رازهای باستانی؛ معماهایی که هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند!

ماندانا بابوئی
ماندانا بابوئی شنبه، ۲۲ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۰۶
رازهای باستانی؛ معماهایی که هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند!

از محل مقبره کلئوپاترا تا شهر باستانی زیر آب، رازهای باستانی حل نشده تاریخ بسیار هستند. برخی از این اسرار تاریخی، ممکن است هرگز حل نشوند.

در هیچ دوره‌ای از تاریخ معاصر به‌اندازه‌ امروز درباره‌ تمدن‌های باستانی اطلاعات نداشته‌ایم. به لطف تلاش‌های بی‌وقفه‌ دانشمندان، مورخان و باستان‌شناسان برجسته، هرروز اکتشافات و پیشرفت‌های جدیدی حاصل می‌شود. همه‌ این پیشرفت‌ها، تصویری واضح‌تر از تاریخ به ما نشان می‌دهند. با این‌حال، به‌رغم پیشرفت‌های بی‌سابقه‌ای که به دست آورده‌ایم، بخش زیادی از دوران باستان همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ حتی با وجود انبوه اطلاعاتی که متخصصان ما در اختیار دارند، هنوز پازل تاریخ این کره خاکی، قطعات گمشده بسیاری دارد. اسرار تاریخی مثل استون‌ هنج در انگلستان، محل دقیق آرامگاه کلئوپاترا، اشیای عجیب با ۱۲ وجه و خط «ا» که هنوز رمزگشایی نشده است، برخی از این اسرار محسوب می‌شوند. 

تعدادی از رازهای حل نشده باستانی در دنیا:

استون‌ هنج

یکی از مشهورترین نقاط دیدنی انگلستان، «استون‌ هنج» (Stonehenge) است. این شگفتی ماقبل تاریخ، همچنان به‌اندازه‌ اولین روزی که توسط باستان‌شناسان رومی کشف شد، راز و رمز بسیار دارد. مورخان عموما بر این باورند که انسان‌های اولیه که در منطقه بریتانیا زندگی می‌کردند، استون‌ هنج را حدود ۵,۰۰۰ سال پیش بنا کرده‌اند.

هنوز مشخص نیست که استون هنج با چه کاربری و به چه دلیلی ساخته شد. برخی نظریه‌ها ادعا می‌کنند که این مکان، به‌عنوان معبدی باشکوه برای مراسم مذهبی مختلف استفاده می‌شد. برخی دیگر مطمئن هستند که مردم باستانی جزایر بریتانیا از استون‌ هنج به‌منظور پیش‌بینی فصول و تعیین زمان بهره می‌بردند. حتی برخی پا را فراتر گذاشته و می‌گویند که این بنا، بقایای تمدنی بزرگ و قدرتمند است که در گذر زمان، ناپدید شده است. با توجه به اینکه هیچ سند مکتوبی از آن دوران وجود ندارد، احتمالا، بشر هرگز نتواند به‌طور قطعی، به حقیقت ماجرا پی ببرد.

استون هنج، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

آرامگاه کلئوپاترا

با وجود اینکه کلئوپاترا یکی از مشهورترین و مستندترین فرمانروایان مصر باستان بود، محل دقیق دفن او، تا به امروز ناشناخته باقی مانده است. پس از مرگ «مارک آنتونی» و خودکشی کلئوپاترا، «پلوتارک» ادعا کرد که این دو عاشق، در یک مقبره، کنار هم قرار داده شده‌اند. با این‌حال، هیچ اشاره‌ روشنی به مکان دقیق این مقبره وجود ندارد و از آن زمان تاکنون، هیچ‌کس نتوانسته است آن را پیدا کند. در سال ۲۰۱۰، گروهی از باستان‌شناسان در اطراف اسکندریه به کاوش پرداختند و مقبره‌های باستانی زیادی از دوران حکومت کلئوپاترا پیدا کردند؛ اما نتوانستند مقبره‌ او را بیابند.

