تجربه ماورایی یک رستوران در پکن؛ غذا خوردن با آیین تبتی!
رستوران «کانگسو» (Cang Su) در دل پارکی سرسبز در شهر پکن چین پنهان شده است و بیش از آنکه تنها یک مکان برای صرف غذا باشد، به آیینی برای ورود و تجربهای روحانی شباهت دارد. مسیر ورود به رستوران از میان درختان بامبو میگذرد و مهمان را به آرامی به فضایی باز و روشن هدایت میکند. ورودی سنگی آن، که در دل ساختاری مدرن قرار گرفته، ریشه در میراث تبت دارد و با رنگ قرمز آیینی خود، ورود را به نوعی عبور معنوی بدل میکند. درون این ورودی، چلچراغی بلورین با الهام از اژدها و آب آویزان است که حس پیوند اسطوره، طبیعت و یاد فرهنگی را در فضا جاری میسازد. (Love That Design)
در فضای داخلی، طراحی بر پایه ترکیب رنگ، بافت و نور شکل گرفته است. دیوارهای شیشهای دستساز، طیفهای رنگی تبت را، از اخرایی و طلایی تا نیلی و سبز، بازتاب میدهند و در کنار چوب و سنگ طبیعی، فضایی زمینی و در عین حال شاعرانه پدید میآورند. مبلمان و ظروف دستساز، پیوند میان سنت و اصالت را با فضای باز و سبز پارک برقرار میکنند. سقف نیلیرنگ، یادآور آسمان و آبهای عمیق رودخانه «یارلونگ تسانگپو» (Yarlung Tsangpo) است و چلچراغهایی به شکل میوه و ظروف سنتی، نشانههایی از شادی و فراوانی را به فضا میافزایند.
اتاقهای خصوصی رستوران کانگسو در امتداد راهرویی آرام و کمنور قرار دارند و هرکدام با ترکیبی از هنر معاصر و نمادهای آیینی تبت، فضایی برای خلوت و تامل فراهم میکنند؛ اما آنچه کانگسو را از دیگر رستورانهای سطح بالا متمایز میسازد، نگاه متفاوتش به مفهوم لوکس بودن است. در اینجا، لوکس بودن نه در زرقوبرق، بلکه در تجربهای فرهنگی و شفابخش معنا پیدا میکند؛ جایی که خوردن غذا با نیایش در هم میآمیزند.
چرخهای دعای برنزی در گوشهوکنار فضا با هر حرکت، ریتمی از آرامش را در برابر شتاب شهری پکن مینوازند. رستوران کانگسو در نهایت خود را بهعنوان پناهگاهی فرهنگی معرفی میکند که در آن، معماری و آیین دستبهدست هم دادهاند تا مفهوم تغذیه را به تجربهای از تامل، شفقت و پیوند دوباره با طبیعت بدل کنند.
اگر معماری و ویژگیهای فرهنگی رستوران کانگسو در پکن برای شما جذاب بود، لطفا دیدگاهها و احساسات خود را با ما و سایر کاربران کجارو در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: Love That Design | عکاس: نامشخص