طولانی ترین نمایشگاه هنری جهان؛ آمریکا

طول دره باعظمت «Nine Mile Canyon» حدود ۴۰ مایل (۶۴ کیلومتر) است. نهر «Nine Mile Creek» نهر کوچکی در این ناحیه است که طول آن به ۱۴ کیلومتر می‌رسد و به داخل رودخانه سبز (Green River) در ایالت یوتا می‌ریزد. دره کم‌نظیر «Nine Mile Canyon» به‌وسیله همین نهر حفر شده است.

دره (Nine Mile Canyon) نامش را از نقشه نخستین کاشف خود، شخصی به نام «جان وسلی پاول» گرفته است. او نقشه این دره را به شکل مثلثی کشید که طول هر یک از اضلاع آن به ۹ مایل می‌رسید.

بیشتر حکاکی‌ها و صورت‌نگاره‌های منقوش بر صخره‌های این دره به‌وسیله سرخ‌پوستان قوم «فرمونت» که از بومیان آمریکا بودند، طراحی شده است. این قوم در سال ۳۰۰ میلادی در دره «Nine Mile Canyon» ساکن شدند و در ابتدا چادرنشین بودند. آن‌ها مانند عشایر امروزی در جستجوی غذا از محلی به محل دیگر کوچ می‌کردند و به پرورش غلات اشتغال داشتند.

با فرا رسیدن سال ۷۵۰ میلادی زندگی روستایی در این قوم کمی رونق یافته بود. در این دوره سرخ‌پوستان فرمونت با استفاده از گل و الوارهای چوبی، کلبه‌های کوچکی به نام «خان‌چال» می‌ساختند و چند روستای کوچک در این دره ایجاد کرده بودند که فعالیتشان مبتنی بر کشاورزی بود.

سنگ‌نگاره‌ها و خطوط تصویری موجود روی صخره‌های دره «Nine Mile Canyon» در خلال سال‌های ۹۵۰ تا ۱۲۵۰ میلادی در زمان اعتلای فرهنگ سرخ‌پوستان فرمونت کنده‌کاری شده‌اند. اما در قرن پانزدهم میلادی زندگی اقوام سرخ‌پوست آمریکا در این دره به‌کلی ناپدید شد.

علت اصلی ناپدید شدن قوم فرمونت از دره یوتا مشخص نیست. گفته می‌شود دیگر اقوام سرخ‌پوست مانند «یوت»، «پیئوت» و «شوشون» که روحیه‌ای تهاجمی‌تر داشتند سرخ‌پوستان فرمونت را از این ناحیه فراری داده‌اند.

در حال حاضر آثار حکاکی این ناحیه از آمریکا در کنار سایر آثار به‌جامانده از دوره‌های گذشته، مانند اقامتگاه‌های سنگی و انبارهای غله باستانی که همگی متعلق به ساکنان اولیه این دیار بوده‌اند، به‌صورت قانونی محافظت می‌شوند.

با این‌همه، بخش وسیعی از حکاکی‌ها و سنگ نگاره‌های دره «Nine Mile Canyon» به‌تدریج بر اثر فرسایش طبیعی و گردوخاک ناشی از ترافیک روزافزون وسایل نقلیه در معرض نابودی قرار گرفته‌اند.