این منطقه تنها ۳ کیلومتر از شهر تجاری اویونی در بولیوی فاصله دارد و در جنوب غربی این کشورواقع شده است، به عنوان گورستانی برای قطارهای کهنه و قدیمی به حساب می‌آید.
در گذشته، اویونی یکی از مهمترین گذرگاه‌های تجاری کشور، که شهرهای مهم را به هم متصل می‌ساخت، محسوب می‌شد. اما برنامه‌هایی که برای این منطقه درنظر گرفته شده بود تا این شهر را به یک راه‌آهن عظیم تبدیل کنند، عمر چندانی نداشتند و همگی لغو شدند.
ساختن این شبکه در سال ۱۸۸۸ میلادی آغاز شد. این شبکه بسیار مورد تشویق و تحسین رییس جمهور وقت بولیوی بود که اعتقاد داشت سیستم حمل و نقل بولیوی بسیار پیشرو و با کیفیت خواهد بود. اما این شبکه‌ی راه‌آهن به صورت مداوم توسط اقوام محلی «آیمارا» تخریب می‌شد و به نوعی جلوی پیشرفت این برنامه‌ها را می‌گرفتند. دلیل این کار آنها این بود که راه‌آهن را نوعی تجاوز به محیط زندگی‌شان می‌دیدند.
این قطارها اکثرا در اختیار معادن و شرکت‌های مربوط به آنها بودند. اما در سال ۱۹۴۰ میلادی، زمانی که صنعت معدن سقوط کرد، که بخشی از دلیل این سقوط، اتمام ذخایر معدن نیز بود، قطارهای بسیاری در اینجا رها شدند و امروزه این منطقه را تبدیل به گورستانی برای قطارها کرده‌اند.