به احتمال بسیار زیاد، مقبره‌ کلئوپاترا، سرنوشتی مشابه مقبره‌ اسکندر کبیر داشته باشد. این مقبره، یا در اعماق آب قرار دارد یا زیر یک آپارتمان در مصر امروزی مدفون شده است.

نقاشی چهره کلئوپاترا، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

آتش یونانی

«آتش یونانی» (Greek fire)، در زمان خود سلاحی شگفت‌انگیز و بی‌نظیر بود. نزدیک‌ترین چیزی که می‌توان این آتش را با آن مقایسه کرد، «ناپالم» (Napalm؛ نوعی ماده آتش‌زا) امروزی است. بیزانسی‌ها برای اولین بار، این سلاح‌های جنگی ویرانگر را در قرن هفتم یا هشتم میلادی ابداع کردند. این سلاح، عمدتا در جنگ‌های دریایی مورد استفاده قرار می‌گرفت و نقشی کلیدی در دفع حملات و محاصره‌های بی‌شمار «قسطنطنیه» ایفا می‌کرد. این ماده‌ آتش‌زا، اغلب درون لوله‌های مخصوصی قرار داده می‌شد و با قدرت فراوان، به‌سمت کشتی‌های دشمن پرتاب می‌شد. بارها اتفاق افتاد که به لطف تدبیر و مانورهای ماهرانه‌ بیزانسی‌ها، ناوگان کامل دشمن در آتش می‌سوخت.

با وجود تاثیر فوق‌العاده‌ای که آتش یونانی در میدان نبرد داشت، با کاهش قدرت امپراتوری بیزانس در قرن سیزدهم، دیگر از آتش یونانی استفاده نشد. کارشناسان بر این باورند، از آنجایی که ساخت آتش یونانی یک راز کاملا محرمانه بود، با گذشت قرن‌ها، افراد کمتری فرمول و مواد لازم برای ساخت آن را می‌دانستند. سرانجام، آخرین فرد روی زمین که می‌دانست چگونه آن را بسازد، بدون اینکه به کسی بگوید یا آن را بنویسد، از دنیا رفت.

نقاشی از آتش یونانی، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

بنای یادبود یوناگونی

بنای یادبود «یوناگونی» (Yonaguni)، برای اولین بار در دهه ۱۹۸۰ میلادی در سواحل ژاپن، توسط گروهی از غواصان کشف شد. برخی این بنای یادبود را شبیه به بقایای ویران تمدنی گمشده می‌دانند که از آن زمان به زیر اقیانوس فرو رفته است. «آتلانتیس ژاپنی» توسط مورخان، باستان‌شناسان و زمین‌شناسان، به‌شدت مورد بحث قرار گرفت. آن‌ها یوناگونی را ناشی از حرکت صفحات تکتونیکی می‌دانند و آن را به‌عنوان یک پدیده طبیعی، در کف اقیانوس می‌شناسند. بنای یادبود یوناگونی به احتمال زیاد تا زمان تحقیقات و اکتشافات بیشتر در این مکان، منبعی از کنجکاوی و رمز و راز بی‌پایان باقی خواهد ماند.

بنای یادبود یوناگونی در ژاپن؛ منبع عکس: simpsonstreetfreepress.org؛ عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت simpsonstreetfreepress.org؛ عکاس: نامشخص

سکه وایکینگ

این یک واقعیت ثابت شده است که حدود سال ۱۰۰۰ میلادی، اولین اروپایی‌هایی که پا به قاره آمریکای شمالی گذاشتند، در منطقه‌‌های «نیوفاندلند و لابرادور» (Newfoundland and Labrador) امروزی، سکنی گزیدند. گروهی از وایکینگ‌ ها، تقریبا یک سال در اینجا توقف کردند تا زمستان را سپری کنند و چوب و منابع دیگر جمع‌آوری کنند. زمان زندگی آن‌ها در این منطقه کوتاه بود و اطلاعات کمی در مورد نوع زندگی آن‌ها در آمریکای شمالی، وجود دارد.

