ماه عسل در بالی: وضعیت آب و هوا و راهنمای سفر

بالی یکی از ۱۷۰۰۰ جزیره کشور اندونزی است که از استرالیا تا آسیا گسترده شده‌اند. این جزیره ماهی‌شکل، مابین دریای جاوه و اقیانوس هند قرار گرفته و روی خط استوا قرار دارد. جزیره مذکور دارای فرودگاه اختصاصی است پس در نتیجه به‌راحتی و مستقیما می‌توان به آن سفر کرد. فقط باید مراقب باشید زیرا این جزیره آن‌چنان وسوسه‌انگیز است که ممکن است حتی به این فکر بیفتید که در آن به‌طور دائم اقامت داشته باشید.

گذرنامه با مدت اعتبار بیش از ۶ ماه و داشتن حداقل دو صفحه خالی، بلیط برگشت و روادید گردشگری(که می‌توان در زمان ورود به بالی دریافت کرد).

زبان‌های رایج در این جزیره عبارت‌اند از: باهاسابالی (Bahasa)، باهاسای اندونزیایی، انگلیسی، آلمانی (بیش از ۷۰۰ زبان در اندونزی رایج است).

روپیه اندونزی (IDR)

بیشتر از ۲۴ ساعت از بسیاری از شهرهای آمریکا

تاکسی، بمو (Bemo) (نوعی مینی بوس)، اتومبیل کرایه‌ای، موتورسیکلت و دوچرخه

ماه‌های آوریل، می، سپتامبر و اکتبر

قیمت‌ها تقریبا در طول سال ثابت هستند.

بومیان بالی دارای دو نوع تقویم محلی هستند: تقویم هندو ساکا (Hindu saka) و تقویم ووکو (Wuku). بهترین جشن در تقویم ووکو، جشن گالونگان (Galungan) است که هر ۶ ماه یکبار برگزار شده و به‌مدت ۱۰ روز به طول می‌انجامد. در این جشن، بومیان، حیوانات افسانه‌ای دست‌سازی را به نام بارونگ (Barong)(موجود خیالی ترکیبی از سگ و شیر) از یک معبد به معبدی دیگر جابه‌جا می‌کنند. در تقویم ساکا نیز روزی به نام روز نیه پی (Nyepi) وجود دارد که به روز سکوت شهرت یافته و در اعتدال بهاری قرار گرفته است. بومیان جزیره معتقدند که در این روز، ارواح شیاطین از سمت دریا به طرف جزیره پرواز می‌کنند. روز بااهمیت دیگری هم که در تقویم اندونزی وجود دارد، ۱۷ اوت روز استقلال است که در آن مسابقات ورزشی و برنامه‌های فرهنگی انجام می‌شود.

جزیره بالی به نام سرزمین ۱۰۰۰ معبد نیز شناخته می‌شود. برای یک گردش بعدازظهر، بازدید از معبد پورا لوهور اولوواتا (Pura Luhur Uluwata) توصیه می‌شود. این معبد که روی صخره‌ای به ارتفاع ۲۵۰ فوت در جنوب شبه‌جزیره بوکیت بادونگ (Bukit Badung) قرار گرفته، نمایانگر جلوه‌ای رویایی از آخرت است. دیدار از پورا بساکی (Pura Besakih) به‌عنوان یکی از مقدس‌ترین شهرهای اندونزی نیز بسیار جالب است. این معبد، یکی از سه معبد اصلی قرار گرفته بر دامنه‌ی کوه گونونگ آگونگ (Gunung Agung) است که کوهی با قله ی آتشفشانی بوده و بومیان بالی اعتقاد دارند که اینجا ناف زمین است. معبد پورابساکی به معبد مادر معروف است و پیرامون آن را هزاران دسته مخروطی شکل از کاه و دشت‌های مملو از گل‌های رنگارنگ و خوشبو پوشانده است.

شهر کوچک اوبود(Ubud) مکان خوبی برای بازدید از گالری‌های هنری، روستاهای سنتی (با آثار منبت‌کاری، جواهرات و نقاشی‌ها)، موزه‌ی پوری لوکیسان (Puri Lukisan)، رستوران‌ها، رقص و موسیقی است. این شهر همچنین دارای امکانات مناسبی برای قایق سواری با قایق‌های چوبی سنتی و سفرکردن با گاری است.

در این جزیره که آن را به نام سرزمین خدایان نیز می‌نامند، برگزاری جشن‌ها تقریبا به‌صورت همه‌روزه است. شرکت کردن در یکی از آن‌ها تجربه باور نکردنی دیدن برنامه‌ی وایانگ کولیت (Wayang Kulit) (نمایش عروسک‌ها و سایه‌ها) و شنیدن آهنگ‌های بسیار بلند ارکستر گاملان (Gamelan) با سازهایی مانند فلوت، سنج، زنگ‌های مخصوص، درام و سنتورهایی از جنس بامبو را که گاهی می‌تواند گوشخراش هم باشد،برای شما به‌همراه خواهدداشت. برای آگاهی از برنامه‌ی جشن‌ها می‌توانید به پذیرش هتل مراجعه کرده یا با مطالعه نشریه اوقات بالی (Bali Times)، به برنامه کاملی از زمان و مکان برگزاری جشن‌های جزیره دسترسی پیدا کنید.

حتی اگر برنامه‌ای برای رفتن به ساحل کوتالگیان (Kuta/Legian)(مکان مملو از گردشگران) ندارید، با این حال برنامه‌ای برای بازدید از آن و استراحت در این ساحل زیبا بگذارید. اینجا با کافه‌ها، مغازه‌ها و تمام برنامه‌های شادی‌بخشی که دارد، مرکز زندگی شبانه بالی است.

منبع: The Knot