غذای ملی کشورهای مختلف جهان (قسمت سوم)

سعیده واقعی جمعه، ۱۰ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۰۰

در گذشته، کشورهای مختلف برای ایجاد تمایز و شهرت یافتن ملت خود سعی در تهیه‌ی غذایی منحصر به سرزمین خود یعنی همان غذای ملی داشتند. غذای ملی معمولاً در سنت آشپزی برای مراسم و جشن‌ها در هر کشوری جای دارد، به همین دلیل است که جزئی از میراث فرهنگی به شمار می‌رود. در تهیه‌ی غذای ملی مواد تازه‌ و منحصربه فردی به کار می‌رود که حتما به صورت طبیعی در آن کشور تولید شده‌اند. غذای ملی آینه‎ی یک سرزمین و هویت ملت در نظر گرفته می‌شود. در ادامه، با بخش سوم از مقاله‌ی غذای ملی کشورهای مختلف جهان، با کجاروهمراه باشید.

مقاله مرتبط:

باهاما (صدف حلزونی با لوبیاوپلو)

گوشت صدف حلزونی با یک لایه سس تمپورا پوشانده و سپس سرخ شده، در نهایت صدف‌ها همراه با گوجه‌پلو و لوبیا چشم‌بلبلی سرو می‌شوند.

بحرین و کویت (محبوسه)

برای تهیه ‌ی این غذای پرطرفدار عربی، برنج را همراه با مرغ یا گوشت، میوه‌ی خشک و آجیل طبخ می‌کنند. برای خوش طعم شدن محبوسه، گلاب هم به آن اضافه می‌شود.

جزیره باربادوس (کوکو و ماهی‌پرنده)

کوکو خمیری سفت تهیه شده از بامیه و آرد ذرت است که روی آن کاری ِماهی پرنده بخارپز شده قرار داده می‌شود.

بِنین (کولی کولی)

بادام زمینی تف داده را خمیر کرده–که با نمک، شکر و دیگر ادویه‌ها طعم دار می‌شود- سپس به شکل توپکی یا چوب شور درآورده و درون روغن فراوان سرخ می‌کنند. کولی کولی همراه با شیرینی گاری (خمیر گیاه کاساوا که در آب شکر خیس خورده) سرو می شود.

بوتان (اِماداتشی)

اماداتشی غذایی با ترکیب فلفل بسیار تند است که در پنیر تهیه شده از شیر گاومیش طبخ می‌شود (در بعضی مناطق شهری شیر گاو جایگزین می‌شود).

برونئی (اَمبویات)

ترکیب غلیظی از نشاسته‌ی درخت کاساوا که با پیچیدن دور نی‌های بامبو سرو می‌شود. انواعی از سس یا خورش در کنار این غذا می‌خورند.

کامبوج (آموک تِرِی)

برای تهیه‌ی این غذا ابتدا ماهی در عصاره‌ی غلیظ شیرنارگیل خوابانده شده، سپس همراه با نوعی سس ادویه‌دار کامبوجی در برگ موز پخته می‌شود.

کامرون (اندوله)

برگ‌های نوعی سبزی تلخ به نام اندوله که همراه با آجیل و ماهی، میگو یا دیگر گوشت‌ها طبخ می‌شود.

جزایر کاپه ورده (کاچوپا)

خورشی تهیه شده از ترکیب ماهی، لوبیا سفید و قرمز، گوشت گاو و ذرت.

کلمبیا (بَندِخا پایسا)

این غذا مجموعه‌ای از انواع ترکیبات غذایی است که در یک ظرف در کنار هم گذاشته می‌شوند: لوبیا قرمز پخته، برنج سفید بخارپز، نیمرو، و موز سبز (چه ساده و چه سرخ شده)، نوعی سوسیس اسپانیایی، پودینگ سیاه، نان ذرت، سوسیس سرخ شده‌ی خوک، سس هوآگو کلمبیایی و آووکادو.

جزیره کوموروس (لنگوسته آلا وانیله)

لابستر بریان شده درون سس وانیل.

جمهوری دومینیکن (لا بَندِرا)

خوراکی از لوبیای سیاه یا قرمز، همراه با برنج سفید، کاری گوشت، موز سبز سرخ شده و سالاد.

مصر (کوشاری)

عدس سبز، برنج و ماکارونی که با یکدیگر مخلوط شده و روی آن پیاز سرخ شده و سس گوجه فرنگی ریخته می‌شود.

استونی (وِری‌وُرست)

بخش اصلی این غذای نه چندان دلچسب سوسیسی است که ترکیب اصلی آن خون بوده و پس از سرخ شدن همراه با خامه‌ی ترش سرو می‌شود.

غنا (فوفو)

پوره‌ی سیب زمینی شیرین که معمولا به عنوان غذای فرعی خورده می‌شود.

گویان (پپرپات)

گوشتی که در سسی با ترکیب اصلی ریشه کاساوا به همراه فلفل و دارچین پخته شده است.

هائیتی (خوک سرخ شده با لوبیا و پلو)

برنج پخته شده با لوبیا قرمز همراه با تکه‌هایی از گوشت سرخ شده‌ی دنده‌ی خوک.

خوک سرخ شده با لوبیاپلو، غذای ملی هائیتی

هندوراس (پلاتو تیپیکو دِ هُندوراس)

برنج با گوشت کباب شده به همراه خوراک لوبیایی که دوباره سرخ شده. موز سبز سرخ شده و خامه ترش معمولا در کنار این غذا سرو می‌شوند.

هنگ کنگ (دیم سومز)

پیراشکی‌هایی به اندازه‌ی یک لقمه که با مواد مختلف پر و بخارپز یا سرخ می‌شوند.

ایسلند (هارکارل)

هارکارل همان غذای عجیبی است که از کوسه‌های گرینلند تهیه شده که به مدت پنج تا شش ماه تحت فرایند تخمیر قرار می‌گیرند.

اردن (منسف)

منسف از گوشت بره تهیه می‌شود که در آب گوشت و ماست پخته شده و آن را روی برنج می‌ریزند.

قزاقستان (بشبارماک)

این غذا از طبخ نودل به همراه سس پیاز و گوشت اسب تهیه می‌شود.

کنیا (اوگالی)

این غذا که به دلیل ارزان بودن انواع مشابهی از آن در بسیاری از دیگر کشورهای آفریقایی نیز طبخ می‌شود ترکیبی غلیظ از آرد ذرت شیرین است که تا زمان رسیدن به بافتی خمیرمانند پخته شده است.