شهری که توسط نازی‌ ها ویران شد

یک منطقه‌ی کشاورزی در نزدیکی شهر لیموژ فرانسه بود. در ماه ژوین سال ۱۹۴۴ این شهر در منطقه تحت اشغال آلمان از فرانسه بود.

آلمان بخش‌های زیادی از اروپا را گرفته بود. ارتش آلمان قبل از آن به چک‌اسلواکی، لهستان، دانمارک، نروژ، فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ و هلند حمله کرده بودند. هلند و نروژ در برابر آلمان‌ها تسلیم شدند.

در دهم ژوین ۱۹۴۴ سربازان اس اس نازی وارد شهر اورادور-سور-گلان را که به آن معمولا اورادور می‌­گفتند،شدند. به تمام کسانی که در شهر بودند فرمان داده شد تا ظهر در میدان شهر جمع شوند و این گردآوری به‌صورت فرمان و دستور انجام شد.

سپس تمام کسانی که در شهر بودند حبس شدند. مردها را در انبارها زندانی کردند. زنان و کودکان را در کلیسا حبس کردند.

بعد از آنکه همه را حبس کردند و درها را قفل کردند، نازی‌ها آتش را در شهر روشن کردند و همه‌جا را سوزاندند.

روستانشینانی که سعی در فرار از شعله های آتش را داشتند با مسلسل و به ضرب گلوله کشته می‌شدند تا اینکه سربازان کل روستا را ویران و نابود کردند. از ۶۵۲ نفر ساکنان روستا،۶۴۲ نفر شامل ۲۴۵ زن،۲۹۷ کودک و ۱۹۰ مرد کشته شدند

مقاومت فرانسه که در این زمان فعال بود، خاری در چشم جبهه‌ی آلمان‌ها محسوب می‌شد که با هدف خارج کردن آلمان‌ها از کشور شکل گرفته بودند. متفقین تنها چند روز قبل‌تر در ششم ژوین در ساحل نرماندی فرود آمدند. این موضوع به مقاومت فرانسه، عزم حرکت بیشتری داد و فعالیت آن‌ها را افزایش داد.

در سال ۱۹۴۶، دولت فرانسه کل شهر ویران شده را به‌عنوان یک منطقه‌ی یادبود ملی اعلام کرد. هرچند که دولت فرانسه این منطقه را حفظ کرد اما اقدام به مرمت و بازسازی آن نکرده است.

تحقیقات نتوانسته‌اند شواهد و مدارک قطعی پیدا کنند که چه کسی دستور قتل عام را صادر کرده بود و اینکه آیا این موضوع با مقاومت فرانسه در ارتباط بوده است یا خیر. چند نظریه‌ مختلف وجود دارد که چرا این رویداد رخ داد. نظریه‌ای که به‌طور گسترده پذیرفته شده است این است که آلمان‌ها اطلاعات محرمانه‌ای مبنی بر اینکه روستاییان به جبهه مقاومت کمک می‌‌کنند دریافت کردند. در زمان قتل عام هفت پناهنده‌ی یهودی در روستا به سر می‌بردند.

ظاهرا اینکه شهر بدون هیچ دلیل قابل‌قبولی نابود نشده است باعث می‌شود این واقعه بیشتر وحشت آور و مایه‌ی انزجار باشد.