هند، بهترین مکان برای دیدن ببر بنگال در حیاتوحش (قسمت دوم)
گردشگران در سافاری هند میتوانند به پارکهای جنگلی و مناطق حفاظتشدهی متعدد این کشور بروند و ببرهای بنگال را در دل طبیعت و از نزدیک تماشا کنند.
حیاتوحش هند با فشارهای مستمر زیادی مواجه است، از شکار غیرقانونی گرفته تا جنگلزدایی و چرای بیش از حد و همچنین افزایش جمعیت انسانها و متعاقب آن توسعههایی که با خود بههمراه میآورند. در سال ۲۰۱۰ دولت هند اعلام کرد که ۱,۷۱۱ قلاده ببر در جنگلهای این کشور باقی مانده است، عددی که فقط دو درصد از جمعیت این حیوانات در ۱۰۰ سال پیش را تشکیل میداد. در هر صورت، امروزه میزان قابلتوجه ۳۸ هزار کیلومتر مربع از حیاتوحش هند بهصورت محافظتشده درآمدهاند که شامل ۵۰۰ پارک و پناهگاه میشود و نهتنها زیستگاهی برای ببرها هستند، بلکه تعداد زیادی از جانوران و گیاهان را نیز در خود جای داده است.
طی یک دههی اخیر، صنعت طبیعتگردی هند رشد چشمگیری داشته است، هرچند ۹۰ درصد از این رشد به گردشگران داخلی تعلق دارد که دوست دارند از میراث طبیعی خود دیدن کنند. از همین رو کمپین TOFTigers شکل گرفت تا نهتنها زندگی جوامع حاشیهنشین ساکن در این مناطق محافظتشده را سروسامانی بدهد، بلکه از جمعیت ببرها نیز محافظت کند. با توجه به افزایش تعداد ببرها در جنگلها و پارکهای حفاظتشدهی هند، امکان مشاهدهی ببرها از نزدیک بسیار بیشتر شده است، بهخصوص که این مناطق وسایل نقلیهی سافاری و راهنماهای حرفهای را برای بازدیدکنندگان تدارک دیدهاند و حتی در صورت تمایل میتوانند شب را در اقامتگاههای این مناطق سپری کنند. با این مقاله از کجارو همراه باشید تا تعدادی از بهترین نقاط برای دیدن ببر در طبیعت هند را به شما معرفی کنیم.
اگر شما نیز برای سفر به هند برنامهریزی میکنید، میتوانید تور هند را در کجارو جستجو کرده و بهترین آفر تور را از میان آژانسهای معتبر مسافرتی با پایینترین قیمت خریداری کنید
منطقه حفاظتشده پِنچ تایگر، مادیا پرادش
منطقهی حفاظتشدهی پِنچ تایگر یا پارک ملی پِنچ تایگر در مرز دو ایالت مادیا پرادش و مَهاراشترا قرار دارد؛ این منطقه الهامبخش رمان کلاسیک کتاب جنگل اثر رودیارد کیپلینگ بوده است. در این پارک میتوان صدها گونه پرنده، پلنگ هندی، گاومیش هندی، گرگ هندی، کل چهارشاخ و چندین حیوان دیگر را نیز مشاهده کرد؛ اما جذابیت اصلی آن ببرهای بنگال هستند که تعدادشان به بیش از ۴۰ قلاده میرسد.
سافاری با جیپ یا سوار بر فیل (گرچه شما را به فیلسواری تشویق نمیکنیم)، شما را به اعماق این جنگل گرمسیری دارای خزان میبرد، جایی که تماشای ببرها در ماههای خشک آوریل و مه (فروردین و اردیبهشت) رواج دارد. علاوه بر تماشای حیاتوحش، بازدیدکنندگان میتوانند به فعالیتهای دیگری نظیر قایقسواری، کمپزدن و بازدید از روستای سفالگر در نزدیکی دروازهی توریا مشغول شوند. برای اقامت هم میتوانند کمپ پِنچ جانگل را که درست در وسط پارک قرار دارد، انتخاب کنند.
