مرجان ها برای فرار از تغییر اقلیم، به دنبال خانه‌ای جدید هستند

محققان می‌گویند که در چهار دهه اخیر، تعداد مرجان‌های جوان در صخره‌های مرجانی استوایی تا ۸۵ درصد کاهش پیدا کرده است و تعداد آن‌ها در صخره‌های نواحی نیمه استوایی دو برابر شده است.

نیکول پرایس محقق لابراتوار علوم اقیانوسی بیگلو، در این مورد می‌گوید:

تغییر اقلیم، در حال توزیع دوباره صخره‌های مرجانی است. درست همانطور که سایر گونه‌های دریایی را تغییر می‌دهد. شفافیت این روند جدید، بسیار شگفت‌انگیز است ولی هنوز نمی‌دانیم که آیا صخره‌های مرجانی جدید می‌توانند تنوع شگفت‌آور سیستم‌های گرمسیری را پشتیبانی کنند یا نه.

با همین روند که تغییرات اقلیم اقیانوس‌ها را گرم‌تر می‌کند، محیط‌های نیمه گرمسیری برای مرجان‌ها مطلوب‌تر و مساعدتر از آب‌های استوایی می‌شوند؛ جایی که همیشه برای رشد مرجان‌ها مساعدتر بوده است. به همین دلیل لارو مرجان‌ها در مناطق جدید قرار می‌گیرد و شروع به رشد می‌کند. این صخره‌های مرجانی نیمه گرمسیری می‌توانند پناهگاهی برای سایر گونه‌هایی باشند که به دلیل تغییر اقلیم با چالش مواجه شده‌اند. تشکیل صخره‌های مرجانی در مکان‌های جدید فرصتی است تا از این اکوسیستم جوان، حفاظت شود.

فقط برخی از انواع مرجان‌ها می‌توانند به این مکان‌های جدید راه پیدا کنند. بستگی به این دارد که لارو‌های میکروسکوپی تا کجا می‌توانند شنا کنند و با جریان‌ها حرکت کنند و این فاصله به این بستگی دارد که چقدر ذخایر چربی آن‌ها دوام بیاورد. به دلیل گستردگی ژنتیکی و تنوع گونه‌ها، هنوز محققان نمی‌دانند که این صخره‌های مرجانی جدید بیشتر از چه گونه‌ای تشکیل شده‌اند.

ساتوشی میتارای، استاد انستیتوی علم و فناوی اوکیناوا، در مورد این انتقال می‌گوید:

در حال حاضر در حال مشاهده انتقال اکوسیستم و ترکیب جدیدی از گونه‌ها هستیم که تاکنون وجود نداشته‌اند و البته هنوز روشن نیست چقدر برای این سیستم طول می‌کشد تا به تعادل برسد. هنوز اطلاعات واضحی در مورد اینکه گونه بومی و اصلی این صخره‌های مرجانی جدید چیست، وجود ندارد.

صخره‌های مرجانی جدید زمانی شکل می‌گیرند که لاروها در بستر مناسب دریا جای بگیرند؛ جایی دور از صخره‌هایی که از آن‌ها آمده‌اند.

محققان، عرض‌های جغرافیایی تا ۳۵ درجه شمال و جنوب استوا را مورد بررسی قرار داده‌اند و متوجه شده‌اند که گستره پخش شدن صخره‌های مرجانی در هر دو طرف به یک شکل ادامه دارد. با این بررسی می‌توان ارزیابی کرد که کجا و چه زمانی این مرجان‌های مهاجر یا پناهنده، می‌توانند در آینده، صخره‌های مرجانی را شکل دهند. این صخره‌های جدید منابع و فرصت‌هایی جدید برای صنایعی چون ماهیگیری و گردشگری ایجاد می‌کنند.

پیتر ادموندز استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا می‌گوید:

«نتایج این تحقیقات اهمیت مطالعات طولانی‌مدت را نشان می‌دهد. تحقیقاتی که در حال مستندسازی تغییرات زندگی مرجان‌ها و صخره‌های مرجانی هستند.»

«روندی که در این بررسی‌ها کشف کردیم، به‌سختی قابل تشخیص است. آنچه که بیشتر از همه اهمیت دارد این است که بدانیم صخره‌های مرجانی در دهه‌های آتی چطور تغییر می‌کنند. هر چقدر که بحران مرجان‌ها شدیدتر و عمیق‌تر می‌شود، جامعه جهانی باید تلاش‌های خود را برای ترکیب کردن و آمیختن نتایج تحقیقات جدید و پراکنده، بیشتر کند.»

صخره‌های مرجانی سیستم‌هایی هستند که به شکلی کاملا پیچیده با یکدیگر در ارتباط‌اند و این تعامل و فعل و انفعال بین گونه‌ها است که عملکرد صحیح آن‌ها را ممکن می‌سازد. هنوز مشخص نیست که کدام گونه‌های دیگر می‌توانند زنده ماندن و بقای لارو گونه‌های حساس مرجانی را تسهیل کنند. لاروهایی که در حال گسترش به سمت مکان‌های جدید هستند. یا اینکه هنوز مشخص نیست که مرجان‌های جوان چطور می‌توانند بدون حمایت سایر مرجان‌ها، در رشد و گسترش خود موفق باشند.

پرایس در نظر دارد تا روی تحقیق بر روابط بین گونه‌ها و تنوع گونه‌های موجود در صخره‌های مرجانی جدید تمرکز و سرمایه‌گذاری کند تا به پویایی این اکوسیستم در حال تحول پی ببرد.

پرایس می‌گوید:

سوال‌های زیادی در مورد اینکه کدام گونه‌ها در حال راه یابی به مکان‌های جدید هستند و کدام گونه‌ها تحولی ندارند، بدون پاسخ باقی مانده است. علاوه بر این، هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد سرنوشت این مرجان‌های جوان در طول سال‌های آینده و در بازه زمانی طولانی‌تر نداریم. تغییراتی که در اکوسیتم صخره‌های مرجانی در حال مشاهده آن هستیم، بسیار هوشمندانه است و ما باید سخت تلاش کنیم تا نحوه کار کردن این سیستم‌ها را مستندسازی کنیم. از این طریق می‌توانیم بفهمیم که چطور می‌توانیم مرجان‌ها را قبل از اینکه دیر شود، نجات دهیم.