با این حال در سال ۱۹۵۷ میلادی، یک باستان‌شناس آماتور، به‌طور اتفاقی سکه‌ای اسکاندیناویایی، مربوط به سال ۱۰۶۰ یا ۱۰۸۵ پیدا کرد. این بدان معناست که یا سکه مربوط به ورود اولیه وایکینگ‌ها در سال ۱۰۰۰ بود یا توسط گروه دیگری از وایکینگ‌ها که بعد از آن به این منطقه پا گذاشتند، به آن‌ها داده شده است. تا به امروز، این تنها نمونه از پول اسکاندیناوی به شمار می‌رود که در آمریکای شمالی پیدا کرده‌اند.

سکه وایکینگ، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

دوازده‌ وجهی‌ های رومی

اشکال عجیب دوازده وجهی، از خاص‌ترین بقایای دوران روم باستان هستند. به نظر می‌رسد بیشتر دوازده‌ وجهی‌ های که توسط باستان‌شناسان کشف شده‌اند، بین سال‌های ۱۰۰ تا ۳۰۰ پس از میلاد ساخته شده‌اند. کاربرد این اشیای عجیب، هنوز موضوع بحث جدی بین متخصصان است. برخی فکر می‌کنند که آن‌ها اشیایی هستند که در مراسم مذهبی استفاده می‌شدند، در حالی که برخی دیگر، فکر می‌کنند که این اشیا بی‌خطر و فقط وسایل تزیینی بوده‌اند. گروهی محدود از محققان ادعا می‌کنند که این ابزار بیگانه، سلاح‌های پیشرفته‌ای هستند که رومی‌ها قادر به مهندسی آن‌ها بودند.

اشکال دوازده وجهی رومی؛ منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

خطوط نازکا

بین سال‌های اول تا ۷۰۰ پس از میلاد، مردم «نازکا» (Nazca) در پرو باستان، شروع به حکاکی اشکالی به عمق حدود نیم متر، در دامنه صخره‌های موجود در سراسر قلمرو کردند. دلایل انجام این کار توضیح داده نشده است و بسیاری از سوالات تا به امروز بی‌پاسخ مانده‌اند. این حکاکی‌ها، اغلب شبیه گیاهان یا حیوانات بودند؛ اما مواردی از حکاکی‌ها وجود دارد که منجر به خطوط و نشانه‌های هیروگلیف غیرقابل رمزگشایی شده است. همان طور که می‌توانید تصور کنید، این نشانه‌ها منبع فرضیه‌های فراوان هستند. فرضیه‌های جدیدتر نشان می‌دهند که این اشکال، می‌توانند یک درخواست ساده برای کمک از خدایان باشند یا به‌نوعی با مرتبط نجوم تلقی شوند.

خطوط نازکا با نقش پرنده، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

تونیس هراکلیون

اوایل سال ۲۰۰۰، گروهی از غواصان چیزی را کشف کردند که فقط می‌توان آن را آتلانتیس دنیای واقعی نامید. شهر بندری «تونیس هراکلیون» (Thonis-Heracleion)، زمانی بندری پررونق در مصر باستان بود؛ اما این شهر به‌شکل مرموزی، برای هزاران سال، در هیچ سند و مدرک تاریخی ثبت نشده بود. مورخان تا زمانی که آن را در زیر آب کشف نکرده بودند، نمی‌دانستند که چه اتفاقی برای این شهر افتاده است. نکته قابل‌توجه در مورد این شهر کشف‌شده، سالم ماندن آن، طی سال‌های طولانی بود. هنوز پل‌ها، مجسمه‌های سنگی بزرگ پنج متری و سایر نقاط دیدنی قابل‌توجه این شهر سالم مانده‌اند. مورخان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث فرو رفتن تونیس هراکلیون در دریا شده است. یکی از نظریه‌ها، ترکیب ناگهانی از زلزله‌ها، سونامی‌ها و سیل‌ها در حدود سال ۸۰۰ پس از میلاد را باعث سقوط شهر می‌داند.

مجسمه  پیدا شده در تونیس هراکلیون،منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: RPBaiao

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: RPBaiao

ساکسایوامان

یک سازه سنگی عظیم با نام «ساکسایوامان» (Sacsayhuaman)، در کوه‌های پرو ساخته شده است که تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست. برخی معتقدند که این سازه، به قرن ۱۴ تعلق دارد؛ اما برخی دیگر این سازه را بسیار قدیمی‌تر می‌دانند. علاوه بر اندازه خود قلعه، چیزی که ساکسایوامان را بسیار خاص‌تر می‌کند، تکنیک‌های ساخت آن است. این ساختمان سنگی عظیم، بدون استفاده از ملاط یا ماده اتصال‌دهنده ساخته شده است. سنگ‌ها همگی به‌خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند؛ اما شکل یکسانی ندارند. این نشان می‌دهد که معماران این شاهکار، بلوک‌ها را در حین ساخت‌وساز ساکسایوامان می‌ساختند. اینکه چگونه اینکاها، این بلوک‌های سنگی عظیم را که وزن آن‌ها به ۱۰۰ تن می‌رسید، جابه‌جا می‌کردند تا به امروز مثل یک راز، باقی مانده است.

ساکسایوامان، منبع عکس: سایت worldatlas.com، عکاس: نامشخص

منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

خط «ا»

تمدن «مینوسی» (Minoan)، قرن‌ها در منطقه‌ای که امروزه «کرت» (Crete) یونان نامیده می‌شود، دوام آورد. اطلاعات زیادی در مورد این مردم وجود ندارد؛ اما مشخص است که آن‌ها، به‌عنوان یکی از قدرت‌های مهم در عصر برنز مدیترانه شناخته می‌شدند. تمدن آن‌ها تقریبا به همان سرعتی که ظاهر شد، ناپدید شد. تصور می‌شود که بسیاری از شهرهای آن‌ها، در یک سری پدیده‌های طبیعی مثل زلزله ویران شده‌اند. تنها یک نوع زبان نوشتاری از خود به‌جای گذاشتند که محققان آن را «خط ا» (Linear A) می‌نامند. اعتقاد بر این است که اگر «خط ا» رمزگشایی شود، می‌تواند دریچه‌ای به درک بهتر مردم مینوسی و سرنوشت نابهنگام آن‌ها باز کند.

خط ا، منبع عکس: سایت ویکی مدیا، عکاس: Zde_1

منبع عکس: سایتویکی مدیا؛ عکاس: Zde_1

به‌نظر شما کدام‌یک از این رازهای سربه‌مهر اسرارآمیزتر است؟ شما در مورد هرکدام چه فکر می‌کنید؟ نظرات خود را با مخاطبان کجارو درمیان بگذارید.

عکس کاور: خطوط نازکا؛ منبع عکس: سایت worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص

پرسش‌های متداول

رازهای حل نشده باستانی در دنیا کدامند؟

برخی از رازهای حل نشده باستانی در دنیا شامل استون هنج، آرامگاه کلئوپاترا، آتش یونانی، بنای یادبود یوناگونی، دوازده وجهی های رومی، خطوط نازکا، تونیس هراکلیون، ساکسایوامان و «خط ا» می‌شود.

دلیل ساخت استون هنج چه بوده است؟

دلیل ساخت استون هنج مشخص نیست. برخی بر این باورند که این مکان، معبدی باشکوه برای مراسم مذهبی مختلف بوده است و برخی دیگر می‌گویند که مردم باستانی جزایر بریتانیا از استون‌ هنج به‌منظور پیش‌بینی فصول و تعیین زمان بهره می‌بردند. برخی نیز از تمدنی بزرگ می‌گویند که استون هنج یادگار آن است.

مطالب مرتبط:

دیدگاه