روز ملل متحد، هم‌زمان با سالگرد به اجرا درآمدن منشور ملل متحد در سال ۱۹۴۵ میلادی است. با تصویب این سند بنیادی توسط اکثریت امضا کنندگان آن، از جمله پنج عضو دائم شورای امنیت، سازمان ملل متحد رسما به وجود آمد.
از ۲۴ اکتبر سال ۱۹۴۸ میلادی جشنی به مناسبت روز ملل متحد برپا می‌شود. در سال ۱۹۷۱، مجمع عمومی سازمان ملل به کشورهای عضو توصیه کرد که ۲۴ اکتبر را به‌عنوان یک روز تعطیل عمومی اعلام کنند.
پس از جنگ جهانی دوم سازمان ملل متحد به‌عنوان بزرگ‌‌ترين سازمان بين‌‌المللی دنيا، جانشين جامعه ملل شد كه در فاصله بين دو جنگ جهانی، فعاليت می‌كرد. نمايندگان دولت‌‌های متفقين در جنگ جهانی دوم شامل آمريكا، شوروی، انگلستان و فرانسه، در مذاكراتی که در زمان جنگ انجام داده بودند، مقدمات تشكيل سازمان ملل متحد را فراهم آوردند.
بعدها در جلساتی كه در واشينگتن، يالتا و مسكو تشكيل شد، زمينه تشكيل اين سازمان فراهم شد. در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ در اجتماع شهر سانفرانسيسکو، ۵۰ دولت منشور ملل را امضا کرده بودند که تا مراسم ۲۴ اکتبر همان سال تنها ۲۹ دولت اين منشور را به تاييد پارلمان‌های خود رسانده بودند. منشور سازمان ملل اعلام کرد كه این سازمان، كانونی از كشورهايى خواهد بود كه هدفشان حفظ صلح و ثبات و همكاری بين‌‌المللی است.
سازمان ملل اکنون دارای ۱۹۳ عضو است. مجمع عمومی، شورای امنيت، دبيرخانه، ديوان بين‌‌المللی دادگستری، شورای اقتصادی و اجتماعی و شورای قيموميت، اركان اصلی سازمان ملل متحد را تشكيل می‌‌دهند.
ساختمان ستاد فعلی سازمان در نیویورک و طی سال‌های ۱۹۴۹ و ۱۹۵۰ در کنار ایست ریور بنا شده است. زمین این ملک را «جان دی. راکفلر جونیور» خریداری و فرزندش «نلسون راکفلر» را به‌عنوان مشاور عالی سازنده بنا در سال ۱۹۴۶ منصوب و آن را به سازمان ملل اهدا کرد.
گروهی از معماران بین‌المللی طراحی آن را انجام دادند و تایید کردند که از جمله آن‌ها می‌توان به «می کی بوزیر» سوئیسی و «اسکار نیمیر» برزیلی و برخی از نمایندگان سایر کشورها اشاره کرد. رهبری این تیم معماری به عهده «والاس هریسون» بود.
سازمان ملل متحد، نهادی است که در میان نظام‌های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حقوقی در ساختار کنونی روابط بین‌الملل، هماهنگی برقرار می‌کند. این سازمان، کانون اصلی گردهمایی‌ها و انجام مذاکره درباره صلح و امنیت بین‌المللی است. نقشی که این سازمان برای حفظ صلح به عهده دارد، به‌شکل ممانعت یا محدود کردن درگیری‌ها و در نهایت، استقرار صلح نمودار شده است. هم‌اکنون سازمان ملل متحد، سازمانی جهانی است که بر اثر تجربه‌ها، ابتکارها و گسترش فعالیت‌هایش، به‌صورت سازمانی متفاوت با آنچه در کنفرانس سانفرانسیسکو پیش‌بینی و طراحی شده بود، درآمده است.