کلیسای کوچک موگنو؛ از ویرانی کامل تا معماری دایره‌ای با سقف شیشه‌ای

شنبه 1 آذر 1404 - 12:01

مطالعه 3 دقیقه

کلیسای «سن جیووانی باتیستا» در روستایی کوهستانی در سوئیس، یک شاهکار مدرن به شمار می‌رود که به نمادی برجسته از هنر و معماری معاصر تبدیل شده است.

کلیسای «سن جیووانی باتیستا» (Church of San Giovanni Battista) در دهکده «موگنو» واقع در سوئیس، اکنون یک نمونه مطالعاتی در زمینه معماری پس از بحران و بوم‌گرایی ساختمانی است. بنای قدیمی این کلیسا در سال ۱۹۸۶ بر اثر یک بهمن ویرانگر تخریب شد؛ اما معمار ایتالیایی، «ماریو بوتا»، با تمرکز بر پایداری سازه‌ای و زیبایی‌شناسی مدرن، این بنا را بازسازی کرد. کلیسا امروز به یک نقطه عطف گردشگری و معماری در سوئیس تبدیل شده است. (suzannelovellinc)

اولویت اصلی در طراحی بوتا، تضمین مقاومت سازه در برابر بلایای طبیعی احتمالی آینده بود. این هدف با استفاده از مصالح کاملا بومی منطقه و طراحی حجمی منحصربه‌فرد محقق شد.

نمای داخلی و خارجی کلیسا با نوارهای متناوب و افقی از گرانیت خاکستری و مرمر سفید پوشیده شده است. این سنگ‌ها از معادن محلی دره ماجیا استخراج شده‌اند که مشابه مصالح به کار رفته در برخی کلیساهای رومانسک توسکانی هستند.

بوتا در عین استفاده از بتن آرمه برای زیرساخت، حجم بالایی از سنگ‌های بومی را به‌کار گرفت. تنها دو زنگ کلیسای متعلق به اواسط قرن هجدهم از آوار نجات پیدا کردند. این دو زنگ هم در بنای جدید جای داده شدند تا عمق تاریخی پروژه حفظ شود.

این بنا به‌دلیل قرارگیری دقیق در محل کلیسای قدیمی، ابعاد بسیار کوچکی دارد و فضای داخلی آن تنها برای نشستن ۱۵ نفر طراحی شده است. طراحی دایره‌ای شکل سازه از نمای بیرونی، آن را از بافت سنتی روستایی موگنو متمایز می‌کند. در معماری بنا، یک مستطیل در داخل یک بیضی خارجی نقش بسته که در نهایت در سطح سقف به یک دایره تبدیل می‌شود.

یکی از ویژگی‌های فنی برجسته، حذف کامل پنجره‌های مرسوم است. روشنایی طبیعی کلیسا منحصراً از طریق یک سقف دایره‌ای شکل شیشه‌ای تامین می‌شود که با برشی مورب بر روی بدنه سنگی قرار گرفته است. این تقابل میان سنگ محکم و شیشه سبک، القاکننده نیرویی غیرقابل حرکت است که با ظرافت متعادل شده است.

بوتا، که سابقه طراحی چندین فضای مذهبی را دارد، در خصوص علاقه خود به این نوع معماری چنین گفته است: