌ها وجود دارند که قاب چشم انداز شما را تشکیل می‌دهند. حتما باک سوخت خود را پر کنید چون در این بزرگراه توقف‌گاه‌های بسیار اندکی وجود دارد، به جز یک مهمان‌سرا یا هتل که هر چند صد مایل یک جا قرار گرفته‌اند. 

یخچال طبیعی «پریتو مورنو» در پارک ملی «لسگلاسیرز» قرار گرفته است و اگر از ال کالافیت یک ساعت به سمت غرب رانندگی کنید به این منطقه می‌رسید. این یخچال‌ طبیعی یکی از ۴۸ یخچالی است که از منطقه‌ی یخی جنوب پاتاگونیا تغذیه می‌شود. از عرشه‌های که در آن جا وجود دارد می‌توانید بنشینید و تکه‌های یخی را ببینید که به دریاچه‌ی آرژانتین سقوط می‌کنند. و اگر با راهنمایان تور به این منطقه بروید، حتی می‌توانید به بالای یخچال‌های طبیعی بروید.

به سفرتان در «ال شالتن» پایان دهید. کوه «فیتز روی» بهشت کسانی است که با کوله پشتی به سفر می‌روند. در این منطقه چند اردوگاه و محل پیاده‌روی برای گشت و گذار وجود دارد، از جمله جاهایی که در نزدیکی یخچال‌های طبیعی قرار دارند. میان ماه‌های دسامبر تا مارس به این منطقه سفر کنید چون در این موقع از سال دمای هوا موسمی است و آفتاب بعد از سال ۹ شب غروب می‌کند.

برای مقابله با خطر خودتان را آماده کنید. این سفر برایتان زیاد هم راحت نخواهد بود. دقت کنید که حتما باک بنزین پر باشد و حتما لاستیک زاپاس به همراه داشته باشید. در جاده‌های فرعی جاده‌ی ۴۰، حتما باید وسیله‌ای چهار چرخ داشته باشید تا بتوانید به مقصد برسید.

از رشته کوه‌های «آند» به آرژانتین بروید

برای رسیدن به این منطقه باید ۱۲ ساعت رانندگی کنید. مسیر رفت و برگشت به علاوه‌ی عبور از مرز حدود ۲۱۷ مایل است. شما به راحتی می‌توانید با هواپیما از سانتیاگو در شیلی، به مندوزا در آرژانتین بروید اما هیچ جذابیتی در این سفر نیست. اگر برنامه‌ی سفر می‌ریزید، اطلاع داشته باشید که سفری پرهیجان را در راه‌های پر پیچ و خم بلندترین نقاط کوه آند تجربه خواهید کرد و در نهایت به دره‌ی «وینو» خواهید رسید.

سفر خود به آرژانتین را از پایتخت شیلی، شهر سانتیاگو آغاز کنید. شما به راحتی می‌توانید در ۳ الی ۴ روز این سفر را به تجربیات زندگی خود اضافه کنید. اما حتما از قبل با شرکت کرایه‌ی اتومبیل تماس بگیرید و به آن‌ها اطلاع دهید که می‌خواهید اتومبیل را به خارج از این کشور ببرید چون این کار مستلزم اخذ بیمه‌های خاصی است.

روستای «آسپالاتا» در آرژانتین مکان مناسب و محبوبی برای استراحت پس از سفر در کوه‌های آند است. این روستای دره‌ای هم سوخت کافی و هم غذای کافی برای ادامه‌ی سفر شما به مندوزا را دارد.

سفر شما در شهر مندوزای آرژانتین به پایان می‌رسد. این شهر بسیار آرام است و می‌توانید برای بازدید از باغ‌های انگور آن، اقامت خود را چند روز دیگر هم تمدید کنید. در این جا تفریحات هیجان انگیز دیگری مانند دوچرخه سواری، قایق رانی و اسکی نیز وجود دارد. 

آب و هوا را حتما به خاطر داشته باشید. این مسیر در طول زمستان می‌تواند صعب العبور شود. هم‌چنین به محدودیت سرعت نیز توجه کنید، این مسیر پر پیچ و خم است و در برخی مناطق مسیر یک طرفه است.

در این سفر حتما باید از قبل برنامه‌ریزی کنید، در غیر این صورت شاید مجبور شوید که از مرز برگردید. برای وارد شدن به آرژانتین شما به یک نامه‌ محضری از شرکت کرایه‌ی اتومبیل نیاز دارید، به علاوه‌ی بیمه‌های خاصی که لازمه‌ی این سفر هستند. حتما این مدارک را به همراه پاسپورت معتبر و گواهی‌نامه‌ی بین المللی خود به همراه داشته باشید. و مطمئن شوید که تمام هزینه‌های لازم را برای ترک یک کشور و ورود به کشور دیگر را پرداخت کرده باشید.

