با کلیساهای فوق العاده زیبای انگلیس آشنا شوید (قسمت دوم)

کلیسای برمیلهام (Bremilham Church) در ویلتشیر در وسط محوطه‌ی یک مزرعه قرار دارد و کوچک‌ترین کلیسای بریتانیا به حساب می‌آید. ارتفاع این کلیسا به سختی به ۴ متر می‌رسد و ۳٫۶ متر عرض دارد و در نتیجه اتاق آن ظرفیت بیشتر از ۱۰ نفر را ندارد، فقط برای ۴ نفر صندلی داشته و هیچ فضایی برای محراب به چشم نمی‌خورد. این محل در گذشته برای نگهداری بوقلمون‌های مزرعه‌ی نزدیک به آن استفاده می‌شد؛ اما اخیرا به‌عنوان کوچک‌ترین کلیسای برتانیا وارد کتاب‌های ثبت رکوردهای گینس شده است.

کلیسای جامع سالزبری (Salisbury Cathedral) از سال ۱۵۴۹، بلندترین مناره‌ی کلیسا در بریتانیا را داشته است زیرا ارتفاع آن به ۱۲۳ متر می‌رسد.

فضای داخلی کلیسای بورلی مینستر (Beverley Minster) مساحتی معادل ۳,۴۸۹ متر مربع دارد و به همین دلیل، لقب بزرگ‌ترین کلیسای پاریش در بریتانیا را از آن خود کرده است. برای مدت بیش از ۱۳۰۰ سال، این کلیسا به‌عنوان محل اجتماع مسیحیان بوده و سازه‌ی کنونی آن از طریق سه سبک اصلی معماری گوتیک تکمیل شده و فضای بزرگ و باشکوه امروزی را به‌وجود آورده است. با تکامل سبک گوتیک، امکان ساخت فضاهایی در مقیاس بزرگ‌تر از طریق جابه‌جایی وزن سازه فراهم شد و به این ترتیب، کلیساهای بزرگ‌تر ساخته شدند.

کومبریا از نظر محیط فوق‌العاده زیبای اطراف کلیساها، رتبه اول را با ۷۸ درصد از آن خود کرده است و کورنوال با ۶۹ درصد در رتبه بعدی قرار دارد. این کلیساها اغلب روستایی و کوچک هستند و گاهی اوقات از آن‌ها به‌عنوان «مکان‌های باریک» یاد می‌شود.

کلیسای سنت اندرو (St Andrew) در سال ۱۷۷۶ در کنار رودخانه اسک (river Esk) ساخته شده است. این کلیسا محیطی آرام‌بخش دارد و از یک سازه مستطیل ساده گرجستانی با ماسه سنگ‌های قرمز تشکیل شده که روی محور غیرمعمول شمال- جنوب قرار گرفته است. فضای داخلی به همت تمپل مور معمار تغییرات خیلی زیادی پیدا کرد و مجلل و باشکوه شد.

کلیساهای کومبریا از آنجا که نشان‌دهنده یک رابطه‌ی معروف یا ارتباط با رویداد ملی است، جزو برترین‌ کلیساها قرار دارند و از نظر جایگاه خیلی به لندن بزرگ نزدیک هستند که طبق گزارش‌ها، ۵۳ درصد کلیساهای آن به رویدادهای ملی مرتبط است.

کلیسای سنت ماری (St. Mary) در Kirkby Lonsdale قرار دارد و قدمت آن به قرن ۱۲ و دوران نورمن برمی‌گردد و ترکیبی از معماری تاریخی در دوران گسترش و نوسازی ساختمان‌های کلیسا را نشان می‌دهد. Explorechurches.org این کلیسا را به‌عنوان یک گنجینه‌ی ملی معرفی کرده و به نقاشی معروف آن اثر جی‌ام‌دبلیو‌ تورنر اشاره کرده که رودخانه لون را به تصویر کشیده است.

نورث‌همپتون‌شایر بیشترین امتیاز (۷۷ درصد) را به لحاظ آثار تاریخی در کلیسا از آن خود کرده است و شروپ‌شایر با ۶۱ درصد و سوفک با ۵۹ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند. این منطقه به‌لحاظ آثار تاریخی بزرگ، مملو از جزییات و باشکوه و همچنین ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد و غیرمعمول شناخته شده است. این آثار تاریخی شامل یادبودهای معماری یا مجسمه‌ای است که به یاد اشخاص و رویدادهای تاریخی ساخته شده‌اند و اغلب به شکل حجاری‌های سنگی عالی و سایر ویژگی‌های هنری هستند.

کلیسای سنت ادموند (St Edmund) در روستای کوچک وارکتون در نورث‌همپتون‌شایر قرار دارد و یکی از زیباترین و مهم‌ترین آثار تدفینی بریتانیا را در خود جای داده است. این آثار هنر پیتر ماتیاس ون ژلدر، مجسمه‌ساز هلندی متولد آمستردام است و یاد و خاطره‌ی لیدی ماری مونتاگو را گرامی می‌دارد.

نورفک به‌خاطر وجود کلیساهایی که با داستان زندگی مردم، فعالیت‌ها و رویدادها در طول این همه سال عجین شده است، با ۶۳ درصد بالاترین رتبه را به‌دست آورده است. کومبریا و لندن بزرگ با ۶۱ درصد در جایگاه بعدی قرار دارند و کلیساهایشان اطلاعات زیادی درباره تاریخ اجتماعی در اختیار ما می‌گذارند.

کلیسای سنت جان دِ باپتیست (St John the Baptist) در نورفک، کلیسایی زیبا با ریشه‌های قرون وسطایی و تاریخ طولانی خدمت به مردم است. این کلیسا در طی قرن‌ها دچار تغییر و تحولاتی شده است که شامل بازسازی ویکتوریایی، یک برج قرن پانزدهمی و پرده‌ی صلیبی با پنل‌های نقاشی شده متعلق به قرن ۱۶ می‌شود. اهمیت این کلیسا به‌ تاریخ اجتماعی نورفک برمی‌گردد که ویژگی‌های متفاوتش از کاربری آن در گذشته حکایت دارد. شیشه‌ی رنگی ویکتوریایی و اوایل قرن بیستم این کلیسا اثر جی‌ پاول و سانز است و یک پنجره در کنار صلیب دارد که به‌طور خاص برای گرامی‌داشت جورج مونتگومری گذاشته شده است.