پارک ملی سانداربنس، بنگال غربی
پارک ملی سانداربنس شامل اکوسیستم متنوعی از جنگلهای وسیع مانگرو و دشت سیلابی است که از هند تا بنگلادش امتداد یافته و دسترسی به آن فقط با قایق امکانپذیر است. با اینکه چندین ورودی به این میراث جهانی یونسکو وجود دارد، اما اکثر تورهای قایقسواری از بندر Godkhali در گوسابا شروع میشود که آخرین جزیرهی مسکونی قبل از عمیقشدن جنگل به حساب میآید. این پارک شامل بسیاری از گونههای جانوری در معرض خطر، بهویژه ببرهای رویال بنگال، تعداد زیادی از خزندگان، پرندگان و پستانداران دریایی از جمله دلفینهای نهنگی پوزهکوتاه است.
طبق آخرین سرشماری، تعداد ببرهای بخش هندی پارک حدود ۸۸ قلاده بوده؛ هرچند در حال حاضر تلاشها برای یک سرشماری جدیدتر در دست انجام است. با توجه به باتلاقیبودن محیط این پارک، تضمینی برای رؤیت ببرها وجود ندارد. با این حال بیشترین شانس برای دیدن این حیوانات زیبا در فصل زمستان و از بالای برج دیدهبانی Sudhanyakhali است که در اعماق جنگل قرار دارد. علاقهمندان میتوانند سافاری روی رودخانه را انتخاب کنند و به تماشای شنای ببرها مشغول شوند. برای اقامت هم امکان رزرو اتاق در کمپ سانداربن جانگل وجود دارد که هم سازگار با محیط زیست است و هم اسکان در آن کمکی به مردم محلی به حساب میآید؛ کمپ سانداربن تایگر نیز گزینهی مناسبی محسوب میشود، بهخصوص که فرهنگ محلی و ویژگیهای این منطقه را به بازدیدکنندگان نشان میدهد.
پارک ملی جیم کوربت، اوتاراکند
پارک ملی جیم کوربت در کوهپایههای هیمالیا قرار دارد و به احترام جیم کوربت (Jim Corbett)، اولین فعال محیطزیست در زمینهی حفاظت از ببرها، به این اسم نامگذاری شده است. اینجا شلوغترین و قدیمیترین پارک ملی کشور و همچنین اولین مکانی به حساب میآید که «پروژه ببر» در آن راهاندازی شد. پارک مذکور شامل بخش وسیعی از مراتع، کمربندهای رودخانهای، جنگلهای برگریز، گونههای زیادی از گیاهان و جانوران، از جمله ۲۱۵ قلاده ببر میشود. پارک ملی یادشده یکی از مقاصد مهم اکوتوریسم در هند به شمار میرود که بهدلیل وجود شاخ و برگهای انبوه، گاهی اوقات احتمال دیدن ببرها در آن وجود دارد. از پلنگ، فیل و تمساح پوزهباریک گنگی گرفته تا گوزن خالدار و گرازهای وحشی را میتوان در این پارک مشاهده کرد.
افرادی که علاقهی زیادی به تماشای پرندگان دارند، مطمئناً باید از این پارک دیدن کنند، بهخصوص که زیستگاه بیش از ۵۸۰ گونه از پرندگان ساکن و مهاجر است. گشتوگذار در پارک با جیپهای سافاری امکانپذیر است که دو بار در روز فعالیت میکنند: صبح زود و اواخر بعد از ظهر. دو منطقهی Dhikala و Bijrani از مناطق محبوب برای سافاری حیاتوحش هستند.
طیف گستردهای از اقامتگاهها در ۶ منطقهی این پارک وجود دارد. در اقامتگاه Dhikala Forest Lodge در منطقهی Dhikala جا رزرو کنید، چراکه احتمالاً از اینجا دسترسی به سایر نقاط پارک راحتتر است.