در آتشفشان‌های پرو و مرتفع‌ترین دریاچه‌ی جهان سیاحت کنید

برای این که به این منطقه برسید باید ۱۰ ساعت رانندگی کنید. طول مسیر رفت و برگشت برابر ۱۸۶ مایل است. درحالی که اکثر مردم برای دیدن «ماچو پیچو» به پرو سفر می‌کنند، در جنوب این کشور چندین شگفتی طبیعی وجود دارد که شامل آتشفشان‌های فعال، دهکده‌های جزیره‌ای و دریاچه‌ی «تیتیکاکا»، مرتفع‌ترین دریاچه‌ی جهان می‌شود که این دریاچه حدودا ۱۲۵۰۰ فوت از سطح دریا ارتفاع دارد.

سفر خود را از شهر مستعمراتی «آرکوییپا» در پرو شروع کنید. این شهر جذاب، گزینه‌های زیادی برای پروازهای غیر مستقیم و شرکت‌های کرایه‌ی اتومبیل دارد. سفر شما از کوهپایه‌های آتشفشان‌ها شروع می‌شود و به دشت‌های مرتفع در سمت غرب منتهی می‌شود.

در طول مسیر این جاده توقف کنید تا به نمای آتشفشانی نگاهی بیندازید که دور تا دور آرکوییپا را احاطه کرده‌اند از جمله استراتوولکان «میستی» که ارتفاع آن ۱۹۰۰۰ فوت است. از «پونو» یک تور با قایق وجود دارد اما سفر به جزیره‌ی «تاکیل» را از دست ندهید. آب شفاف و تمیز، این جزیره‌ی یک مایلی را احاطه کرده و اهالی آن به داشتن صنایع فرهنگی و آثار هنری شهرت دارند.

سفر شما در پونوی پرو پایان می‌یابد، شهری زیبا که بزرگترین دریاچه‌ی آمریکای جنوبی در آن قرار گرفته است. این مکان نقطه‌ی آغاز تورهای روزانه به دریاچه‌ی تیتیکاکا است که در آن به جزایر شناور نیز سری می‌زنند. 

اگر به این منطقه می‌روید، نباید ترس از ارتفاع داشته باشید. ارتفاع پونو حدود ۱۳۰۰۰ فوت است و این مساله به این معنی است که حتی راه رفتن در اطراف آن شما را خسته می‌کند. حتما در طول مسیر چندین بار استراحت کرده و آب و مایعات به مقدار زیاد بنوشید تا بدنتان با ارتفاع بالا سازگار شود.

با دوچرخه به نبرد با «جاده‌ی مرگ» بولیوی بروید

حدودا باید ۶ ساعت دوچرخه سواری کنید و مسافت آن فقط در مسیر رفت ۴۳ مایل است. کسانی به ماجراجویی و سفرهای پرهیجان با دوچرخه علاقه دارند، این جاده همان چیزی است که ان‌ها می‌خواهند. جاده‌ی «نورس یونگاس» که به «جاده‌ی مرگ» معروف است، بزرگراهی ۴۳ مایلی است که از جنگل‌های بارانی آمازون تا دشت‌های مرتفع بولیوی امتداد می‌یابد. این سفر برای افرادی که قلب ضعیفی دارند مناسب نیست. برای این که سفر امنی داشته باشید، حتما با یک راهنما به سفر بروید و به خاطر داشته باشید که این جاده‌ی یک طرفه شیب‌های مرگ‌بار دارد و پر از لجن است و ممکن است رانش زمین نیز اتفاق بیفتد.

سفر خود را از روستای «کورویکو» آغاز کنید که روستای در بالای این بزرگراه است.

هر از گاهی چند کامیون و اتومبیل در جاده حرکت می‌کنند اما اغلب اوقات جاده برای دوچرخه سواران کوهستان خالی است. بهتر است با یک تور سازمان یافته به این سفر بروید چون ممکن است با یک توقف کوتاه به دره‌ای ۴۰۰ فوتی سقوط کنید.

سفر شما در «لاپاز» بولیوی به پایان می‌رسد. قبل از این که به پایتخت بولیوی برسید، در مسیر مناظری از آبشارها و جنگل‌های انبوهی را خواهید دید که هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند. 

این جاده لقب «خطرناک‌ترین جاده‌ی دنیا» را دارد پس اگر می‌خواهید به این مسافرت بروید، مساله را سرسری نگیرید. حتما و حتما از یک راهنما و دوچرخه‌ی خوب استفاده کنید.