تلفیق غذا، هنر و تاریخ؛ رستورانی با روح قدیمی احمدآباد

سه‌شنبه 27 آبان 1404 - 12:15

مطالعه 3 دقیقه

در هیاهوی شهر احمدآباد، رستورانی افتتاح شده که با معماری بومی و فضایی هنری، پناهگاهی برای آرامش و بازگشت به ریشه‌های هندی است.

در میانه‌ تراکم فزاینده‌ی شهر «احمدآباد»، واقع در هند، جایی که بافت تاریخی شهر زیر سایه‌ سنگین بتن قرار گرفته، رستوران «زیر درخت چریش» (Under The Neem Tree) مانند پناهگاهی نجات‌بخش است. این پروژه بیش از آنکه یک فضای تجاری باشد، یک بیانیه‌ فرهنگی است؛ ادای دینی به سنت ایوان‌ها، خانه‌های پلکانی و حیاط‌های سایه‌دار که روح احمدآباد را می‌سازند. (Love That Design)

طراحی رستوران «زیر درخت چریش»، دعوتی آگاهانه به مفهوم «آهستگی» است. مجموعه‌ای از توقف‌گاه‌ها و آستانه‌ها، جایی که حوضچه‌هایی با الهام از آب‌انبارهای پلکانی و مسیرهای سرپوشیده، الگوهای بومی را به یاد می‌آورند و بر اهمیتشان در بافت معاصر شهر تاکید می‌کنند. در حقیقت، این پروژه از کاربری خود فراتر می‌رود و نه‌تنها به نیازهای طراحی یک رستوران پاسخ می‌دهد، بلکه به یک اشتیاق فرهنگی عمیق‌تر در چشم‌انداز شهری می‌پردازد که به سرعت در حال تغییر است.

از نظر مصالح، رستوران «زیر درخت چریش» به سراغ پالت رنگی از عناصر پایدار رفته است. آجرچینی نمایان، هم به عنوان عنصر سازه‌ای و هم نمادین، در مرکز توجه قرار دارد و یادآوری ماندگار از پیوند طولانی احمدآباد با معماری خاکی تلقی می‌شود. این دیوارها تنها نقش جداکننده ندارند؛ بلکه سطوحی برای نمایش بیش از پنجاه اثر هنری هستند که یک قرن از تاریخ شهر را به تصویر می‌کشند و حافظه‌ جمعی را با آیین‌های روزمره پیوند می‌زنند. کفپوش‌های هندی و کاشی‌‌کاری‌ها مراکشی ضمن حفظ یکپارچگی، فضاها را به شکلی ظریف از هم تفکیک می‌کنند.

در بستر رستوران «زیر درخت چریش»، استفاده از حصیر و چوب با تناژ گرم و ظروفی با طراحی دقیق، حسی از صمیمیت به فضا می‌بخشد. سالن ال‌مانند رستوران، فضاهای متنوعی برای نشستن ایجاد کرده است و ایوان‌ها، پاسیوها و حیاط‌ها، هرکدام حال‌و‌هوای منحصربه‌فردی را برای مشتریان فراهم می‌کند.