پارک ملی رانتامبور، راجستان
پارک ملی رانتامبور که در منطقهی ساوای مادپور راجستان قرار دارد، زمانی بهعنوان منطقهی شکار شاهزادههای جایپور مورد استفاده بود، هرچند که اکنون به منطقهای برای زندگی جمعیت زیادی از ببرها تبدیل شده است. در حال حاضر ۷۱ قلاده ببر در این پارک زندگی میکنند و با توجه به ادامهی تلاشها برای حفاظت از ببرها، شانس زیادی برای تداوم سیر صعودی افزایش جمعیت آنها وجود دارد. این پارک به ۱۰ منطقه تقسیم میشود که بهترین مکان برای دیدن ببرها، بازدید از مناطق یک و ۶ در ماههای اکتبر تا آوریل (مهر تا فروردین) است.
بهترین روش برای تماشای ببرها، سافاری با جیپ یا مینیبوس است؛ هرچند که بهغیر از ببرها، پلنگ، تمساح پوزهکوتاه، کفتار، گرگ گریزپای هندی و ۲۵۰ گونه پرنده نیز در این پارک زندگی میکنند. علاوه بر این، هنگام سافاری شاهد معابد پابرجا و ویرانههای سلطنتی هم خواهید بود. اقامتگاه Sher Bagh کمتر از ۱۰ دقیقه رانندگی با ورودی پارک فاصله دارد و یک اقامتگاه جنگلی لوکس است که کمپهای سافاری دههی ۱۹۲۰ را به یاد هر بینندهای میاندازد.
منطقه حفاظتشده تادوبا آندهاری، مهاراشترا
منطقه حفاظتشده تادوبا آندهاری، بزرگترین و قدیمیترین پارک ملی مهاراشترا به حساب میآید که بهاندازهی سایر پارکهای هند شناختهشده نیست.
جذابیتهای زیادی در این پارک نهفته است که میتوان بدون ازدحام گردشگران از آنها لذت برد. علاوه بر چشمانداز خیرهکننده، این جنگلهای خشک برگریزان، درههای عمیق و مراتع هموار نیز دارد. با این حال، بهترین بخش آن، منطقهی حفاظتشدهای با حدود ۸۸ ببر است که علاقهمندان بهطور قطع در بازدید از این جنگل میتوانند شاهد این گربههای زیبا باشند. سافاری با اتوبوسها و جیپهای روباز بههمراه یک راهنمای محلی آموزشدیده امکانپذیر است. همچنین احتمال خوبی برای دیدن پلنگها، تنبلها، نیلیگاو و بیش از ۲۰۰ گونه پرنده نیز وجود دارد. این منطقه برخلاف بسیاری از مناطق حفاظتشده در هند، در تمام طول سال باز است و بهترین زمان برای دیدن ببرها را میتوان ماههای مارس، آوریل و مه (اسفند، فروردین و اردیبهشت) عنوان کرد.
برای تجربهای بینظیر در حیاتوحش، راهی Tiger Trails Jungle Lodge شوید که در محدودهی حفاظتشده پارک قرار دارد.
منطقه حفاظتشده و پارک ملی باندیپور، کارناتاکا
پارک ملی باندیپور، زمانی محلی خصوصی برای بازی پادشاهان میسور بود و اکنون منطقهای حفاظتشده برای ببرها و چندین گونه از حیوانات دیگر است. این پارک بخشی از ذخیرهگاه Nilgiri Biosphere به حساب میآید و بازدیدکنندگان شانس زیادی برای مشاهدهی ببرهای گریزپا دارند، بهخصوص که جویبارهای کوچک و سواحل رودخانهی کابینی، محلی ایدهآل برای تماشای آنها محسوب میشود. سافاری با جیپ و مینیبوس نیز برای بازدیدکنندگان مهیا است و برای اطمینان از دیدن ببرها باید ماههای اکتبر و مه (مهر و اردیبهشت) را برای بازدید انتخاب کنند.
اقامتگاههای سازگار با محیطزیست نظیر Dhole’s Den و Bandipur Safari Lodge جزو بهترین گزینهها برای اقامت گردشگران هستند.
علاقهمندان به تماشای ببر در دل طبیعت در جریان باشند که بسیاری از پارکهای ملی هند در فاصلهی ماههای ژوئیه تا سپتامبر (تیر تا شهریور) تعطیل هستند و آن تعداد معدودی که فعالیت میکنند، ممکن است امکانات سافاری نداشته باشند و به همین دلیل تماشای حیاتوحش چالشبرانگیز میشود.
دیدگاه