روزشمار: ۱۱ اسفند؛ تصرف پورتوریکو، بندر ثروتمند

محبوبه پوریوسفی چهار شنبه، ۱۱ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۰۰

روزشمار: ۱۱ اسفند؛ تصرف پورتوریکو، بندر ثروتمند

پورتوريكو که در زبان اسپانیایی به معنای بندر ثروتمند است، در ۱ مارس سال ۱۸۹۸ به تصرف آمریکا درآمد.

جزيره پورتوريكو واقع در اقيانوس اطلس در شمال آمريكای جنوبی، در سال ۱۴۹۳ میلادی توسط كريستف كلمب كشف شد و از سال ۱۵۰۹ میلادی به تصرف استعمارگران اسپانيايى درآمد و حدود ۴۰۰ سال تحت حاكميت آنها قرار داشت.

سرخ‌پوستان بومی جزیره موسوم به قوم تاینو، این جزیره را «بوریکن» به معنای «سرزمین شاهزاده نجیب» می‌خواندند. اما کلمب آن را به یاد یحیای تعمیددهنده به سان خوان تغییر نام داد. این نام هنوز بر پایتخت این کشور باقی است.

پورتوریکو بیش از ۴۰۰ سال در کنترل اسپانیا بود تا این‌که پس از شکست اسپانیا از ایالات متحده در جنگ، این جزیره به کنترل آمریکا درآمد. نام پورتوریکو از زبان اسپانیایی گرفته شده و به معنای «بندر ثروتمند» است.

در سال ۱۵۰۸ نخستین مهاجران اسپانیایی وارد پورتوریکو و بندر خوان پونس دلئون شدند، عده‌ای نیز رهسپار کاپارا شدند و اولین حکومت محلی در آنجا تشکیل شد. یکی از مردان خوان پونس دلئون از فرماندهان تحت نظر کلمب، شایعاتی در مورد ثروت تاینوهای پورتوریکو شنیده بود. اختلافات آغاز شد و تازه‌واردان شروع به سرکوب و مطیع کردن بومیان جزیره کردند. مهاجران اسپانیایی رفته‌رفته مردم تاینو را محو و معادنشان را در ظرف اندک زمانی ضبط کردند. در طول یک سال، پونس دولئون، تاینوها را مطیع خود ساخته و کنترل اکثریت منطقه را بدست گرفت. در آن زمان، آن جزیره مجدداً تغییر نام داده و به پورتوریکو به معنای «بندر ثروتمند» تغییر نام یافت.

تاینوها در ابتدا در معادن طلا کار می‌کردند. در سال ۱۵۱۱، مقامات این جزیره بابت بدرفتاری با تاینوها از سوی کلیسای کاتولیک اخطاری دریافت کردند؛ اما همچنان نرخ مرگ و میر بر اثر کارهای سخت و طاقت‌فرسا و بردگی و بیماری و سوءتغذیه بالا بود. در سال ۱۵۱۸، هنگامی که آبله در میان این قوم شیوع پیدا کرد، بیشتر جمعیت آنان نابود شده بود. این وضعیت آنقدر ادامه پیدا کرد که دیگر تاینوهای زیادی برای کار وجود نداشتند. در این زمان اسپانیایی‌ها مجبور شدند، برده‌های سیاهپوست را جایگزین آن‌ها کنند.

در اوائل سده ۱۷ میلادی این جزیره به دست انگلیسیان افتاد ولی طولی نکشید که دوباره به اسپانیا بازپس داده شد.

آمریکا به دنبال جنگ با اسپانیا برای تصرف پورتوریکو، پس از اشغال این جزیره در سال ۱۸۹۸ کنترل آن در در دست گرفت. به علت اینکه پورتوریکو از مستملکات آمریکاست همهٔ شهروندان پورتوریکو دارای تابعیت آمریکایی هستند. در سال ۱۹۴۸ سنای آمریکا اجازه انتخاب حاکم توسط خود پورتوریکویی‌ها را صادر کرد، در سال ۱۹۵۲ این لایحه توسط کنگره تصویب و ضمانت اجرایی پیدا کرد. در ۱ نوامبر ۱۹۵۰ استقلال‌طلبان افراطی پورتوریکویی با سفر به واشینگتن و ورود به محل کار رئیس جمهوری «هری ترومن» قصد ترور او را داشتند که البته موفق به این کار نشدند، در ۱ مارس ۱۹۵۴ نیز عده‌ای از افراطیون پورتوریکویی با ورود به ساختمان کنگره، ۵ تن از نمایندگان کنگره را مجروح کردند.

جزیره پورتوریکو هم‌اکنون تحت حاکمیت سیاسی آمریکا قرار دارد، دلار آمریکا پول رایج آن است و شهروندانش با گذرنامه آمریکایی سفر می‌کنند.

این کشور کوچک‌ترین و شرقی‌ترین جزیره از جزایر آنتیل بزرگ از هند غربی به‌شمار می‌آید که از شمال به اقیانوس اطلس، از شرق به جزایر آنتیل کوچک، از جنوب به دریای کارائیب، و از غرب به جمهوری دومینیکن محدود می‌شود.

پورتوریکو از مجمع‌الجزایری تشکیل شده که شامل جزیره اصلی پورتو ریکو و تعدادی جزایر کوچک‌تر است. بزرگ‌ترین این جزایر Vieques، کولیبرا و مونا هستند. جزیره اصلی پورتوریکو از لحاظ وسعت کوچک‌ترین جزیره در میان جزایر «گریترز آنتیل» است. اگرچه از لحاظ جمعیت رتبه سوم را در بین این گروه چهار جزیره‌ای دارد. سایر جزایر عبارتند از کوبا، هیسپانیولا و جامائیکا.

پورتوریکو، آب و هوایی گرمسیری و استوایی دارد و در بعضی فصول طوفان‌های آتلانتیک را هم تجربه میکند. دمای هوای پورتوریکو همواره تابستانی است و میانگین دمای سالانه آن به ۲۶ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. بین ماه‌های دسامبر و آوریل اوج فصل گردشگری در این جزیره است. برای روبرو نشدن با هجوم جمعیت مسافرین، بهترین زمان سفر بین ماه‌های می و نوامبر است، اگرچه متاسفانه این زمان هم با فصل طوفان‌ها تداخل پیدا می‌کند.

به گزارش موسسه «انکی» که یک موسسه طبقه‌بندی و اطلاع‌رسانی جهانی در کشور کانادا است، کشور پورتوریکو در آمریکای لاتین ارزان‎ترین کشور برای سفر شناخته شده است.