کشورهای ثروتمندی که مردمش به سیاستمداران بی اعتمادند

مجمع اقتصاد جهانی به تازگی مطلبی منتشر کرده که به بررسی چندین کشور از نظر سلامت مالی و خطرات ناشی از آن بر سراسر دنیا پرداخته است. این بررسی همچنین برخی بینشهای جالب در رابطه با کشورهای متفاوت را نیز ارئه کرده است. یکی از این بینشها میزان اعتماد مردم هر کشور به سیاستمداران آن است. با کجارو همراه باشید.
در یک نظرسنجی از مردم کشورهای مختلف خواسته شد تا به استانداردهای اخلاقی سیاستمداران خود امتیاز دهند. امتیاز آنها از ۱ تا ۷ شمارهگذاری شد که عدد ۱، بی اعتماد بودن و عدد ۷ اعتماد کامل به این سیاست مداران را در بر داشت.
نسبت محاسبات به نسبت جمعیت هر کشور بود که هیچ کشوری نتوانست عدد ۷ را به خود اختصاص دهد. سنگاپور در این رتبهبندی با امتیاز ۶.۲ بالاترین امتیاز را داشت و از بیشترین اعتماد شهروندان خود برخوردار بود. پس از آن انگلستان با ۴.۵ امتیاز رتبه خوبی را کسب کرد. آمریکا نیز امتیاز ۳.۴ را به خود اختصاص داد.
در این رقابت تنها ۳۴ کشور عضو OECD ( سازمان همکاری توسعه و اقتصاد جهانی) که همگی دارای اقتصادهای نسبتا توسعه یافته با نظام های دموکراتیک هستند، قرار داشتند.
۱۳ کشوری که در زیر ذکر شده مکانهاییهستند که از کمترین اعتماد مردم خود برخوردار هستند:
ترکیه 
سیاستمداران ترکیه به هرجومرج و نزاع در پارلمان شهرت دارند چرا که فساد در پارلمان آنها بیداد میکند و آنها نیز تنها راه مبارزه با این فسادها و حل و فصل کردن آن در پارلمان را به واسطه دعوا و کشمکش یافته اند. رسوایی که در سال ۲۰۱۳ در این کشور رخ داد هنوز در خاطر مردم باقی مانده است. زمانی که پلیس به خانه چندین حاکم و سیاستمدار یورش برد و میلیونها دلار پول نقدی که به واسطه رشوه به دست آمده بود را کشف کرد.
پرتغال
سال گذشته، علنی شدن فساد در دولت منجر به استعفای وزیر دولت این کشور، میگول ماسدو ( Miguel Macedo ) شد. این موضوع مربوط به صادر کردن ویزای سریع سرمایه گذاران خارجی بود.
کرهجنوبی 
همانند دیگر کشورهای ذکر شده، کرهجنوبی نیز به واسطه وجود فساد در نهادهای دولتی به بیاعتمادی مردم نسبت به این نهادها دچار است. در ماه آوریل، یکی از نخستوزیران این کشور به نام لی وان کو( Lee Wan-Koo ) استعفا کرد و ۲ ماه بعد به فساد متهم شد.
لهستان 
دولت لهستان کارهای زیادی در روند مبارزه با فساد در سال اخیر انجام داده است. همچنین دولت از طریق ترکیب اراده سیاسی و اجرای قانون، لهستان را به مکانی بهتر برای کسب و کار تبدیل کرده، با این حال، با توجه به گزارش ویژه Eurobarometer یک چهارم از شهروندان این کشور بر این باورند که فساد در دولت، زندگی روزانه آنها را تحت تاثیر قرار داده است.
یونان 
جناح چپ دولت به رهبری الکسیسسیپراس( Alexis Tsipras ) ممکن است دوباره انتخابات پیشرو را برنده شود. اما مردم هنوز هم مطمئن نیستند که آیا سیاستمداران این جناح قادر به تامین یک معامله بهتر برای کشور تحت محاصره خود هستند یا خیر.
مجارستان 
رسوایی فساد نخست وزیر حزب حاکم، ویکتور اوربان ( Viktor Orban ) باعث از دست رفتن اعتماد عمومی نسبت به این دولت شده است. همچنین اتحادیه اروپا سهمیه کمک مالی خود به این کشور را به منظور مشکوک بودن وجود فساد در این کشور به تعلیق در آورد.
اوریل امسال مردم بیش از ۵۰ شهر مجارستان در اعتراض به دولت به راهپیمایی برخاستند.
مکزیک 
رسوایی ناپدید شدن ۴۳ دانشجو در شب ۲۶ سپتامبر سال گذشته دلیل برجستهای برای بیاعتمادی مردم به دولت این کشور است. پس از اعتراف دولت مبنیبر ربوده شدن این دانشجویان به دستور شهردار، تنها ۲ جسد کشف شد. بعدها گفته شد که این دانشجویان در حال برنامهریزی برای منحل کردن یک رویداد بودند که به دستور شهردار، ربوده شدند.
اسپانیا 
رسوایی نخست وزیر این کشور مارانو راخوی به منظور مشارکت ۲۵۰ میلیون یورویی در یک شبکه فساد باعث شده تا در سال ۲۰۱۴ در تظاهراتی ۵۱ نفر دستگیر شوند و هنوز دولت سعی دارد تا اعتماد سلب شدهیمردم را جلب کند.
اسلواکی 
رشوهخواری هنوز هم به عنوان امری شایع در دولت دیده میشود، به حدی که این کشور در سازمان همکاری توسعه و اقتصاد جهانی( OECD ) از اعتماد اندکی برخورد است. دولت بریتانیا حتی به سرمایه گذاران بالقوه در این کشور هشداد داده است که فساد در اسلواکی به خصوص در دستگاههای دولتی، بهداشت و درمان، آموزش و بخشهای اجرایی قانون بیداد میکند.
اسلوونی 
این کشور از ۲۰ سال پیش برای انتقال کومونیسم تلاش میکند و این تلاش ها هنوز نیز ادامه دارند. علاوه بر آن، کاهش مدیریت هزینههای عمومی و همچنین فساد، هنوز هم بر واحد پول آزاد این کشور تاثیر گذار است.
۲. جمهوری چک
شهروندان این کشور عمیقا به دولت چک بی اعتماد هستند. آنها همچنین به علت رشوه خواری دولت و شرایط اشتغال نامناسب حاکم در کشور، استعفای نخست وزیر این کشور پیتر نکاس ( Petr Necas ) را خواستارند.
ایتالیا
چندمین دهه است که سیاستمداران این کشور به فساد و رسواییهای اخلاقی محکوم میشوند. برای مثال، تا به حال حضور سیلویو برلوسکونی ( Silvio Berlusconi ) نخست وزیر این کشور در ۳ مهمانی که مغایر با جنبه های اخلاقی بود باعث رسوایی این شخص شده است، و این امر منجر به کاهش اعتماد عمومی نسبت به دولت او شد.
منبع : Businessinsider
دیدگاه