چطور از پوست هنگام کوهنوردی مراقبت کنیم؟

استفن پوست ایده‌آل کوهنوردی را پوستی محکم و مقاوم در برابر شکاف‌ها می‌داند. برت نیز این گفته را تایید می‌کند و اشاره می‌کند که پینه‌ها برای کوهنوردان بسیار مهم هستند. البته باید سریع درمان شوند. این التهاب‌ها تعادل را بین نرمی و زمختی حفظ می‌کنند.

ساختن یک پوست خشن و در عینِ حال منعطف و مراقبت از آن زمان می‌برد. پینه‌ها یا مناطقی از پوست که ضخیم می‌شوند، در اثر اصطکاک زیاد، فشار و خراش مکرر در باشگاه یا صخره‌های طبیعی به‌وجود می‌آیند. زمانی که پوست شما خشونت بیشتری پیدا می‌کند باید مراقب باشید تا بیش از اندازه خشک نشود وگرنه ترک برمی‌دارد و خونریزی می‌کند. استفن و برت هر دو از کرم هنگام شب استفاده می‌کنند تا پوستشان برای فردا آماده باشد.

اولین نکته در ساختن پینه‌های خوب مقاومت است. شما باید دست خود را تحت فشار قرار دهید تا پینه‌ها ساخته شوند. چطور؟ برت می‌گوید:

تنها یک راه وجود دارد و آن کوهنوردی بسیار است.

همین که شاهد وجود پینه‌ها شدید، قسمت‌های ریز همچنین مناطقی که پینه‌ها در حال ضخیم‌تر شدن هستند را بررسی و با دیگر پینه‌ها مقایسه کنید. با سوهان ناخن به‌آرامی بر پوسته‌ها بکشید و با استفاده از ناخنگیر پوسته‌های ریز را بردارید. هدف صاف نگهداشتن سرانگشت‌ها است تا هنگام کوهنوردی آسیب نبیند.

اگر مدام در حال کوهنوردی هستید، پیش از خوابیدن از پماد استفاده کنید. برت می‌گوید:

من تقریبا هر شب پس از کوهنوردی و پیش از خواب به دستانم کرم می‌زنم. این کار پوستم را مرطوب نگه می‌دارد و به خوب شدن جراحت‌ها کمک می‌کند.

آنچه می‌نوشید یا می‌خورید بر پوست شما تاثیر می‌گذارد. استفان می‌گوید:

من غذاهای مختلفی می‌خورم که همگی دارای شکر کم هستند و فرآوری‌شده نیستند. مطمئنم که این کار موثر و مفید است. من همیشه پوست خوبی داشته‌ام.

گیاه‌خوار شدن برای عده‌ای عجیب و غیرواقعی است پس سعی کنید از همه چیز میل کنید و غذاها و خوراکی‌های مضر را حذف کنید.

هیدراته بودن نکته مهمی در سلامت و نگهداری پوست است. دهیدراته شدن در طول کوهنوردی به‌راحتی پیش می‌آید و کوهنوردان کاملا آگاه‌اند که این امر همه چیز، از انعطلاف تا سرعت و هوشیاری ذهن را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. اما عواقب دیگر این مسئله بر پوست است، چراکه نه‌تنها باعث خشکی آن می‌شود بلکه سرعت درمانش را نیز کند می‌کند.

پس از کوهنوردی، چه در باشگاه و چه در فضای باز، دست‌هایتان را به‌طور کامل بشویید و خشک کنید. این کار برای این است که میکروب و باکتری پخش نشود و گچ روی پوست نماند. مراقب زخم‌های ریز باشید و جراحت‌ها را با ژل‌های ضدعفونی تمیز کنید یا با باند و پماد بپوشانید. از کرم دست هم غافل نشوید.

حتی زمانی که تعادل خوبی بین نرمی و خشنی پوستتان ایجاد کردید، ممکن است باز دستان شما زخم شوند. استفان هنگام کوهنوردی از هرچه داشته باشد استفاده می‌کند:

اگر پوستم شروع به خونریزی کند برای بند آمدنش فوری از گچ استفاده می‌کنم.

برت ابتدا روی زخم را به پماد آغشته می‌کند سپس آن را با نوار کوهنوردی باندپیچی می‌کند. او می‌گوید:

من یک تکه از نوار را دولا می‌کنم، این‌طور قسمت چسبناک دیگر به زخم نمی‌چسبد. زخمم را که مرطوب است برای چند ساعت کوتاه می‌پوشانم سپس آن را برای مدتی باز می‌کنم تا خشک شود. سپس دوباره مرطوبش می‌کنم و رویش را می‌پوشانم. این کار در روند بهبودی من بسیار موثر بوده است.

استفاده از چسب فوری یکی دیگر از ترفندها است. به‌جای اینکه پینه‌ها را از بین ببرید، زخم را ببندید و به کناره‌ها چسب بزنید (مراقب باشید چسب به‌طور مستقیم روی زخم نریزد) سپس آن را بپوشانید و به کوهنوردی ادامه دهید. فراموش نکنید که حتما در پایان روز آن را بشویید و ضدعفونی کنید.